BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : OkinawaD3 : Okinawa World (1)

OkinawaD3 : Okinawa World (1)

เที่ยงวันเศษไปถึงโอกินาวะเวิลด์ ศูนย์รวมวัฒนธรรมดั้งเดิมของชาวริวกิว
หากเราดูรายการท่องเที่ยว หรือที่พี่เบิร์ดไปถ่ายปกหนังสือแพรว
ก็จะเห็นว่าได้ไปหมู่บ้านชาวริวกิว แต่เอ ทำไมที่นี่ไม่สอนเป่าแก้ว
ทำไมที่นี่ไม่รถกระบะลากด้วยควาย นั่นก็เพราะหมู่บ้านแบบนี้มีหลายที่

โดยมีรูปแบบหลักที่เหมือนกัน เช่น กลองเอซ่า ต่างกันที่รายละเอียด
ริวกิวมูระ แปลตรงตัวว่าหมู่บ้านของชาวริวกิว ที่ๆ เราไปตรงนี้
ตามโปรแกรมแจ้งว่าตั้งอยู่ที่ตำบลนันเจียว ทางด้านใต้ของเกาะโอกินาว่า
ทัวร์เลือกที่นี่เพราะว่านอกจากหมู่บ้านริวกิวแล้ว ใกล้กันมีถ้ำธารมรกต

จากทางเข้าเราจะไปแวะกินข้าวเป็นอันดับแรก ห้องอาหารใหญ่มาก
นอกจากคนญี่ปุ่น เรายังเจอทัวร์คนจีนจำนวนมหาศาล
อาหารเป็นแบบกลางๆ ญี่ปุ่นผสมฝรั่งผสมอาหารจีน
ที่พิเศษคืออาหารพื้นเมือง มะระผัดไข่ แต่ดูหน้าตาไม่น่าคบ

ห้องอาหารอยู่ชั้นสอง มองลงไปเห็นมีเรือสินค้าริวกิวจำลอง
ไม่ได้หมายความว่ามีขนาดเล็ก แต่มันเป็นของใหม่แค่นั้นเอง
ทำให้เราพอจะจินตนาการย้อนไปได้ว่า เจ้าลำนี้ล่ะที่ฝ่าน้ำข้ามทะเล
มาค้าขายถึงกรุงศรีอยุธยาเมื่อกว่า 600 ปีก่อน

กินเพื่ออยู่ได้ผ่านไปอีกหนึ่งมื้อ รวมพลไปยังลานการแสดงระบำ Eisa
ที่นั่งถูกจับจอง ดูในรายการท่องเที่ยวถ่ายมาได้สวยเชียว
แต่ในความเป็นจริงมีป้ายติดว่า ห้ามถ่ายรูป
ฉะนั้นนักท่องเที่ยวจึงไม่มีใครได้ภาพกลับบ้าน

การแสดงกินเวลาราว 15 นาที คงใช้พลังงานมากจนนานกว่านี้ไม่ไหว
เครื่องดนตรีที่ใช้ก็มีเพียง กลอง 3 ขนาด และเครื่องดีดที่เรียกว่า Shashin
เป็นการแสดงการเต้นประกอบเพลงจังหวะเร็วปลุกเร้าจิตใจให้ฮีกเหิม
โดยรวมแค่มองก็รู้ว่า ต้องมีที่มาจากประเทศจีนแน่ๆ

นอกจากเป็นการแสดงให้นักท่องเที่ยวชม แต่พวกเค้าก็ยังรักษามันไว้ได้
โดยจะมีการแสดงในงานเทศกาลในที่ต่างๆ บนเกาะ Okinawa
เพลงนั้นน่าจะเป็นภาษาพื้นเมือง นั่นจึงคงจะเป็นเหตุผลว่า
ชาว Okinawa ยังคงมีความรู้สึกว่า พวกเค้าไม่ใช่ชาวญี่ปุ่น

แม้จะต้องทนต่อการกลืนกินทางด้านภาษาและวัฒนธรรม
แต่การอยู่ร่วมกับประเทศญี่ปุ่นก็ยังมีความจำเป็นและมีข้อดีมากกว่า
เราเดินผ่านซุ้มงูหลามที่นำมาให้นักท่องเที่ยวคล้องคอถ่ายรูป
เพื่อกลับไปยังอาคารที่เราเพิ่งทานอาหารมาก่อนหน้า

ด้านล่างอาคารก็เป็น shopping center ของฝากเป็นทางเข้าถ้ำ
คนญี่ปุ่นนี่มีความสามารถในการขายจริงๆ นะ ขายได้ทุกที่
เนื่องจากมีธรรมเนียมว่า ไปไหนมาก็ต้องซื้อของฝากที่ทำงาน
ที่สำคัญของฝากมันเป็นของเฉพาะพื้นที่เสียด้วย หลอกกันไม่ได้

จากระดับพื้นปรกติเราลงบันได้เพื่อไปยังตัวถ้ำมีหินงอกและหินย้อย
นอกจากระบบไฟส่องสว่าง ยังมีการประดับไฟเป็นสีสันหลากหลาย
บางจุดมีแม่น้ำไหลผ่าน ระหว่างทางก็จะมีการปักป้ายเป็นภาษาญี่ปุ่น
คงบอกประมาณว่าเจ้าหินก้อนนี้ดูเหมือนสิ่งใดบ้าง

เกาะหลักทั้งสี่ของประเทศญี่ปุ่นเกิดจากการะเบิดของภูเขาไฟ
ฉะนั้นจึงมีหินอัคนีเป็นองค์ประกอบ หินชนิดนี้อาจถล่มเป็นถ้ำได้
ได้จะไม่เกิดปรากฏการณ์หินงอกหินย้อย ในขณะที่เกาะ Okinawa
นั้นต่างออกไปที่เกิดจากการดันของพื้นทะเลให้สูงมาเป็นแผ่นดิน

หินชนิดนี้เป็นหินปูนที่เกิดจากการสะสมตัวของซากปะการัง
มี calcium carbonate เป็นส่วนประกอบ เมื่อถูกน้ำฝนที่ชะล้าง
ก๊าซ carbon dioxide ลงมาเป็นกรดอ่อน สามารถที่จะละลายหินปูนได้
จึงเกิดเป็นปรากฏการณ์หินงอกหินย้อยให้เราได้ชม

ความยาวของถ้ำ 700 เมตร ใช้เวลา 20-30 นาทีขึ้นกับความเร็วการเดิน
ออกจากถ้าอีกทางเป็นทางเดินกลับไปทางออก แต่ทางนี้ล่ะที่นำไปสู่
หมู่บ้านแบบริวกิวที่เค้าจำลองมาให้นักท่องเที่ยวชม
แตกต่างไปจากบ้านญี่ปุ่นทั่วไปที่เราคุ้นตา บนหลังคายังมีตัว shisa