ช่วงนี้กำลังระลึกนึกถึงนักเขียนท่านนี้เป็นพิเศษค่ะ จึงขออนุญาตคัดงานสวย ๆ ของเขามาลงบล็อกอย่างต่อเนื่อง...

โรแมนติคจริงๆพี่แม่ไก่ เฮ้อ เป็ดนี่ไม่มีความโรแมนติคในสายพันธุ์เลยฮิ

ทำไงดีน๊อ ถึงจะเป็นผู้เป็นคนกับเค้าบ้างค่ะ

หมูบินได้ ฮ่าๆๆ เป็ดตายได้สิเพคะเด็จพี่

อิอิ อย่าเพิ่งให้หนูบินจริงเลยนะคะ หนูยังไม่อยากกินกระเพาะปลางานตัวเอค่ะ

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้าไปทักทายนะคะ
ดีใจที่เจอคน "คอเดียวกัน"ค่ะ

อุ่น,ไออุ่น ละมุนนุ่ม
ผ้าห่มคลุม คลี่คลายหนาว ราวฝัน
เอิบอิ่ม ใจอุ่น หนุนหมอนพลัน
หลับตาพริ้ม อิ่มฝัน วันเหนื่อยใจ

++++++

หวัดดีครับคุณแม่ไก่ แอบตามมาจากบ้านคุณโมกน่ะครับ
อ่านแล้วเศร้าจัง เลยขออนุญาติมั่วแบบอุ่นๆบ้างคงไม่ว่านะครับ

วันนี้บรรยากาศวังเวงจังค่ะ

แต่งได้ดี อินไปแล้วกะคำบรรยาย แหม...ของเขาดีจริงๆ