สักวันหนึ่ง...จะมีวันของเรา
บลูมีโอกาสได้คุยกับหลาย ๆ คน สิ่งที่บลูมักจะได้ยินเสมอคือ อยากทำอาชีพแบบบลูบ้าง อิจฉาจัง แต่เมื่อบลูบอกว่าให้ลองดูซิ คำตอบที่ได้รับกลับมาคือ คงไม่ไหวหรอก ไม่เก่งพอ ไม่สามารถพอ
จริง ๆ แล้วบลูไม่ได้เก่ง หรือฉลาดไปกว่าเกณฑ์ปรกติแต่อย่างใดเลยค่ะ สิ่งที่บลูท่องเอาไว้เสมอคือ "ชอบในสิ่งที่ทำ เพื่อรอเวลาทำในสิ่งที่รัก" หลายคนบอกไม่เก่งภาษาคงไม่ไหวหรอก บลูก็ไม่ชอบค่ะ แต่..บลูเลือกที่จะชอบมัน แน่นอน...เพราะเมื่อเราชอบมันเมื่อไร เราจะมีความสุขกับมันมากขึ้น
หลายคนส่ายหัว บอกมีคำนวนไม่ไหวหนูหัวทึบ สมัย ม.ต้น บลูทำเลขหารไม่เป็นด้วยซ้ำไปค่ะ แน่นอน...บลูเลือกที่จะชอบคณิตศาสตร์ เพื่อ...เมื่อไรที่เราชอบ เราจะใส่ใจกับสิ่งนั้น เมื่อเราใส่ใจ ความเข้าใจก็จะตามมา
ความฝันของบลูในวันนี้ ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย อย่างที่บลูเคยบอกไป บลูไปขอให้น้อง ๆ ที่เรียนมหาวิทยาลัย เรียน ม.ปลายช่วยฟื้นฟูวิชาต่าง ๆ ที่เคยเรียนมา ยอมตื่นแต่เช้ามืดวิ่งฟิตร่างกาย หูฟังที่ใส่ขณะวิ่งเป็นเสียงสนทนาภาษาอังกฤษ
บลูรักที่จะทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้กว่าปี เพื่อรอเวลาไปทำในสิ่งที่รัก และสิ่งที่ฝันไว้ให้เป็นจริงขึ้นมา
อยากให้หลาย ๆ คนที่มีฝัน อย่าเพิ่งละทิ้งความฝันของตนเอง เพราะคิดว่าความสามารถของเราช่างน้อยนิด แล้วมารู้สึกโศกเศร้า กับควา่มเหนื่อยล้า ต่อความต่ำต้อยของตัวเอง
สิ่งต่าง ๆ ทั้งหลาย ไม่ได้เกิดมาแล้วพร้อมสมบูรณ์เลย แม้แต่ต้นไม้ใหญ่ ก็ยังค่อย ๆ สั่งสมตามกาลเวลา จนกระทั่งเติบใหญ่ให้ร่มเงาแก่สิ่งมีชีวิต
อย่าหยุดแต่เพียงเท่านี้ กับความคิดว่าเรามีความสามารถไม่พอ กาลเวลาก้าวเดินไปข้างหน้าเสมอ หากตั้งใจฝึกฝนอย่างเต็มที วันหนึ่ง เราจะได้มี "วันของเรา"
สำหรับวันนี้ ขอให้ทุกคนที่มีฝัน ได้มีแรงใจต่อสู้กับวันนี้ เพื่อที่จะได้มีวันของเราสำหรับทุกคนค่ะ ฝันดีราตรีสวัสค่ะ
Create Date : 16 พฤษภาคม 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 16 พฤษภาคม 2553 23:04:46 น. |
Counter : 902 Pageviews. |
|
|
|