ka-ki-ku-ke-ko คะ คิ คุ เคะ โคะ เล่าจิปาถะจากญี่ปุ่น
<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
6 สิงหาคม 2552

ผัวเมียหน้ากาก ภาค 2 ตอน 3

ไก่ออกไข่   แต่ทาโร่ไม่ได้ออกไข่ 


ทาโร่ออกผลงาน  Smiley




Free TextEditor


จากเดือนเป็นปี

ทาโร่ชื่นมื่นด้วยการเก็บเกี่ยวข้อมูลที่หาไม่ได้ในประเทศตัวเอง
สักวันจะได้ออกมาเป็นผลงาประกาศให้ชาวโลกได้เห็น

เอาล่ะนะ เล่าให้รวดเร็วเพื่อความสะดวกของคนเขียน
หลับตากระโดดผึบข้ามๆไป

แล้วไปเริ่มตรงตอนหลังจากที่ทาโร่พาครอบครัวกลับญี่ปุ่น

เมื่อกลับญี่ปุ่นแล้วย้อนหลังถึงชีวิตในเมืองไทย
ฮานาโกะคิดว่าหล่อนให้คะแนะตัวเองเกือบเต็มร้อย
หล่อนสุขและสนุก ไม่ว่าทาโร่จะกลับบ้านเร็วช้า
จะหายไปเก็บเกี่ยววิชาความรู้ที่ไหน
มันไม่ได้ทำให้หล่อนงุ่มง่ามร้อนใจรอให้เขากลับมา

หล่อนทำนั่น หล่อนทำนี่ หล่อนอิสระ

อพาร์เม็นต์ที่อยู่ก็กว้างขวางแถมมีสระ มีคอร์ตเทนนิส
หล่อนตีเทนนิสไม่เก่งก็ตาม แต่กีฬานี้เป็นกีฬายอดฮิต
สำหรับคนรุ่นหล่อน บูมตามสมัยเจ้าหญิงมิชิโกะ

ถึงแม้ว่าใครไถ่ถามถึงเมืองไทยทีไร
หล่อนจะตอบว่า "ร้อนแล้วส้วมก็เหม็น"

หล่อนไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเรื่องส้วมเหม็น
ส้วมสูง จะนั่งทีต้องปีนบันไดสองสามขั้น
ถึงได้ติดสมองแน่น

คนไทยล่ะ
" อ้อ คนไทยใจดี แต่นิสัยเด็ก"

ใครถามอะไรหล่อนเกี่ยวกับเมืองไทย
หล่อนก็จะตอบในข้อดี แล้วต่อด้วยคำว่า "แต่.."

แต่ในความจริง

ทุกอย่างที่เคยสนุกสนานแปลกใหม่สำหรับฮานาโกะ
ที่เมืองไทยบัดนี้มันก็ล่องหาย ไม่เหลือให้ชมหรือให้นินทาอีกต่อไปแล้ว

คงมีแต่ชีวิต okusan ทำปิ่นโตข้าวกลางวันให้สามีและลูกๆ
และตัวเองกินของเหลือจากมื้อเมื่อคืน

ไม่มีการนุ่งชุดกีฬาขาวสะอาด
เสื้อโปโลและกางเกงขาสั้นตราตะเข้
ไปตีเทนนิส หรือแม้แต่การไปท่องเที่ยวทัศนาจร
กับเพื่อน okusan ใน apartment ด้วยกัน ก็ไม่มีอีกแล้ว

วันคืนเช่นนั้นไม่มีที่นี่

สิ่งที่มีเพิ่มจากเดิมอย่างเดียวสำหรับฮานาโกะคือ
หล่อนรู้ภาษาไทย และหล่อนคิดว่าหล่อนรู้ดี

อะห้า อะแหะ ภาษาไทยนี่แหละ
หล่อนจะเอาไว้ไปใช้ทำอะไรสักอย่างเพื่อตัวเอง

ถึงทาโร่จะได้แต่ยิ้มและเงียบเมื่อหล่อนอ่านภาษาไทยให้เขาฟัง



สิ่งที่คาค้างในหัวใจในสมองของฮานาโกะคือ
ทุกครั้งที่มีการสังสรรเพื่อนร่วมรุ่น
ทุกนั้นหล่อนคิดเปรียบเทียบผู้หญิงในประเทศหล่อน
กับผู้หญิงในประเทศที่ด้อยพัฒนาที่หล่อนไปอยู่มาแล้ว

เพื่อนผู้หญิงร่วมรุ่นของหล่อนจะมีสักกี่เปอร์เซ็นต์กันแน่
หล่อนคำนวณ

ถ้ากางนิ้วนับก็ไม่ถึงห้านิ้วเต็มๆ ที่จบมหาวิทยาลัยและ
ถึงจะแต่งงานมีลูกมีผัวแล้วยังทำงานนอกบ้านมี career ของตัวเอง
ไม่คิดหลบเข้าไปซ่อนตัวใต้ร่มเย็นสบายปกป้องกายทางเศรษฐกิน
จากสามี

นี่ขนาดมหาวิทยาลัยรัฐชั้นเยี่ยมของประเทศนะ
หล่อนอาย

อะห้า อะแหะ ภาษาไทยนี่แหละ
จะนำความเจริญมาให้หล่อน

ติดอยู่ที่ว่าทาโร่จะว่ายังไง
ถ้าหล่อนจะบอกทาโร่หล่อนจะเรียนต่อ





Create Date : 06 สิงหาคม 2552
Last Update : 6 สิงหาคม 2552 9:30:48 น. 0 comments
Counter : 798 Pageviews.  

akebi1
Location :
กรุงเทพฯ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ka-ki-ku-ke-ko คะ คิ คุ เคะ โคะ
เล่าจิปาถะจากญี่ปุ่น

สงวนลิขสิทธิ์เนื้อหาและรูป
[Add akebi1's blog to your web]