Group Blog All Blog
|
144>>>รอยรักในลางร้าย...tiara รอยรักในลางร้าย...tiara...เจอปุ๊บ หยิบปั๊บ แถมลัดคิวอ่านอีกแล้ว ...ความอิจฉาริษยาฆ่าคนได้ ไม่ฆ่าคนอื่นก็ฆ่าตัวเอง... มาแล้วๆๆๆ หมอแต้มที่ทำเอาจขบ.ติดอกติดใจมาจากเรื่องสายลับพรางรัก(น้องสาวคุณเต้)...คราวนี้เธอแจ้งเกิดเป็นนางเอกเต็มตัว...เมื่อหมอแต้มเรียนจบและต้องไปใช้ทุนที่โรงพยาบาลชุมชนในจังหวัดน่าน...ที่นั่นผู้คนล้วนเป็นมิตร ไม่ว่าจะผอ.โรงพยาบาล สุณีนางพยาบาลคู่ซี้ทีไปไหนไปกัน กำนันและแม่พวงพยอมภรรยาของกำนัน...จะมีก็แต่สองพี่น้องลูกชายของกำนัน เหมราชกับภัทวีนั่นแหละ...ที่ทำให้หมอแต้มรู้สึกแปลกๆ เมื่อมาประจำอยู่ที่โรงพยาบาลชุมชน...ที่ทั้งโรงพยาบาลมีหมอแค่สองคนคือ ผอ. กะหมอแต้ม ทำให้ต้องออกไปทำกิจกรรมส่งเสริมสาธารสุขกับชาวบ้านเสมอๆ...แม่พวงพยอมก็ชื่นชมถึงกับชักชวนไปดินเนอร์ที่บ้าน เหมราชดูเป็นผู้ใหญ่ นิ่งๆ สุขุม แต่ภัทวีดูเอาแต่ใจและกวนๆ ป่วนๆ ขนาดเจอกันครั้งแรก... "ภัท...นี่คุณหมอคนใหม่ของโรงพยาบาลเรา" "ครับ"..."สวัสดีครับ เราเคยเจอกันแล้ว" "เมื่อไหร่" "บนถนน"..."ผมเกือบขี่มอเตอร์ไซด์ชนหมอกับสุณี" "ตายจริง!"..."แล้วไม่ชนใช่ไหม" "ถ้าชนคงเจ็บ คงไม่ได้มานั่งทานข้าวอยู่ตอนนี้หรอกครับ"...อืมมมนะ... เหมราชพยายามเข้ามาใกล้ชิดหมอแต้ม...มีบาดแผลมาให้หมอแต้มรักษาเสมอ...จนเธอเริ่มเอะใจ และแอบอ่านประวัติการรักษาตัวของครอบครัวกำนัน...ทำให้เกิดจุดสะดุดอะไรบางอย่างขึ้น...นับวัน เหมราชก็ยิ่งรุกหนักเข้า แต่ภัทวีก็พยายามเตือนหมอแต้มให้ระวังตัวและอย่าไปไหนมาไหนกับเหมราชตามลำพัง...แต่กะตัวเองน่ะได้นะ...เหอๆๆๆ แถมยังมีเนียนๆไปขอลอยกระทงกะสาวอีก ร้ายนะ... "คุณมาได้ยังไง" "ขี่มอเตอร์ไซค์มา"...อือออ เห็นชัดๆว่าจะจีบเค้า...แต่ยังไม่วายกวนอีก "...ก็บอกแล้วว่าจะมาลอยกระทงก็ต้องเตรียมไฟแช็กมาสิ" "แล้วกระทงล่ะคะ" "เออ...ลืม งั้นลอยกับหมอก็แล้วกัน"...แหม...ขนาดไฟแช็กยังเตรียมมาได้ แต่ทีกระทงดันลืม.. ภัทวีกับหมอแต้มเริ่มคุยกันมากขึ้น (แต่ในเรื่องก็ไม่ได้บรรยายเยอะนะว่าคุยไรกัน) แต่มันก็ทำให้เหมราชเริ่มอยู่ไม่สุข เลยวางแผนล่อลวงหมอแต้มไป...เรื่องราวต่อจากนี้...เล่าไม่ได้ค่ะ...เดี๋ยวหมดเรื่อง...แต่มาดูซีนหวานๆ ระหว่างพระนาง แบบว่าขนาดไม่รู้ว่าตัวเองจะรอดหรือเปล่านะเนี่ย... "หัวใจของคุณเริ่มเต้นถี่ขึ้น บางทีการเสียเลือดมากอาจจะทำให้ช็อกก็ได้นะ" "ที่มานอนบนหน้าอกผมนี่ก็เพื่อฟังเสียงหัวใจงั้นเหรอ" "ใช่สิ ฉันไม่รู้ว่าจะตรวจอาการของคุณได้ยังไง ทั้งมือทั้งเท้าถูกมัดอยู่อย่างนี้" "งั้นไม่ใช่เพราะเสียเลือดหรอก" "คุณหมายความว่ายังไง" "ที่หัวใจของผมเต้นแรงน่ะ เพราะคุณต่างหาก" อ่านจบ...ไปในเวลาอันรวดเร็ว เพราะมันสั้นมากกกก เล่มบางจี๊ดเดียว แบบว่า...ยังไม่จุใจเลย ความหวานของพระนางนี่แทบไม่เห็น...แบบคุยกันแป๊บเดียว เค้าไปรักกันตอนไหน??? อยากได้แบบเต็มๆกว่านี้ค่ะ... ถึงแม้ว่าความหวานของพระนางจะน้อยนิด พอๆกะเรื่องของคุึณเต้พี่ชาย(สายลับพรางรัก)...แต่จุดเด่นของเรื่องมันมีอะไรให้น่าติดตามค่ะ...เรื่องนี้นางเอกไม่ไ้ด้เป็นตำรวจ ไม่ได้เป็นสายลับ แต่สิ่งที่เธอสะดุดใจและลงมือสืบค้น...ก็ทำให้ตัวละครตัวอื่นๆ ที่รับเชิญมา....ไม่ว่าจะเป็นคุณเต้ น้องรันจากสายลับพรางรัก...ริซ่าคนสวยกับนายอิฐช่างคอมฯ จากสืบซ่อนรัก...มีบทบาทในเรื่องมากขึ้น และทำให้เห็นความสามารถของแต่ละคนได้อย่างคงเส้นคงวา สารภาพว่า...อ่านช่วงที่เป็นศัพท์ทางวิชาการและแผนผังของหมอแต้มแบบไม่ค่อยรู้เรื่อง...จนเรื่องคลี่คลายนั่นแหละ ถึงได้เข้าใจ...โรคจิตเภทที่มีหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมก้าวร้าว ออทิสติก...การเลี้ยงดูลูกที่แตกต่างกัน...แบบว่า โห ช่างโยงใยไปถึงกันได้ ทึ่งค่ะ... ตอนจบออกจะสะเืทือนใจมากๆ...คุณ tiara กล้าเล่นประเด็นครอบครัว พฤติกรรมปลูกฝังจากพ่อสู่ลูก ความอิจฉาริษยา อาการของโรคจิตเภท...แบบว่าัจัดเต็ม...จนลืมพระนางไปเลย 555 ยิ่งครึ่งหลังที่คุณเต้ น้องรัน ริซ่า นายอิฐ ยกขบวนกันมาตามหาหมอแต้ม...ออร่าพระนางรุ่นเก่า เอ๊ย พระนางจากเรื่องก่อนๆ กลบหมอแต้มซะเกือบมิด โชคดีได้ฉากปฐมพยาบาลในโรงนามาช่วย...ไม่งั้นหมอแต้มกะภัทวีดับสนิท เอาเป็นว่า...ถึงจะบ่นว่าเล่มบางไปนิด หวานน้อยไปหน่อย แต่ความเข้มข้นของเนื้อหาที่มาแบบจัดเต็ม ข้นคลั่ก แถมมีดารารับเชิญมาด้วยแบบนี้...ก็ชอบสิคะ...ยังชอบงานแนวนี้ของ tiara อย่างเหนียวแน่นเหมือนเดิมค่ะ...แต่ถ้าจะให้ดี เล่มหน้า เพิ่มความหนาอีกสักหน่อย เติมน้ำตาลอีกสักนิด จะอร่อยมากยิ่งขึ้นค่ะ ...ความอิจฉาริษยาเป็นบาป เพราะเกิดจากจิตใจที่ปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับเคราะห์ ผู้มีจิตริษยาจะไม่ยอมรับผู้อื่นที่มีสิ่งต่างๆดีกว่าตนเอง ดังนั้นความริษยาจึงทำให้ใจของเราสกปรกและมืดบอด จงยกระดับจิตใจของเราขึ้นจากโคลนตมโดยการไม่ริษยาเถิด... ปล...อ่านแล้วแอบคิดถึงริซ่าคนสวยกะนายอิฐช่างคอมฯ อยากอ่านอีกสักสองสามคดีจังเลยค่ะ นิยายของ tiara ส่วนใหญ่จะเล่มบางๆ นะคะ ชบาหลอดเคยอ่านที่ชอบมากๆ ก็เรื่อง How to Love...ผูกใจรักค่ะ
โดย: ชบาหลอด วันที่: 23 ธันวาคม 2556 เวลา:22:36:33 น.
อยากอ่านเล่มนี้มาก ๆ เลยค่ะ แปะโป้งไว้ก่อนนะคะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 23 ธันวาคม 2556 เวลา:23:38:37 น.
รอคิวอ่านอยู่ค่ะ หรือจะลัดคิวบ้างดีนะ...เห็นรีวิวแล้วอยากอ่านจังค่ะ
โดย: polyj วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:7:28:32 น.
อยากอ่าน น่าจะน่ารักตามเคย---รีวิวก็โดนแล้วค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:11:19:05 น.
พี่Aneem รีวิวได้ไวมากเลยครับ ^^ ...
งานของผู้เขียนถ้าจะลองคงลองชุดสืบซ่อนรักก่อนครับ โดย: อุ้มสม วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:17:23:04 น.
คุณชบาหลอด...เรื่องนั้นยังไม่เคยลองเลยค่ะ พลาดไปได้ไงเนี่ยเรา
คุณหวานเย็นฯ...คุณpolyj...คุณพุดน้ำบุศย์...คุณอุ้มสม...เชียร์ให้อ่านค่ะ โดย: Aneem วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:19:12:13 น.
สวัสดีค่ะ เข้ามารับคำชม (คำติเรื่องเล่มบางทำเป็นอ่านไม่เห็น )
หมอแต้มเขียนยากมากค่ะ ผูกเรื่องยาก บริหารตัวละครยาก เพราะธรรมชาติของคนในอาชีพตำรวจกับหมอมีความต่างกัน ดังนั้นพอจะเขียนให้เป็นสืบสวนมันก็เลยยาก น้ำหนักของเรื่องจะแบ่งเป็นสองส่วนอย่างชัดเจนค่ะ คือส่วนความคิดของหมอกับส่วนความคิดหรือมุมมองของนักสืบ เลยทำให้การเขียนเรื่องของน้องเครียดกว่าของพี่ชายนิดนึงค่ะ ส่วนฉากหวาน...มีคนชอบฉากกระทงเยอะ แต่คนเขียนชอบฉากพระเอกสวมหมวกให้หมอแต้ม ไม่มีใครพูดถึงเลย เค้าว่าน่ารัก มุ้งมิ้งดีออก สงสัยต่อมโรแมนติกคนเขียนจะตื้นไปค่ะ คนอ่านบอก...ไม่เห็นจะหวานเลย ฮา... ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ ตอนเขียนก็คิดว่าจะพยายามปิดให้สวยงาม แต่ไปๆ มาๆ คนกลับคิดถึงริซ่ากับนายอิฐเพิ่มขึ้นซะนี่ เล่มต่อไปยังคิดมุกไม่ออกเลยค่ะ เริ่มกลัวคนอ่านเดาทางได้ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ โดย: tiara วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:22:38:33 น.
ฉากปฐมพยาบาลนี่ฮาร์ดคอร์นะคะ ตัวเราว่ามันน่าอกสั่นขวัญแขวนที่อยู่ในสถานการณ์นั้น แต่คุณๆ ก็ยังหวานกันได้นะ >_< อ่านจบแล้วกลับไปขุดริซ่า/อิฐ จนไปถึงท่านรอง/คุณนี อัครพล/วิชิตา เต้/รัน มาอ่านครบหมดเลยค่ะ 555+ โดย: a murder suicide วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:22:56:25 น.
แวะมาอ่านรีวิวค่า งานของนักเขียนมีในดองด้วยค่ะ (เก่าม๊ากกก T T) ทำให้ยังไม่ได้ตามงานใหม่ๆเลยค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 25 ธันวาคม 2556 เวลา:13:39:16 น.
คุณServerlus...
คุณtiara...เป็นกำลังใจให้และขอเชียร์ริซ่ากะนายอิฐค่ะ...อยากอ่านม๊ากมากกกก คุณa murder suicide...คิดถึงเล่มเก่าๆเหมือนกันค่ะ แต่้ถ้าไปขุดมาอ่าน กองดองที่สุมไว้ก็จะไม่ยอมลดนี่สิ คุณSab Zab'...เชียร์ให้ลองอ่านดูค่ะ ไม่แน่อาจจะติดใจเหมือนจขบ.ก็ได้ โดย: Aneem วันที่: 25 ธันวาคม 2556 เวลา:18:56:25 น.
|
Aneem
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!! Friends Blog
Link |