|
|
อุบาสิกา ถวิล - บทที่สิบ - สร้างวัดได้สำเร็จ
ได้เล่าไว้ตอนต้นแล้วว่า ป้ากับน้อง " รื้อรัง " คือขอบ้านที่พ่อกับแม่อาศัยอยู่ มาช่วยในการสร้างวัด บ้านเดิมจึงเหลือเพียงครัวหลังเล็ก และนอกชานผุๆ พ่อของป้าแม้จะปลดเกษียณอายุราชการ หลายปีแล้ว ตั้งแต่ก่อนแม่ตาย ท่านก็ไม่ยอมเข้ามาอยู่กับป้า ในกรุงเทพฯ คงอยู่ที่บ้านเดิม และมาเยี่ยมป้ากับน้องและลูกของป้า แทบทุกเดือน
วันหนึ่งเมื่อท่านอยู่ตามลำพังที่บ้านเดิม ท่านเดินเหยียบกระดานนอกชานแผ่นหนึ่ง มันผุเต็มที รองรับน้ำหนักตัวของพ่อไม่ไหว มันจึงทะลุหล่นลงไป ขาของท่านก็ตกลงไปคาร่องอยู่ข้างหนึ่ง ติดจนแน่นยกออกไม่ได้ พ่อเจ็บมากร้อง " โอย โอย " อยู่นานพอสมควรจึงมีคนเดินผ่านไปได้ยิน เข้ามาถาม รู้เรื่องแล้วก็ไปชวนคนอื่นเอาเครื่องมือมาช่วย ต้องเลื่อยเอากระดานแผ่นนั้นทิ้งไป
เมื่อป้ากับน้องชายไปเยี่ยมพ่อ พ่อก็ไม่ยอมเล่าเรื่องนี้ให้ลูกฟัง แต่ชาวบ้านช่วยกันเล่าน้องจึงพูดกับป้าว่า " พี่ " บ้านเก่าผุๆ ที่พ่ออยู่นี่ไม่น่าดูเลย พอรื้อเรือนใหญ่สองหลังถวายวัดไปแล้ว ไอ้ที่เหลืออยู่ มันไม่เป็นระเบียบ ดูบ้านยาวเกะกะ ชาวบ้านเค้าจะว่า เราสองคนเอาได้นะว่ามาเอาบ้านพ่อแม่ไปทำวัด ปล่อยให้ท่านอยู่บ้านผุอนาถา เราก็จะพลอยไม่ได้บุญไปหรอก ถ้าพ่อตกบ้านแข้งขาหักไปน่ะ เรามาช่วยกันปลูกบ้านหลังเล็กๆ ให้พ่ออยู่ใหม่กันเถอะ รื้อเอาของเก่านี่แหละ อะไรใช้ได้ก็เอามาใช้ อันไหนผุใช้ไม่ได้ค่อยซื้อใหม่ คงใช้เงินไม่มากนัก เงินผมก็พอมีอยู่บ้าง "
ป้าเห็นด้วย ดังนั้นเดือนมีนาคม และเมษายนปี ๒๕๑๗ ป้าจึงได้ไปลงมือรื้อบ้านเก่าของพ่อ เพื่อนำมาดัดแปลงปลูกใหม่ เวลาสองเดือนป้าไม่ทราบเรื่องราวทางวัดเลย และป้าไม่มีสิ่งใดเป็นห่วงด้วย เพราะน้องชายของป้า ย้ายจากจังหวัดจันทบุรี เข้ามาทำงานที่กรมป่าไม้ และพักอาศัยอยู่ที่ท้องนา ทำงานแทนหลวงพ่อรองเจ้าอาวาส มีเหื่อนร่วมงานอยู่ด้วยกันหลายคน ที่ทำงานด้วยช่วยวัดด้วยก็มี ที่ทำงานให้วัดอย่างเดียวเช่นหลวงพี่มหาชิโต ก็มี
ี สองเดือนดังกล่าวป้าทำงานหนักมาก เนื่องจากเงินที่น้องชายมอบให้ เพื่อปลูกบ้านใหม่ให้พ่อมีจำนวนเพียง ๒ หมื่นบาทเศษ ป้าจึงต้องทำงานด้วยตนเองหลายอย่าง เพื่อช่วยทุ่นค่าใช้จ่าย ต้องหาบทรายจากชายหาดขึ้นมาบนบ้าน เพื่อให้ช่างใช้เทปูน ต้องขับรถไปตลาดเพื่อจ่ายกับข้าวมาทำเลี้ยงช่าง ซึ่งทุกคนเป็นลูกศิษย์เก่าของพ่อ คิดค่าแรงราคาถูก ยังช่วยขนหินเป็นคันรถให้ช่างเทพื้น เพราะรถบรรทุกหินคันใหญ่ เข้าไม่ถึงบ้าน เงินป้าที่มีอยู่ก็พลอยหมดไปด้วย บ่าสองข้างทั้งเจ็บทั้งด้าน
ขอย้อนมาเล่าถึงหมู่คณะของเราเกี่ยวกับมูลนิธิธรรมประสิทธิ์ หลังจากนายอภัย จันทวิมล ซึ่งเป็นญาติสนิทของอาจารย์วรณี ลาออกจาการเป็นประธานมูลนิธิฯ ไปแล้ว กรรมการที่เหลือและที่ตั้งขึ้นใหม่ หลายๆ คน ก็ทยอยบวชเป็นพระภิกษุไปแล้ว กรรมการอย่างป้าหรืออย่างคุณหมอศิวาลัย ธนภัทร เราก็เป็นประเภท ประกอบอาชีพรับราชการ ไม่ได้ให้เวลาในการก่อสร้างวัดเต็มที่ เป็นได้แต่เพียงฝ่ายสนับสนุน ท่านฝ่ายผู้ดำเนินการ ขอให้ช่วยทำอะไร ก็ช่วยกันทำ
หลวงพ่อเจ้าอาวาส ท่านไม่ได้เป็นกรรมการในมูลนิธิธรรมประสิทธิ์ เวลามีการประชุมท่านไม่ได้ร่วมประชุมด้วย แต่จะดูแลอยู่เบื้องหลัง
ในครั้งนั้น มีการประชุมมูลนิธิฯ ครั้งสำคัญ ป้าได้นำเรื่องเข้าที่ประชุม เสนอให้สถานก่อสร้างที่กำลังทำอยู่ เป็นวัดตามระเบียบของทางราชการ เพราะการก่อสร้างส่วนใหญ่เสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่โบสถ์หลังเดียว ที่กำลังดำเนินการอยู่ ที่ประชุมเห็นด้วย ป้าจึงนำเรื่องไปเสนอต่อกรมกาศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ ด้วยตนเอง อาศัยที่เวลานั้นป้าเป็นข้าราชการระดับ ๗ แต่งกายเครื่องแบบราชการ มีเครื่องยศติดไว้บนบ่า ๔ ขีด เต็มบ่า เมื่อไปติดต่อกับเจ้าหน้าที่คนใด ก็ได้รับความสะดวกด้วยดี ใช้เวลาเพียง ๓ วัน ทางราชการก็อนุญาต การจัดตั้งเป็นวัดให้เรา ที่ชื่อครั้งแรกว่า " วัดวรณีธรรมกายาราม " ตามที่เคยตกลงกันไว้ ครั้งดำริการสร้างวัดในตอนต้น โดยได้ทำหนังสือแจ้งให้เจ้าของที่ดินทราบ ว่าจะขอใช้ชื่อท่าน หวังว่าคงได้รับอนุญาต
ต่อมาวันหนึ่ง ซึ่งเป็นเวลาที่ป้าใกล้เวลาที่ป้าจะยื่นใบลาออกจากราชการ (เพื่อไปดูแลคุณพ่อที่ต่างจังหวัด) ป้าได้ไปติดต่องานที่กรมฯ เจ้าสังกัด โดยไปติดต่อที่กรมศาสนาก่อน ที่นั่นเขาให้หนังสือราชกิจจานุเบกษาแก่ป้า มาเล่มหนึ่ง ในเอกสารเล่มนั้น มีรายบะเอียดการอนุญาต ให้สถานที่ก่อสร้างของเราเป็นวัด รวมอยู่ด้วย
เรื่องความไม่ลงรอยของคนบางคนในช่วงนั้น ทำให้หมู่คณะบางส่วนใจตก แต่ก็ได้คำสอนของคุณยาย ที่เตือนสติและให้กำลังใจ ทำให้หมู่คณะตั้งหน้าทำงานสร้างวัดต่อไปได้
ในเดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๓ คณะกรรมการมูลนิธิธรรมประสิทธิ์ได้มีการประชุม ที่ประชุมมีความเห็นว่า
ในการเจริญสมาธิภาวนาวิชชาธรรมกายของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ พระมงคลเธพมุนี นั้น "พระธรรมกาย" เป็นเครื่องหมายแทนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเครื่องหมายเตือนสติให้น้อมบูชา และระลึกถึงพระรัตนตรัย ประกอบกับในการก่อสร้างวัดได้สำเร็จลุล่วงด้วยกำลังกาย กำลังใจและปัจจัยของพุทธศาสนิกชน จำนวนมากนับเป็นหมื่นเป็นแสนคน จึงสมควรที่จะเปลี่ยนชื่อวัดเป็น " วัดพระธรรมกาย" ซึ่งมีความหมายเป็นศูนย์รวมจิตใจและเป็นสัญลักษณ์ของพระพุทธศาสนา
| Create Date : 23 เมษายน 2551 |
| Last Update : 23 เมษายน 2551 11:18:17 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1335 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 210 คน [?]
|
ต้องการสอบถาม กรุณาติดต่อทางเมล์ที่ wbjoong@gmail.com หรือ 062 641 5992, 062 826 1544
วิทยากรเชิงกิจกรรม วิทยากรกระบวนการ ที่ปรึกษาธุรกิจด้านการบริหารจัดการ การตลาดและการประชาสัมพันธ์ การบริหารทรัพยากรมนุษย์ การวางแผนกลยุทธ์ วิจัยธุรกิจIT Dashboard
ไม่ได้ ไม่มี ไม่ดี ไม่ได้...
ต้องได้ ต้องดี ต้องมี ต้องง่าย
และ ทำให้ดีกว่าดีที่สุด
<< Main Menu >>
ดวงถาวร
ดวงตามวันเกิด
ดวงตามปีเกิด
;b[^]pN 06' ไรินนื ่นนืเ "รินนื ๋นนืเ c:j06'
|
|
ต้องการสอบถาม โทร 062-641-5992, 062-826-1544
ติดต่อทางเมล์ที่ wbjoong@gmail.com
Line ID : wbjoong
ที่ปรึกษาธุรกิจ ด้านการบริหารจัดการ
การตลาดและการประชาสัมพันธ์
การบริหารทรัพยากรมนุษย์
และ การวางแผนกลยุทธ์
วิทยากรเชิงกิจกรรม, วิทยากรกระบวนการ
นักวิจัยการดำเนินงานธุรกิจ
Executive & Management Coach
ไม่ได้ ไม่มี ไม่ดี ไม่ได้...
ต้องได้ ต้องดี ต้องมี ต้องง่าย
และ ทำให้ดีกว่าดีที่สุด
<< Main Menu >>
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
