|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อากาศวิปริต คนวิปลาส
"แก...............ฉันไม่ไหวแล้ว ไปทำงานแทนหน่อยนะ" มองดูจากสภาพร่างกายแล้ว ตอนนี้เพื่อนสาวไม่ไหวจริงๆแน่ เลยจำใจมากๆที่ต้องออกนอกบ้านไปทำงานในวันนี้
"พยากรณ์อากาศวันนี้จะมีทอร์นาโดถล่มเมือง ให้ระวังตัวกันด้วย"
ข่าวจาก NY1 แม่นเสียด้วย บอกว่าแดดร้อน ลมแรง ฝนตกหนัก ไม่เคยผิดพลาด พอพ้นบ้านออกมาเท่านั้น ยังกะในหนังที่เคยดู ฟ้าแล่บ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า เสียงเปรี้ยงปร้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รีบๆๆๆๆวิ่งไปให้ถึงซับเวย์
พอไปถึงสถานี 61 Woodside เท่านั้นล่ะ คลื่นมหาชนไม่รู้หลงทิศหลงทางกันมาจากไหน รถบัสมีแคนต่อแถวยาวกันไปเป็นร้อยๆ วิ่งลงไปดูรถไฟความเร็วสูงก็ยกเลิกทุกเส้นทาง เพราะน้ำท่วม ความหวังสุดท้าย วิ่งไปรอรถไฟฟ้า
ขบวนแรกเคลื่อนมาจอดอย่างเชื่องช้า พอประตูเปิดคนก็แทบทะลักออกมา ก่อนที่จะรีบดันตัวเองกลับเข้าไปในโบกี้อีกครั้ง ครั้นเราจะแทรกร่างกายอันหนาตันเข้าไปอีกคน โบกี้คงแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
รอขบวนต่อไป รอ รอ รอ รอ นี่เก้าโมงกว่าแล้ว รอเป็นยี่สิบนาที ค่อยๆเคลื่อนมากอีกอย่างเชื่องช้า รีบวิ่งไปที่โบกี้หน้าสุด ท่ามกลางทั้งลม ทั้งฝน ซัดซะเปียกไปทั้งตัว ประตูเปิดออก ส่งสายตาวิงวอน ดั่งลูกนกตกน้ำขอซอกเพียงเล็กๆที่จะพอซุกยืน
ป้ามืด ขยับสะโพกไหวหมุนไปเพียงสิบองศา เปิดโอกาสให้นกน้อยอย่างเราทำรังแต่พอตัวเข้าไปยืนแทรกได้อย่างหวุดหวิด ประตูปิด ร้อน อับ ชื้น กลิ่นมาดาม หอมชื่นใจ กรีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ หิวข้าวก็หิว ชั้นจะเป็นลม
รถไฟฟ้าเคลื่อนที่ด้วยคลื่นความเร็วเต่า ถึงสถานี 74 อันเป็นชุมสายการต่อรถ แล้วภาพที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตก็เกิดขึ้น คนยืนรอรถไฟจนล้นทะลักจากตัวสถานีไปจนกลางถนน ซับเวย์รถใต้ดินทุกสายปิดเพราะน้ำท่วม ทุกคนจึงมาฝากความหวังการเดินทางไว้กับสาย 7 แต่เหมือนตอนนี้ความหวังจะริบหรี่เต็มทน
ผ่านไปหลายสถานี แววตาอันเกรี้ยวโกรธ ชิงชังคนได้ที่ส่งมาให้ฉันได้รับรู้ แต่จะทำยังไงได้ ตอนนี้แค่จะหายใจแรงๆยังต้องระวัง เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เกือบสี่สิบนาทีรถไฟฟ้าจึงมาถึงจุดหมายปลายทาง
วิ่งไปต่อรถเมล์ กรีซซซซซซซซซซซซซอีกรอบ แถวยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไปจนชนกับอีกป้าย เหมือนคนสักสองร้อยคนมายืนเข้าแถวต่อกันไปอย่างเป็นระเบียบ ท่ามกลางฝนตก
ร่มหักปลิวไปเกลื่อนถนน ต้องคอยระวังร่มของตัวเองด้วย เดี๋ยวมันบานไปด้านบน เอากลับมาไม่ได้ก็ต้องทิ้งกันอีก ส่วนสภาพตอนนี้เปียกหมดแล้ว ภาวนาในใจรถรีบมาเถอะนะ
แล้วพระเอกก็ขี่ม้าขาวมาช่วยเจ้าหญิงได้ทันเวลา รถคิว 12 วิ่งเข้ามาจอด ทุกคนเสียบบัตรขึ้นอย่างรวดเร็ว คนเต็มรถอีกครั้ง เสียงแอร์ดังครวญมาเบาๆ ร้อนๆๆๆๆๆๆๆตับแตก ร้อนจนโอเลย์ที่พอกมาไหลมากองรวมกันที่ใต้คอ ลดหลั่นกันไปเหมือนระบายสีขาวดำสลับ
เอามือปาดเหงื่อ เจือปนไปด้วยความร้อน หายใจออกมาทีเหมือนลมหอบ เมื่อไหร่จะถึงซะที จอดแทบทุกป้าย คนขึ้นลงจนเวียนหัว แล้วเมื่อไปถึงครึ่งทาง พ่อพระเอกของฉันก้ประกาศว่า
ลาส สต็อป ลาส สต็อป กรีซซซซซซซซซซซซซซ อีกรอบ เอามาปล่อยกลางทาง แล้ววกรถกลับไปอย่างรวดเร็ว คนเกือบร้อย ยื่นด่า สาปแช่งกันท่าทางชาตินี้คงไม่เจริญ ลม ฝน เป็นเพื่อนอีกครั้ง ป้ายรถเมล์ก็เล็กมาก ชนิดที่เอาป้ามืดเข้าไปยืนสามคนเต็ม ส่วนฉันต้องไปทำตัวเนียนเป็นจิ้งจกเกาะอยู่ข้างร้านขายดอกไม้ รอไปต่อไป สิบนาที ดอกไม้เริ่มเหี่ยว สิบห้านาที มองดอกไม้เริ่มมีหนอน พอยี่สิบนาที อยากเผาดอกไม้ทิ้งให้หมดร้าน แล้วรถมันก็มาเมื่อครึ่งชั่วโมงผ่านไป
สรุปไปยืนอยู่หน้าร้านตอน 11 โมงเช้า ใช้เวลาในการเดินทางทั้งสิ้น 2 ชม.เข้าไปในร้านแล้วกรี๊ดๆๆๆอีกรอบ มีแต่แม่ครัวมาทำงาน เพื่อนๆคนอื่น หายเงียบหมดเลย รีบเตรียมของทุกอย่างคนเดียว ยกน้ำแข็ง ยกแจกันดอกไม้ เตรียมเหล้า เบียร์ ไวน์ โซดา ก่อนที่จะไปเตรียมผัก ทำงานหัวหมุนอยู่คนเดียว
แล้วสักพักใหญ่ก่อนเปิดร้าน ทุกคนค่อยเดินทางมาในสภาพอิดโรยไม่ต่างกัน
เปิดร้านแล้ว ลูกค้าหายแซ้บ หายสอบ คือ เงียบเป็นผีเฝ้าป่าช้า นี่ฉันมาทำไรนี่ แทนที่จะได้นอนอยู่บ้านสบายๆ โทรกลับไปหาก้อบ
"เมื่อเช้าฉันไม่สบายจริงๆแก แบบว่าเสียงตอนตื่นนอนก็เป็นอย่างนี้ล่ะ โชคดีนะ คริคริๆ"
Create Date : 10 สิงหาคม 2550 |
|
4 comments |
Last Update : 10 สิงหาคม 2550 23:48:41 น. |
Counter : 783 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แจน IP: 203.154.155.18 11 สิงหาคม 2550 9:28:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: p' aef IP: 124.120.233.98 14 สิงหาคม 2550 10:30:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ก IP: 70.251.156.56 16 สิงหาคม 2550 1:09:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|