|
 |
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
 |
9 มกราคม 2553
|
|
|
|
กระผมต้องการนักศึกษาชายคนนั้น ตอน2
ขึ้นเว็ปไปแล้วได้คิดว่า เอ๊ ทำไมหัวเรื่องยาวฟะ
ไอ้ที่สั้นๆไม่มีรึไง
ย้ำทำซ้ำอีกทีได้ไหม ความจริงชอบสั้นๆ แต่ฝีมือดีไม่ถึง เอิ๊ก ชื่อเรื่องเลยยาว
ตั้งใหม่ดื่อๆตรงนี้เลยนะ ว่า
กระผมชอบเด็กผู้ชายฮะ 
Free TextEditor
อาจารย์ N กระซิบบอกตัวเองในหัวใจกุหลาบของแกว่า...
กระผมเคยเรียนภาษาไทยกับอาจารย์ส้มเช้งฮะ นานมาแล้วฮะ สิบปีนิดๆเห็นจะได้
แต่อาจารย์ส้มเช้งแกลืมกระผมสนิท เมื่อกระผมมาเจอแกอีกที ตอนกระผมเข้ามาเป็นอาจารย์มหาตลัยเดียวกับแก แกเห็นผมแล้วแกทำหน้าเหลอฮะ
อาจารย์ส้มเช้งแกเป็นโรคคนแก่ ความทรงจำเลือนลาง กระผมรู้นะฮะว่าที่แกมองหน้ากระผมนิ่งเป็นจิ้งจกบนกำแพงนะเป็น เพราะหัวสมองของแกกำลังดิ้นสุดแรง พยายามเหลือหลายอยู่นานกว่าจะนึกออกว่ากระผมเป็นใคร

นั่นแน่ มีเสียงถามมาโน้นแล้วไงว่า กระผมเป็นอาจารย์สอนอะไร
กระผมเรียนมาทางภาษาศาสตร์ฮะ
กระผมต้องขอบพระคุณฟ้าเบื้องบน
ขอบพระคุณบรรพบุรุษของตระกะหรู่นของกระผมด้วยฮะ ที่ให้กระผมเกิดมานอกจากพกอะไร ที่แสดงว่ากระผมเป็นเพศชายแล้ว กระผมยังพกเอาความสามารถทางภาษามาด้วย
กระผมเก่งหลายภาษาฮะ
ภาษาอังกฤษรึ โอ๊ย ไม่พููดถึงหรอกฮะ ของตายอยู่แล้ว
พูดกับกระผมด้วยภาษาจีนดูสิฮะ กระผมตอบได้รวดเร็วเป็นไฟ รึจะมาประลองภาษาเวียดนามก็ได้ฮะ กระผมต๊าได้สบายๆราวกับว่ากระผมเคยเป็นชาวเวียดมาก่อน ยังไงยังงั้นเชียวฮะ
อ้อ แต่ยกเว้นภาษาไทยฮะ
กระผมไม่ได้โทษอาจารย์ส้มเช้งนะฮะ ไม่กล้าโทษแกหรอกฮะว่าแกสอนห่วย
ความผิดของกระผมเองฮะ กระผมมีจุดอ่อนตรงอักขระไทยฮะ
ภาษาอะไรก็ไม่รู้ เหตุไฉนถึงได้สับสนซับซ้อนซ่อนเงื่อน ทำเอากระผมกระมิดกระเมียนเคลื่อนย้ายไปเอาดี กับภาษาจีนกับภาษาเวียดนาม จนกระทั่งได้มาเป็นอาจารย์หนุ่ม แต่หัวใจสาวนี่แหละฮะ

กระผมขอสารภาพนิดนึงฮะ
แม้กระผมไม่ค่อยแม่นภาษาไทยก็จริง แต่กระผมก็พอถูไถเจรจาต๊าอ้วยได้ฮะ ถ้าเป็นภาษาทักทายขั้นพื่นฐาน
เพราะกระผมไปเที่ยวเมืองไทยทีไร กระผมได้เจอเพื่อนชาย หนุ่มพันธ์กุหลาบ พืชพันธ์เดียวกับกระผมเยอะแยะฮะ
คราไหนครานั้นแหละฮะที่กระผมได้ใช้ประโยชน์จาก ภาษาไทยที่อาจารย์ส้มเช้งอุตสาห์ประส่งประสาทให้กระผม อย่างเต็มพลัง

โน้นฮะ อาจารย์ส้มเช้งตัวปะติ๋วนั่นแหละ ถ้าเห็นไกลๆก็แทบจะไม่เห็น ตัวแกเล็กจริงๆ
แกกำลังมองกระผมมาจากหน้าต่างบนตึกนั้นฮะ
กระผมรู้นะว่าแกกำลังมองผม อย่างสนเทห์

หมุนกล้องย้ายสายตาไปทางอาจารย์ส้มเช้งกันค่ะ
โน้น จากมุมตึกข้างขวาสนามหญ้า
อาจารย์ส้มเช้งกำลังก้าวเท้าขึ้นบันไดตึก แกกำลังจะไปสอนหนังสือ
แต่บังเอ๊ญบังเอิญที่สองตาของแกมองออกไป นอกกระจกหน้าต่างบานโตหน้าบันได
โอ้...นั้น N เซ็นเซนี่ โห กำลังหัวเราะโยกตัว อย่างมีความสุขร่างเริงเบิกบาน ท่ามกลางนักศึกษาหนุ่มสี่ซ้าห้าคน
อาจารย์ส้มเช้งหัวเราะหึๆเพราะ N เซ็นเซกำลังยืนเอ่นสะเอวอยู่ตรงกลางกลุ่มพอดิบพอดี
หันซ้ายก็หนุ่ม หันขวาก็หนุ่ม ตรงหน้าเป๊ะๆก็หนุ่ม ตรงเยื้องๆข้างหลังก็หนุ่ม
หนึ่งหนุ่ม สองหนุ่ม สามหนุ่ม สี่หนุ่ม โห ...ห้าหนุ่ม
สุโขโหตุ น่าเป็นสุขเหลือหลาย.....  
ตั้งแต่นั้นมาภาพอาจารย์หนุ่ม N กับกลุ่มนักศึกษาหนุ่มๆ ก็มาปะตาของอาจารย์ส้มเช้งบ่อยขึ้นเรื่อยๆ
คนเราถ้าลองเริ่มติดใจสงสัยอะไรสักอย่างแล้ว กรรมตามทัน อะไรสิ่งนั้นก็มักจะปรากฎให้เห็นเป็นประจำ ยอดกรรม ยอดเวรของอาจารย์ส้มเช้งจริงๆ

จบตอน2 มีต่อแน่ๆ เร็วๆนี้
Create Date : 09 มกราคม 2553 |
Last Update : 9 มกราคม 2553 19:18:50 น. |
|
0 comments
|
Counter : 870 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
|
 |
akebi1 |
|
 |
|
|