รักแท้แพ้ระยะทาง คุณคิดยังไงกับคำนี้คะ แล้วมีใครต้องเจอสถาณการ์แบบนี้กันบ้างหรือเปล่าเอ่ย เห็นด้วยกับคำนี้มั้ยคะ สำหรับบลูแล้วไม่เคยเห็นด้วยกับประโยคของบนเลยค่ะ ถึงแม้ว่าบลูจะพบเห็นกรณีแบบนี้ใหลายๆครั้งก็ตามที ตอนบลูทำงานออฟฟิคอยู่มีอยู่หลายคู่เลยล่ะค่ะ ที่อีกฝ่ายเมื่อไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วไม่นานก็ต้องเลิกรากันไป ไม่ว่าจะจากทั้งฝ่ายนี้มีใหม่ อีกฝ่ายที่ไปมีใหม่ และจำนวนก็พอๆกันล่ะค่ะไม่ว่าจะชายหรือหญิง จริงๆแล้วบลูคิดว่า การได้อยูาห่างกันถือว่าเป็นการพิสูทธิ์ความรักของอีกฝ่ายได้อย่างดีเลยนะคะ อย่างน้อยหากในยามที่เราไกลกัน แต่ความมั่นคงทางด้านจิตใจยังคงเดิม ก็พอจะพิสูทธิ์ได้ว่ารักนี้คงจะเป็นรักจริงของเราแน่นอน การจะเอาความเหงา และความอ้างว้างมาเป็นข้ออ้างดูฟังไม่ขึ้นเลยค่ะ ถ้าจะให้ถามบลู เพราะความโลเลและไม่มั่นคงในความรักต่างหากที่ทำให้รักเปลี่ยนไป สำหรับบลูแล้วถือว่าระยะทางพิสูทธิ์รักแท้ค่ะ บลูกับแฟนก็เคยเจอเรื่องราวของระะทางกันมาแล้วล่ะค่ะ เรียกได้ว่ารู้ซึ้งดีเลยสำหรับการไกลจากกัน เพราะหลังจากบลูตกลงคบกันเป็นแฟน ก็มีเวลาวหวานแหววกันได้แค่ไม่ถึงปีเลยล่ะค่ะ บลูก็เรียนจบและกลับเมืองไทยซะแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องขอขอบคุณโลกไร้พรมแดนอย่างอินเตอร์เนต และเวปแคมค่ะ ที่ทำให้เราเห็นหน้าและพูดคุยกันได้บ่อยๆโดยไม่ต้องเปลืองค่าโทรศัพท์มากนัก แต่ก็นั่นแหละ ใช่ว่าเราสองคนจะได้เจอกันบ่อยๆ เพราะแฟนบลูหลังเรียนจบเธอก็ไปสมัครเป็นแอร์ทำให้บินบ่อยๆ แต่ก็ดีอย่างนะคะ ถ้าหากเธอมีเที่ยวบินมาเมืองไทย เราสองคนก็ได้มีโอกาสเจอกันบ้าง ถ้าถามบลูว่าห่วงว่าแฟนจะเป็นอื่นบ้างมั้ยเวลาเราไกลกันก็คงต้องบอกว่าไม่ห่วง แต่กังวลค่ะ เวลาคิดว่าเธอจะมีหนุ่มๆ มาจีบ แหมมันก็ต้องมีบ้างแหละเนอะ เพียงแต่ไม่ระแวงเท่านั้นเอง และบลูก็รู้ดีว่าทางฝ่ายเธอเองก็รู้สึกเดียวกับบลูแหละ ดูท่าจะมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะบลูทำงานออฟฟิคค่ะซึ่งต่างจากเธอที่การพบปะกับผู้คนมักจะไม่ซ้ำหน้า และแค่ช่วงระยะเวลาไม่นาน ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคนคือการเล่าทุกสิ่งทุกอย่างให้ฟังค่ะ เรียกว่าพอจบวันหากไม่หมดแรงไปเสียก่อน อย่างน้อยจะมีอีเมลมารายงานตัวซึ่งกันและกัน แต่ที่สำคัญกว่าอะไรทั้งหมดคือการอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจกันอย่างมากค่ะ อาจจะโชคดีอยุ่อย่างก็ได้ทก่อนเราจะเป็นแฟนกัน เราสองคนเป็นเพื่อนและเป็นรูมเมทกันมานานพอสมควร จนพอที่จะรู้นิสัยใจคอของอีกฝ่าย(เคยนัดบอดหนุ่มมาดว้ยกันก็เคยค่ะ ช่วยกันเลือกให้อีกฝ่ายอีกตะหาก) ทำให้พอจะรู้ว่าแต่ละฝ่ายนิสัยเป็นอย่างไร จึงจะพอวางใจกันในเรื่องนี้ได้ มาคิดๆดูแล้วกอด็แปลกใจไม่ได้ค่ะ บลูจบกลับมาเมืองไทย รวมระยะเวลาที่เราต้องห่างกัน ก็ราวๆ 4 ปี นับว่านานพอดูเลย ไม่น่าเชื่อว่าเราสองคนจะผ่านวันเวลาเหล่านั้นมาได้ แต่มันคุ้มนะคะ 4 ปีที่ผ่านไป กับเวลาอีกทั้งชีวิตที่เหลือที่จะได้อยุ่ร่วมกัน บลูคงไม่รู้หรอกว่าเราจะอยุ่ด้วยกันนานแค่ไหน คำว่าตลอดไปอาจจะดูเลื่อนลอย แต่สำหรับบลูตอนนี้ ขอเก็บเกี่ยวผลจากความอดทนกับความเปล่าเปลี่ยวถึง 4 ปี ที่เราต้องห่างกัน มาเป็นรางวัลให้กับชีวิตในตอนนี้ก่อนก็แล้วกันเนอะ วันี้นอนหลับฝันดีกันทุกคนนะคะ   Create Date : 13 ธันวาคม 2550 5 comments Last Update : 13 ธันวาคม 2550 22:27:22 น. Counter : 1086 Pageviews. Share Tweet

รักแท้ต้องไม่แพ้อะไร.. แต่ส่วนตัวเจอมาแล้ว.. รักแท้แพ้ระยะทาง ,, รักแท้แพ้ใกล้ชิด แพ้มันหมดทุกอย่าง คงเพราะมีแต่เราฝ่ายเดียวที่คิดว่าคือรักแท้   โดย: moonlit_memory 13 ธันวาคม 2550 22:42:36 น.

มันก็ขึ้นอยู่กับทั้ง 2 คนอะคับ ว่าจะมั่นคงแค่ไหน คิดว่า ระยะทางมันก็เป็นปัจจัยหนึ่ง ที่สามารถทำให้เปลี่ยนใจได้ง่าย   โดย: Title_boy 13 ธันวาคม 2550 23:08:35 น.

รักแท้จริงไม่แพ้แม้อุปสรรคใดๆ คะ แต่คนเรานั่นแหละที่แพ้ใจตัวเองต่างหาก คนมักจะไม่คุ้่นเคยกับความเหงา ไม่ชอบอยู่คนเีดียวจึงมักจะมีคำกล่าวที่ว่าแพ้ระยะทาง ตราบใดที่คนเรายังชนะใจตัวเองได้มั่นคงในรักแม้ระยะทางห่างกันเพียงใดก็ไม่มีค่าเพียงแค่ตัวไกลใจใกล้ แต่เมื่อใดที่คนเราชนะใจตัวเองไม่ได้เลือกที่จะหาความสุขใส่ตนทิ้งอีกฝ่ายที่เฝ้ารอ ต่อให้ระยะทางห่างกับแค่ฉากคั่นก็ไม่มีความหมายคะ ฉันเคยเป็นทั้งคนถูกทิ้งและเป็นคนที่ทิ้งความรักเพราะแพ้ใจตัวเอง ถามว่าความรักยังคงอยู่หรือเปล่าตอบว่ายังคงอยู่คะ แต่อาจลดด้อยถอยทัพ จากทัพใหญ่กลายเป็นเพียงกองร้อย เพียงเท่านั้นจริงๆ   โดย: รันหณ์ 13 ธันวาคม 2550 23:18:09 น.

555 ชอบเมนต์ของคุณ moonlit_memory มากเลยค่ะ ความรักของฉันก็แพ้แหลกลาญเหมือนกันค่ะ ระยะทางที่ไกลต้องใช้ความไว้ใจเป็นตัวเชื่อม แต่บางคนกลับทำให้เรากลายเป็นคนโง่เพราะความไว้ใจ   โดย: เจ้าพระยา (Jumum ) 14 ธันวาคม 2550 10:24:01 น.

ตอนนี้กำลังพิสูจน์รักแท้อยู่ค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะร่อแร่ตามระยะทางหรือเปล่า โง่เพราะความไว้ใจเนี่ยะ...เจ็บเนอะคุณ   โดย: Mizz A n D 16 ธันวาคม 2550 11:57:19 น.