..... หมดลมหายใจก็ไปแต่ตัว อย่ามามัวแย่งชิงทุกสิ่งอย่าง .....ขอบคุณทุกคน ที่มาแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย มีความสุขกันทุกคนนะครับ....
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
17 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
เรื่องของเวรกรรม 4 .. กระสุนพระอินทร์


บล็อกที่ 45

นานแล้วที่ผมไม่ได้เอาเรื่องเกี่ยวกับ "เวรกรรม" มาลง พอดีระยะที่ผ่านมา มีคนพูดถึงเรื่องเวรกรรมกันหนาหู เช่นเดี๋ยวเถอะ ใครทำกรรมอะไรไว้ มันจะโดนกรรมสนอง ไม่ช้าก็เร็ว คิดได้ เลยเอาเรื่องนี้มาลงดีกว่า

มันเป็นข้อมูลจริงที่นานมากแล้ว เพียงแต่ผมเอามาปรับแต่งให้เข้ากับเหตุการณ์ซึ่งเพิ่งเกิดไปไม่นาน แต่เรื่องนี้เป็นการทำกรรมกับสัตว์ตัวเล็กๆในป่าลึก ดิบชื้น ปัจจุบันคงจะหาดูยาก เพราะสัตว์ชนิดนี้จะไม่มีแน่ตามบ้านคนหรือป่าที่เป็นป่าโปร่งๆมีแสงสว่างเยอะๆ

เขาทำกรรมกับสัตว์ แต่ผลกรรมตกกระทบกับเขาอย่างไรนั้น ตามเนื้อเรื่องนี้มาเลยครับ







ผมรีบเดินทางไปที่โรงพยาบาลทันทีที่รู้ว่า “นาย” โดนกระสุนปริศนาพุ่งเข้าเบ้าตาขวา อาการสาหัสมาก

แม่สุรางค์ แม่ของนายเพื่อนสนิทถึงขั้นผูกข้อไม้ข้อมือเป็นเพื่อนเกลอกับผมในวัยเด็ก ร้องไห้มาตามสาย

“ภาค รีบมาโรงพยาบาลนะลูก นายเขาบ่นปวดตามาก อยากให้ลูกมาเยี่ยม”

“นายเป็นอะไรไปหรือครับแม่ อาทิตย์ก่อนเจอกับผมที่โรบินสัน ยังดีๆอยู่เลย”

“ไม่รู้ไปโดนลูกหลง โดยกระสุนจากฝ่ายไหนยิงเข้าใส่ แม่บอกแล้วอย่าเข้าไปยุ่งบริเวณที่เขาชุมนุมกัน บ้านเมืองยิ่งลุกเป็นไฟอยู่ ก็ไม่เชื่อฟัง ผลเลยออกมาเป็นแบบนี้ แล้วจะหาใครที่ไหนมารับผิดชอบ รีบมาเลยนะลูก”

ผมรีบขับรถไปโรงพยาบาลที่แม่บอก พบนายนอนปิดตาอยู่ นอกจากนั้นบริเวณศีรษะยังมีร่องรอยบวมปูดอีก 2-3 แห่ง



“คุณหมอเขาบอกว่า นายโดนกระสุนลูกแก้วที่ยิงจากหนังสติ๊ก ถ้าเข้าตามร่างกายส่วนอื่นแม่ไม่วิตกกังวลหรอก แต่ลูกที่พุ่งเข้าเบ้าตานี่ซิ แม่กลัว...”

“หนังติ๊กงั้นเหรอ..?”

ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ได้แต่บีบไปตามลำแขนเพื่อนที่ยังคงนอนหลับสนิท

แม่สุรางค์ชวนผมไปทานข้าวชั้นล่าง ผมบอกแม่ไปเถอะ ผมจะอยู่เฝ้านายเอง

แม่นายออกไปแล้ว ผมยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง ภาพเหตุการณ์ในอดีตตอนเป็นเด็กผุดวาบขึ้นมา!!







“นายจะยิงมันไปทำไม กินก็ไม่กิน เอาสนุกงั้นหรือ?”

“ใช่ ! ได้ยิงนกตกปลาแล้วสนุกมาก เห็นฝีมือฉันแล้วยังว่าแม่นฉมังขนาดไหน นกเปล้า 2 ตัว นกบวชหัวจุก 2 ตัว กระรอก 3 ตัว ล้วนพุ่งเข้าเบ้าตาทั้งหมด เดี๋ยวเอ็งเอากลับไปซิ เอาไปให้ลุงบุญทันคนสวนบ้านเอ็งทอด”

“นายเอาไปให้เองเถอะ กระรอกมันอยู่ของมันดีๆ นกพวกนั้นก็อยู่ในป่าเขา ร้องเสียงออกเพราะ ไปยิงมันให้มีบาปกรรมติดตัวทำไมก็ไม่รู้”



“นาย” ชอบยิงนกตกปลาเป็นชีวิตจิตใจ วันนั้นในสวนยางที่ปักษ์ใต้ นายยิงนกจนกระสุนดินที่นำติดตัวไปหมดเกลี้ยง

“เฮ้อ ! เสียดายจัง กระสุนหมดแล้ว นี่อะไรนะ ? ฉันไม่เคยเห็นเลย”



นายก้มลงเก็บวัตถุอย่างหนึ่งกลมๆสีดำๆ บนพื้นที่มีพืชจำพวกเฟิร์นต้นเล็กๆหรือต้นมอสสีเขียวๆขึ้นอยู่เต็มในบรรยากาศชื้นๆ



“คล้ายลูกยางพาราเลย ทำกระสุนน่าจะเข้าท่านะ”



“เฮ้ย อย่านะ !! นั่นมันกระสุนพระอินทร์ เป็นสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง อย่าไปทำมัน บาปกรรม” ผมรีบร้องห้ามเมื่อเห็นว่าสิ่งที่นายหยิบมาไม่ใช่ลูกยางพาราตามที่เขาเข้าใจ



"ฮ่า ฮ่า กระสุนพระอินทร์เรอะ ดีเลย งั้นมันต้องวิเศษกว่ากระสุนดินธรรมดาแน่ ผัวะ..ฮ่า ฮ่า"

นายไม่เชื่อผมเลย เก็บกระสุนพระอินทร์ที่มีมากมายนับ 10 ตัว ขึ้นมาเป็นลูกกระสุนยิงเล่นไปตามแนวป่า บางตัวที่คลานอยู่ เมื่อเอามือไปสัมผัส มันก็จะม้วนเป็นก้อนกลม ซึ่งแน่นอนว่ากระสุนพระอินทร์นั้นจะต้องตาย เมื่อพุ่งไปกระทบกับสิ่งกีดขวางด้วยความเร็ว เพราะมันเป็นสัตว์ที่มีเปลือกห่อหุ้มบอบบาง



“สนุกจริงๆ กระสุนดินดำ เอ๊ยกระสุนพระอินทร์ ของเล่นชิ้นใหม่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า..” นายหัวเราะชอบอกชอบใจ







“ภาค ลงไปทานข้าวซิลูก เที่ยงกว่าแล้ว..”

ผมตื่นจากภวังค์ เมื่อแม่สุรางค์เปิดประตูเข้ามา บอกให้ผมไปทานข้าว

หลังจากทานข้าวเสร็จ ผมนั่งคุยกับคุณแม่ของนายอีกพักหนึ่ง นายคงอ่อนเพลีย ยังหลับสนิท พอดีผมมีธุระที่อื่นต่อ จึงขอตัวคุณแม่นายกลับก่อน

"ถ้านายยังไม่กลับบ้าน แม่บอกนายด้วย อีก 2 วันผมจะมาเยี่ยมใหม่"

"ค่ะ แม่จะบอกนายให้ ขับรถดีๆนะลูก"







ทุกวันนี้ ตาข้างขวาของนายไม่ได้บอด แต่มองเห็นไม่สนิทนัก เรื่องราวที่เกิดขึ้น ผมคิดว่าเป็นผลกรรมในอดีตที่มาตอบสนองนาย ทั้งการยิงนก ยิงกระรอกเข้าเบ้าตา และเก็บกระสุนพระอินทร์มายิงเล่น เป็นการทำร้ายสัตว์เล็กๆที่ไม่มีทางสู้

สำหรับเพื่อนๆหรือใครก็ตาม หากได้เข้ามาอ่านบล็อกเรื่องนี้ เมื่อท่านได้ไปเดินป่า-เข้าป่า เกิดพบเห็นกับ “กระสุนพระอินทร์” ซึ่งเป็นสัตว์ที่ไม่ค่อยพบเห็นบ่อยนัก อนุรักษ์มันไว้เถอะครับ เดี๋ยวจะไม่มีให้เด็กรุ่นหลังได้เห็น

อย่าได้ทำลายมันเลย บางคนใช้เท้าเหยียบมันจนบี้แบนติดดิน หรือถ้าเป็นชาวกรุง ก็เก็บมันมาเล่นที่บ้านด้วยเห็นมันเป็นของแปลก ตัวกลมๆสีดำหรือสีน้ำตาลแวววาวตอนมันขดตัวอยู่ แต่พอมันคลานเท่านั้นล่ะ แทบจะกวาดมันทิ้งเกือบไม่ทัน และสุดท้ายถ้าไม่ใช่ที่อยู่ของมัน มันก็ตายอยู่ดี

ข้อมูลเพิ่มเติมจากเรื่องเดิม

กระสุนพระอินทร์ ทางบ้านผมที่จังหวัดพังงา -ภูเก็ต เรียกอีกอย่างว่า "ม้วนชิด"

ตามกิริยาอาการของมันที่เวลาคืบคลานหากินอยู่ ถ้าตกใจเสียงคนเดิน มันจะรีบม้วนตัวของมันจนชิดเข้าหากันเป็นก้อนกลมๆเพื่ออำพรางศัตรู




กระดืบ



กระดื้บ



กระดืบ-ดื้บ-ดื้บ




ตั้งท่าม้วน



ม้วน



ชิด !!

สุดท้ายมันก็เป็นลูกกลมๆ ผิวนอกเป็นมันแววซึ่งไม่น่ารังเกียจเหมือนมันคืบคลานอยู่

ต้นฉบับเดิม 28 มีนาคม 2552 09.20 น

ตีพิมพ์ครั้งแรก นิตยสาร กรรมทันตา ปีที่ 10 ฉบับที่ 128 ปักษ์แรก สิงหาคม 2552

ขอบคุณ บีจีทาสบอย และภาพประกอบเรื่องจากอินเตอร์เน็ต





Create Date : 17 มิถุนายน 2553
Last Update : 7 มกราคม 2556 11:36:39 น. 51 comments
Counter : 14150 Pageviews.

 
อัพบล็อกใหม่ตั้งไว้ก่อนนะครับ ช่วงนี้อาจทักทายเพื่อนๆได้ไม่ทั่วถึง เพราะเน็ตที่บ้านล่ม ต้องมาอาศัยเน็ตชุมชนใช้ชั่วคราว

แล้วเจอกันนะ....


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:14:24:50 น.  

 
อ้าว ชิงเจิมตัวเองซะงั้น
รู้งี้ไม่รีบมาก็ดี ชิ๊ส์
นึกว่าได้เจิม หนุ่มหล่อสุด ๆ
แห่งภูเก็ต อิอิอิอิ


โดย: JinnyTent วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:14:54:39 น.  

 
ผมก็มีปนะสบการณ์เรื่องกรรมกับหนังสติ๊กนี่ล่ะครับ
เมื่อก่อนชอบไปยิงปลา
วันหนึ่งหนังสติ๊กหลุดมือฟาดเข้าที่ปาก
เย็บสามเข็ม

ตั้งแต่นั้น...ผมเลิกทำร้ายปลาเลยครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:15:00:31 น.  

 
กฎแห่งกรรม เป็นกฎที่ไม่มีใครก้าวข้ามได้ค่ะ

เมื่อครั้งที่ป้าแอ๊ดไปปฏิบัติธรรมมา 8 วัน 7 คืน ที่เชียงใหม่
เวลาพลบค่ำจะมีแมลงลงมาเล่นไฟเป็นประจำ
ก่อให้เกิดความรำคาญสำหรับผู้ที่นั่งปฏิบัติธรรมอยู่
เพราะแมลงจะลงมาเดินไต่ตามตัวยั้วเยี้ย ทั้งที่พื้นและข้างๆ ตัว
แต่ทุกอย่างจะเป็นปกติ ถ้าหากไม่เห็นว่า ในห้องปฎิบัติธรรมนั้นติดมุ้งลวดไว้แล้วอย่างมิดชิด

และมีเพียงข้างตัวป้าแอ๊ดเท่านั้นที่มีแมลงมาก่อกวน

พระท่านบอกว่า นั่นแหละเขาตามมาขอส่วนบุญ เพราะเห็นว่าเราสามารถที่จะปันส่วนบุญให้เขาได้

สาเหตุคือ ที่บ้านเลี้ยงหมาไว้ 2 ตัว
แล้วป้าแอ๊ดจะจับเห็บที่ตัวหมาใส่ขวดน้ำมันเป็นประจำ
เมื่อป้าแอ๊ดมาปฎิบัติธรรม เขาจึงมาทวงส่วนบุญ
วิธีที่ดีที่สุดคือ สวดมนต์แล้วแผ่ส่วนบุญให้เขาไป
ในคืนต่อมาแมลงก็ไม่มากวนอีกเลยค่ะ

นี่เป็นประสบการณ์ที่ป้าแอ๊ดได้มากับตัวเอง
ทุกวันนี้หากพลั้งเผลอหรือบังเอิญไปทำร้ายสัตว์หรือแมลงอะไรก็ตาม
จะใส่บาตรและอุทิศส่วนกุศลให้เขาตลอดทุกครั้งค่ะ



โดย: addsiripun วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:16:19:01 น.  

 
แหะ ตาไว๊ ไว๊เนอะ คนภูเก็ตเนี่ย
ชื่อก็บอกแล้วอ่ะ
ตอน เดินตามสายธารธรรม
ก็แสดงว่ามีแต่หนังสือธรรมะ อิอิ
ที่ว่าตอนที่ 1 ก็เพราะว่า
หนังสือแนวนี้มีเยอะ
ไม่รวมตอนอื่นค่า

ประสบการณ์กรรมมีเยอะเลย
ไม่อายที่จะเล่าเพราะถือว่า
เป็นธรรมทานคะ
เป็นคนที่เชื่อในกฎแห่งกรรมมากค่ะ
มาเชื่อเอาตอนโต ทั้งที่
ตอนเด็ก ๆ ทำกรรมไปเต็ม ๆ ไม่รู้เท่าไหร่ตั้งเท่าไหร่
ไม่รู้เจ้ากรรมจะมาทวงคืนเมื่อใด เฮ้อ...

ซักเรื่องละกันนะคะ
ไว้กลับมาจาก สมุย
จะมาแชร์อีกเรื่องค่ะ
ถ้าพี่ติณไปอัพหนีซะก่อง

ตอนเด็ก ๆ จินชอบจับจั๊กจั่นมาก
โดยใช้ยางจากต้นขนุน
ผสมน้ำมันหมู แล้วเผาไฟ
ให้มันเหนียว ๆ พันตรงปลายเรียวไม้ไผ่ยาว ๆ
และจะเดินเรียก เอี๊ยกๆๆ
ตามต้นไม้ ตอนฤดูร้อน
จั๊กจั่นลงมากินน้ำทีไร
ก็จะเกาะตามต้นไม้

ได้ยินเสียงจินร้องมันก็จะร้องตอบ แอดๆๆๆๆ
จินก็จะรู้ว่าตัวมันอยู่ไหน
ก็เอายางไม้ไปแตะตัวมัน
จับร้อยกับไม้ตอก (ไม้ไผ่มาเหลาเป็นเส้น ๆ)
วันหนึ่งได้หลายเส้น
ร้อยตรงคอมันด้านหลัง
ทำไปด้วยความสนุกสนานในวัยเด็ก
ไม่เคยรู้เลยว่ามันเป็นบาปกรรม เพราะทำแล้วก็เอามาทำกับข้าวกิน

มาจนถึงปัจจุบัน
เวลาที่จินปวดหัวมาก ๆ
จินจะปวดท้ายทอยมาก
เวลาก้มนี่ปวดสุด ๆ
เคยมีตอนบ้าทำบุญใหม่ๆ
เดินสายทางธรรมสะเปะสะปะ
ไฟแรงมาก ทำหนังสือธรรมะ ทำบุญ ทำทาน

ช่วงนั้นแหละ ที่จินเริ่มปวด
และเริ่มสงสัยว่าเพราะอะไร
จะรู้ด้วยตัวเอง นึกออกเอง
ก็แผ่บุญกุศลให้เค้า
จนเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยปวดแล้วค่ะ

พี่กัลยณมิตรท่านหนึ่งบอกว่า
เวลามีบุญกุศล เหมือนมีสะตังค์
เจ้ากรรมนายเวรก็จะมาขอ
ถ้าเราไม่มีบุญ เค้าจะยังไม่มา
และคิดดอกเบี้ยไปเรื่อยๆ

นั่นแหละ คือสิ่งที่จินกลัวว่า
ที่ผ่านมาจินไม่รู้ว่าจินทำบาปกรรมอะไรไปมั้ง

ไว้คุยกันนะคะ
อย่าลืมเฝ้าบ้านให้จินด้วยล่ะ


โดย: JinnyTent วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:21:55:09 น.  

 
ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะพี่


โดย: อุ้มสี วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:21:56:56 น.  

 
ม้วนหางสิลูก..มันจะได้กลมๆ



ทีมชาติArgentina มี Inguain รูปหล่อจาก Real Madrid
ซัดไปคนเดียวทำ hat-trick ซัลโว 3 ประตู


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:7:20:07 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:7:31:44 น.  

 
สวัสดีคุณตริณ

แล้วที่ลุงนั่งทำ ๆ งาน ทำมาก ๆ ๆๆๆ ไม่ได้หยุด แลกแรงงานทำงานให้ครูได้เงินมาก็ไม่กี่แสนและแสนยากแสนเย็นกว่าจะได้ แล้ววันหนึ่งรู้สึกคันบนหลังเท้าพอเกาก็เป็นแผลอักเสบ คัน เป็นงูสวัสบวม
ตอนนี้บวมยังไม่หายแต่แผลหายไปหมดแล้ว ไม่รู้ว่าลุงทำกรรมอะไร นึกไม่ออก ต้องโดนหมอแทงเข็มกว่าสิบครั้ง ๆ ละ ๔-๕ เข็ม(เสียบค้างไว้ตลอด) ออกมานี่หลังมือ ข้อมือ แขน ยังปวด ๆแผลหมอปักเข็ม ข้อมือ หลังมือ ท้องแขนมีแต่รอยดำ ๆ
ตอนนี้ใช้กรรมลุยงานหนังสือต่อครับ เล่มใ ๒ และ ๓


โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.120.107 วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:8:02:28 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





... สื่อความนัย ไหวสะเทิ้น เกินต่อต้าน
สุดสายป่าน รั้งจริต ห้ามคิดถึง
สาปภวังค์ สั่งพิรุธ เกินฉุดดึง
จนสูญซึ่ง ครรลอง ของตัวตน ...


... ต้องดิถี ชีวจิต อุทิศด้วย
ตราบมอดม้วย โมทนา ว่า-กุศล
จักบรรจบ ภพ-ธาตุ กี่ชาติดล
ให้อย่าแคล้ว - คลาดพ้น จนนิรันดร์ ...

.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:8:38:21 น.  

 
ยังไม่เคยเห็นและไม่เคยได้ยินชื่อเจ้า "กระสุนพระอินทร์" นี่เลยค่ะ ความสวยและความแปลกของมัน อาจจะทำให้หลายๆคนอยากเก็บมาดูเล่นเหมือนอย่างที่พี่ว่านั่นแหละค่ะ อาจจะเป็นกรรมของมันด้วยใช่มั๊ยคะที่เกิดมาเป็นแบบนี้

เรื่องของกรรมตามสนอง มีเรื่องจริงมาเล่าค่ะ คือ มีเพื่อนพ่ออยู่คนหนึ่ง เป็นข้าราชการแต่ฐานะส่วนตัวค่อนข้างดี ตอนนั้นก็ถอยรถใหม่ป้ายแดงเป็นโฟร์วีลออกมาขับ วันรุ่งขึ้นเพื่อนมาชวนไปรับเจ้านายที่มาจากกรมฯไปเที่ยวป่าล่าสัตว์กัน ตัวเองไม่ได้ชอบการเที่ยวแบบนี้ แต่ก็ขัดเพื่อนกับเจ้านายไม่ได้ก็เลยต้องไป พอเห็นว่าทุกคนดูสนุกสนานกับการล่าสัตว์ ตัวเองก็เลยคล้อยตามร่วมสนุกไปอย่างเมามัน

จนเย็นทั้งคณะก็ยังไม่สามารถจับสัตว์ได้สักตัว ก็เลยเลิกและเตรียมตัวกลับบ้าน จู่ๆมีกวางตัวหนึ่งหลงเข้ามาใกล้กับที่คนพวกนั้นยืนอยู่ ด้วยความดีใจและตกใจ(ไม่นึกว่าจะมี)เลยยกปืนที่อยู่ในมือลั่นกระสุนใส่กวางตัวนั้น ปรากฎว่ากระสุนถากสีข้างของกวางตัวนั้นทำให้มันล้มตัวลง ทุกคนก็วิ่งกรูกันจะเข้าไปจับมัน แต่มันก็แข็งใจลุกขึ้นวิ่งหนีหายไปในป่าทันที วันนั้นทุกคนก็เลยกลับบ้านมือเปล่า

ระหว่างทางที่กลับ ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว ถนนต่างจังหวัดไม่ค่อยมีไฟ คนขับรถก็ขับระวังอย่างมาก (เนื่องด้วยรถยังใหม่อยู่) แต่จู่ๆก็เหมือนมีเงาบางอย่างวิ่งตัดหน้า คนขับเหยียบเบรคกระทันหัน รถหมุนและหล่นลงข้างทางไปฟาดกับต้นไม้ ผลคือ ข้างรถทั้งแถบยุบและเป็นรอยที่สีกับต้นไม้ยาวเหมือนกับสีข้างของกวางตัวนั้นเลยค่ะ อันนี้เรียกว่า"กรรมติดจรวด" เลยใช่มั๊ยคะ

Photobucket



โดย: pinkyrose วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:13:20:51 น.  

 
เป็นเรื่องอันซีนทีเดียวนะ กระสุนพระอินทร์

ตอนเด็กๆคุ้นๆว่าจะเคยรู้จัก แต่ลืมซะแระ

คุณปลายฯขยันหาเรื่องราวแปลกๆดีๆมานำเสนอเพื่อนๆ

เยี่ยม !

เรื่องกฎแห่งกรรม อ่านทีไรขนลุกทุกทีจ้ะ

เชื่อนะเรื่องพวกนี้

ก็รอๆดูกฏแห่งกรรมจัดการอยู่หลายเรื่องเหมือนกันตอนนี้


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:18:00:16 น.  

 
ขอเชิญเพื่อนๆพี่น้องชาวบล็อกแก๊งค์ร่วมเป็นสักขีพยานโหวต

กิจกรรมการประกวดการทำอาหาร "Dinner For Two"

" กดตรงนี้เลยจร้าาาา "


ขอบคุณนะคะ


โดย: ปูขาเก เซมารู วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:20:43:51 น.  

 
แวะมาทักก่อนค่ะ

เดี๋ยวมาอ่านใหม่


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:22:33:51 น.  

 
อ่านเม้นท์ของพี่ตฤณเห็นภาพชัด
อย่างกับคำทำนายหมอดู
อีก 5 ปีข้างหน้า
ผมจะหมดตัวมั้ยครับเนี่ย 5555

ทุกวันนี้เดินผ่านเขตอันตรายทีไร
หัวใจผมเต้นแรงทุกครั้งเลยครับ 555
จะไม่ซื้อก็ไม่ได้
ดันเห่อลูกชายคนเดียว 555

และถึงผมไม่ซื้อ ทั้งก๋ง ทั้งอาแปะก็เตรียมจ่ายไม่อั้น 5555

ขออย่างเดียว
อย่าลงไปดิ้นกลางห้าง
เวลาไมไ่ด้ของเล่นล่ะกัน

ไม่งั้นจะเตะให้กลิ้งเลยครับ 5555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:22:45:48 น.  

 

จริงๆ แล้วจะแะภาพนี้ให้ตั้งแต่เม้นท์ที่ 6 แล้วค่ะ
แต่เห็นพูดเรื่องธรรมะ
ก็เลยเห็นว่าบ่งามน่ะคะ
แต่เมื่อคุณขอมาก็จัดไปเจ้าค่ะ

เซ็งกรรมการ 2 นัดมากเลยล่ะ
เมื่อกี้อเมริกายิงเข้าจะชนะ
ดันบอกว่าฟาว์ลก่อน
คืนนี้งดเดินสายเม้นท์
มีพี่นะเนี่ย


โดย: อุ้มสี วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:23:00:33 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่


คนมีลูกย่อมเข้าใจในลูกครับ อิอิอิ

บางคนบอกอย่าอุ้มลูกมากสิ
เดี๋ยวลูกติด

ผมไม่คิดแบบนั้นเลยครับ
เด็กจะโตแค่ครั้งเดียวในชีวิต
ตอนนี้คุณไม่อุ้ม ไม่หอม ไม่สัมผัสเขาเยอะๆ
อีกหน่อยโตมาเป็นหนุ่มมันไปกอดไปหอมสาวแล้วคุณก็หมดสิทธิ์หอมมันแล้ว 5555

เรื่องซื้อของผมคิดว่าอยู่ที่ตัวเราเลยครับ
ถ้าซื้อให้ไหว
ผมก็ซื้อเกือบจะทุกชิ้น
แต่จะเลือกชิ้นที่ดูดีและน่าสนใจด้วยครับ










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:5:21:36 น.  

 
หนอยๆๆ ไปถามเราได้ ว่า ฝัง...มุกเม็ดไหน
ตาแป้นเอ๊ย...
ของ....บ่าวม้วนเป็นกระสุนพระอินทร์แบบนี้จะฝัง...มุก ได้ตรงไหน


โดย: แม่อ้วนคนสวย วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:12:57:32 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ติณ ระบบ 2 มาตรฐาน
มีมานานจนมันฝังรากลึกลงไป
ทุกที ยากเกินที่จะแก้ไข...

มาตรฐานดีๆก็มีให้เห็น
มาตรฐานไม่ดีก็มีให้เห็น
มาตรฐานกลางๆก็มีให้เห็น
มาตรฐานบ้าบอก็มีให้เห็น
ทุกสิ่งทุกอย่างบังเกิดให้เห็น...

เพิ่งรู้จักกระสุนพระอินทร์ก็
จากบล็อกพี่ติณนี่แหละค่ะ
เรื่องบุญบาปปรายเชื่อนะ
ประสบพบเจอบ่อยๆ โดยเฉพาะ
ผีๆทั้งหลายที่ชอบมาให้เห็น
ผีในร่างผี หรือผีในร่างคน
อย่างหลังนี่เห็นบ่อยๆ

หวังว่าพี่ติณสบายดี
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ระลึกถึงอยู่เสมอ...




โดย: น้องปราย IP: 118.172.179.226 วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:13:32:08 น.  

 
สวัสดีคะพี่ติณ

กระสุนพระอินทร์เนี่ย อ้อยเพิ่งเคยเห็นคะ (เอ๊ะ..หรือว่าไม่เคยสังเกตุหว่า)
เรื่องเวรกรรมนี้ต้องเจอกับตัวคะถึงจะเชื่อกัน
แถวบ้านอ้อย มีเด็กคนหนึ่งที่อ้อยเห็นครั้งแรก
แล้วรู้สึกว่าลักษณะเหมือนเต่าเลย
ไม่ใช่เต่าธรรมดาด้วยนะคะ เหมือนเต่าโดนเผา
แม่อ้อยบอกว่า ตอนแม่น้องเค้าท้อง อยากกินเต่า
พ่อเค้าเลยเอาเต่ามาเผาให้กินอะคะ


โดย: Violeta Lady วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:13:57:15 น.  

 
สวัสดีวันหยุดค่ะพี่ติณ

Photobucket


โดย: pinkyrose วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:16:41:01 น.  

 
กรรมทันตาเห็นจริง ๆ พี่ จะช้าจะเร็วก็ตามจนทัน ไปทำสัตว์พวกนี้ทำไมค่ะ เค้าอยู่ของเค้าดี ๆ เด็กเดี๋ยวนี้พ่อแม่สอนก็ไม่รู้จักจำนึกสนุกอย่างเดียว

เห็นเรื่องแบบนี้แล้วแค้นแทนสัตว์....(บ่น บ่น)


กระสุนพระอินทร์ ที่พังงามีด้วยหรือพี่ เอ๋ไม่เคยเห็นเลยค่ะ กลับบ้านไปครั้งหน้าจะไปถามพ่อดูน่ะค่ะพี่ติณ


โดย: aenew วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:21:11:29 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:7:37:17 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...




… ยามหนาวกราย กระหายอุ่น การุญเอื้อ
ครั้นหนาวเนื้อ เขนยแนบ แอบผิงอก
ลมหนาวกรู ฤดูใจ ไหวสะทก
ล่วงหนาวศก หน่ายฉนำ ฉ่ำฉายจินต์ ...


... คล้ายหนาวเหน็บ – แนมพิพาท บาดผิวช้ำ
เกิดริ้วจ้ำ จารีต แห่งศิขิน
พี่หมายโลภ โอบฟ้า คว้าเทพินทร์
เพื่อแดนดิน มิสิ้นสาย – สวาทงาม ...
.
.
.



โดย: ploythana วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:13:31:29 น.  

 

เวรกรรม กทม.ร้อนมากๆเลยค่ะวันนี้
สุดจะทานทนได้



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:15:35:54 น.  

 
กระสุนพระอินทร์ ถ้าตัวยาวอีกสักหน่อยคงคล้ายกิ้งกือ

ผมเคยไปใต้บ่อยๆ แต่ยังไม่เคยเห็นกระสุนพระอินทร์มาก่อน
ถือว่าเป็นความรู้ใหม่ครับ

ผมกับสัตว์ที่มาขาแยะๆนี่ ถ้าพบกัน จะขอแยกไปคนละทางครับ



โดย: Insignia_Museum วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:16:50:36 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:7:50:12 น.  

 
แวะมาทักทาย และมาบอกเทคนิคการถ่ายรูปกระโดดค่ะ เราต้องตั้งกล้องให้ต่ำที่สุดเลยค่ะ เพราะจะทำให้เราสูงขึ้น .. แล้วที่ว่าทั้งทีม มี 12-13 คน นี่ บางทีก็มากกว่านี้ค่ะ แต่บางคนก็กระโดดไม่ไหวค่ะ เค้าเบื่อให้คนเจ้าความคิด (นุช) ที่บอกให้กระโดด กันหมดแล้ว บางว่าถ้าบังคับให้กระโดดอีก จะไม่ร่วมทางด้วยแล้ว อิ อิ


โดย: NucH (sa-bye-sa-bye TEAM ) วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:9:28:04 น.  

 


โดย: kobnon วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:9:42:33 น.  

 
ทักทายครับ..ทุกๆคน

ทักทายไว้ในบล็อกตัวเองก่อน เพราะไม่ทราบว่าจะเข้าบล็อกเพื่อนๆได้หรือไม่ เกือบ 1 อาทิตย์แล้วที่เน็ตแถวบ้านมีปัญหา ติดๆดับๆ อย่างเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ดับสนิทเลย

เลยต้องบอกกล่าวกันก่อน ว่ายังมิได้หายไปไหนครับ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:13:12:31 น.  

 
สงสัยบ้านคุณปลายกับบ้านน้องปรายอยู่ใกล้ๆกันบนยอดเขาเย็น


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:13:23:28 น.  

 
เมื่อวานมีบล็อกทานตะวันจ๋วยๆ ไปดูละยังอะ

ในหมวดนักล่ามวลมาลีน่ะ

ป.ล. รอที่อยู่อยู่นะตัวเอง...


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:15:27:30 น.  

 
ยังไม่เคยเห็นกระสุนพระอินทร์ตัวเป็นๆ เลยค่ะ

เชื่อค่ะ เรื่องเวรกรรม...มีจริงนะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:16:13:48 น.  

 
หายหน้าหายตาไปเลยนะคะ มัวแต่ไปม้วนชิด อยู่หรือเปล่านะ

คุณปลายเรื่องนี้เป้นเรื่องจริงทีนานมาแล้วนี่ เกิดกับเพื่อนคุณปลายเองเลยหรือเปล่า ฟังเรื่องกฏแห่งกรรมแล้วก็กลัวนะ อยากหมดเวรหมดกรรมเหมือนกันนะ ทำงัยดีอะ ท่าจะยากแฮะ


โดย: cengorn วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:17:24:21 น.  

 
แหะๆๆๆๆ

เข้าใจว่าเน็ตหลุดบ่อยๆ
ไม่เกี่ยวกับเสียบลึกหรือเสียบตื้นนะครับพี่ 555

พี่ตฤณลองให้ช่างมาเช็คสายโทรศัพท์ดูนะครับ
อาจเกิดจากสายชื้นครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:18:10:14 น.  

 
เคยเก็บเล่นครับ กระสุนเทพ..
สมัยเด็กๆ...แต่มันชอบอยู่ที่ชื้นๆ
และต้งตามป่าเขานะครับ
....................................
นานแล้วที่ไม่ได้เห็นกระสุนเทพนี้
.............................................


โดย: panwat วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:19:20:39 น.  

 



แวะมาทักทายก่อนนอนค่ะ คุณปลายฯ


คืนนี้ขอให้ัหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะ


โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:20:30:26 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:7:52:54 น.  

 
สวัสดีครับคุณตฤณ
แถวบ้านฝนตกครับ
เช้านี้เลยสดชื่นครับแถวนี้เป็นไงบ้างครับ


โดย: panwat วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:9:54:20 น.  

 
รู้จักอาจารย์สุขุม ครั้งแรกตอนเรียนวิชารัฐศาสตร์ทั่วไปหรือเปล่าคะ ที่เป็นวิชาบังคับของทุกคณะตอนปี 1

ชอบมากวิชานี้ สนุก เข้าใจง่าย เลยทำให้ชอบ อ.สุขุม ไปด้วย ตามดูต่อที่รายการทีวีวาที ของคุณกรรณิกา ธรรมเกษร ทางช่อง 9 ด้วย (น่าจะทันเนาะ)

ใช้เวลาเรียน 5 ปีค่ะ เรียนด้วย ทำงานไปด้วย สนุกสนาน แล้วก็ลำบากลำบน พอสมควร

หมู่บ้านเสรี อยู่แถวเอแบคหรือเปล่าคะ

ไม่ได้ไปแถวหน้าราม มานานมากก เหมือนกันค่ะ

มีน้องๆ ในบล็อกเรียนรามกันหลายคนนะคะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:13:34:56 น.  

 

พี่ติณรู้ละว่าทำไมเอ๋ไม่เคยเห็นม้วนชิด เพราะไม่ได้อยู่แถวที่อุดมไปด้วยพันธ์ไม้นี้เอง อย่างที่พี่ติณบอกว่าเค้าจะอาศัยอยู่ในป่าลึก หมดสิทธิ์เลยค่ะ พังงาเมื่อวานฝนตกตั้งแต่บ่าย พ่อบอกว่าลมแรงใช้ได้เลย แถวภูเก็ตก็น่าจะตกเหมือนกัน เมื่อก่อนพี่ติณทำเกี่ยวกับโรงแรม แล้วปัจจุบันยังทำงานเกี่ยวกับโรงแรมอยู่ไหมค่ะ


โดย: aenew วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:15:50:51 น.  

 
สวัสดียามเย็นในวันที่ฝนตกค่ะ

Photobucket


โดย: pinkyrose วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:17:39:26 น.  

 
อะโหลๆๆ
มารายงานตัวช้าไปนิ๊ส
ไม่ว่ากันเนอะ ถ้าน้อยใจ
แสดงว่ายอมรับว่า แก่ อิอิ

ของที่พี่ติณแนะนำ
สถานที่แนะนำ
ไปมาโม๊ดแล้วนะ
กำลังคัดภาพอยู่
เยอะมากกกก รอนิ๊ส

อัพเสร็จแล้วจะรีบมาชวน
ไปเที่ยวด้วยนะค่า


โดย: JinnyTent วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:18:31:38 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





... ดิน...สีด่าง ร่าง-ละลาย สืบสายด้าว
ปุ๋ย...สีขาว โรย-ละลาน สืบสานเผ่า
ดอย..สีโศก โลก-ระลึก สืบศึก-เร้า
หลาก..สีเก่า เล่า-ระราว สืบสาวทรวง ...


... เติม..สีสัน ขวัญระรวย ด้วยสรรค์สร้าง
ดล..สีต่าง ขวางระราน ด้วยสานห่วง
เดือน..สีหวาน ขานระแรง ด้วยแสงปวง
ดาว..สีใส ไข-ละ-ลวง ด้วยสรวงใจ ...



.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:23:39:01 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:7:41:43 น.  

 


โดย: ล (pantamuang ) วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:10:12:23 น.  

 
สวัสดีตริณ

นึกว่าจะเกลียดขี้หน้าผมเสียอีกคนแล้ว ขอบคุณที่ยังไปคุยด้วย

เจ้าตัวข้างบนนี่ผมเคยเห็นตอนเด็ก ๆ ตอนนี้ไม่เห็นนานแล้ว เพราะไม่ค่อยได้ย่ำไปในสวนเลย อยู่แต่ในกล่อง ตอนนี้ผมกินอาหารได้อร่อยถูกปากเหมือนเดิมแล้ว บุกงานต่อ


โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:10:16:34 น.  

 
เน็ตผมใช้ได้ดีครับพี่ตฤณ
เดี๋ยวนี้ถ้าเน็ตติดๆดับๆ
ผมดึงเราเตอร์ใหม่เลยครับ
เสียบอยู่ 2-3 ครั้งมันจะเร็วขึ้นน่ะครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:15:47:32 น.  

 
คอมพ์ฯ ใช้การได้ดีเหมือนเดิมหรือยังคะ

รออ่านตอนใหม่อยู่ค่ะ




โดย: addsiripun วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:15:50:56 น.  

 
เช่นกัน..ติณ..เพราะพื่นที่เดียวกัน

เน็ตก็เป็นเหมือนๆกัน ติดๆดับๆ

ตอนนี้ ตะกั่วป่า ฝนตกมาก แต่น้ำในคลองยังน้อยอยู่
แต่ถ้าตกติดๆ อีก 2 วันน้ำคงท่วมแน่นอน ...


โดย: กาแฟ..ชา..ย วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:16:01:06 น.  

 
ยังมะได้ส่งหนังสือให้...มะไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ

คิดถึงนะ


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.95.236 วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:16:43:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปลายแป้นพิมพ์
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]




หลังบ้านโกติณ มีกินตลอดปี

ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดา
ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย
ไม่ยึดติดกับอะไรมากเกินไป

ชอบเที่ยวทะเล ภูเขา น้ำตก
ตลาดนัด ห้างสรรพสินค้า
ดูหนัง ฟังเพลงลูกทุ่ง
(ถ้ามีโอกาสนะ)

เวลาว่างชอบถักร้อย
ซึ่งหมายถึงชอบนำพยัญชนะ
ตั้งแต่อักษร ก. ถึง ฮ.นกฮูก
พร้อมสระ วรรณยุกต์
มาร้อยเรียงเป็นเรื่องราว
บันทึกเก็บไว้อ่านเองบ้าง
ให้คนอื่นอ่านบ้าง
แล้วแต่โอกาส

มีความสุขมาก
เมื่อได้เขียน เขียนและเขียน
อะไรก็ได้ที่อยากจะเขียน
(โลกนี้มีอะไรตั้งมากมาย
เขียนให้ตายก็ไม่มีวันหมด)

วัตถุประสงค์หลัก
ของการมีบล็อก
เป็นของตัวเองวันนี้
ก็เพื่อที่จะเก็บงานเขียน
ทั้งอดีตและปัจจุบัน
ไว้เป็นหมวดหมู่

และตามบันทึก
เรื่องราวที่น่าสนใจ
เรื่องราวหลากหลาย
ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เก็บเป็นความทรงจำที่ดี
ตราบที่ยังมีชีวิต
อยู่ในโลกอันแสนสวยใบนี้

ใครที่หลง
เข้ามาในบล็อกของผม
คงได้อะไรไปบ้าง
ไม่มากก็น้อย
มีความสุขทุกๆ วัน
ตลอดไปนะครับ

งานเขียนเรื่องสั้น
ทุกเรื่องในบล็อกนี้
เป็นงานที่มีลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย
ห้ามมิให้ผู้ใดนำไปทำซ้ำ
หรือดัดแปลงในเชิงธุรกิจ
นอกจากจะได้รับอนุญาต
จากผู้เขียนแล้วเท่านั้น
New Comments
Friends' blogs
[Add ปลายแป้นพิมพ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.