นิทานสวรรค์หรือนรก
มีคนผู้หนึ่ง เมื่อตายไปแล้ว วิญญาณก็ได้ออกจากร่าง ล่องลอยไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง เมื่อถึงประตูทางเข้านายทวารได้เอ่ยขึ้นว่า
เจ้าชอบกินอาหารใช่ไหม?
ที่นี่มีอาหารเลิศรสมากมายให้เจ้ากิน เจ้าชอบนอนหลับใช่ไหม?
ที่นี่เจ้าจะนอนนานเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรบกวน เจ้ารักความสนุกสนานใช่ไหม?
ที่นี่มีกิจกรรมสนุกๆ มากมายให้เจ้าเลือกทำ อีกทั้งเจ้ายังเกลียดการทำงานใช่หรือไม่?
พอดีที่นี้รับประกันได้ว่า เจ้าจะไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่มีใครวุ่นวายกับเจ้าแน่นอน
เวลาผ่านไป 3 เดือน วิญญาณเริ่มรู้สึกไร้รสชาติ อาหารและความสุขสบายที่ได้รับเริ่มกลายเป็นความจำเจ น่าเบื่อหน่าย จึงได้ตัดสินใจไปพบนายทวารพลางกล่าวว่า ไม่ทราบว่าท่านมีงานอะไรให้ข้าทำบ้างหรือไม่? นายทวารตอบว่า ขออภัยด้วย ที่นี้ไม่มีงานอันใด เวลาผ่านไปอีก 3 เดือน วิญญาณนั้นทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงไปพูดกับนายทวารอีกครั้งว่า หากท่านยังไม่ยอมมอบงานอื่นใดให้ทำ ข้าสู้ไปอยู่ในนรกยังจะดีกว่า! นายทวารพูดว่า เจ้าคิดว่าที่นี่คือสวรรค์หรืออย่างไร? แท้จริงแล้วที่นี่คือนรก! เพราะที่นี่ทำให้เจ้าไม่ต้องคิด ไม่ต้องสร้างสรรค์ ไม่มีอนาคต ได้แต่เสื่อมสลายไปเรื่อยๆ การทรมานลักษณะนี้กลับทุกข์ระทมยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งหมด เนื่องเพราะมันกัดกร่อนไปถึงจิตวิญญาณของเจ้า!" ----------------- Cr. Manager Online: นิทานเซน Message from Water - Power of Words!
เจ้าของบล็อกสนับสนุนทุกคนให้ คิดดี สะสมสิ่งดี ก็จะกลายเป็นคนมีดี ทำไม??? เพราะมีการทดลองทางวิทยาศาสตร์สนับสนุนไว้ มันก็น่าเชื่อถือนะ มาพิสูจน์ด้วยตัวคุณเองดีกว่าคะ หากใครสนใจศึกษาเพิ่มเติมที่ สายตา - การสื่อสารขั้นลึก
อ่านเจอเรื่องนี้แล้วประทับใจมาก จนต้องเอามาเผื่อแผ่แบ่งปันกัน มีข้อคิดดีๆจากเรื่องนี้ คู่รักที่ตัดสินใจยุติความสัมพันธ์ แยกจากกันด้วยดี จากวันนั้นผ่านมาอีก 30 ปี กับการพบกันอีกครั้ง แล้วเกิดอะไรขึ้น ดูวีดีโอ แล้วจะเข้าใจ เพราะได้มีศิลปิน How I became the bomb นำเรื่องราวนี้แต่งเป็นเพลงชื่อ Ulay, Oh ยกความดีให้กับต้นเรื่องทั้ง 2 แหล่ง ที่นำเสนอเรื่องราวดีๆแบบนี้คะ ที่ซึ่งเธอเป็นดังรูปภาพ ที่ซึ่งเธอ เหมือนอย่างคนเดิม ที่ซึ่ง...เค้านั้นเพียงต้องการรู้ว่า เธอได้ลืมชื่อเขาแล้ว Ulay, Ulay, Oh. คิดย้อนกลับไปเมื่อครั้งสุดท้าย บนผนัง(ความหลัง)ที่เราหันจากมา เรากำลังเดินกลับไป มันเป็นเพียงภาพฝันหรือเค้าได้ยินเธอพูด (ชื่อนั้น)กันแน่? Ulay, Ulay, Oh. เค้าพยายามอย่างดีที่สุด ที่จะลืมเธอ เค้าพยายามอย่างดีที่สุด ที่จะก้าวข้ามผ่านมันมา เค้าเก็บคำพูดของเค้าไว้; แต่เค้ารู้เค้าได้ยิน(เสียงร้องเรียกชื่อเค้า) Ulay, Ulay, Oh. ที่นั่นเธอ เป็นดังรูปภาพ ที่นั่นเธอ เหมือนอย่างเช่นคนเดิม ที่นั่น...เค้าเพิ่งรู้ว่า เธอไม่เคยลืมชื่อเขาเลย Ulay, Ulay, Oh. ที่นั่น เค้าเป็นดังรูปภาพ ที่นั่น เค้ายังเหมือนอย่างคนเดิม ที่นั่น...เค้าไม่เคยนึกว่า เธอนั้นไม่เคยเอ่ยชื่อเค้าเลย Ulay, Ulay, Oh. คิดย้อนกลับไป(เรื่องราวของเรา)เมื่อครั้งสุดท้าย บนผนัง(ความหลัง)ที่เค้าหันจากมา ย้อนกลับไป เค้าเพิ่งรู้ว่า เค้าไม่เคยได้ยินเธอพูดชื่อเค้าเลย.... Ulay, Ulay, Oh? (เพราะ) เธอพยายามอย่างดีที่สุด ที่จะลืมเค้า เธอพยายามที่สุด ที่จะก้าวข้ามผ่านมันไป Ulay, Ulay, Oh. ที่นี่เค้าทั้งคู่ เหมือนดังรูปภาพ ที่นี่เค้าทั้งคู่ ยังคงเหมือนเคย ที่นี่เค้าทั้งคู่.....เมื่อเค้าเดินจากไป มีเพียงดวงตาของเธอยังคงร้องเรียกชื่อเค้า Ulay, Ulay, Oh. กลับมาเริ่มใหม่
ปี 2017 ก็ผ่านมาได้หลายดือนแล้ว พึ่งจะมาอัพบล็อก ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรๆในบล็อกหลายอย่าง เพื่อให้เข้าสู่สภาพที่เป็นตัวของตัวเอง เวลาที่ผ่านมาเป็นอีกช่วงชีวิตที่ได้เรียนรู้มากมายหลายสิ่ง มันยากมากที่จะเอามาถ่ายทอดบอกต่อ คือว่า อาจจะไม่เหมาะกับทุกคน เพราะบางเรื่องก็เจาะจงมาที่ตัวเจ้าของบล็อกเอง แต่จุดยืนคือ การมีความคิดและทัศนคติด้านบวก สะสมสิ่งดี ของดีไว้กับตัว ก็จะกลายเป็นคนมีดี อันนี้เราว่าสำคัญนะ... เพราะมันคือมูลค่าเพิ่มของตัวเราแต่ละคนไง ฝากไว้ให้คิดละกัน ??? รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง |
ใสที่สุด
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] แต่ตัดสินใจเชื่อพระเจ้า ตอนอายุ 17 ปี ผ่านมาหลายฤดูกาล หลายปี อยากขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับ ทุกเหตุการณ์ในชีวิต ทั้งสุข ทุกข์ บนเส้นทางสายนี้ที่ตัดสินใจเลือกแล้ว Thailand, Bangkok Sweden, Stockholm 
 |
