100>>>เพชรพระอุมา ตอน จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1...พนมเทียน

เพชรพระอุมา ตอน จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1...พนมเทียน...ขึ้นตอนที่ 3 แล้วค่ะ เล่มนี้เป็นเล่มที่ 9 ของภาคแรก กว่าจะถึง 24 เล่ม...เฮ้อ ยังอีกยาวไกล...

หลังจากผ่านพ้นวิกฤติสางเขียวไปได้แล้ว อย่าคาดหวังว่าคณะเดินทางที่ตอนนี้มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน คือเมย์กับส่างปาจะมีเวลาหายใจหายคอกันสะดวกมากนัก...ทั้งหมด มุ่งหน้าเดินทางต่อไปยังเืืทือกเขาพระศิวะ...การเดินทางยิ่งลึกก็ยิ่งกันดาร แห้งแล้ง แหล่งน้ำก็หายากขึ้นทุกที ข้าวสารที่เป็นเสบียงกำลังจะหมด จะต้องหาเอาดาบหน้าซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเจอตัวอะไรที่พอจะกินไ้้ด้บ้าง นาทีนี้ดารินไม่มีโอกาสได้เลือกกินอีกแล้ว ต่อให้เป็นตัวตุ่น ค่าง ก็ต้องกินเพื่อประทังชีวิต ไหนจะต้องเผชิญกับนางตะเคียนที่แงซายบังเอิญไปลบหลู่ด้วยการยิงปืนไปโดนเข้า...

คืนหนึ่ง...ยิงกวางได้ตัวใหญ่โข ทั้งคณะตัดสินใจทิ้งซากกวางไว้ก่อนเพราะมืดแล้ว พรุ่งนี้จะย้อนกลับมาเอาซาก...แต่กลางดึกคืนนั้น ทุกคนก็ได้ิยินเสียงประหลาดแว่วมาให้ได้ยิน แต่ก็ไม่พบตัว...พอรุ่งเช้า ซากกวางเหลือแต่โครงกระดูก แม้แต่เลือดที่กองอยู่ที่พื้นก็ยังถูกดูดไปหมดเกลี้ยง...ทั้งหมดรู้สึกถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น...คืนต่อมาทุกคนก็เห็นตัวว่าเสียงร้องประหลาดนั้นมีที่มาจาก ร่างเล็กเหมือนเด็กแปดขวบ แต่หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว ผิวเหี่ยวย่นมีสีคล้ำ จมูกแบนแฟบ ปราศจากริมฝีปาก ฟันล่างครอบฟันแถวบน ดวงตากลมดิกโปนถลนเท่าไข่ไก่ ผมยาวรุึงรัง แต่ไม่มีเลือดแม้ว่าจะบาดเจ็บจนไส้ทะลักก็ตาม...

ในคืนนั้น เมย์ยิงกระทิงได้...แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรกับซากกระทิง พวกนั้นก็จู่โจมเข้ามา คราวนี้คณะเดินทางจับตัวได้ตัวหนึ่ง...สันนิษฐานกันว่าพวกมันคือผีก็องกอย...ผีที่คอยดูดเลือดและกินเนื้อจากซากศพ...แงซายโดนก็องกอยตัวนั้นสะกดจิตจนสามารถติดต่อสื่อสารได้ มันบอกว่าไม่ได้มาเพื่อทำร้าย แต่มาเพื่อขอความช่วยเหลือปลดปล่อยพวกมันออกจากบ่วงกรรม และขอให้เดินทางไปยังนครแห่งความหลับ...ทุกคนยังไม่ตัดสินใจใดๆ ได้แต่มัดก็องกอยตัวนั้นไว้ แต่พอเช้า...ก็องกอยตัวนั้นก็หายไปพร้อมๆกับแงซายที่หายไปโดยที่ไม่มีสัมภาระใดๆติดตัวไปด้วย...

สอบถามกันเองในกลุ่ม ก็รู้ว่าทุกคนต่างหลับเป็นตาย...จากซากคางคกที่รมควันไว้...รพินทร์โมโหมากเพราะคิดว่าแงซายทรยศหักหลังแล้ว...แต่ดารินไม่เชื่อ...สุดท้ายทั้งคณะก็ต้องตัดสินใจตามรอยแงซายเพราะว่าแผนที่ไปเทือกเขาพระิศิวะก็หายไปด้วย

ระหว่างเดินทาง...ก็พบเจอกับเหตุการณ์ประหลาด เมื่อเห็นต้นพริกขี้หนูยักษ์ ตะขาบยักษ์ขนาดเท่าต้นซุง...กว่าจะต่อสู้เอาชีวิตรอดได้ทุกก็เกือบแย่...พอมองหาที่ค้างแรม...จู่ๆไชยยันต์ก็ถูกตะขาบยักษ์อีกตัวหนึ่งกัดเข้า...พิษแล่นเข้าจู่โจมทันที ไชยยันต์อาการรอดยาก จนดารินเองก็หมดหวัง...


อ่านจบ...เล่มนี้ไม่มีบทหวานๆเลยค่ะ มีแต่เหตุการณ์ระทึกขวัญและเหลือเชื่อ ไม่ว่าจะนางตะเคียน ผีกองกอย ตะขาบยักษ์ ยิ่งเข้าป่าลึกก็ยิ่งมีอันตรายมากขึ้น ยิ่งลึกลับมากขึ้น และวางไม่ลงมากยิ่งขึ้นค่ะ
คนอ่านตกใจกับไชยยันต์ที่อาการทำท่าว่าจะไม่ได้ไปต่อซะแล้ว...ไม่รู้ว่าจะมีอะไรที่จะช่วยให้ไชยยันต์ได้สิทธิ์อยู่ต่อหรือเปล่า...จะว่่าไปหากคณะเดินทางขาดคนมีอารมณ์ขันอย่างไชยยันต์แล้วล่ะก็ คงกร่อยและเครียดขึ้นเยอะแน่ค่ะ...

Create Date : 27 กรกฎาคม 2556 Last Update : 1 มกราคม 2557 19:39:58 น. Counter : 922 Pageviews.		11 comments
Share Tweet