กระผมต้องการนักศึกษาชายคนนั้น ตอน4

โอ้ ..เผลอแป๊ป หนึ่งอาทิตย์ ที่ไม่ได้มาต่อนิยายบ้าบวมในแคมปัส


お待たせしました　！　　ต่อค่ะ ....



แมงค่าาา....




Free TextEditor

หนูอยู่ปี 4 ค่ะ อีกครึ่งปี อีก 6 เดือนเท่านั้น หนูก็จะจบโดยดี

แต่มันไม่โดยดีนะสิคะ

เพราะหนูเกิดไปเป็นนักเรียนในกลุ่มเซมินาของอาจารย์ N
ผู้ที่ใครๆในมหาตลัยรู้จังๆว่าแกเป็นเกย์ ยอดเจ้าชู้

ใครๆก็รู้แหละว่าแกชอบเด็กผู้ชาย
ไม่ว่าจะเป็นเวลากินข้าว
หรือเวลาเดินย่องตามถนน
แกก็เดินกับเด็กผู้ชายถ่ายเดียว

ไม่ว่ายามที่แกจะไปเที่ยวทะเล
หรือแบกเป้ไปปีนเขาฟูจิ
แกก็พาแต่นักศึกษาชายไป
แกไม่อนุญาตนักศึกษาหญิงไปด้วย
บอกว่าอันตราย ...เหย...

แกไปด้วยเมื่อไร เด็กผู้ชายนั่นแหละจะอันตรายสะมากกว่า


แมงค่าาา....


อย่างนี้แหละ
เด็กผู้หญิงเข้าใกล้ไม่ได้ด้วยรัศมีกะเทยอันแรงร้อนของอาจารย์ N

แล้วมันก็มีลาง
มีมาตั้งแต่ตั้นปีแล้วค่ะว่าฝนฟ้ารวมถึง
นรกสวรรค์จะเกิดอัปปาง อับปรีย์



แมงค่าาา....

อาจารย์ N แกตามตื้อน้องหนุ่มหอเด็กปี 1 คนนั้น
จนน้องหนุ่มแกทนไม่ไหว
ตกตื่นหน้ากระเจิงไปแจ้งความกับทางมหาตลัยว่า
อาจารย์ N ตามฮารัสแกถึงหอ

เลยเป็นอันรู้กันถ้วนผองว่า บางวัน
ตกค่ำย่ำดึกอาจารย์ N มีอาการคลั่งขนาดไปด่อมๆดมๆ
ใต้หน้าต่างหอห้องของน้องหนุ่ม



คณะกรรมการปราบปรามฮารัสเม็นต์แห่งมหาตลัยก็จัดการสอบสวน
ได้ความชัดเจนว่าเป็นจริงอย่างที่น้องหนุ่มร้องเรียน

คณะกรรมการปราบปรามฮารัสเม็นต์แห่งมหาตลัยก็กุมหัวประชุมกันว่า
จะเอายังไงกับ อาจารย์ N
อาจารย์กะเทยหนุ่มยอดเจ้าชู

คณะกรรมการซึ่งนานๆหนมาประชุมพร้อมกันก็ช่วยกัน
กุมหัวคิดอยู่นาน

และแล้วก็ตกลงกันได้ว่า
อันพวกเราคณะกรรมการเห็นจะนั่งตำแหน่งกันเฉยๆ
ไม่ทำอะไรน่ะ มันเป็นไปไม่ได้แล้ว ออกโรงสำแดงเดช

อย่ากระนั้นเลย พวกเราจงเรียกเจ้าของเรื่องมาคุยกัน
สักหน่อยเห็นจะดี

และแล้ว
อาจารย์ N ก็ถูกเรียกไปให้คณะกรรมการสั่งสอนและห้ามปราม


การนี้ใครๆที่ได้ยินได้ฟังก็เห็นด้วยว่า
มันเป็นขบวนการปราบปรามควบคุมความประพฤติ
อันน่าละเหี่ยของอาจารย์ N
มันเป็นวีระกรรมอันควรกระทำอย่างยิ่ง
ตามหน้าที่และศักดิ์ศรีของคณะกรรมการ

แต่คณะกรรมการคาดการณ์ไม่ถึงว่า
อาจารย์ N แกจะเล่นไม้ดื้อไม้แข็งตอบโต้

วันรุ่งขึ้น อาจารย์ N แกเล่นไม่มาทำงาน ไม่มาสอนซะงั้น
ปล่อยให้นักศึกษาทั้งชั้นนั่งเฝ้าห้องเรียน

สัมนาของแกก็ไม่มีอาจารย์เจ้าของสัมนามาชี้แนะ
แจกแจงความรู้ให้นักศึกษาสัมนาอีกต่อไปเช่นกัน

อ๊อฟฟิสของอาจารย์ N มืดและเงียบฉี่เป็นป่าช้า
ประตูล็อก หน้าต่างปิด

นักศึกษาสัมนาทั้งกลุ่มเหมือน
ถูกทิ้งน้ำ ลงทะเล ปล่อยเกาะ
ร่วมทั้งหนูด้วย

วิทยานิพนธ์ของหนูก็ยังเขียนค้าง
ไม่มีอาจารย์ที่ปรึกษามารับผิดชอบเสียดื้อๆ



นักศึกษาสัมนาทั้งกลุ่มซึ่งเป็นเด็กปี 4
ก็เกิดหวั่นว่าจะไม่จบ
ทั้งๆที่มันเหลือเวลาแค่ไม่กี่เดือน

พวกเราพากันเดินไปโวยกับทางมหาตลัย
กลัวจริงๆว่าจะไม่จบการศึกษา



มหาตลัยก็นั่งละเหี่ยอยู่นานหลายอาทิตย์

เรื่องการสอนที่อาจารย์ N แกประท้วงไม่มาสอนนะ
ยังไม่เท่าไหร่ เพราะจัดการให้อาจารย์อื่นสอนๆไป
ถูๆไถ่ๆ แทนได้

แต่เรื่องนักศึกษาในกลุ่มสัมนาสิจะทำยังไง
ให้เด็กจบได้โดยไม่มีอุปสรรค

คณะกรรมการบริหารมหาตลัยก็ตกลงใจเสียงเข้มแข้ง
กับนักศึกษากลุ่มเป็นเหยื่อนี้ว่า

ดูก่อน โยม...ทั้งหลาย
โยมอย่าเพิ่งห่วงใยว่าจะไม่จบ

เอางี้ นะโยม

อันพวกเราคณะบริหารมหาตลัยเป็นใหญ่อยู่แล้ว
มีอำนาจอิทธิพลจะบันดาลให้โยมทั้งหลายจบได้
โดยมิต้องส่งวิทยาพนธ์



อืมคะ แล้วหนูก็จบมหาตลัยโดยไม่ได้เขียนวิทยานิพนธ์

เป็นเรื่องน่าดีใจ หรือน่าเศร้าใจ แล้วแต่ใครจะคิด

แต่สำหรับหนูผู้ได้เตรียมการเขียนวิทยานิพนธ์
และได้เขียนไปแล้วจนเกือบเสร็จอยู่ร่อมๆ

ก็เป็นอันฉวด ซวยไป
ทำงานเหนื่อยแต่ไม่มีผลงาน
ไว้ไปคุยได้ในชีวิตภายหน้าของหนู

นี่แหละมหาตลัยญี่ปุ่นเอกชนขนาดไม่ใหญ่
แต่ก็ไม่เล็ก มีประวัติศาสตร์เอกลักษณ์มานาน
แต่ไม่มีวิธีแก้ไขวิเศษต่อวิกฤติการณ์อัปปรีย์
อันเกิดจากอาจารย์กะเทยคนเดียว
ไปมากกว่าการมั่วๆ สะหล่วยๆ ให้เรื่องจบง่ายๆ
โดยคนภายนอกไม่รู้ เพื่อรักษาหน้ารักษาชื่อ

อาเมน โหตุ และเอวัง

จนป่านนี้อาจารย์ N ก็ยังไม่ยอมมาทำงาน
อ๊อฟฟิสแกก็ปิดเงียบ ข้าวของของแก
ก็อยู่ครบเหมือนเดิมทุกอย่าง

ไม่มีใครกล้าไล่แกออก เพราะคณะบริหารมหาตลัย
ก็ไม่อยากเอามือดีๆไปจับขี้ ไล่แกออก
แล้วโดนแกฟ้องด้วยกฎหมายปกป้องแรงงานของประเทศ
ที่ได้ชื่อว่าเจริญแล้ว


แกก็เป็นเสือกินเงินเดือนจำนวนหลายสบายอยู่ที่บ้าน

อาจารย์ N จะไม่เดือนร้อนในด้านเศรษฐกิจแต่อย่างไร

แกจะมีไม่สะดวก เสียอยู่ด้านเดียวค่ะ คือ
แกหมดโอกาสจะมาเอี่ยวก้อยสอยดาว
ทำหน้าทำตาหวานๆจีบเด็กผู้ชายในแคมปัสนี้อีกต่อไปแล้ว

แต่เชื่อเถอะ เดี๋ยวๆ อาจารย์ N แกก็คงจะแก้ปัญหาไม่สะดวก
ชีวิตกะเทยหนุ่มของแกได้หรอก

อย่างที่แกเคยทำมาแล้วและทำมาตลอด
นั่นก็คือแกก็ทำการย้ายสำนักไปสอนที่อื่นได้

อย่างที่แกทำมาแล้วซ้ำๆ



แมงค่าาา....




Free TextEditor

แกไม่ห้ามตัวเอง
ก็ไม่มีใครห้ามแกได้ เช่นกัน

แล้วก็คงจะมีน้องหนุ่มเหยื่่อรายต่อๆไปอีก ไม่หยุด
ที่ต้องโดนแกตามตื้อ ตามไล่จะเอาเนื้อ


หนูโล่งอกไปค่ะ
ที่น้องหนุ่มคนนั้นแกเอาตัวรอดไปได้

แกยังอยู่หอ ยังมาเรียนเป็นปกติ
ขวัญไม่กระเจิงหลบหน้าหลบตา
เข้าก้อนเมฆอย่างอาจารย์ N เจ้าตัวผู้ก่อเหตุ

Create Date : 26 มกราคม 2553		0 comments
Last Update : 26 มกราคม 2553 9:04:16 น.
Counter : 973 Pageviews.
Share Tweet