ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์บนถนนไม่มีชื่อ ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์บนถนนไม่มีชื่อ โดย โดม วุฒิชัย วันหนึ่งฉันนั่งอยู่บนรถแท็กซี่ คนขับรถพาฉันซอกซอนไปตามถนนสายเล็ก ๆ ที่ฉันไม่รู้จักชื่อ สองฟากถนนเป็นอาคารบ้านเรือนเก่า ๆ บรรยากาศเงียบสงบราวกับว่าไม่ใช่ถนนในเมืองหลวง บนถนนลาดยางสีดำยามนี้เต็มไปด้วยสีชมพูพราวของดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ที่กำลังร่วงหล่นโปรายปรายอยู่เต็มถนนสายนี้ มันหล่นอยู่ทั่วบริเวณไปหมด แม้บนหลังคารถเก่าที่จอดไว้หน้าบ้านก็เต็มไปด้วยดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ ขณะรถแล่นผ่านช้า ๆ ดอกบางดอกก็ยังร่วงหล่นลงมาค้างคาที่หน้ากระจก ฉันมองดูลีลาร่วงหล่นของดอกไม้ยามนี้ด้วยอาการตกตะลึงในความงามตามธรรมชาติ นึกถึงบทกวี(ที่ผมเคยเขียนไว้)บางบทที่ว่า ดอกไม้บางชนิดงดงามยิ่งนักเมื่อยามร่วงหล่น เหมือนความรักของคนบางคน งดงามเมื่อยามจากพราก คนขับแท็กซี่ดูเหมือนว่าจะสังเกตอาการของฉันออก เขาหันมาชวนคุยด้วยอารมณ์เดียวกันว่า “สวยยังกะดอกซากุระเลยนะครับ” ฉันหันมายิ้มตอบแล้วถามเขาอย่างซื่อ ๆ ว่า “คุณเคยไปญี่ปุ่นมาหรือครับ” “เปล่าหรอกครับ ผมเคยเห็นแต่ในหนัง” เขาตอบพร้อมยิ้มขวยเขิน ฉันนึกชมเขาอยู่ในใจที่สามารถชักโยงเรื่องจริงที่อยู่ต่อหน้าไปหาจินตนาการที่ห่างไกลได้ ---------------------------------- Pink Trumpet Trees By the Side of a Nameless Road Translated by Chakrapong Pongwecharak Taking a taxi ride one day, the driver snaked into a small road unknown to me. Situated on both sides of the road were old houses. The atmosphere was so quiet as if it were not a road in the capital city. Paved with asphalt, the road was lined with Pink Trumpet trees. The pink flowers were falling and scattering all over the road. Even the roofs of old cars parking in front of the houses were showered with pink flowers. While the taxi was going slowly, some flowers were still dropping and stuck on the windscreen. I looked at the fall of the flowers, feeling entranced by the natural beauty. That reminded me of one poem I composed . Some flowers were extremely beautiful when falling Like someone’s love which became so beautiful when they were parted. The taxi driver seemed to notice how I felt. Sharing the feeling, he started a conversation . “So beautiful like Sakura, aren’t they?” I smiled and asked him frankly, “Have you been to Japan?” “Never. I saw in the movie,” he replied with an embarrassing smile. I admired him secretly for his ability to associate the reality in front to the imagination so far away. ----------------------------------------------- สวัสดียามเช้าตรู่ วันนี้ผมเตรียมเก็บข้าวของสัมภาระ เพื่อที่จะออกเดินทางไปยังจังหวัดตากในวันพรุ่งนี้ จากนั้นอาจจะอยู่ตากสักสองสามวันหรือไม่แน่ เมื่อวานฟังหลวงพ่อชาออนไลน์ ท่านบอกว่า เวลาจะไปไหนหรือไม่ไปไหนให้บอกว่า "ไม่แน่" ไว้ก่อน เพราะ "ไม่แน่" นั้น แน่นอน ที่สุด และเป็นคำตอบที่ไม่มีวันผิด คือไปก็ไม่ผิด ไม่ไปก็ไม่ผิด อันที่จริงก็ยึดถือปฏิบัติในหัวข้อนี้มานานแล้ว เพราะการบอกแบบนี้ก็ไม่ได้ยากอะไรและสบายใจดีด้วย และไม่ผิดพลาดจริงๆ แต่ความตั้งใจก่อนออกเดินทางครั้งนี้ก็คือ เมื่อเสร็จกิจธุระจากจังหวัดตากแล้วจะมุ่งหน้าขึ้นดอยวาวี และรูปข้างบนนี้คือรูปหนึ่งที่ผมนำไปทำแม็กเน็ต เพื่อที่จะเอาไปวางจำหน่ายที่ดอยวาวี วันนี้นัดรับของกับผู้ผลิต แล้วจะทยอยเอามาอวดอีกครั้งเมื่อเสร็จเรียบร้อยจริงๆ เรายังติดต่อสนทนากันได้เสมอนะครับ รักอย่ารู้คลาย - กุ้ง กิตติคุณ   Create Date : 27 ตุลาคม 2552 15 comments Last Update : 27 ตุลาคม 2552 11:13:00 น. Counter : 1853 Pageviews. Share Tweet

แวะมาอ่านค่ะ แล้วก็เดินทางปลอดภัยบุญรักษาค่ะ   โดย: อุ้มสี 27 ตุลาคม 2552 8:43:55 น.

วันนี้เที่ยงๆคงได้รับค่า ไปรซุนีบอกเช่นนั้น คงไม่รีบแบกเป้ออกจากบ้านเสียก่อนกระมัง   โดย: ปลายแปรง 27 ตุลาคม 2552 10:00:18 น.

ภาพดอยวาวีเห็นมีรูปโดมสีทองด้วย เป็นโดมของอะไรคะอาโดม เหมือนโดมมัสยิดแถวบ้านเลยค่ะ เดินทางปลอดภัย ทำธุระเสร็จอย่างมีความสุขนะคะ   โดย: มัยดีนาห์ 27 ตุลาคม 2552 11:18:22 น.

ดอกซากุระสวย แต่สู้ชมพูพันธุ์ทิพย์บ้านเราไม่ได้ เพราะมันเจือกลิ่นอายไทยๆให้เราสดชื่นด้วย คุณพ่อพเยียเดินทางอีกแล้ว...   โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 27 ตุลาคม 2552 12:40:03 น.

เดินทางปลอดภัยนะคะ   โดย: สายลมอิสระ 27 ตุลาคม 2552 18:41:43 น.

คุณโดมคะ ขอให้คุณเดินทางปลอดภัยค่ะ คำที่เขียนไปในครั้งก่อนไม่ได้เกินจริงเลย เพราะคุณมีความจริงใจให้เพื่อนร่วมโลกทุกคนอย่างเต็มเปี่ยม เพียงแค่ทราบว่าใครสนใจเรื่องการเขียน คุณก็เสาะแสวงหาเรื่องราวที่เกี่ยวข้องเพื่อการเริ่มต้นมาให้ ทุก ๆวันพวกเราก็ได้รับฟังบทเพลงเพราะ ๆ จากคุณ แล้วยังให้กำลังใจผ่านตัวอักษรในเรื่องราวอื่น ๆ อีกมากมาย แล้วจะมีคำใดเหมาะสมกับคุณมากไปกว่านี้อีกล่ะคะ ลืมเล่าไปอีกนิดค่ะว่า สาวชาวเขาแห่งดอยวาวีคนนั้น เริ่มต้นประโยคต่อท้ายจากที่ว่าเธอมาจากดอยวาวี คือ "รู้จักดอยวาวีมั๊ยคะ" และยังต่อท้ายอีกหลายประโยคด้วยความภาคภูมิใจในเรื่องราวแห่งดอยวาวี เจ๊ก็ตอบว่า "ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ รู้จักดีด้วย แต่รู้จักผ่านทางตัวอักษรของคุณโดมนะ" มีอีกเรื่องที่อยากเล่าก็คือว่า เพิ่งทราบว่าตัวเองไปพักแถวลิตเติ้ลอันเดียก็เมื่อได้อ่านเรื่องราวของปีนังในขวัญเรือนฉบับล่าสุดนี่เอง (อ้าว!)   โดย: บินหลาแสนสวย IP: 210.246.86.126 27 ตุลาคม 2552 19:39:42 น.

ชมพูพันธุ์ทิพย์รู้สึกว่าจะมีอีกชื่อว่า ตะเบบูย่า หรือชมพูอินเดีย นี่แหละคะ ไม่แน่ใจ นะคะ เพราะไม่ค่อยรู้จักเรื่องราวของต้นไม้มากนัก แต่ที่แน่ใจก็คือเขาตั้งชื่อไม้พันธุ์นี้ตามผู้ที่นำเข้ามาคือ ม.ร.ว.พันธุ์ทิพย์ บริพัตร (ปี พ.ศ. 2500 ถ้าความจำไม่ว่อกแว่ก) จริงแล้วต้นไม้นี้มี มีถิ่นกำเนิดทางใต้ของเม็กซิโก โคลัมเบียและเวเนซุเอลา   โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 28 ตุลาคม 2552 1:59:55 น.

พี่โดมครับ วาวีกำลังหนาว วันนี้ท่านรองนายกฯ(ท่านเทพเทือก)จะมาเยี่ยมที่วาวีวิทยาคม ผู้ว่า ฯอีก ๑๗ จังหวัด หน่วยราชการหลายส่วน มาเยี่ยมค่ายบำบัดผู้ติดตาเสพติดที่ฝ่ายปกครองจัดขึ้น เห้นเขาบอกว่าจะเป็นโครงการนำร่องระดับประเทศ..... ดีครับ จะได้เห็นมั่งว่าถนนบางช่วงนั้นลำบากเพียงใด.... ถ้าพี่จะเดินทาง ก็ขอให้เดินทางปลอดภัยเหมือนเดิมครับ อาทิตย์หน้าผมยังอยู่ แต่จะไปเปิดตัวหนังสือที่ร้านฟิลาเดลเฟีย อุบลฯ ๗ พ.ย. ครับ ฝากขอบคุณทุกคนด้วยครับ สำหรับหนังสือเล่มแรกของผม...   โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 28 ตุลาคม 2552 7:08:54 น.

สวัสดีครับทุกท่าน เมื่อคืนเก็บข้าวของสัมภาระจนดึก เตรียมตัวออกเดินทางสายๆ วันนี้ มุ่งหน้าไปที่จ.ตากบ้านของภาณุมาศ ภูมิถาวร ไม่ได้พบหน้ากันนานนมแล้ว ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ ยังติดต่อกันได้ เท่าที่อยากติดต่อกันนะครับ   โดย: พ่อพเยีย 28 ตุลาคม 2552 8:18:59 น.

สวัสดีครับ พี่โดม แวะมาแอ่วหาครับ เชียงดาว อากาศเริ่มเย็นแล้ว สบายดีน่ะครับ ด้วยมิตรภาพ   โดย: ดอกเสี้ยวขาว 28 ตุลาคม 2552 10:51:21 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ นำเรื่องเล่าหรือภาพถ่ายมาฝาก ด้วยน่ะค่ะ จะรอชม/รออ่าน   โดย: สาวแอน IP: 118.173.0.245 28 ตุลาคม 2552 12:45:20 น.

สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอยู่ในห้องพักรีสอร์ทใกล้ๆบ้านงาน ชื่อ คันทอง รีสอร์ท ห้องหับกว้างขวาง ปรับอากาสเย็นสบาย เจ้าภาพเปิดห้องให้พัก พรุ่งนี้จะต้องตื่นเช้า ขอให้หลับฝันดีทุกท่านครับ   โดย: พ่อพเยีย IP: 202.149.25.235 28 ตุลาคม 2552 22:34:41 น.

อยากจะชวนไปร่วมรำลึกถึง ระหัดวิดน้ำ... ภูมิปัญญาของบรรพชนที่กำลังสูญหาย ใน... "ระหัดวัดใจ" "...ระหัดวน หมุนช่วย ด้วยแรงน้ำ เช้าจรดค่ำ ไม่หยุดหย่อน ผ่อนหลับใหล ไม่พึ่งพา พลังแรง จากแหล่งใด เพียงอาศัย ร่วมแรง ดัดแปลงทำ..."   โดย: ลุงแว่น 29 ตุลาคม 2552 7:35:25 น.

ดีใจจัง ได้เจอพี่โดมตัวเป็น เป็น เอ๊ย ตัวจริงแล้ว ในงานสัปดาห์ฯ อบอุ่นและใจดี มากๆ ค่ะ ( คอนเฟิร์ม ) มัวแต่ตื่นเต้น เขินอาย ก้อเลยไม่ได้คุยอะไร เอาไว้โอกาสหน้า จะขอคุยให้หนำใจเชียว (รู้สึกติดค้างอยู่ในใจเนี่ย ) โอกาสนี้ขอให้มีความสุขกับการเดินทาง แล้วจะไปช่วยสร้างบ้านนะคะ   โดย: นู๋ดี IP: 125.27.34.114 29 ตุลาคม 2552 16:44:10 น.

มอบบทเพลงนี้แด่...นักเดินทาง (เดินทางข้างใน) ขอให้มีความสุขกับการเดินทางยาวในทริปนี้ อยากเห็นฝันที่เป็นจริงของพ่อพเยียที่วาวีจัง ยังไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสแวะไปเยือนวาวีร่วมกับครอบครัวพ่อพเยียอีกหรือเปล่า ยังจดจำความสุขระหว่างการเดินทางคราวนั้นได้ดีค่ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 29 ตุลาคม 2552 18:03:16 น.