เกมรักนักสืบ...สาริน...เล่มนี้เป็นเล่มที่สองของชุดสะดุดรักนักสืบ...คราวนี้ถึงตานักสืบสาวสวยของสำนักงานนักสืบบุศยาเป็นนางเอกเต็มตัวค่ะ...บัวบูชา...เป็นนางแบบสาวสวยหุ่นดี และคนทั่วไปรู้จักเธอในนามของ...เชอรี่...
คราวนี้บัวบูชาได้งานสืบหานางเอกชื่อดัง...อรนภา...ที่หายตัวไปอย่างลึกลับ ตั้งแต่ที่ละครปิดกล้อง...นักสืบสาวแอบเข้าไปสืบในคราบของเชอร์รี่...ไม่ว่าจะผู้กำกับละคร ผู้ต้องสงสัยรายแรก...ส่วนดาราหนุ่มที่เคยมีปากเสียงกันก็น่าสงสัย...หรือจะเป็นดาราสาวที่แสดงเป็นนางร้ายที่เคยมีข่าวตบตีกัน...แต่ทิศทางคดีกลับพลิกโผ เมื่อบัวบูชาได้อ่านไดอารี่ของนางเอกสาวคนดังเข้า และพบว่ามีผู้ต้องสงสัยรายใหม่อยู่ในนั้น
ทัชภูมิ...เจ้าของโรงแรมหรูทางภาคใต้ มีฐานะเป็นคนรักของอรนภา...หลังๆในไดอารี่เขียนตัดพ้อต่างๆนาๆถึงความเจ้าชู้ของเขา ทำให้บัวบูชาคิดว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง...
บัวบูชาเดินทางไปสืบหาความจริงถึงโรงแรมของทัชภูมิ...แต่จะมีทางไหนล่ะที่จะเข้าถึงเขาได้ นอกจาก...จะปลอมตัวไปสมัครเป็นแม่บ้านผู้เพิ่งเดินทางมาจากบ้านนอก พูดจาเหน่อๆ...และใช้ชื่อว่าข้าวแต๋น(ชื่อน่ารักมากกก)...ความน่ารัก ใสซื่อของข้าวแต๋น ทำให้สืบเรื่องต่างๆจากพนักงานโรงแรมไ้ด้ไม่ยากเท่าไหร่...และก็พบว่าอรนภาพักหลังๆดันไปมีสัมพันธ์กับน้องชายของพระเอกเีสียนี่
เรื่องยิ่งยุ่งตุงนังเข้าไปอีก...เมื่อบัวบูชา...ลอกคราบเป็นเชอร์รี่...สาวสวยสุดเซ็กซี่ ที่เข้ามาอ่อย...เอ๊ย สืบข่าวเพื่อนสาวจากพระเอก...แต่พระเอกก็ไม่มีทีท่าหวั่นไหวเลย แถมยังลากเอาข้าวแต๋นมาเป็นไม้กันหมา...มันจะกันได้ยังไง...ในเมื่อเค้าเป็นคนเดียวกัน
ฮามาก ตอนที่เชอร์รี่พยายามอ่อยสุดฤทธิ์ แต่พระเอกยังหาทางหนีรอดไปได้...
"ยังไม่ดึกเลยนะคะ เชอร์รี่ว่าเราไปฟังเพลงต่อกันหน่อยดีไหม"
"คุณเชอร์รี่อยากฟังเพลงอะไรล่ะครับ"
"เพลง..." นางก็บอกชื่อเพลงไป แต่...ใครจะไปคิดว่าในรถของพระเอกจะมีซีดีเพลงนี้อยู่
"ถ้าาถึงโรงแรมแล้วคุณเชอร์รี่ยังฟังไม่จบ จะเอากลับไปฟังที่ห้องก็ได้นะครับ ผมให้ยืม"...
บัวบูชาต้องยุ่งวุ่นวายกับการสืบคดี...ไหนจะต้องสลับร่างเป็นข้าวแต๋นบ้าง เชอร์รี่บ้าง...ที่เกือบจะโดนจับได้หลายที...ไหนจะต้องรับการเขม่นจากคุณนก น้องสาวคนสวยของณุชา เลขาฯพระเอกอีก...แถมเสน่ห์ยังไปเข้าตาคุณวีน้องชายพระเอกเข้าอย่างจังอีก...เฮ้อ...กว่าที่เรื่องการสืบคดีจะคลี่คลาย คดีหัวใจก็เกิดขึ้นเพราะเธอดันไปหลงรักผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งเข้าน่ะสิ...เล่ามากไม่ได้ เดี๋ยวอ่านจริงแล้วจะไม่ตื่นเต้นค่ะ...
อ่านจบ...เรื่องนี้ น่ารักดีค่ะ...อ่านเพลินแบบรวดเดียวจบ...หลงเสน่ห์สาวเหน่ออย่างข้าวแต๋นที่ใสซื่อ....แต่ก็วาบหวิวใจทุกครั้งที่เชอร์รี่นางแบบสาวสวยออกมายั่ว...จนขนาดพระเอกยังเกือบตามไม่ทัน...แต่แอบสงสารนางเอกนิดๆ แหม...เป็นคุณเชอร์รี่มานั่งยั่วพระเอกอยู่ดีๆ พอถึงเวลาบ่ายโมงที่แม่บ้านจะต้องเข้าทำงาน...ก็ต้องวิ่งกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นข้าวแต๋นแม่บ้านแสนซื่ออีก...เหนื่อยแ่ย่...ส่วนพระเอก...น่าสงสารค่ะ...ว่าที่เจ้าสาวคนแรกตายเพราะอุบัติเหตุก่อนวันแต่งงานเพียงแค่สองวัน...ต่อมาคบกับอรนภาถึงจะยังไม่ได้รัก...แต่จู่ๆคนก็หายไป...ใครจะรู้ว่าเ้ป็นเพราะ...??? ส่วนเรื่องที่เป็นแกนหลักของเรื่อง...ก็เกี่ยวกับการตามสืบหาคน...ก็น่าสนใจดีค่ะ...คนอ่านเองตอนแรกก็ไขว้เขวไปเหมือนกันเพราะสงสัยทั้งสามคนเลย...แต่พออ่านมาเรื่อยๆ...ก็เดาได้ไม่ยากค่ะ...ถึงจะเดาได้แต่ก็ไม่ทำให้อรรถรสการอ่านหายไปนะคะ...ยังเพลินได้อยู่ค่ะ
อ้อ...มีฉากคลาสสิกด้วย...อ่านฉากนี้แล้วคิดถึงละครหลังข่าวค่ะ เห็นในหลายเรื่อง(ก็ดูละครเกือบทุกเรื่องนิ
) พระเอกนางเอกเกิดอุบัิติเหตุนิดหน่อยเลยล้มทับกัน จนปากชนปาก
นั่นแหละ...จากนั้นก็อึ้งกันไปอีกหลายนาที...แต่ที่ขำคือ ใครจะคิดว่าหลังจากนั้นนางเอกจะคายของเก่าออกมาจนเลอะพระเอกแบบนั้น...หมดอารมณ์กันไปเลย หุหุ
) พระเอกนางเอกเกิดอุบัิติเหตุนิดหน่อยเลยล้มทับกัน จนปากชนปาก
นั่นแหละ...จากนั้นก็อึ้งกันไปอีกหลายนาที...แต่ที่ขำคือ ใครจะคิดว่าหลังจากนั้นนางเอกจะคายของเก่าออกมาจนเลอะพระเอกแบบนั้น...หมดอารมณ์กันไปเลย หุหุ
วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:19:49:19 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [