89>>>นักสืบหลังเลนส์...คีตาญชลี แสงสังข์

นักสืบหลังเลนส์...คีตาญชลี แสงสังข์...พักนี้อารมณ์นักสืบเข้าสิง...เลยอ่านแต่เรื่องแนวๆนี้ติดๆกันเลย...เล่มนี้ติดป้ายหน้าปกหราเลยว่าได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับสองของ NANMEEBOOKS AWARD 2555 ซะด้วย...จริงๆแล้วเล่มที่ได้อันดับอื่นๆยกเว้นอันดับหนึ่ง(สงสัยจะหมดแล้ว)ก็วางอยู่ข้างๆกันนั่นแหละ แต่...น่าปกแอบน่ากลัวนิดนึง คนขวัญอ่อนอย่างเราเลยไม่ค่อยกล้าลอง...


เรื่องเริ่มจากงานแต่งงานของคู่วิวาห์แห่งปี ซึ่งคงถือว่าเป็นแกรนด์ของคนหาดใหญ่เลยทีเดียว...งานแต่งงานของคุณหมอกิ๊กลูกสาวนักธุรกิจคนดังกับสารวัตรจ๊อดกลายเป็นงานแต่งงานที่จะถูกกล่าวขวัญไปอีกนาน...ไม่ใช่แค่เพียงงานที่เลิศหรูอลังการดาวล้านดวงเท่านั้น...แต่เป็นเพราะ...พ่อเจ้าสาวที่นอนจมน้ำตายอยู่ในอ่างอาบน้ำในห้องนอนที่ใช้สำหรับส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างหาก!!!

ใบบัว...ช่างภาพสาวและแม่บ้านที่มีลูกชายวัยซนหนึ่งคน ผู้ที่กำลังคิดว่าชีวิตหลังแต่งงานของเธอกับอาเกะสามีที่เป็นช่างภาพเหมือนกัน...เหมือนถูกดูดลงไปในหลุมวิญญาณ ความตื่นตัวที่เคยมีเหือดหายไปเหมือนฟองน้ำโดนแดด ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักสามีหรอกนะคะ อาเกะเค้าก็หล่อเท่ห์ไม่เบา แต่เพราะเป็นคนเรียบง่าย ชอบต้นไม้ใบหญ้ามากกว่าการไปเล่นกีฬาโลดโผนให้ชีวิตได้มีเรื่องตื่นเต้นก็เท่านั้น...เลยทำให้ใบบัวรู้สึกว่าความกระตือรือร้นในชีวิตค่อยๆหายไป...

หมอต้นแบบ (ชอบชื่อนี้มาก)...เพื่อนสนิทกับคุณหมอกิ๊ก เจ้าสาวที่ต้องสูญเสียคุณพ่อไปในวันแต่งงานของตัวเอง เขาถูกเพื่อนขอร้องให้ช่วยสืบเรื่องนี้ให้ และสิ่งที่เขานึกว่าจะช่วยเขาได้ก็คือ...ใบบัว...


ใบบัวรู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้น เมื่อได้รับติดต่อจากหมอต้นแบบเกี่ยวกับเรื่องการตายของคุณพ่อหมอกิ๊ก...เพราะหมอต้นแบบและใบบัวเป็นคนแรกที่พบศพ แม่บ้านที่ต้องอยู่กับลูกและสามีเกือบตลอดเวลาอย่างใบบัว รู้สึกกระหาย ความอยากรู้ อยากเห็น และอยากช่วยคลี่คลายคดีทำให้เธอตอบตกลง...

การสืบในช่วงแรกๆเป็นไปอย่างลับๆ เพราะใบบัวไม่กล้าบอกสามี รู้ว่าเขาต้องไม่เห็นด้วยแน่ๆ แต่แล้วความลับก็ไม่มีในโลก เมื่อหมอต้นแบบโดนขับรถตาม ทำให้ใบบัวคิดว่าเรื่องนี้ควรจะบอกให้อาเกะรู้และใช้บ้านของเธอเป็นฐานบัญชาการ...ดูเวลาใบบัวเธอพูดถึงสามี แล้ว...เอิ่ม...
"ถ้ามันมาจากความรู้สึกล้วนๆ คุณหมอก็ต้องเคยเจออะไรบางอย่างที่ทำให้คิดไปอย่างนั้น อย่างถ้ามีใครมาบอกว่า อาเกะชมว่าฉันทำอาหารอร่อยมาก ฉันก็จะรู้ทันทีว่าโดนอาเกะแดกดัน ทั้งที่คนที่มาเล่าไม่ได้บอกว่าอาเกะแดกดันหรือพูดด้วยน้ำเสียงแดกดันเลยก็ตาม แต่ฉันรู้เรื่องนี้ได้ทันทีเพราะฉันทำอาหารไม่อร่อย อาเกะไม่เคยชมฉันเรื่องอาหาร หรือคิดอยากจะให้ฉันทำอาหารกินเองที่บ้าน และเขาทำท่าเหมือนจะตายทุกครั้งที่ฉันบอกว่ามื้อนี้จะทำกับข้าวเอง"

โรงแรมที่ใช้จัดงานกล้องวงจรปิดเสียทั้งระบบเนื่องจากน้ำท่วมใหญ่ที่ผ่านมา...รายชื่อแขกร่วมงานที่มากมายจนน่าเวียนหัว...เพื่อนเก่าที่เคยมีปัญหาเรื่องธุรกิจกันมานมนาน...น้องชายฝาแฝดที่เหมือนกันมากจนยากจะแยกออก...ภรรยาที่จับได้ว่าสามีแอบไปกิ๊กนักร้อง...และลูกเขยที่ดูจะไม่ค่อยถูกกับพ่อตาสักเท่าไหร่...ล้วนแล้วแต่เป็นชนวนให้สงสัยทั้งนั้นว่าใครจะเป็นฆาตกรตัวจริง...

ตัดฉากกลับมาที่สองสามีภรรยา ใบบัวกับอาเกะ...เรื่องนี้ตอนแรกแอบคิดว่าอาเกะนี่อาจจะเป็นสามีที่น่าเบื่อจริงๆ เพราะบางทีคนที่แต่งงานกันมานาน (เรื่องนี้หกปีค่ะ) และทำงานด้วยกัน อยู่บ้านด้วยกันตลอดเวลาอย่างนี้ อาจจะเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายกันบ้างก็ได้มั้ง แต่ว่าทั้งคู่เค้าก็รักกันอยู่นะ อ่านๆไป อาเกะนี่เค้าก็น่ารักในแบบฉบับของเค้า ผู้ชายเรียบง่าย ไม่โลดโผน แต่รักภรรยามาก...
"ยังไงเค้าก็รักตัวเองนะ"...."ตัวเองอย่าเบื่อเค้านะ เค้าก็เป็นอย่างนี้ ถูกเลี้ยงมาอย่างนี้ เค้า..."
"ไข้ขึ้นเหรอ ตัวเองเป็นอะไรหรือเปล่า"
"ตัวเองใช้คำว่าสามีผู้น่าเบื่อระดับตำนาน  วิญญาณอิสระถูกดูดลงหลุมดำ กับอยากจะตายไปเสียให้พ้นๆ"....."เค้าไม่ได้เห็นตัวเองเป็นแค่เครื่องซักผ้ากับไม้ถูบ้านนะ เค้ารักตัวเองกับลูก แต่เค้าไม่ชอบเที่ยวเสี่ยงๆ ไม่ชอบเดินป่า เค้าชอบอ่านหนังสือ ปลูกต้นไม้อยู่กับบ้านมากกว่า"......"เค้าขอโทษที่ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงชอบสนุกกับเรื่องเสี่ยงๆ  แต่เค้าไม่อยากให้ตัวเองเบื่อ เค้าอยากอยู่กับตัวเองไปนานๆ"....ลองนึกภาพผู้ชายตัวโต อายุสามสิบกว่า ทำหน้าอ้อนกอดเมียดูสิคะ มันน่ารักมั้ยล่ะ...


นอกจากจะมีสามีน่ารักแล้ว ใบบัวยังมีสัญชาตญาณการเป็นนักสืบที่ดีทีเดียว...แม้แต่หมอต้นแบบก็ยังคิดไม่ได้แบบเธอ...ทั้งคู่ใกล้ความจริงไปเรื่อยๆ แต่ก็รู้สึกถึงอันตรายมากขึ้น ไม่ว่าจะโดนตาม โทรศัพท์ขู่...แต่ความอยากรู้ เอ๊ย ไหนๆก็ตามสืบมาจนถึงนี่แล้ว...ไม่มีถอย...กว่าที่ใบบัวจะคลี่คลายคดีได้ก็เล่นเอาเกือบตาย...

อ่านจบ...ชอบค่ะ...เล่มไม่หนามากอ่านแป๊บเดียวจบ...จากที่อ่านนิยายแนวสืบๆแบบนี้มา ถ้าไม่ใช่นักสืบมืออาชีพแล้ว ส่วนใหญ่นักสืบสมัครเล่นก็มักจะกลายเป็นพระเอกนางเอกคู่กันซะมากกว่า...แต่เรื่องนี้แปลกตรงที่ ตัวเอกฝ่ายหญิง(นักสืบสมัครเล่นฝ่ายหญิง) คือแม่บ้านที่แต่งงานมาแล้วหกปี มีลูกชายวัยกำลังซนอีกหนึ่งคน และมีสามีที่บางครั้งเธอก็นึกเบื่อกับความเรียบง่ายแต่ก็รักสุดๆอีกหนึ่งคน...ส่วนตัวเอกฝ่ายชาย (นักสืบสมัครเล่นฝ่ายชาย) เป็นคุณหมอที่เป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าสาว ตอนแรกคนอ่านคิดไปไกลว่าสงสัยคุณหมอจะแอบชอบเจ้าสาวมาก่อน แต่...ผิดคาด ไม่ใช่ค่ะ คุณหมอเค้าก็มีแฟนของเค้าอยู่...เ้อ้อ...แปลกดี

ส่วนเรื่องการตายของพ่อเจ้าสาว...ก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่การหลอกล่อให้ใบบัวกับต้นแบบต้องหัวหมุนกับการตามเรื่องโน้นเรื่องนี้นี่สิ...มันสนุกดีค่ะ ค่อยๆเผยปมออกมาทีละนิด คนนี้ก็น่าสงสัย คนนี้ก็อาจจะใช่ เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นคนนี้...ความคิดนี้มันมีเต็มไปหมด บอกตรงๆว่า...คนอ่านก็เกือบจะหลงทางไปสงสัยอีกคนแล้วล่ะ...

และที่ประทับใจในเรื่องคือสามีของใบบัวนี่ล่ะค่ะ...ชอบเลย ดูเหมือนจะเฉยๆ ชาๆ เรียบๆ เรื่อยๆ แต่แหม...แอบน่ารักนะนี่

ปล...แอบฮา ตอนอ่านประวัติคนเขียนในหน้าสุดท้ายนี่ล่ะ...เธอเป็นช่างภาพ ตอนนี้แต่งงานมีลูกแล้วสองคน อยู่ทีหาดใหญ่กับสามีที่เป็นช่างภาพเหมือนกัน...เลยอดคิดไม่ได้ว่า ใบบัวและอาเกะในเรื่องนี่...หมายถึงคนเขียนกับสามีหรือเปล่า???

Create Date : 02 มิถุนายน 2556 Last Update : 1 มกราคม 2557 19:42:43 น. Counter : 1614 Pageviews.		9 comments
Share Tweet