กุหลาบนิรันดร์ The Garden of Evil...Hayashi Kisara...นิยายเรื่องนี้เป็นชุด Forget me not ชุดเดียวกันกับเรื่องปลายฝนต้นรัก...ที่อ่านแล้วติดใจไปก่อนหน้า ทำให้ต้องไปขวนขวายหาเล่มนี้มาอ่าน...
ฉากของเรื่องอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ...ความลึกลับของคฤหาสน์ที่ยิ่งใหญ่...เต็มไปด้วยข่าวลือต่างๆนาๆตั้งแต่ที่เจ้าของคฤหาสน์หายตัวไปอย่างลึกลับ...
คะเรน...หญิงสาวเด็กกำพร้าที่แต่งงานเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบกับวากาฮารุ ทายาทคนสุดท้องของเจ้าของคฤหาสน์ที่หายตัวไป...จู่ๆก็เกิดความจำเสื่อมขึ้นมาโดยที่ใครต่อใครก็ไม่สามารถหาสาเหตุได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
ท่ามกลางความสัมพันธ์ที่ดูห่างเหินกันของคู่สามีภรรยา...ท่ามกลางการแย่งชิงจะเป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้ของบรรดาพี่น้อง...พินัยกรรมแปลกๆ...และเรื่องราวแปลกๆที่เกิดขึ้น
แล้ววันหนึ่งพี่ใหญ่ของตระกูลก็ส่งลูกสาวเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้...นัยว่าจะให้เทรุมิเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนอาสะใภ้...แต่จริงๆแล้วเข้ามาเพื่อสืบหาและหาทางที่จะทำให้คฤหาสน์หลังนี้เป็นของพ่อต่างหาก...เทรุมิเลยเจอคู่ปรับอย่างอิซากิทนายความและเป็นเพื่อนสนิทกับคุณอาของเธอ...
หากใครหวังจะเห็นบทสวีตหวานของคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามัน(ในเรื่องเพิ่งแต่งงานกันได้เดือนกว่าๆ)...คงจะยาก...เพราะสองคนนี้แต่งงานกันแบบมีเงื่อนไข...แต่เป็นเพราะอะไรขอไม่เล่านะคะ...เพราะถือเป็นปมหนึ่งของเรื่องเหมือนกัน...บทสนทนาระหว่างพระเอกนางเอกน้อยมาก...จนตอนแรกคนอ่านยังงงว่าตกลงเค้าแ่ต่งงานกันจริงๆเหรอ???...แต่พอมาถึง...จุดๆนึงก็...อ๋อ...เข้าใจแล้ว...
"นี่ก็เป็นหนึ่งในหน้าที่ของคนเป็นสามีที่่คุณต้องทำเหรอ"
"คงต้องบอกว่าใช่...คุณจะได้ไม่ต้องรู้สึกของคุณอะไร คุณไม่ถนัดไม่ใช่หรือครับ"...แหม...จะพูดกันแต่ละที...เฮ้อ...
"คุณอยากให้ฉันรู้สึกขอบคุึณ หรืออยากให้ฉันดีใจล่ะ"
"ผมทำอะไร คุณก็คงไม่ดีใจมั้งครับ คงคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว"
"ไม่มีอะไรที่คุณทำให้ฉันโดยไม่ใช่หน้าที่บ้างเหรอ...ฯลฯ....มีแต่คนเป็นห่วงคุณ"
"คุณพูดคำนี้รอบที่สองแล้ว...อยากจะบอกว่าอะไรครับ"
"...ฉันก็เป็นคนนึงเหมือนกัน"
"...ตามหน้าที่ของภรรยาหรืออะไรล่ะ"
"ฉันไม่ใช่คนมีสำนึกในหน้าที่เหมือนคุึณหรอก"
"แล้วทำไมต้องพยายามยัดเยียดว่าคนอื่นทำตามหน้าที่ด้วยล่ะครับ"...หลังจากนั้นก็...มีฉากให้วี๊ดวิ๊วนิดหน่อย...ย้ำว่านิดหน่อยจริงๆค่ะ...
"...นี่ก็เป็นหน้าที่ของสามีเหรอคะ"
"แล้วแต่จะคิดครับ"..."ผมก็ไม่ใช่คนทำตัวอยู่ในหน้าที่ได้ตลอดเหมือนกัน"
แต่อีกคู่...ดูจะขโมยซีนคู่พระเอกนางเอก...จนถ้าไม่อ่านปกหลัง...ก็คิดว่าคู่นี้คือพระเอกนางเอกของเรื่องนะนี่...ไม่ว่าจะเป็นการต่อปากต่อคำ...ระหว่างกัน...หรือการตามสืบเรื่องต่างๆในคฤหาสน์ก็ดูจะเป็นผลงานของสองคนนี้มากกว่านะ...
"...อิสตันบลูมันอยู่ที่ไหนคะ"
"ตุรกีน่ะ"
"ต้องขึ้นเครื่องบินสินะ"
"คงขี่จักรยานไปได้ยากครับ"...
"คุณอิซากิ"
"...ผมไม่ใช่กระเป๋าตังค์คุณนะ"
"ก็คุณยังไม่ได้จ่ายค่าเสียหายให้ฉันนี่"
"ค่าเสียหายอะไรล่ะครับ"
"ที่มาจูบฉันไง"
"..........."
"แล้วก็ที่แอบดูฉันอาบน้ำ ขโมยข้อมูลส่วนตัวของฉัน ใช้ระบบจีพีเอสติดตามฉัน ไหนจะพยายามขัดขวางงานที่ฉันทำอีก"
"อย่าพูดเหมือนผมเป็นสโตรกเกอร์สิ"
"ถ้าฟ้องคุณจะเรียกค่าเสียหายได้เท่าไหร่"
"คิดจะสู้กับผมในศาลเหรอ"...ลืมไปหรือเปล่าหนูว่าพี่เขาเป็นทนายความน่ะ...
อ่านจบ...ค่อนข้างชอบค่ะ...แม้ว่าเล่มจะบางไปนิด...และ่ยังไม่เต็มอิ่มกับคู่ของพระเอกนางเอก...แต่...จะให้หวานหยด...ก็ึึคงไม่ใช่สไตล์คนพูดน้อยอย่างสองคนนั้น...ดีที่ได้คู่รองช่วยไว้ได้เยอะค่ะ...ปมของเรื่อง...ทำเอาคาดไม่ถึง...ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องนี้...แต่ดูมันจบไวไปนิด...ยังไม่ทันได้สงสัยใครแบบจริงๆจัง...ก็เฉลยซะแล้ว...ถ้าเล่มหนากว่านี้...มีเรื่องให้เล่นมากกว่านี้...คงสนุกอีกเยอะเลยค่ะ
ชอบฉากบอกรักของนางเอกที่ไม่พูดตรงๆแต่ก็ทำให้พระเอกรู้ได้...
"เห็นห้องนี้ไม่ค่อยสดใส ก็เลยสั่งดอกกุหลาบมาน่ะค่ะ คงไม่เป็นไรนะคะ"
"...ไม่เป็นไรหรอก แต่..ไม่เยอะไปหรือครับ"
"คุณอิซากิบอกว่าจริงๆแล้วคุณชอบดอกกุหลาบน่ะค่ะ"
"อิซากิ?"
"แล้วยังบอกว่าคุณรู้ความหมายของดอกกุหลาบแต่ละสีดีด้วยน่ะค่ะ"
...ความหมายของกุหลาบขาว...ใช้เวลาที่ผู้หญิงจะสารภาพรักกับผู้ชาย...จะย้อมให้เป็นสีอะไรก็ได้...เลยหมายถึง...โปรดย้อมฉันใ้ห้เป็นสีอย่างที่คุณต้องการ...
...ไม่มีอะไรอยู่ได้ตลอดหรอกครับ ไม่ว่าเราจะพยายามรักษามันไว้แค่ไหน ก็ไม่มีทางอยู่กับเราตลอดไปได้...มันไม่ได้อยู่กับเรา แต่เราติดอยู่กับมันเท่านั้นเอง...
วันที่: 20 เมษายน 2556 เวลา:7:17:39 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [