Bloggang.com : ปลายแป้นพิมพ์ : เรื่องสั้น วิญญาณหลังสึนามิ ตอน.. ฮุบที่ผีทวงคืน

เรื่องสั้น วิญญาณหลังสึนามิ ตอน.. ฮุบที่ผีทวงคืน

บล็อกที่ 43

“เฮ้ย เร่งมือกันหน่อยนะโว้ย ฝั่งโน้นฝนตั้งเค้ามาอีกแล้ว”

นายหัวถนอม สั่งคนงานชายฉกรรจ์จำนวน 5 คน ให้เร่งมือขุดหลุมเพื่อลงเสาซีเมนต์ความยาวร่วม 2 เมตร ประกอบกันเป็นรั้วลวดหนามบนเนื้อที่กว่า 20 ไร่ บริเวณชายหาดทับตะวัน อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา

ท่ามกลางเสียงคัดค้านของชาวบ้านที่อยู่มาก่อนกว่า 30 ครัวเรือน ว่าที่ผืนนี้ เป็นที่จับจอง อยู่กันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย ครั้นสึนามิซัดเข้าถล่ม พื้นที่ทั้งหมด แปรสภาพเป็นที่โล่ง แยกไม่ออกว่าตรงนั้นตรงนี้เคยเป็นที่ของใครมาก่อน

กลายเป็นกรณีพิพาท มีนายทุนจากต่างถิ่นมาปักป้าย กั้นรั้วหยาบๆ จองเอาอย่างหน้าด้านๆ แม้แต่ผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นอย่างนายหัวถนอม ก็ไม่พลาดกับรายการแบบนี้

เขาทำทุกวิถีทางที่จะฮุบที่ดินที่ชาวบ้านเคยอยู่มาก่อนมาเป็นของตัวเอง

ชนิดที่กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือ อบต. มองตาปริบๆ ทำอะไรกับผู้มีอิทธิพลรายนี้ไม่ได้

“นายหัว ! หลุมนี้ขุดไม่ได้ มีอะไรก็ไม่รู้แข็งๆหยุ่นๆ อยู่ข้างใต้”

“หินหรือเปล่า เร็ว เร่งมือกันหน่อย ฝั่งนี้เหลืออีกไม่กี่ต้นแล้วไม่ใช่หรือ”

“นายหัวครับ หลุมนี้ก็แข็งๆหยุ่นๆเช่นเดียวกัน เอ๊ะ..ทำไมมีกลิ่นเหม็นด้วย !!”

“กริ๊ด..ดดดดด..”

เสียงกรีดร้องโหยหวนเยือกเย็นดังขึ้นมาภายในบริเวณนั้น คนงานชายหลายคนมองหน้ากันและกัน แล้วหันมองไปมองมาหาที่มาของต้นเสียง

“เสียงอะไรวะ ? ใครร้องกริ๊ดๆ” นายหัวถนอมก็ได้ยินเสียงนี้

“ไม่รู้ครับนายหัว พวกผมก็ได้ยินกันทุกคน แต่มันดังครั้งเดียวแล้วก็เงียบไปเลย”

“ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด” สัญญาณโทรศัพท์มือถือของนายหัวถนอมดังขึ้น

“มีอะไรหรือ มาลี ?”

“พี่หนอม พี่กลับมาบ้านด่วนเลย ตอนนี้ที่บ้านเกิดเรื่องใหญ่แล้ว”

“หา !เกิดอะไรขึ้นมาลี มีใครที่บ้านเป็นอะไร?”

“ก็ลูกเรา 2 คน ทั้งตาต้นและยายเตยอยู่ๆก็ร้องกริ๊ดๆเหมือนคนถูกผีเข้า ตาต้นบอกว่าช่วยด้วย เขาถูกแทง ขณะที่ยายเตยพูดเสียงเหมือนคนมีอายุ บอกว่าอย่าทิ่มแทงหลังฉันเลย ขุดๆฉันขึ้นมาเร็วๆซิ นอนอยู่ในนี้มาเดือนกว่าแล้วทรมานเหลือเกิน พี่กลับมาเร็วๆ ฉันกลัวจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว”

“เฮ้ย !มันเกิดอะไรกันนี่ เอ้า..เด็กๆ ขึ้นรถกลับที่พักเดี๋ยวนี้เลย พรุ่งนี้ค่อยมาขุดต่อ ที่บ้านฉันมีเรื่องใหญ่ต้องสะสาง”

คนงาน 4 คน กระโดดขึ้นท้ายรถกระบะ อีกคนเปิดประตูด้านหน้าทำหน้าที่คนขับ โดยมีนายหัวถนอมนั่งขนาบข้าง

“ทำเวลาหน่อยนะเดโช..ฮัลโหล ๆ มาลี ตอนนี้ผมอยู่ที่ปากทางเข้าหาดทับตะวันแล้ว ลูกเราเป็นอย่างไรบ้าง ผีออกหรือยัง ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวไม่เกินครึ่งชั่วโมงผมก็ไปถึงบ้าน”

“ยังเลยพี่ แต่อาการสงบลงหน่อย เพื่อนบ้านที่เข้ามาดูเหตุการณ์ บอกให้ฉันไปตามพระมา”

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวผมจัดการเอง”

“เกิดอะไรขึ้นที่บ้านครับ นายหัว?” เดโช คนขับรถถามขึ้น

“ผีนะซิ !! เข้าสิงลูกชายกับลูกสาวของฉัน เห็นว่าร้องกริ๊ดๆกันพักใหญ่แล้ว เฮ้อ..มันเกิดขึ้นได้ยังไงวะ ร้อยวันพันปีไม่เคยมีเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นในครอบครัว”

“ก็แกมันละโมบ ฮุบที่ของฉันทำไม?”

เสียงผู้หญิง ดังขึ้นภายในรถ น่าแปลก รถทั้งคัน มีผู้โดยสาร 6 คนเป็นผู้ชายทั้งหมด นั่งอยู่กระบะท้ายเสีย 4 ตอนหน้าก็เป็นเดโชคนขับ และเจ้านาย แต่เสียงที่ได้ยินในตอนนั้น กลับเป็นเสียงของผู้หญิงชัดๆ

“เดโช ตะกี้แกได้ยินเสียงอะไรไหม..?” นายหัวถนอมถามเสียงสั่นๆ

“ไม่ได้ยินเสียงใครนี่ครับ นอกจากเสียงผมคุยกับนายหัว”

“เออ ฉันท่าจะหูแว่วไป” นายหัวถนอมปลอบใจตนเอง ทั้งที่เขายอมรับว่าเขาได้ยินเสียงนั้นเต็มทั้ง 2 หู โดยเฉพาะวลีท่อนท้ายที่ขู่ว่า “ระวังนะ ถ้าแกไม่คืนที่ให้ฉันกับพวกชาวบ้าน ครอบครัวของแก โดยเฉพาะลูกสาวลูกชายของแกจะมีอันเป็นไปก่อนใครอื่น..”

นายหัวถนอมขนลุกซู่ๆเป็นระยะไปตลอดทางจนรถเลี้ยวเข้าคฤหาสน์หลังงามที่ตำบลบางนายสี

รถจอดสนิทข้างสนามหญ้า บรรดาคนงานชายกระโดดลงจากกระบะหลัง

“แก ไอ้คนโกง !!” ร่างของลูกชายลูกสาววิ่งออกมาจากในบ้าน

ตาต้นลูกชายวัย 13 ขวบ เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนก็ไม่รู้ ทั้งที่เป็นเด็กชายร่างบอบบาง ผลักร่างอ้วนฉุของผู้เป็นพ่อล้มกลิ้งบนสนามหญ้า

“อั่ก..”

“เพียะ..”

“เพียะ..”

คนงานชาย 2 คนถูกตบหน้าคนละฉาด จากฝีมือของลูกชายลูกสาวเจ้าของบ้าน

ปานวาดหรือน้องเตย ชี้หน้าคนงานชายที่เธอเพิ่งตบหน้าไปหยกๆ แล้วกล่าวออกมา..

ทว่า น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากกระจับรูปงามนั้น ทำเอาผู้อยู่ในเหตุการณ์ต่างงงงันไปตามๆกัน

“แก!! ลูกน้องไอ้คนโกง รู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป แต่ก็ดีนะ วันนี้ถ้าแกไม่ขุดหลุมเพื่อฝังเสารั้ว ร่างฉันก็คงนอนอยู่ในนั้นชั่วนิจนิรันดร์โดยไม่มีใครหาพบ พรุ่งนี้แกกับเพื่อนช่วยไปขุดร่างฉันกับลูกชายขึ้นมาด้วย แล้วก็ถอนเสารั้วทุกต้นที่ฝังไว้แล้วขึ้นมาให้หมด ไม่ให้เหลือแม้แต่ต้นเดียว เพราะฉันจะเอาที่ดินของฉันคืน”

“ใช่เลยแม่ ขอโทษนะที่เมื่อกี้ผมตบหน้าพี่คนนี้ไปทีหนึ่งด้วย เพราะมันทำให้ผมเจ็บปวด ผมนอนของผมอยู่ดีๆ ไอ้นายคนนี้มันเอาชะแลงมาแทงที่หน้าอกผม แต่ว่าเร็วๆนี้เราคงได้ขึ้นไปแล้วใช่ไหมแม่?”

“มันก็คงเป็นแบบนั้นนะลูก ยกเว้นเสียแต่ว่าไอ้เจ้าของบ้านมันดื้อด้าน ไม่ยอมคืนที่ดินให้พวกเรา ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้ตายกันไปข้างหนึ่ง!!”

หลายคนอ้าปากค้างเมื่อได้ยิน 2 พี่น้องคุยกัน น้องชายเป็นใครก็ไม่รู้เรียกวิญญาณที่สิงสู่ในร่างพี่สาวว่าแม่!!

มาลีเมียของนายหัวถนอม เกาะติดเหตุการณ์โดยตลอด เธอพยุงสามีร่างอ้วนขึ้นมา พยายามปะติดปะต่อเรื่องราว ก็พอจะเข้าใจว่าสาเหตุของเรื่องนี้มันเกิดจากอะไร?

“ฉันเคยบอกพี่แล้วไง ที่ทางของเราก็มีเยอะแยะแล้ว พี่อยากจะได้มันอีกทำไม จริงๆที่หาดทับตะวัน เรามีอยู่แค่ 5 ไร่ไม่ใช่หรือ ที่พี่ไปซื้อไว้ก่อนสึนามิมาตั้ง 5 ปี แต่พอคลื่นยักษ์เข้าถล่ม ที่มันกลายเป็นแปลงเดียวกันหมด”

“นั่นแหละทำให้พี่อยากได้ อยากครอบครองเป็นของตัวเอง คิดดูซิ ที่ด้านหนึ่งติดชายทะเล อีกด้านติดสวนมะพร้าวของชาวบ้านมีคลองระบายน้ำเรียบร้อย ถ้าเราได้เป็นของตัวเองนะ เราก็รวยมหาศาลเลย ที่ของพวกชาวบ้านแถวนี้นะเป็นที่โอนลอยกันเฉยๆ ไม่มีหลักฐานทางราชการที่ชัดเจน โอกาสแบบนี้มาถึง พี่ก็ต้องสวมรอยคว้าไว้ก่อน”

“แต่คว้าไว้ก่อนของพี่นะ มันคงจะไม่สำเร็จเสียแล้ว ลองมีผีเข้ามาเกี่ยวข้องแบบนี้ นี่เด็กๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อนได้แล้ว ปล่อยเรื่องนี้ไว้เดี๋ยวพี่จัดการเอง”

เมื่อเห็นคนงานซุบซิบกัน มาลีก็เอ่ยปากให้คนงานแยกย้ายเข้าไปที่พักที่อยู่ในสวนหลังบ้าน

“ว่าไง ? ไอ้เถ้าแก่ขี้โกง แกจะคืนที่ให้พวกเรามั้ย”

จู่ๆลูกสาวที่มีวิญญาณสิงสู่อยู่ก็มาชี้หน้าด่าผู้เป็นพ่อ ทำเอานายหัวถนอมถึงกับนิ่งอึ้ง

“นั่นนะสิ ทั้งขี้โกงและขี้งก อยากได้สมบัติของคนอื่นเป็นของตัวเอง โดยไม่สนใจว่าชาวบ้านจะเดือดร้อนแสนสาหัสแค่ไหนที่ไม่มีที่จะซุกหัวนอนอีกต่อไป คนแบบนี้ไม่สมควรจะเรียกว่าพ่อ..”

“ลูก...” นายหัวถนอมเรียกคำว่าลูกด้วยเสียงสั่นพร่า

“ฉันไม่ใช่ลูกแก แกอย่ามาเหวงนะ!!” ตาต้นยืนท้าวสะเอวว่าพ่อ

“ทั้ง 2 คน พอก่อนได้ไหมคะ อย่าปรักปรำสามีดิฉันเลย เรื่องนี้ดิฉันรับปากว่าจะดูแลให้ และทำอย่างดีที่สุด ว่าแต่ดิฉันอยากรู้ว่า วิญญาณที่สิงสู่อยู่ในร่างของลูกสาวลูกชายดิฉัน เป็นใคร อยู่ที่ไหน ?”

“ได้ ! ฉันเป็นชาวบ้านในชุมชนทับตะวัน สามีชื่อสิงห์ ส่วนตัวฉันชื่อละไม บุตรสาวที่ยังเหลืออยู่อีกคนชื่อละม้าย ส่วนคนนี้ราเมศร์ ตายพร้อมฉันในวันที่ 26 คุณเข้าไปที่นั่น ถามใครๆ เขารู้จักฉันดีทุกคน..แล้วอย่าลืม ไปขุดร่างฉันกับลูกมาด้วยนะ”

สิ้นเสียงสั่งนั้น อย่างรวดเร็ว ร่างของ 2 คนพี่น้องล้มตึงลงกลางสนามหญ้า ผู้เป็นแม่ถลาเข้าไปรับไว้ได้ทันพอดี

“โธ่ ! ลูกแม่” นางมาลีรำพึงเบาๆ ต่อจากนั้นก็ตอบคำถามของลูกชายกับลูกสาวจนตะวันมืด

“แม่บอกพ่อให้คืนที่พวกเขาไปนะ”

“ได้จ้ะลูก”

เช้าวันรุ่งขึ้น นายถนอม นางมาลี และคนงานชุดเดิม ขับรถออกจากบ้านตั้งแต่ 8 โมงเช้า โดยจอดรถรับพระภิกษุ 2 รูปที่วัดบางม่วง ซึ่งนางมาลีได้โทร.มานิมนต์ไว้แต่เมื่อคืน

ชาวบ้านทับตะวันและบ้านใกล้เคียงที่ทราบข่าวกันตั้งแต่ช่วงเช้า แห่กันมารอบนที่ดินที่นายหัวถนอมแอบอ้างว่าเป็นของเขา เต็มไปหมดทั้งชายและหญิง เสียงวิพากษ์วิจารณ์กันเซ็งแซ่ ทั้งนี้พวกเขารู้รายละเอียดทั้งหมดจากนายสวัสดิ์ ผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งนางมาลีได้เล่าเรื่องราวคร่าวๆให้ฟังทางโทรศัพท์ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

แต่ผู้ที่ตื่นเต้นที่สุดในบรรดาชาวบ้านทั้งหมดก็คือนายคำสิงห์ วันนี้เขายอมให้เด็กหญิงละม้ายลูกสาวหยุดโรงเรียน 1 วัน เพื่อที่จะมาดูการขุดหาร่างของภรรยาและลูกชายที่หายตัวไปตั้งแต่วันเกิดคลื่นยักษ์ ได้ข่าวว่าอยู่ใต้ดินที่เขาขุดเสารั้วหลุมใดหลุมหนึ่งซึ่งยังขุดไม่สำเร็จ

ชาวบ้านหลีกทางให้คณะของนายถนอมเดินนำเข้าไปก่อนตามหลังด้วยพระภิกษุ ถึงบริเวณจุดเมื่อวาน การขุดค้นก็ดำเนินต่อไป โดยพระทั้ง 2 รูปได้กระทำพิธีบางอย่างก่อนเริ่มการขุด

และการขุดค้นก็เป็นไปอย่างราบรื่น ศพของนางละไมอยู่ในสภาพนอนคว่ำหน้าลึกจากผิวดินที่เป็นทรายหยาบๆ เกือบ1 เมตร ส่วนศพลูกชายนอนหงาย ที่ทั้ง 2 ไปสิงร่างของลูกสาวลูกชายนายถนอมว่าถูกแทงข้างหลังกับข้างหน้านั้น เป็นเรื่องจริงมิได้ผิดเพี้ยน

เจ้าหน้าที่จากมูลนิธิ ได้รับศพไปทำความสะอาดก่อนส่งคืนให้ญาติ ชาวบ้านเริ่มยิ้มแย้มแจ่มใสเมื่อได้ยินคำพูดจากปากของนายหัวถนอม

“ผมยอมรับว่าผมผิด ที่คิดฮุบที่ของชาวบ้าน อย่าได้ถือโทษโกรธเคืองผมเลยนะครับ”

“นี่ยังดีนะ ที่ผีนางละไมมันไปทวงที่ดินคืนให้พวกเรา ถ้าไม่ได้มัน ไม่รู้พวกเราจะมีสิทธิ์ได้ที่คืนหรือไม่ เห็นทีพวกเราต้องจัดการงานศพให้มันกับลูกชายอย่างยิ่งใหญ่แล้ว”

“นั่นนะสิ ต้องขอบใจมันจริงๆ!!”

“ทุกๆคนค่ะ เพื่อไถ่บาปครั้งนี้ สามีของดิฉัน จะสละเนื้อที่ดินเดิมที่เราเคยครอบครองมาก่อนจำนวน 5 ไร่ แบ่งให้ชาวชุมชนไปใช้ทำสาธารณประโยชน์อะไรก็ได้ซักครึ่งหนึ่ง 2 ไร่ครึ่ง เช่นให้กลุ่มแม่บ้านเอาไปปลูกโรงเรือนเพื่อผลิตสินค้าจำพวกสินค้าโอท้อปต่างๆ หรือทำอะไรก็แล้วแต่ความจำเป็นของคนในชุมชนเห็นเหมาะสม” นางมาลีเริ่มคลี่คลายสถานการณ์

“ให้จริงหรือ?” ใครคนหนึ่งถามขึ้น

“ให้จริงสิคะ ส่วนเสารั้วที่เราปักไปแล้ว 100 กว่าต้น และที่เหลืออีกจำนวนหนึ่งซึ่งยังไม่ปัก ก็ไม่เอากลับ ใครจะถอนหรือแบกยกเอาไปใช้ประโยชน์อะไรก็ได้ตามสบาย ส่วนที่ดินเดิมที่เคยเป็นของพวกคุณนั้น ก็อยู่ในดุลยพินิจของทางราชการที่จะต้องรังวัดกันใหม่ เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวอีกต่อไป”

“สาธุ ไม่นึกเลยว่าเรื่องนี้จะลงเอยกันได้ดีอย่างนี้ ทั้งหมดนี้ต้องยกความดีให้วิญญาณนางละไมกับเจ้าราเมศร์ลูกชาย สาธุขอให้ทั้ง 2 ไปสู่สวรรค์ด้วยเถิด”

ชาวบ้านยกมือไหว้ท่วมหัวหู ดีใจที่จะได้ที่ดินกลับคืน จากนั้นคนทั้ง 2 ฝ่ายก็อำลาจากกันด้วยดี.

11 มิถุนายน 2552 13.29 (ต้นฉบับ)

(ตีพิมพ์ครั้งแรก เรื่องผี ปีที่ 23 ฉบับที่ 532 ปักษ์หลัง ต.ค.52)

เรื่องสั้นทุกเรื่อง มีลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย

(ขอบคุณ ภาพประกอบเรื่องสวยจากอินเตอร์เน็ต และบีจีจาก ทาสบอย)

Create Date : 07 มิถุนายน 2553

Last Update : 19 มกราคม 2560 22:22:03 น.

51 comments

Counter : 1788 Pageviews.

เจิมให้ก่อนนะคะ แต่แปะไว้ก่อน ค่อยอ่านพรุ่งนี้ คืนนี้นอนคนเดียว หลบไปก่อนนะคะ ฝันดีค่ะพี่

โดย: sawkitty

วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:20:09:55 น.

เมื่อปีที่แล้วไปหาดใหญ่มา
มีเพื่อนของเพื่อนมาจากภูเก็ต แล้วเราขับรถไปมาเลเซียด้วยกัน 6 คน
เขาเล่าให้ฟังว่าเมื่อเกิดสึนามิแล้ว เขากับอาสาสมัครไปช่วยกันค้นหาผู้รอดชีวิต
กลับเป็นว่าพบแต่ศพ เขาทำงานกันทั้งวันทั้งคืนอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย
ฟังเขาเล่าแล้วอดชื่นชมในน้ำใจของเขาและอาสาสมัครไม่ได้

โดย: addsiripun

วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:21:52:01 น.

อ่านตอนกลางคืนนี้มีเสียวหลังทันที พร้อมภาพประกอบอีก ดูไม่น่ากลัว แต่ทำให้ชวนติดตามยิ่งนัก...พรุ่งนี้เหมือนฝนจะตกเลยค่ะ เอ๋ต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้าง เตรียมเสื้อฝนแบบบางไว้ใช้แล้วค่ะ กระเป๋าเริ่มจะหนักขึ้นอีกนิด เพราะมีทั้งร่มไว้กางเดิน เสื้อฝนเวลานั่งรถเครื่องรับจ้าง นอนหลับฝันดีค่ะพี่ติณ

โดย: aenew

วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:22:03:39 น.

ลงชื่อไว้เป็นหลักฐาน
วันพรุ่งนี้เช้า ๆ จะมาอ่านค่า
อ่านตอนนี้ กลัวนอนไม่หลับ บรู๊..สสส

โดย: JinnyTent

วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:22:08:50 น.

อุ๊ย!!! พรุ่งนี้สว่างโร่..ค่อยเข้ามาใหม่ดีกว่าเรา..

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:23:12:14 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

เรื่องสั้นของพี่
มีฉากหลังเป็นเหตุการณ์สึนามิแทบทั้งหมดเลยนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:7:20:12 น.

เรื่องผีเหรอ ชอบๆ
เม้นก่อนแล้วย้อนไปอ่าน อิอิ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:8:09:56 น.

สวัสดีค่ะพี่ติณวันนี้อากาศสดชื่นค่ะเมื่อวานฝนตกลงมาทำให้คลายร้อนไปได้บ้าง แต่ตอนใกล้เที่ยงนี้แสงแดดเริ่มแรงแล้วค่ะ
พี่ติณสบายดีนะค่ะ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: kobnon

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:9:42:29 น.

ลงชื่อไว้ก่อน

เด๋วมาอ่านแน่นอน....แม้จะไม่มีบทอีโรติกหวิว..

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:11:38:04 น.

ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ อิอิ
พอรับได้ นอนหลับแบบไม่ผวา 55

ช่วงนี้สิงบ้านเพื่อนบล็อกเฉพาะกิจ
โดยเพราะบ้านพี่อัยย์ติดนิยาย 55
นอกนั้นไมค่อยได้ไปหาใครเลย
เห็นทีต้องเช้าถึงเย็นถึง
ไม่งั้นแฟนคลับหายหมด อุอุ

ศุกร์หน้าจะไปลั้นลาที่สมุย
ได้ไปดมกลิ่นทะเลล่ะ 2 คืน 3 วัน
ส่วนทะเลอันดามันแถวภูเก็ต
เก็บจมูกไว้ค่อยไปดมเอา
ตอนสิงหา อิอิ ห้ามหนีไปไหนละกัน

คราวนี้บุกถึงตัวแน่ ๆๆ
อธิบายศรีภรรยาให้เข้าใจด้วยเน้อ
ว่าน้องนุ้งจากเชียงใหม่จะไปแอ่วหา
ขืนไม่บอกก่อน ถลาเข้าใส่
มีหวังหงายกลับเชียงใหม่ไม่ทัน อิอิ
ว่าพี่แฟนพี่ดุป่าวอ่ะ แหะ แหะ

โดย: JinnyTent

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:14:44:04 น.

มิกลับมาแล้วค่ะ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:16:07:51 น.

อุ้ยๆน่ากลัว...จัง ผีขอที่คืน

ปัจจุบันนี้ คุณหมอพิทักษ์ ยังมีชีวิตอยู่ แต่แกไม่เปิดคลีนิกแล้ว หลังจากน้ำท่วมใหญ่ ปี 52 เพราะคลีนิกของแกเสียหายมาก และคุณหมอก็อายุมากแล้ว เลยปิดกิจการครับ...

ส่วนที่จับเส้ ห้องแถวไม้ปากทางเข้า วัดหน้าเมือง นั้นได้ลื่อไปแล้ว ยังเหลือก็แต่ห้องแถวที่อยู่ในภาพ ทางเทศบาล เขาเอาดินมาถมบึงหลังห้องแถวครึ่งบึง ทำเป็นเวทีจัดงานต่างๆ

เรื่องขี้กังนั้น ติณเข้าใจถูกแล้ว เพราะในวังหน้านั้นใต้ดินมีแต่ ขี้กังทั้งนั้นเลย....เรายังกลับมาจาก กทม. มาขุดกับเขาด้วย ได้เงินไปหลายพันเลยที่เดียว...

เอาละ..ค่อยเล่าต่อนะอยากรุ้อะไร ถามมานะ....

โดย: กาแฟ..ชา..ย

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:16:36:44 น.

อะไรที่ไม่ใช่ของๆเรา จะไปอยากได้ทำไมของคนอื่นเขา
ไม่ต้องรอให้ผีมาเข้าสิงขับไล่หรอก เฮอ!!!! เดี๋ยวนี้ blog สวยวันสวยคืนเลยนะคะ

โดย: cengorn

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:19:17:08 น.

กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ >> กอดๆๆๆ

อัพบล็อกแล้วนะคะ >> ตามคำเรียกร้อง

คิดถึงทุกคนมากมายก่ายกองโพดๆ คิคิ,,

โดย: cd2lucky

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:20:53:16 น.

สวัสดีค่ะ พลอยมาเยี่ยมค่ะ ...
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...

... คือโอนอ่อน ผ่อนตาม ไถ่ถามทุกข์
แบ่งปันสุข สดใส ให้ทั้งผอง
ข้อพิพาท บาดหมาง ต่างปรองดอง
เพื่อเราสอง ประคองเสริม เริ่มฝ่าฟัน ...

... ช่อพฤกษา มารศรี สุนทรียภาพ
ศิโรราบ เก็จแก้ว แล้วแพรวขวัญ
ด้วยศักดิ์ศรี พี่แสดง แจ้งจำนรรจ์
โปรดเชื่อมั่น ชั่วชีวี แต่นี้ไป ...

……………………………………………………………….
.
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:23:27:39 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:7:50:38 น.

สวัสดีค่ะคุณติณ เมื่อเช้ามาฝนตก ..คนมาทำงานกันสายเยอะเลย แต่ก็ดีที่ทำให้อากาศเย็นค่ะ

โดย: NucH (sa-bye-sa-bye TEAM

) วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:9:13:56 น.

อ่านสนุกเพลินๆค่ะ
ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไร
เป็นแบบ ชิวๆ

ถ้าอ่านเมื่อคืนวานซิน่ากลัว
เพราะที่บ้านฝนตกลมกรรโชกแรง
ไฟฟ้าดับเป็นระยะ..บร์้อส์!!!!

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:10:18:34 น.

ที่ร้านไม่มีสาวๆครับพี่ตฤณ
มีแต่ป้าแก่ๆทั้งนั้นเลยครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:12:55:21 น.

เอ้ย คุณปลาย ไอ้ที่เห็นนะเป็นภาพลวงตาเรอะปล่าว เรื่องของเรื่องคือว่าเราตกลงกันว่า เราจะพยายามหารูปที่ดูดีของทุกคนลงนะ ดูผ่านกล้องมันก็เป็นมายา นะ สิว ไฝ ฝ้า ต่างๆ มันมองไม่เห็น เล่นพูดซะเจ๊ เขิลลล ม้วนไปร้อยตลบเลย แต่ก็ขอบคุณนะคะกับความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน เสมออ

โดย: cengorn

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:13:16:50 น.

จากบล็อค"เริงฤดีนะ" มี request จากคุณติณ..ดังนี้..

"บล็อกต่อไปอยากให้คุณอ้อนำเสนอ..พิพิธภัณฑ์ นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ จริงๆ
เห็นว่าสวยมากๆ"

จัดให้...

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 9 มิถุนายน 2553 10:26:48 น.

อ้าว!!!งานเข้าแล้วเรา
เดี๋ยวจัดให้ค่ะ..อาจเป็นเย็นพรุ่งนี้แวะไปใกล้ๆที่ทำงานเราเอง..ไม่บอกไม่รู้เลยนะคะ..

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:13:53:04 น.

..มาแล้วจ้า รายงานตัว ..หุหุ ..ไม่ได้ มาหลายวัน ต้องมาตามอ่านเรื่อง
ย้อนหลัง อ่ะ แบบนี้น่า จะรวมเล่มได้แล้วนะ คุณปลาย มีภาพประกอบเข้าบรรยากาศ ดีจัง ..ช่วง 3-4 วันมานี้ที่บ้าน อากาศดีมากเลย ฝนตกทุก วันแล้วเลือกตก ตอนกลางคืนด้วยนะ นอนหลับสบาย ..ที่บ้านเน็ตล่มตอ้งโทษเจ้าลูกชาย 2 ตัว สรรหาเอาโปรแกรมอะไร ต่อมิอะไร มาลง ..เลยได้เรือง
พรุ่งนี้เห็นที ต้องไปล้างแล้ว .. วันๆ มีเรื่องให้บ่นทุกวัน ไม่ค่อยทะเลาะกันหรอก ค่ะ มีแต่เล่นกัน หยอกกัน พอคนหนึ่งทำการบ้านอีกคนก็มากวน จะเป็นอย่าง นี้ ..เลยอยากให้ทะเลาะกัเหมือนกัน..เพราะ จะเงียบแล้วอยู่กันคนละมุมเลย พูดเรื่องเด็ก แล้วยาวเลย ..อย่าว่าแม่บ้านเลยเนาะ..เอาเป็นว่าบางมุมก็มีความน่ารักอยู่ ..พอไม่อยู่ก็ บ่นคิดถึง เฮ้อ ..เอาไงดี เนี่ย..งง

โดย: tifun

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:15:10:47 น.

ยังไม่มีสมาธิจาอ่านเลย

รอก่อนนะ...

ไม่อยากเมนต์โดยไม่อ่าน

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.126.180 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:15:23:14 น.

ขอยืมมั่ง อิ เอาแค่ 5 บาทพอ จะซื้อไอติมโบราณ อิอิ

"เห็นไหม..หล่อ ทำไรได้ ทุเร............"

นี่หละน๊า คบคนมีสี ก็เป็นอย่างนี้ เอาหลากสี ดีกว่า ....
เอ้ย!!!!มันยังกันนี่ 555

ไปขูดมะพร้าวขายดีกว่า บายใจดี

โดย: cengorn

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:15:51:54 น.

อ่านละเอียดดีจัง

เค้าแก้แล้วนะ...

ป.ล. แก้ข้อผิดพลาด ไม่ใช่แก้...

ไว้ค่อยมาอ่านนะ สมาธิยังไม่ยอมมา

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:16:08:59 น.

ป.ล ขอบคุณนะ

ลืมๆๆ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:16:10:56 น.

แหะๆ คุณอร ขอโทษทีค่ะที่ไม่ได้มาหานานเลย เค้าขอโต้ดดด//ทำหน้าสำนึกผิด

จริงๆเมื่อวานมาแล้วค่ะ แต่มัวไปเล่นเกมจับผิดภาพ หายังไงก็เจอแค่ 3 ที่ เล่นไปเล่นมาจนลืมเม้นต์เลย อิๆ
วันนี้ก็ยังได้แค่ 3 จุดเหมือนเดิม วันหลังค่อยมาเล่นใหม่
ไม่ได้จริงๆค่อยดูเฉลย

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:16:23:24 น.

อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

เม้นต์ผิดบล๊อก

ทำไมเฟอะฟะเงี้ย ขอโทษนะคะลุง 5555555 ว่าจะเม้นต์บล๊อกคุณอร แล้วก็เปิดบล๊อกลุงไว้อ่านก่อน อ่านไปอ่านมาพิมพ์ผิดที่ซะงั้น แหะๆ ช่วยลบให้ด้วยนะคะอายเค้าอ่ะ

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:16:46:53 น.

ลุงเก่งจังเลยค่ะ เขียนเรื่องสั่นได้ลงตีพิมพ์เยอะเลย

หมดลมหายใจก็ไปแต่ตัวจริงๆเนาะ

ป.ล.อย่าลืมลบเม้นต์ที่ผิดให้เค้าด้วยนะ เค้าอาย 555

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:16:53:41 น.

อานแล้วน่ากลัวจังเลยค่ะ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:17:19:38 น.

โดย: cengorn

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:17:37:44 น.

คุณพจน่ะ..

ไม่ลบได้ไหม ขอเก็บไว้ดู เพราะโอกาสเมนท์ผิดบล็อกแบบนี้หายากมาก จริงๆนะ ใช่ว่าจะเป็นเรื่องปล่อยไก่ เรื่องน่าอาย หรือเรื่องผิดพลาดใหญ่โตอะไร นับเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของคนเล่นบล็อก น่ารักออกจะตายไป เห็นไหม ทำมาตั้ง 48 บล็อกแล้ว เพิ่งเจอในบล็อกที่ 48 นี่เอง... เยี่ยมจริงๆเลยจร้า

งวดหน้า 48 ดีไหม 555

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:21:19:32 น.

ไรๆๆ เค้ามีไรกันเหรอ
ขอร่วมขำด้วยคนดิ คิก คิก
พี่ติณไปแกล้งไรเค้าอ่ะ
โห...ไปทำอีท่าไหนอ่ะ
เรียก "ลุง" เลยเหรอ

เรียก "ลุง" เรียก "...มา"ดีก่า 55555555

ลุงติณ เอ๊ย พี่ติณ
ยังม่ายยยยยแกเนอะ
ศิษย์พี่อัยย์ว่าไง อุอุอุ

โดย: JinnyTent

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:21:54:26 น.

มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...

... หากเจ้ารับ – รู้ซึ้ง ซึ่งคำเพ้อ-
ข้อเสนอ ควร-สดับ แปรสับสน
ตอบสนอง ปอง-ชัด ในบัดดล
เป็นตัวตน ของใจ ใครอีกดวง ...

… จักเห็นรัก เรืองรอง สาดส่องฟ้า
เรือนเมฆา ขาวพิสุทธิ์ ดุจความห่วง
เชื่อมเฉิดฉาย ช่อฉันท์ ตะวันตวง-
กำลังใจ จากสรวง สู่ห้วงรัก ...

………………………………………..............
.
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:21:58:19 น.

สวัสดีตอนดึกค่ะพี่ติณ

เดียร์จะจำคำของพี่ไว้ค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

โดย: cd2lucky

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:22:26:19 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:7:34:41 น.

ภาษาคุณปลาย นี่ได้อารมณ์มากๆเลย "เสียดายแปล๊บเลย" เจ๊อ่านไปใจหายว๊าบไปด้วย 555

"ใครเคยเห็นไข่ของหมาตัวผู้ นั่นละ เหมือนเด๊ะเลย"
ช่างสรรหามาเปรียบนะ ไม่เห็นภาพให้มันรู้ไป

เจ๊ก็เคยกินนะ แต่แถวบ้านไม่ได้เรียกอย่างทางภูเก็ต เพราะภูเก็ตมีภาษาท้องถิ่นเยอะมาก ชื่ออาหารต่างๆ นี่เป็นภาษาจีนไปหมดเลย
แล้วอย่าลืมถ่ายรูป "เก็ดเหลงไข่หมา" มาฝากกันมั่ง เออที่จริงคุณปลายทำblog เกี่ยวกับภาษาภูเก็ต กับอาหาร ก็ดีนะ เพราะมีอาหารกับชื่อแปลกๆนะ

โดย: cengorn

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:13:52:15 น.

สนุกดีอะค่ะคุณปลาย

รูปเยอะไปนิด ทำให้ขัดขวางจินตนาการไปหน่อย

เพี๊ยะ...ผิด

ต้องเป็น เพียะ...

นั่นน่ะซิ ผิด

ต้องเป็น นั่นน่ะสิ

ให้จริงสิคะ ไม่ใช่ ให้จริงซิค่ะ

อุอุ...

ว่าแต่ว่า...อย่ามาเหวง เนี่ย เพิ่งใส่ชิมิคุณปลาย...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 61.90.41.18 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:13:54:10 น.

สวัสดีวันสีส้มจร้า มีความสุขมั่ก ๆ น้า ^_^

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:13:54:48 น.

โดย: kobnon

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:14:31:27 น.

แอบมาอ่านอีกครั้ง

โดย: addsiripun

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:15:35:20 น.

เรื่องผีอีกแล้วค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:16:22:44 น.

โหวววว ลุงอ่ะ ปล่อยไว้งี้จริงอ่ะ

ไม่ลบก็ไม่ลบ คนสวยทำไรก็ไม่น่าเกลียดเนาะ
กร๊ากกกกก

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:17:42:51 น.

เหอ เหอ เหอ

"แวะน้ำตกลำปีด้วย น้ำเย็นสุดๆ เย็นจน "ขดไห่" ก็แล้วกัน 555"
เห็นด้วยกับ เม้นต์ที่ 73 ข้างล่างเลย แล้วมันจะเหลืออะไรเนี๊ยะ 555555555555

ขอบคุณคนใจดีที่แวะมาเม้นต์ค่ะ●73●

นิยายตอนนี้มีจู๊บนะคะคุณอร

แต่เอ๊ะ ทำไมคนข้างบนหดง่ายจริงง

โดย: นักล่าน้ำตก 10 มิถุนายน 2553 17:29:01 น.

โดย: cengorn

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:18:34:31 น.

แวะเขามาดูว่าได้ทำแล้วยัง....123

โดย: กาแฟ..ชา..ย

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:20:03:37 น.

ขอบคุณครับพี่ตฤณสำหรับคำอวยพรให้หมิงหมิง

เด็กเดี๋ยวนี้โตเร็ว ตัวสูงนะครับ
แล้วก็สื่ออยู่รอบตัวเลย
เค้าเรียนรู้ได้เร็วมากครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:20:42:16 น.

48 เหรอค่ะพี่งวดนี้ โอเช
อิอิอิ ตามน้ำค่ะตามน้ำ
หลับฝันดีเจ้าค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:22:02:45 น.

มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...

… รักแล้วหนอ รอคอย ร้อยเรียงรส
ด้วยความสด ซื่อสัตย์ จัดเสริมใส่-
ประสบการณ์ วาร-อดีต จารีตใด
จึงชัดแจ้ง แถลงไข ได้สมกัน ...

… พร้อมปรับเปลี่ยน เรียนรู้ ถูกคู่ว่า-
สูตร-ตำรา เอื้อเฟื้อ เพื่อเธอฉัน
จักสะอาด ปราศพิษ – อุทิศปัน-
ความเชื่อมั่น ปลาบปลื้ม มิลืมเลือน ...

..........................................................................
..........................................................................
.
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:0:14:51 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:7:46:43 น.

โดย: kobnon

วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:13:26:40 น.

แล้วคุณปลายจะอัพน้ำตกนั้นอ๊ะป่าวอะ

รีบอัพนะ...นักล่าฯจะหลีกทางให้ก่อน

ตอนที่นักล่าฯไป...น้ำก็เย็นแหละ

แต่โชคดี ไม่มีอะไรหด

ไม่เจอปลาพวง อุอุ ด้วย...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.129.54 วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:13:27:39 น.