Group Blog All Blog
|
87>>>พลอยพันแสง...นายา พลอยพันแสง...นายา...ออกตัวก่อนเลยค่ะว่าชอบนิยายแนวสืบสวน ฆาตกรรม แต่...ไม่ค่อยถูกโฉลกกับนิยายผีสักเท่าไหร่...แต่เรื่องนี้มีมาครบ...ทั้งฆาตกรรม สืบสวน และผี...บรื๋ออออ พลอยพันแสง...คฤหาสน์โบราณหลังใหญ่เบ้อเร่อ ที่มีห้องหับมากมาย พอๆกับเรื่องราวลึกลับแต่หนหลังที่เล่าสืบต่อกันมา...ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเจ้าของบ้านรุ่นก่อนที่ฝ่ายหญิงจู่ๆก็หายไป เลยมีเสืยงร่ำลือกันว่าเธอถูกสามีวัยแก่คราวพ่อฆ่าตาย เพราะลอบเป็นชู้กับน้องชายสามี...แล้วศพคงจะถูกซ่อนไว้ที่ไหนสักที่ในบ้านหลังนี้...ต่อมาไม่นาน สามีก็จมน้ำที่สระบัวหลังบ้านตายไปอีก...บ้างก็ว่าฆ่าตัวตายตามภรรยาเพราะรักมาก บ้างก็ว่าถูกน้องชายฆ่าตายบ้าง...แค่เรื่องเล่าของบ้านก็ทำเอาขนลุกแล้วค่ะ... ชริน จิตรกรที่มีชื่อเสียงได้เป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้ในราคาแสนถูก เขาอยู่กับภรรยาที่อายุน้อยกว่าหลายปี และมีลูกสาวหนึ่งคน...มีพี่สาวของภรรยาและลูกสาวอีกสองคน และป้าแจ่มอีกหนึ่งคน...แต่เดิมทุกคนก็อยู่กันอย่างมีความสุขดี...แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไป เมื่อจู่ๆภรรยาเจ้าของบ้านก็หายตัวไป...มีข่าวออกมาว่าเธอหนีตามชายชู้กลับไปอยู่เมืองไทยแล้ว...แต่อีกหลายเสียงก็ว่าเธอถูกสามีนั่นแหละฆ่าตายแล้วซ่อนศพไว้ในบ้าน...เหมือนกับเจ้าของคนเก่า... สร้อยสวาท...ลูกสาวคนเดียวของชรินและมน...เป็นเด็กร่าเริงแจ่มใส ฉลาด แต่หลังจากที่แม่หายไป...เธอก็ถูกส่งไปอยู่ที่อื่น...โดยจะไม่มีวันได้กลับมาหากชรินจะยังไม่ตาย รัมม์...เพื่อนเล่นวัยเด็กของสร้อยสวาทและลีลาวรรณ ลูกและหลานของชริน...โตขึ้นเป็นทนายความและนักสืบ...เขาถูกชรินไหว้วานให้จัดการเรื่องพินัยกรรม และขอให้รัมม์เข้ามาอยู่ที่บ้านพลอยพันแสงนี้สักหนึ่งเดือน.. พัสตรา...หรือแพท นักโภชนากรที่เข้ามารับจ้างทำอาหารที่บ้านพลอยพันแสง วันเดียวกับที่รัมม์เข้ามา...เธอสดใส และมักจะมีการต่อปากต่อคำกับรัมม์เสมอ...เขาเริ่มสนใจแพทและสืบจนรู้ว่าแพทและแซมหรือสร้อยสวาทเป็นเพื่อนกันและพักอยู่ด้วยกัน น้าดา...พี่สาวภรรยาของชริน หอบลูกสาวเข้ามาขออยู่กับน้องสาวตั้งแต่ลูกยังเด็ก...หญิงวัยกลางคนที่ยังสาวและสวย เธอมีแววตาเหมือนเด็กและดูรื่นรมณ์อยู่ตลอดเวลา ผิดกับลูกสาวลีลาวรรณ เพื่อนเล่นสมัยเด็กของแซมและรัมม์ ตอนเด็กเธออ้วนท้วนสมบูรณ์แต่ก็ไม่สดใสเท่าแซม...พอโตขึ้นมาเธอสวย แต่ความเศร้าหมองยิ่งมีมากขึ้น จนรัมม์ยังสงสัยว่าเพราะอะไรที่ทำให้เพื่อนวัยเด็กของเขาเป็นแบบนี้ ป้าแจ่ม...ที่ไม่เคยแจ่ม หญิงวัยกลางคนที่หน้างอหงิกเกือบจะตลอดเวลา...เป็นคนที่ดูไม่น่าคบหา เพราะหน้าตาที่ดูบึ้งตึง ป้าแจ่มเข้ามาอยู่บ้านนี้ได้โดยไม่มีความเกี่ยวดองเป็นญาติกับใครในบ้านนี้เลยสักคน เพราะ...??? เรื่องนี้ตัวละครหลัก ก็วนเวียนอยู่แค่สี่ห้าคนนี่ล่ะค่ะ...ชริน น้าดา ลี และป้าแจ่ม อาศัยอยู่บ้านเดียวกันแบบที่แทบจะไม่มีปฏิสัมพันธ์ใดๆต่อกันเลย...ชรินเก็บตัวอยู่แต่ชั้นสาม ในห้องนอน ในสตูดิโอ...ตั้งแต่ภรรยาหายไป เขากลายเป็นคนแ่ก่ที่เริ่มทรุดโทรม เป็นโรคเกี่ยวกับลำไส้ และอาจจะวิกลจริตเพราะเอาแต่พูดพึมพำตลอดทั้งวันเวลาวาดภาพ...อาการปวดท้องหายไป เมื่อรัมม์และแพทเข้ามา... ชั้นสองเป็นที่อยู่อาศัยของน้าดา ลี และป้าแจ่ม ที่พอค่ำลงต่างก็ปิดประตูห้อง อยู่แบบห้องใครห้องมัน ไม่มีใครออกมาเดินเพ่นพ่านตอนกลางคืนสักคน แม้แต่ลี...หญิงสาวที่ไม่เคยได้ออกไปไหนตอนกลางคืนเลยสักครั้ง เพราะกลัวที่จะต้องกลับมาบ้านคนเดียวแล้วต้องเดินผ่านห้องโถงตอนกลางคืน... ชั้นหนึ่ง...ห้องเก่าของสร้อยสวาทลูกสาวของเจ้าของบ้าน ที่รัมม์ได้เ่ข้าไปอยู่แทน เพียงแค่คืนแรกเขาก็เจอดี...เมื่อฝันเห็นน้ามน และผู้หญิงฝรั่งอีกคน มานั่งร้องไห้ คร่ำครวญ...รัมม์เริ่มแน่ใจแล้วว่าน้ามนของเขาคงจะไม่มีชีวิตอยู่แน่...เขาคอยดูแลสุขภาพความเป็นอยู่ของชริน...และจากภาพวาดของชรินที่เคยหม่นเศร้า ร้อนแรง สะเทือนอารมณ์ กลับกลายเป็นสดใส สว่างไสวสมกับชื่อภาพว่าความหวัง...เมื่อได้แพทเป็นแบบให้... คนอ่านก็อ่านไปสงสัยไปเืรื่อยๆ ว่าตกลงแล้วน้ามนหายไปไหน ตายแล้วจริงหรือ? ถ้าตายแล้วใครฆ่า? ฆ่าเพราะอะไร...และแพทกับแซมเกี่ยวข้องกันยังไง? ทำไมแพทถึงได้มีภาพทับซ้อนเหมือนกับแซมตอนเป็นเด็ก และทำไมแซมตอนโตถึงได้ดูไม่เหมือนแซมคนเดิม...และทำไมลีถึงเป็นคนที่ดูหวาดกลัวตลอดเวลา ไม่สดใสสมกับวัย...ทำไมป้าแจ่มถึงอาศัยอยู่ที่นี่ได้ทั้งที่ไม่ได้เป็นญาติ...ทำไมทุกคนถึงทำเหมือนศัตรูกันและดูไม่ไว้ใจกันแต่ก็ยังอยู่ด้วยกัน...โอย สงสัยเต็มไปหมด พระเอกก็เหมือนกันเขาสงสัยทุกอย่างที่จขบ.ว่ามา ค่อยๆตามสืบ พร้อมๆกับที่มีวิญญาณของน้ามนและแหม่มมาเข้าฝันบ่อยๆ...บรื๋อออออ เรื่องเริ่มคลี่คลายทีละนิด...จากการที่จู่ๆก็มีศพปริศนาลอยอยู่ในสระบัวหลังบ้าน...จากนั้นไม่นาน ชรินเจ้าของบ้านก็ตาย...โดยลักษณะเหมือนหัวใจวาย แต่รัมม์รู้ว่าไม่ใช่ จึงขอให้ตำรวจชันสูตรศพให้ และก็รู้ว่าชรินไม่ได้ตายเพราะหัวใจวาย...การตายของพ่อจะทำให้แซมได้กลับบ้าน...และมีอันตรายที่เริ่มคืบคลานไปหาแซมถึงที่พัก...ใครเป็นตัวการ และทำไปเพราะเหตุผลอะไร??? อ่านจบ...มันส์มากค่ะ่...สนุกไปกับการตามสืบ การอธิบายรายละเอียดของการชันสูตรศพ การใช้ยาพิษจากพืช อาการของผู้ป่วยทางจิต...สนุกน่าติดตาม...แต่ก็แอบขนลุกเพราะมีผีด้วยนี่ล่ะ ฆ่ากันตายอย่างเดียวไม่พอ ยังจะมีผีมาให้หลอนอีก แม้ว่าฆาตกรตัวจริงจะไม่พลิกโผมากนัก แต่...ไม่คิดว่าสาเหตุที่ฆ่าจะเป็นแบบนี้...เลยเหวอไปพัก...แอบกลัวจับจิตจับใจ...ทำเอานอนแบบผวาหลับๆตื่นๆทั้งคืน... ลักษณะของบ้านให้อารมณ์แบบปราสาทมืดเลย...คือคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวลึกลับ ที่ทั้งมีเสน่ห์และความน่าสะพรึงรออยู่...แต่ถ้าเอาตามความเห็นของคนอ่านอย่างจขบ. ให้คะแนนความน่ากลัวมากกว่าความมีเสน่ห์ค่ะ... และหากจะรอดูฉากหวานๆแหววๆ ของพระนาง...ก็ขอบอกไว้ก่อนค่ะว่านี่เป็นนิยายสืบสวนเต็มขั้นเลย...ตั้งแต่อ่านมายังไม่เห็นมีฉากจีบกัน...ฉากมองตากันด้วยความซาบซึ้ง วาบหวาม ไม่มีค่ะ...จะมีก็แต่การโต้คารม ต่อล้อต่อเถียงเล็กๆน้อยๆ พอให้ได้เจ็บๆคัน...แบบคนคุ้นเคยกันมาก่อน...จะมาสารภาพรักกันก็โน่น...จบเรื่อง ...ชักจะติดใจค่ะ งานสืบสวนเข้มข้นแบบนี้...แต่ถ้าจะให้ดี งด ละ เว้น ผีบ้างไรบ้างจะเป็นพระคุณค่ะ... เรื่องนี้อ่านนานแล้วค่ะ จำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้ว รู้แต่ว่าสนุกและชอบค่ะ ตื่นเต้น ลุ้นๆ หลอนๆ
โดย: ชบาหลอด วันที่: 27 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:29:26 น.
น่าอ่านจังค่ะ ขอจดด้วยนะคะ
บางทีดูแต่ปกไม่รู้เลยว่าแนวไหน นุ่นอ่ะชอบดูผ่านๆทุกทีเลย โดย: lovereason วันที่: 27 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:58:09 น.
โห เล่มที่มีปกไม่เห็นสวยอย่างนี้เลยค่ะ เล่มนี้ปกสวยมากเลย
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:4:54:47 น.
สงสัยต้องหยิบทรายกระซิบในกองดองออกมาอ่านแล้วล่ะ แล้วค่อยตามเล่มนี้ เพราะชอบแนวผีๆ กับแนวสืบสวน สอบสวนเป็นเดิมทุน
ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆ ค่ะ ว่าแต่คุณ Aneem เคยอ่านตี๋เหรินเจี๋ย นักสืบคู่บัลลังก์หรือยังคะ? ถ้ายัง แนะนำให้อ่านค่ะ โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.12.170 วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:10:04 น.
ชอบงานเขียนของนายาค่ะ เป็นสืบสวนที่เข้มข้น ชวนติดตามทุกเรื่องเลย
ปกใหม่สวยมากเลยนะ โดย: นัทธ์ วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:11:58 น.
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยังไม่เคยอ่านเลยครับ เคยอ่านแต่ รอยรักเรไร รำเพยดอกสุดท้าย แต่น่าสนใจมากเลยครับ
โดย: สามปอยหลวง IP: 122.154.3.131 วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:55:17 น.
ว่าจะหางานของผู้เขียนมาลอง จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ลองสักเรื่อง
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:12:08 น.
น่าสนอีกแล้วค่ะ
แต่ถ้าจะให้ดี งด ละ เว้น ผีบ้างไรบ้างจะเป็นพระคุณค่ะ... แสดงว่า คุณ Aneem กลัวผีใช่ไหมคะเนี่ย 555 โดย: คอเล่า วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:43:49 น.
น่าอ่านจัง ชอบเรื่องแนวๆ นี้เหมือนกัน
ของคนเขียนคนนี้เคยอ่านอยู่สองสามเรื่อง ชอบพุดสามสีที่สุด เล่มนี้ก็น่าจะเป็นแนว ๆ เดียวกัน โดย: แม่ไก่ วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:28:58 น.
ชอบเรื่องนี้เช่นกันค่ะ อ่านสนุก คอยคิดตามไปกับตัวละครด้วย
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:30:15 น.
น่าอ่านค่ะ แต่ดูแล้วผีจะน่ากลัวคงต้องขอบาย กลัวผีเหมือนกันเลยค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:00:16 น.
ชอบแนวๆนี้ครับ ทั้งสืบสวนนี่อย่างชอบเลย... แต่ยังไม่ได้อ่านเล่มนี้ครับ
โดย: อุ้มสม วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:56:46 น.
คุณชบาหลอด...ทั้งลุ้นทั้งหลอนนั่นแหละคะ่
คุณlovereason...เป็นเหมือนกันค่ะ เพราะบางทีก็พลาดเรื่องดีๆ สนุกๆ เพราะปกไม่สวยมาหลายเรื่องแล้วค่ะ คุณกุลธิดา...เล่มนี้ฉบับพิมพ์ครั้งที่สองค่ะ คุณข้าวปั้น...ทรายกระซิบนี่เป็นเรื่องผีๆเหมือนกันหรือเปล่าคะ ส่วนอีกสองเรื่องก็ยังไม่เคยลองค่ะ คุณนัทธ์...ถ้ามีโอกาสจะหางานเรื่องอื่นๆมาอ่านต่อค่ะ คุณสามปอยหลวง...อีกสองเรื่องที่คุณว่ามา ก็น่าสนใจดีนะคะ คุณพุดน้ำบุศย์...เชียร์ให้ลองค่ะ คุณคอเล่า...เรื่องผีนี่ ที่สุดเลยค่ะ ถึงจะโผล่มาแวบๆ แต่คนอ่านก็หลอนไปได้อีกหลายวัน คุณแม่ไก่...อยากลองพุดสามสีเหมือนกันค่ะ คงจะสนุก คุณกล้ายางสีขาว... คุณSab Zab'...ถ้าคนที่อ่านเื่รื่องผีเป็นประจำก็จะเฉยๆค่ะ แต่จขบ.ค่อนข้างไม่ถูกโฉลกกะผีสักเท่าไหร่ เลยรู้สึกว่ามันน่ากลัวไป คุณอุ้มสม...เชียร์ให้ลองค่ะ โดย: Aneem วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:07:57 น.
|
Aneem
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!! Friends Blog
Link |