ka-ki-ku-ke-ko คะ คิ คุ เคะ โคะ เล่าจิปาถะจากญี่ปุ่น
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
23 กันยายน 2553

ของฝากจากเวียดนามลาว

นักศึกษาที่ไป study tour กลับมาแล้ว
หน้าใสกับหน้าแห้ง ไปหลายหัว เลยมีปัญหามากสำหรับเด็กที่เป็นหัวหนัา

บ่นๆ ให้ฟังเล็กๆ ไม่มากตามประเพณียุ่น คือบ่นมากเสียมารยาท เสียเครดิต

แต่นี่ไงสัญลักษณ์บอกว่าคิดถึงไม่หาย ติดมือมาฝากอาจารย์ส้มเช้ง

สาวที่เป็นหัวหน้าบ่นดังสุดเรื่องนี้

เวียดนามนะอาจารย์ คนเขาไม่ยิ้มเหมือนคนไทยอ่ะ
ไม่เฟรนลี่ ยังกะโกรธใครมาหลายวันต่อเนื่อง

ลาวนะอาจารย์ ยิ้มแย้มแจ่มใสดีเหมือนคนไทย

โอเค เข้าใจๆ
คนเวียดนามเขามีวัฒนธรรมเอียงๆไปทางจีนเจ๊ก
แล้วเขายังผ่านประวัติศาสตร์เมืองขึ้นกับสงครามโหดมานะ อย่าลืม
ให้อภัยเขานะหนูๆ




ปีนี้ทางมหาตลัยห้ามไปเมืองไทย ผู้ใหญ่เขาค้านหัวชนฝา
กลัวอันตรายมีสีของคนไทย เมืองไทยอันตราย
เหมือนชื่อหนังของ Nicolas Cage
" Bangkok Dangerous "

กรรมจริงจัง หัวอกคนไทยอย่างยายสัมเช้งฟังแล้วเศร้ากลัดหนอง
โต้ตอบผู้ใหญ่ไปก็ใช่ว่าจะได้ผล เราผู้น้อยตัวเล็กๆ

สุดท้าย ก็คือ...
ราวกับยุ่นรังเกียจเวียดนาม
ทัวส์เรียนรู้ประจำหน้าร้อนปีนี้
เลยถูกผันทิศทางเวียดนาม 2 วัน คืนเดียว


แล้วก็ไปลงที่ลาวตั้ง 10 วัน 10 คืน

เหมือนมีตาหยี ก็ต้องมีตาโต

หรือที่เวียดนามไม่มีอะไรให้ดู ให้ศึกษาเหมือนลาวอะหยังป๊ะ



แล้วพวกหนูไปทำอะหยังที่ลาวตั้ง 10 วัน

พวกหนูน่ะ วันๆก็ถูกพาไปดูโน่นดูนี่ สถานที่ละครึ่งค่อนวัน
อีกครึ่งค่อนวันก็ถูกปล่อยให้เดินช็อปปิ้งไป
ตามแหล่งช็อปปิ้งในเมืองน่ารักแต่สงบชื่อเพราะว่า "เวียงจันทร์"

มาวันหนึ่ง
ได้ไปดูศูนย์ฝึกช่างทำผม
ไปเป็นนางแบบ นายแบบให้นักเรียนลาวทำผมให้
แต่พวกหนูจ่ายค่าทำผมให้เขานะ ไม่ได้ให้ทำฟรี

อืม..นี่เป็นมารยาทคนญี่ปุ่นที่น่ารักอย่าง ไม่เอาเปรียบ
ตีน้ำใจคนด้วยเงินตรา
ตามหลักพัฒนาเศรษฐกิจและคุ้มครองแรงงาน


แล้วข้าวลาวเป็นไง

โห ..สบายมากอาจารย์ พวกหนูไม่เคยเกี่ยง (คนเกี่ยงมี แต่น้อย)
ข้าวลาวก็คล้ายข้าวไทย
อะหย่อย ไปดูไปลองตำบักฮุง ชื่อไทยว่าส้มตำ

นี่ นี่ ของฝากนะ
กระเป๋าใส่เครื่องเขียนผ้าปักมือ ลายช้าง
กับขี้ผึ้งหอมชั้นสูงในตลับบุเปลือกไม้ หะหรูหะหราน่ารัก
lip balm กลิ่น vanilla



นี่ รูปช้างมีหางซ้วย สวย

ไหน หาง เห็นแต่ขา 3 แท่ง กับงวง 1 ลำ

นี่ไง ๆ แหม อาจารย์ตาฝาด หางนี่ไง ขมวดเป็นจุกเล็ก
เล็กเรียวกว่าขาช้างตั้งเยอะ

อ๋อ ยายแก่ตาฝ้าตาฟาง ดันเห็นหางช้างเป็นขาช้าง เหอะๆ
นี่แหละศิลปะ ยายแก่ยังเข้าไม่ถึง....


โอเค ..พวกหนูกลับมาโดยปลอดภัย ดีใจค่ะ แล้วเมื่อไรจะไปเมืองไทยได้ล่ะ

กรรมเวรของเด็กกลุ่มนี้จริงๆ เรียนภาษาไทย
ดันไปเวียดนามลาว

แบบนี้แล้วเมื่อไรพวกหนูจะเก่งภาษาไทยซักกะทีล่ะ

กรรมเวรเมืองไทยด้วยมั้ง




Create Date : 23 กันยายน 2553
Last Update : 25 กันยายน 2553 16:05:16 น. 0 comments
Counter : 1028 Pageviews.  

akebi1
Location :
กรุงเทพฯ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ka-ki-ku-ke-ko คะ คิ คุ เคะ โคะ
เล่าจิปาถะจากญี่ปุ่น

สงวนลิขสิทธิ์เนื้อหาและรูป
[Add akebi1's blog to your web]