Bloggang.com : Be a good guy : วันปลดแอก

วันปลดแอก

“อี๊ดๆๆๆ” “ปัง ปังๆ ซวบๆ”
“ผัดไทยไก่โนถั่วงอก”
“แกงเขียวบีฟคอมโบชริม”

เสียงเครื่องปริ้นส่งดุ๊ปสั่งอาหารทยอยกันเข้ามายาวเหยียด ทะลักออกมาจนกระดาษโรลแทบหมดม้วน บวกกับเสียงขานชื่ออาหารแต่ละอย่างที่ส่งผ่านช่องมากล่องแล้วกล่องเล่า ซ้ำไปซ้ำมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ

ทั้งแต่ร้านเปิดตอน 11 โมงเช้าจนถึงตอนนี้เกือบบ่ายโมง ฉันยังไม่มีเวลาที่จะเงยหน้าหันไปทางอื่นเลย นอกจาการมองกระดาษออเดอร์ว่าตรงกับรายการอาหารที่ส่งออกมาไหม รายการที่ครบก็แพ็คลงถุงก่อนรีบเอาไปวางแล้วเรียกเพื่อนโก้มาเอาไปส่งเดลิเวอรี่

“เดลิเวอรี่ เดริเวอรี่”

ชิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเงียบ ไม่มีเสียงขานตอบรับ ฉันชะโงกหน้าลงไปดูยังห้องใต้ดิน ไม่มีโก้สักคนเหลือเลย ต่างออกไปส่งทูโกกันหมดร้าน สักพักโก้ชื่อเอนริเก้กลับเข้าด้วยใบหน้าที่แดงกร่ำ ริมฝีปากซีดเผือก อากาศข้างนอกทั้งหิมะและฝนตกลงมาพร้อมกัน คิดง่ายๆก็เหมือนเอาน้ำแช่น้ำแข็งแล้วสาดกันเล่นๆตอนสงกรานต์นั่นล่ะ แต่ที่สำคัญมีก้อนน้ำแข็งเล็กตกลงมาด้วยนี่สิ

แกถอนหายใจหนึ่งครั้ง ก่อนมองหน้าฉันยิ้มๆแล้วแบกทูโกออกไปอีก ที่ต้องเรียกว่าแบก เพราะแกเล่นเอาออกไปคนเดียวซะ 5 ถุง ฉันหันกลับมาใส่ใจงานที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ทั้งตักข้าว เตรียมตะเกียบ น้ำจิ้ม ยกหม้อข้าว แล้วก็วิ่งไปค้นข้าวเหนียวที่กำลังนึ่งอยู่ในหวดไม้ไผ่

ตอนนี้ทุกคนในครัววิ่งวุ่น ส่วนในร้านเงียบกริบแทบไม่มีลูกค้าเลย นานๆจะมีหลงมาให้ดีใจกัน หน้าหนาวก็เป็นแบบนี้ต้องทำใจไว้เลย เพราะขนาดฉันเองกว่าจะพาร่างออกมาทำงานได้ก็แทบจะดิ้นรนตบตีกับความรู้สึกขี้เกียจของจิตวิญญาณ แต่ตอนนี้ที่กำลังเหนื่อยสุดๆ เพราะงานที่กำลังทำมันเหมือนมีแต่จุดเริ่มต้นไม่รู้จักจบสิ้นเสียที

จวบจนกะเย็น น้องเจน แพ็คเกอร์คนงามเข้ามารับช่วงต่อ ออเดอร์ก็ยังหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดสาย ราคาอาหารกล่องล่ะ 9 เหรียญ บางคนสั่งผัดไทยกล่องเดียวก็ต้องส่ง ทำให้ตอนนี้สภาพของห้องครัวที่แคบอยู่แล้ว แทบจะไม่มีที่เดิน ด้วยอัดแน่นไปด้วยถุงทูโกที่วางเรียงรายนับ 30 ถุง รอการส่งให้ถึงเจ้าของ

อากาศหนาว อาหารวางแช่นานขนาดนี้ ไม่อยากนึกถึงสภาพตอนไปถึงคนกินเลย รสชาติผัดไทยมันจะเหลือความอร่อยสักกี่มากน้อย

“พอแล้วนะ ไม่เอาแล้ว” น้องเจนเริ่มบ่น

“เหนื่อยนะ โหย อะไรมันจะมากมายขนาดนี้” ฉันเริ่มบ่นมั่ง ขณะที่สองมือก็ยังช่วยกันปิดฝากล่องทูโก พอหันไปมองทางด้านที่ล้างจาน อ้าว หัวหน้าพ่อครัว ลงไปล้างแก้ว ช้อน กะทะเองเลย เพราะโก้ที่ล้างจานก็ต้องย้ายมาทำหน้าที่ส่งเดลิเวอรี่

ก้มๆเงยๆ ตักข้าว ยกหม้อข้าว หุงข้าวหม้อยักษ์ไปไม่ต่ำกว่า 5 หม้อ หมดเกลี้ยง มะนาวใส่ผัดไทยหั่นไว้ 12 กระป๋อง หมดอีก หั่นไปใส่ไป มือเริ่มชา สักพักเกือบสองทุ่ม ลูกค้าไม่รู้หลงมาจากไหน ทะลั่กเข้ามาในร้านเกือบเต็ม โอๆๆๆจากที่มือเป็นปลาหมึกแพ็คอาหารไม่หยุด ต้องกลายมาเป็นลิงยกอาหารออกไปลงโต๊ะด้วย

ในร้านก็บีซี่ ทูโกก็เข้ามาไม่หยุด จนรางที่เสียบกระดาษความยาวกว่า 2 เมตร ไม่มีที่จะเรียง มันแน่นซะจนต้องเอามาซ้อนๆกันไว้ ตอนนี้เริ่มสติแตกกันทั้งคู่ ลูกค้าทูโกเริ่มโทรมาโวยวายว่าไม่ได้อาหาร ส่วนลูกค้าในร้านก็รออาหารจนเหงืกแห้ง ส่วนสภาพของรันเนอร์กับแพ็คเกอร์คู่ยากนั้น หน้ามันเยิ้ม หัวยุ่ง เครียดจนคิ้วจิกชนกันเป็นชินจัง

“อาจจะหลบหายไป ไม่ต้องตามหา ขอเวลาให้ฉัน ตอนนี้ยังคบกันไม่ได้” อ้าว เพิ่งได้ยินเสียงเพลงจากไอพ็อดที่เปิดไว้ เพลงคบไม่ได้ ของพี่ป้าง ตลอดจนหลายๆเพลงที่เปิดมาแทบไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย เพราะใจมัวแต่จดจ่ออยู่กับงานที่กองสุมอยู่ตรงหน้า พอเพลงพี่ป้างจบลงไป พี่วุ๊ดดี้มือผัดขอเอาเพลงของตัวเองมาประชันบ้าง

“อ้าย…มีใครก็ไม่บอก ฮักกับใครก็ไม่เอ่ย ปล่อยให้น้องฮักเกินเลย จุดที่ไม่ต้องเสียใจ ถอยกลับคืนก็เจ็บ ฮักต่อก็บ่ได่ พรุ่งนี้ที่อ้ายหายไป จะบอกหัวใจว่ายังไงดี” เพลงบอกใจยังไงดีของ ต่าย อรทัย แว่วเข้ามาในโสตประสาท ฉันได้แต่เงียบก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป แม้ในใจตอนนี้จะปวดร้าวไปด้วยท่วงทำนองและความทรงจำครั้งหลังที่กำลังตามมากับบทเพลง

ฉันหันมาจดจ่อกับงานต่อไป จากจุดเริ่มต้นเมื่อตอนเช้า ตอนนี้เวลาผ่านมาจนเกือบถึงเที่ยงคืนแล้ว ทุกอย่างเหมือนค่อยๆเงียบลงไป อาจจะเป็นไปตามเวลาของการพักผ่อนในชีวิตของมนุษย์ทุกๆคน ฉันเริ่มเก็บข้าวของแล้วเตรียมตัวกลับบ้าน ตอนนี้เท้าทั้งสองข้างเริ่มรู้สึกชาๆ เพราะยืนมาทั้งวัน มือก็แดงเป็นจุดๆ เพราะหลายจุดถูกจานร้อนดาด แต่ที่ทำให้ฉันเริ่มๆเครียดคืออาการปวดหลัง บางทีมันแปล่บๆมาแต่ร้าวลึก

ตีสอง ฉันกำลังนั่งทำบัญชีรายรับ-จ่าย ตอนนี้ฉันต้องเริ่มเก็บเงินจาก 130 เหรียญอีกครั้ง เพราะ สองวันก่อน ฉันเพิ่งโอนเงินที่เก็บมาตลอด 1 เดือนไปให้แม่ที่เมืองไทย ห้องกำลังอุ่นสบาย เพราะฮีตเตอร์พ่นไอความร้อนออกมาไม่หยุด ฉันเอาอลบั้มรูปพ่อแม่กับน้องและหลานๆออกมาดู นี่คือกำลังใจอันสำคัญ ที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของฉันมีแรงยืน ที่ทำให้หลังของฉันหายจากอาการเจ็บปวด โรคคิดถึงบ้านที่ฉันเคยหวาดกลัวกำลังพุ่งเข้ามาโจมตีห้วงอารมณ์อันลึกซึ้งของจิตใจ ฉันพยายามสลัดความรู้สึกเหล่านี้ทิ้งไป

“ฉันจะอ่อนแอไม่ได้ ฉันต้องเข้มแข็ง ฉันจะเสียกำลังใจไม่ได้ ฉันต้องสู้ เพื่อทุกคนที่รออยู่” ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ แต่สุดท้ายฉันยอมแพ้ความรู้สึกเหล่านี้ จึงกดโทรศัพท์โทรกลับไปหาแม่ที่เมืองไทย

“ตึ๊ด ตึ๊ด”
“ฮั่นโหล” อ้าว ฉันนึกแปลกใจ ทุกทีบ้านนอกคอกนาของฉันสัญญาณโทรศัพท์ติดต่อยากมาก แต่วันนี้ทำไมติดไวจังเลย

“หวัดดีครับแม่ ส่ำบายดีบ่”
“ดีอยู่ บ่เป็นหยั่ง”
“อีแม่อยู่ไสคือโทรติดง่ายแท้”

“เอ้อ แม่อยู่เฮียนเอื้อยแก้ว เอาเงินม่าส่งเผิ่น”
“เอาเงินไปไส้หนี้เผิ่นติ”
“แม่นแล้ว พอดีเผิ่นอยากได่เงิน แม่กะเลยเอาเงินมาไซ้เผิ่น”
“แม่ ผมโอนเงินไปไห่แล้ว ได่รับแล้วไป่”

“บ่ทันได่ เดี๋ยวไปเบิกกะได่”
“ไปเบิกเอามาไซ้เผิ่นให้หมดเลยเด้อแม่ บ่ต้องเป็นหนี้ผู้ได่อีก”
“แม่บ่อยากไซ้เงินลูก”

ฉันเงียบไปสักพัก ในตอนนี้แม้แต่น้ำเสียงสักคำก็ไม่มีเล็ดรอดออกมาจากลำคอ ทุกอย่างมันอัดอั้นตันใจอยู่ภายใน ก่อนที่น้ำตามันจะไหลพร่างพรูออกมา ฉันสะกดใจให้นิ่งมากที่สุด ก่อนบอกแม่ว่าให้เอาเงินไปใช้หนี้เขาเถอะ เพราะดอกเบี้ยนอกระบบมันโหด ยิ่งนานยิ่งแพงและไม่มีที่ท่าว่าจะจบสิ้น ไม่ต้องห่วงทางนี้ ฉันยังมีแรงทำงานได้สบายมาก ฉันพยายามพูดปลอบให้แม่สบายใจ

“เอาจั่งสั่นติ เงินตั้งแสนหนึ่ง แม่เสียดาย แม่อยากเก็บไว้ไห้ลูก”
“เอาไปไซ้เผิ่นซะนะแม่ 2 ปีมานี่ เฮาหามาถ่อได่ ผมอยากไซ้หนี้เขาให้เหมิด แม่บ่ต้องห่วง เฮาจั่งมาเริ่มเก็บกันใหม่กะได่ น้อแม่น้อ”

ฉันยืนยันกับแม่ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น 2 ปี 2 ปีแล้วสินะ นับตั้งแต่วันที่ครอบครัวของฉันต้องจมดิ่งอยู่กับวงวันของความทุกข์ยาก หนี้สิ้นก้อนมหึมาที่แม่ต้องวิ่งไปกู้คนนั้นคนนี้มา เพื่อช่วยน้องสาวของฉันให้รอดพ้นจากมรสุมของชีวิต กับการประสบอุบัติเหตุรถชน เพียงไม่ถึงหนึ่งเดือนของการถอยรถบรรทุกออกมาทำมาหากิน

เราทุกคนช่วยกัน ฉันเป็นอีกหนึ่งแรงที่ยอมจากบ้านไกลมาอยู่นี่ ฉันยอมทุกอย่าง แม้จะต้องแลกมาด้วยการหยุดฉะลอความฝันในหน้าที่การงานด้านสื่อสารมวลชนที่ฉันรัก ฉันทิ้งงานข่าวมาเข้าครัว ฉันหยุดการอ่านหนังสือมาหั่นผัก อยู่กับการแพ็คกล่องอาหารซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แต่วันนี้สิ่งที่ฉันกำลังทำและจะทำต่อไป คือ การปลดแอกชีวิตครอบครัวจากภานะหนี้สิ้นและความทุกข์ยาก พ่อแม่น้องๆหลานๆของฉันจะต้องอยู่อย่างสุขสบายไม่ต้องลำบากอีกต่อไป ฉันบอกตัวเองซ้ำๆ เพื่อเตือนความทรงจำ เสียงของแม่ ทุกถ้อยคำยังก้องอยู่ในหู

"น้ำตาของฉันยังคงไหลไม่หยุด ฉันอยากร้องไห้ให้เต็มที่ ร้องไห้เฉพาะคืนนี้ ร้องไห้ให้พอ พรุ่งนี้ฉันจะเสียน้ำตาน้อยลง"

Create Date : 17 ธันวาคม 2550

Last Update : 17 ธันวาคม 2550 15:52:22 น.

49 comments

Counter : 1126 Pageviews.

นี่แหละชีวิตคนไกลบ้าน เฮ้อ....

โดย: รัตน์ IP: 219.183.79.64 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:15:51:39 น.

รู้สึกอึ้งอ่ะ...ติดอยู่ที่ลำคอ
ร้องไห้ก็ร้องไม่ออก บอกก็ไม่ถูก
ซึ้งอ่ะ คุณสหมิว ...

ดีน่ารักดี ครอบครัวคุณสหมิว

โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:15:55:34 น.

เชื่อว่าสักวันหมิวต้องได้ทำในสิ่งที่ฝันไว้ เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาของความฝันเท่านั้นเอง แต่การรอคอยมันมักจะทำให้เราอิ่มเอมใจได้มากเป็นทวีคูณเมื่อถึงเวลาที่การรอคอยนั้นสมหวัง ... ณ เวลานี้ พี่คิดว่าหมิวทำดีมากที่สุดแล้ว สู้ต่อไปนะ ความฝันมันใกล้เข้ามาทุกทีแล้วค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้นะ คนเก่ง

โดย: PoH13

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:16:03:48 น.

สู้เพื่อฝัน เพื่อวันของชัยชนะเรานะเพื่อน
กำลังใจ กำลังใจ !

โดย: GTX IP: 61.7.174.11 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:16:04:46 น.

อดทนอีกนิดนะคับคนเก่ง
วันที่สวยงามข้างหน้ารออยู่คับ
(ผมผ่านมันมาแล้วเหมือนกัน...ขออย่างเดียว...ท้อได้แต่อย่านานนะมิวนะ)

โดย: Kurt Narris

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:17:36:40 น.

ชีวิตมันก็มีขึ้นมีลงแหละ ยังไงอดทนนะคะ สู้ๆ ค่ะนีแหละชีวิต

โดย: patthanid

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:18:21:02 น.

อ่านแล้วซึ้งใจเป็นอย่างมาก
ชื่นชมในความกตัญญูของพี่หมิวค่ะ
และก็ขอให้พี่หมิวอดทนให้มาก ๆ นะคะ
คุณพ่อคุณแม่ของพี่หมิวคงภูมิใจในตัวพี่ไม่น้อย

อย่าทำให้ความรักทำลายความรู้สึกของเรานะคะ
เรายังมีคนอีกหลายคนที่รักเราอยู่
และเขาก็รักเราแท้ นั่นก็คือ พ่อกับแม่เรานั่นเอง
ถ้าเขาไม่ใช่ก็คือไม่ใช่อยู่ดี

ยีนส์เชื่อว่าสักวันหนึ่งพี่หมิวต้องพบเจอคนที่ดี
อย่างที่คนดีอย่างพี่ต้องเจอค่ะ

รบกวนพี่หมิวเช็คหลังไมค์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

รักษาสุขภาพบ้างนะคะ
ยีนส์ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

ปล. เห็นภาพข้างบนแล้ว คิดถึงพี่น้องที่สุดเลยค่ะ

โดย: roslita

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:20:16:42 น.

คนกตัญญูเลี้ยงดูพ่อแม่ไม่อับจนหรอกค่ะ..ปีใหม่แล้ว..ขอให้คุณสหมิวมีความสุข (ซะที)..แล้วก็พบแต่สิ่งดีๆในชีวิตนะคะ..

โดย: BLACK BERRIES

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:21:26:20 น.

หมิว ยังไม่ได้อ่านข้างบนหรอก คริ คริ เห็นหมิวออนอยู่อ่ะเลยแวะมาทักทายก่อนเด้อ

โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:22:38:26 น.

ได้อ่านแล้วล่ะ หมิว ชีวิตของคนเรามันเป็นอย่างนี้แหละ อย่าเพิ่งท้อน่ะหมิว สู้ ๆ ต่อไป เรายังละอายหมิวเลยน่ะ เรามาอยู่ที่นี่ ยังไม่เคยส่งเงินกลับบ้านเลย ถ้าส่งก็ส่งไปให้ทางบ้านเอาไปจ่ายค่าทำสวนของเรานั่นแหละ แต่เรามีสวนยางพาราที่ใต้ ซึ่งรายได้ทั้งหมดเราก็ให้พ่อเก็บไว้กินไว้ใช้ เราคิดว่าอะไรที่ทำให้พ่อแม่มีความสุขได้ทำเถอะหมิว พ่อเราเคยบอกว่า คนเราไม่ต้องไปทำบุญกับพระวัดใหนหรอก ถ้ายังไม่ทำบุญกับพระในบ้านก่อน นั่นก็คือพ่อกับแม่นั่นเอง ตังค์ที่เราให้พ่อไว้ใช้จ่าย แกไม่ค่อยจ่ายหรอกหมิว แกเสียดาย พ่อแม่เป็นอย่างนี้กันหมดน่ะ ไม่ค่อยอยากใช้เงินลูก แต่เราก็อยากให้พ่อแม่ใช้น่ะ เรายังมีแรงทำงานอีกเยอะ พ่อเราบอกว่าจะให้เงินเราตอนกลับบ้าน เราถามว่าเงินอะไร แกบอกว่าเงินจากค่ายางที่ขาย แกเก็บไว้ให้ เราเลยบอกว่าให้แกใช้อะไรก็ได้

โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:22:52:58 น.

พูดไม่ออก บอกได้แค่คำเดียว สู้ๆค่ะ
เพื่อฝัน เพื่อครอบครัว ตอนนี้อาจจะลำบากหน่อย
แต่อีกไม่นานสิ่งต่างๆที่ฝ่าฟันมานานมันก็จะกลายเป็นสบาย สู้นะคะ

โดย: ~PLAYFULGIRL~

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:1:41:31 น.

สู้ๆๆ

โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:1:41:31 น.

เดินหน้าอย่างเดียว เด็กเสริฟ สู้ ๆ

โดย: เดินตามฝัน

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:4:02:05 น.

บ่เป็นหยังเด้อหมิว
หยาดเหงื่อและน้ำตาของเฮาในวันนี้
มันก็คือรอยยิ้มของเฮาในวันข้าหน้า

ป้าเป็นกำลังใจให้เด้อออ บักหมิว

โดย: ป้ามะลิ (ป้ามะลิกับลุงมะระ

) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:4:58:28 น.

น้องหมิวเป็นคนดีมาก ๆ เลย สักวันหนึ่งผลความดีของน้องก็จะสะท้อนกลับมาให้น้องเอง

การทำงานที่อเมริกา เราต้องปกป้องช่วยเหลือตัวเราเพื่อความอยู่รอด ใครแข็งแรงก็อยู่ได้

พี่จะกลับเมืองไทยวันพฤหัสฯนี้แล้วค่ะ และอำลาจากตำแหน่งสาวห้างที่เมซี่ อย่างไรมาอ่านเรื่องสาวห้างฯ ตอนจบน่ะค่ะ

โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล

) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:6:09:59 น.

ชีวิตคือ . . . ความไม่แน่นอน
ก็เหมือนละคร ในแต่ละตอนที่เปลี่ยนไป
สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ
ไม่ยิ้ม ไม่ร้องไห้ ไม่ปวดร้าว
แปลว่าคนนั้นไซร้ . . . ไม่มีลมหายใจอยู่ในโลกา

ขาดเขา แต่เราก็ต้องอยู่
ถึงแม้ว่าเขา . . . ไม่รับไม่รู้ ก็ช่างเขา
แค่คนไม่รักจริง ทิ้งกันลงไม่เห็นแม้เงา
แล้วจะแคร์ . . . แต่เขาไปทำไม

วันนี้แค่เสียน้ำตา . . . เดี๋ยวไม่ช้าก็หาย
อย่างน้อยที่เรายังเจ็บ แปลว่า . . . เรายังหายใจ
ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ ได้ทุกวัน

ชีวิตยังเป็นของของเรา . . .
ที่ไม่มีใคร มาพรากออกไปได้ทั้งนั้น
ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องแคร์มัน
พรุ่งนี้ ... นั้น เราค่อยยิ้มให้กับตัวเอง

โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:7:02:21 น.

เหอๆๆๆมาเปิดอ่านบล็อค พร้อมกับฟังเพลง แปลว่ายังหายใจ

ขอบใจทุกคนนะครับ ที่มาให้กำลังใจ

ซึ้งๆ

โดย: สหมิว (Be a good guy

) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:20:26 น.

อ่าน blog นี้แล้ว ซึ้งนะครับ วันนี้
อยากบอกว่า คุณหมิว เป็นคนดีมาก ๆ เลยครับ
ผมกับคุณหมิว ก็ทำงานไม่ได้ต่างกันเลย ในฐานะที่ อยู่ ร้านอาหารไทยใน อเมริกา เหมือนกัน
แต่ เงินของคุณหมิวนั้นช่าง มีคุณค่ามาก ๆ ต่ออีกหลาย ๆ คน ที่ประเทศไทย ซึ่งแตกต่างจากผมเหลือเกิน
ชีวิตมันก็แบบเนี้ยแหละ ครับ พยายามหาความสุขบนความทุกข์กันต่อไป ผมก็ นิเทศ ผมก็ไฝ่ฝันถึงงานที่ผมอยากทำอยู่ทุกวันเหมือนกัน
ผมติดตามชีวิต คุณ หมิว ตลอดครับ อย่างน้อยเราก็เคยอยู่เชียงใหม่เหมือนกัน

โดย: pecochan

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:53:18 น.

โหวต best diarist ให้แล้วนะครับ 3 คะแนน

โดย: pecochan

วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:1:13:00 น.

เข้าใจสถานการณ์คับ ไม่ใช่น้องมิวคนเดียวที่รู้แบบนี้นะคับ หลายก็เป็นเหมือนกัน อยากจะบอกว่ามีคนร่วมหัวอกเดียวกันกับนิวมากมายคับ อย่าถ้าท้อยนะคับ เค้าทำได้เราก็(อาจจะ)ทำได้นะคับ
...มีคนรับรู้เรื่องราว
...มีคนรอยคอยการกลับมา
...มีคนเป็นกำลังใจให้
...มีคนหลายคนที่เป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมนะคับ

โดย: วัธ IP: 198.139.33.204 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:13:27:33 น.

คนเรามีเรื่องเครียดและต้องไต่ตรองเสมอ
ไม่ว่าใคร

ชีวิตคนเราเหมือนกันตรงที่ว่า ต้องต่อสู้กับอุปสรรคและปัญหาต่างๆ แล้วแต่กันไป

ชีวิตคนเราต่างกันตรงความคิด ในแง่มุมของปัญหานั้น ฉันใดก็ฉันนั้น

พลังใจย่อมสำคัญมากกว่าพลังกาย

ณ จุดนี้ อยากจะบอกคุณสหมิวว่า หากวันใดเราล้มลง ไม่ว่าด้วยเหตุใด ก็ตามแต่

คนที่รักเราทุกคนจะล้มลงกับเราเสมอ
จริงๆ

ครอบครัวคือพลังใจ ที่สำคัญครับ
สำหรับผม ก็เช่นกันเพียงแต่พลังนั้น มันลดลงไป ทุกๆวัน

๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
เอานะ สู้ๆ นะ ครับ ทำงาน ในครัวระวังกระกสันหลังและแขน ขา ด้วยนะครับ เพราะ อายุมากขึ้นอาจจะมีปัญหา
เกี่ยวกับหลังได้ ต้องยอมพักเพื่อที่จะได้มีแรงมากกว่า
อย่าดันทุรัง อย่าหักโหม นะครับ

คนเราต้องเจอทุกฤดู แหละครับ

โดย: redPoTatO

วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:14:10:31 น.

พี่หมิว ลองซื้อแผ่นรองรองเท้ามาใส่เอาที่มันช่วยรับแรงกระแทกหรือพอดูกับรูปเท้าของเรา
เพราะการที่เราต้องยืนนานๆๆ
มันส่งผลต่อกระดูกสันหลังของเราค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ

โดย: CRYING TOFU IP: 222.123.23.47 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:17:54:24 น.

ขอให้มีความสุขนะคะ ไกล้ปีไหม่แย้ว แล้วก็ marry chirsmas ล่วงหน้าค่ะ

ขอเป็นแฟนคลับ ชอบใจเรื่องข้าวเหนียวค่ะ อิอิ ภาษาเขียนถูกใจ

โดย: honto

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:12:33:09 น.

อ่านแล้วซึ้งใจ คุณหมิว เป็นลูกที่ดี สู้ๆต่อไปนะ

โดย: honto

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:12:38:23 น.

น่ารักจัง

โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:1:51:56 น.

อ่านแล้วซึ้งค่ะ คุณเป็นลูกที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ คุณแม่ก็น่ารักดูซิไม่อยากใช้เงินลูกทั้ง ๆ ที่ลูกเต็มใจจะให้แม่ ขอชื่นชมในความดี และความน่ารักของทั้งคู่เลยค่ะ

โดย: bluecomet

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:8:06:09 น.

แวะมาทักทายครับ ยิ้ม ยิ้ม...

โดย: doyngam

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:14:20:01 น.

ภูมิใจแทนพ่อแม่มากที่สุดในโลกเลยค่ะ เขียนบ่อยๆนะค่ะ จะแวะมาอีก

โดย: aunny IP: 203.170.144.1 วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:22:59:58 น.

....พูดไม่ออกค่ะ...แต่ว่า..ดีมากจริงๆ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: paisley (velvet-mountain

) วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:15:13:40 น.

ขอให้มีความสุขมากๆท่ามกลางผู้คนอันเป็นที่รัก

สุขภาพกายและใจ แจ่มใสแข็งแรงค่ะ

Merry Christmas !!!!

ยังจำแฟนคลับคนนี้ได้หรือป่าวเอ่ย คุณสหมิว

โดย: LiLLa_JoY

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:19:40:24 น.

สวัสดีค่ะพี่หมิว

สุขสันต์วันคริสต์มาสนะคะ
ขอให้พี่หมิวมีควมมสุขมาก ๆ
มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์
สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจ
และมีแต่ความโชคดีตลอดไปค่ะ

พี่หมิวไปฉลองคริสต์มาสที่ไหนคะ
ขอให้สนุกและมีความสุขกับการฉลองคริสต์มาสนะคะ
ยีนส์และครอบครัวฉลองกันสามคนค่ะ
มีคุณแม่แฟนมาร่วมฉลองด้วยค่ะ
แล้วจะทานอาหารเผื่อพี่หมิวนะคะ
ขอให้พี่หมิวได้ของขวัญจากลุงซานต้าเยอะๆ นะคะ

โดย: roslita

วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:21:16:28 น.

แวะมาทักทาย ( ขอบคุณที่แวะไปคอมเม้นท์ที่บล๊อกด้วยนะคะ.. .. ..

ฉลองคริสต์มาส ที่นิวยอร์กสิคะนี่ ^^

MeRrY ChRiStMaS kha -"-

โดย: Sary

วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:22:56:25 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหมิว

ขอให้ครอบครัวของคุณหมิวประสบแต่ความสุขนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: หนอนผัก

วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:18:29:47 น.

หวัดดีค่า...พี่ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน...เพราะไม่ค่อยได้อยู่บ้านเลย....และนี่ละค่ะชีวิตคิดว่ามันน่าสนุกดีออกที่เราได้เผชิญอะไรมากมายมากกว่าคนหลายพันคน...เราได้กำไรชีวิตมานี่ถือว่าคุ้มมากจริงๆนะคะ...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็ต้องสู้และอดทน....คนกตัญญูตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ค่ะ...เชียร์ๆ สู้ๆ

โดย: ซ่อนทรายแก้ว IP: 58.9.193.25 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:0:01:24 น.

แวะมาอีกรอบค่ะ มาอวยพรปีใหม่น่ะค่ะ

มีความสุขมาก ๆ เนื่องในโอกาสวันคริสต์มาส
และวันปีใหม่ 2008 ที่จะมาถึงน่ะค่ะ
คิดหวังอะไรก็ขอให้สมหวัง
ขอให้สิ่งดี ๆ ผ่านเข้ามาในชีวิต
สุขภาพร่างกายแข็งแรง
ไม่เจ็บ ไม่ไข้
โรคภัย ขออย่าให้มี

โดย: bluecomet

วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:20:20:23 น.

Happy Newyear ค่า

โดย: paisley (velvet-mountain

) วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:1:14:57 น.

ปีใหม่ปีนี้ขออวยพรให้พี่หมิวและครอบครัว
มีความสุขมาก ๆ นะคะ มีสุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์
สมหวังในสิ่งที่มุ่งหวังและตั้งใจ
มีแต่ความโชคดีมีชัย ร่ำรวยเงินนะคะ

วันนี้มีโอกาสอัพบล้อกงานโปรเจ็คที่ทำเมื่อต้นปีที่ผ่านมาค่ะ เลยถือโอกาสแวะมาอวยพรปีใหม่ให้พี่หมิวด้วยค่ะ สำหรับเรื่องหลังไมค์ไม่ต้องห่วงนะคะ ยีนส์ยังคงเป็นน้องสาวที่คอยมอบกำลังใจและความรู้สึกดี ๆ ให้พี่หมิวเสมอค่ะ และก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้แวะมาทักทาย อ่านเรื่องราวของพี่ค่ะ

พี่หมิวดูแลรักษาสุขภาพบ้างนะคะ อย่าทำงานหักโหมมากล่ะ พักผ่อนให้มากๆ หลับฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: roslita

วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:11:51:52 น.

คนขยันอดทนยอดกตัญญูอย่างน้องสมิวอนาคตต้องเจริญรุ่งเรืองแน่นอนค่ะ

สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุขในหน้าที่การงาน โรคภัยไม่เบียดเบียน ร่ำรวยๆนะคะ

โดย: ปูขาเก เซมารู

วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:11:02:04 น.

ดีใจด้วยกะวันของแกนะ...

งั้นเงินที่ส่งล่าสุดนี้ ชั้นให้พี่เอื้อง ชิ่งนะ... 555 ล้อเล่น...

แกเก่งมาก นับถือ... แต่เรายังมีเรื่องให้อดทน และต้องรอปลดแอกกันต่อนะ...

อยากให้เจ๊ล้น ล้นพ้นๆไปจากร้านจัง...

โดย: Noww!!! IP: 96.224.55.14 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:15:08:42 น.

มาขอบคุณที่ได้รู้จักกันมาเกือบปีแร้วววว
ปีใหม่ขอให้ได้ดังใจนะคับ
emo

โดย: Kurt Narris

วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:0:42:54 น.

โผล่มาให้กำลังใจนะคร๊าบบบ

โดย: ปอนเอง IP: 58.9.16.137 วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:21:13:16 น.

สู้ๆ นะคะ อย่าหมดความหวังและกำลังใจค่ะ

มาร่วมเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ขอให้มีแต่ความสุขในทุกวินาทีของชีวิตนะคะ

มีสุขภาพที่ดีดี และ มีแต่โชคดีดีตลอดไปค่ะ

อดทนรอช่วงเวลาดีๆ ที่จะผ่านเข้ามานะคะ

โดย: ทิวาจรดราตรี

วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:12:57:13 น.

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:15:52:35 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้พี่หมิวและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ มีสุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ ประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวังและตั้งใจ ขอให้ร่ำรวยเงินทอง และโชคดีตลอดไป

ไม่ได้แวะมาตั้งหลายวัน พี่หมิวสบายดีนะคะ ไปฉลองปีใหม่ที่ไหนหรือเปล่าคะ? ขอให้สนุกสนานกับการฉลองปีใหม่นะคะ สำหรับยีนส์นั้นก็ฉลองกันที่บ้านกับครอบครัวค่ะ และก็ดูอเมริกันฟุตบอลไปด้วยค่ะ วันนี่ทีมยูของยีนส์แข่งด้วยค่ะ ได้เชียร์ได้เฮนิดหนึ่งค่ะ

พี่หมิวดูแลรักษาสุขภาพบ้างนะคะ

โดย: roslita

วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:11:10:44 น.

เพิ่งเคยเข้ามาครั้งแรกอ่ะ
ไม่รู้เลยว่าไปอยู่นู่นพี่หม่องลำบากงี้อ่ะ
สู้ๆ นะจ๊ะ แล้วจะเข้ามาอ่านเรื่อยๆ
ปีใหม่แล้ว ขอให้ความดีช่วยคุ้มครองคนดีนะจ๊ะ
รักเหมือนเดิม
หลานรหัส สายCitra White

โดย: JEAB 4201367 IP: 125.27.0.132 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:14:09:55 น.

Happy New Year 2008
ขอให้้้้้ประสบความสำำำำำำเร็็จ...

โดย: thaigirl21

วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:13:52:32 น.

Happy New Year 2008 ka

โดย: ซ่อนทรายแก้ว

วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:0:14:25 น.

พี่หมิวสบายดีไหมคะ
อากาศหนาวหรือเปล่าคะ?
บ้านยีนส์โคตรหนาวเลยค่ะ
แต่ไม่มีหิมะหรอกนะคะ
มันแค่โคตรหนาวสำหรับยีนส์นะคะ

พี่หมิวรักษาสุขภาพบ้างนะคะ
ยีนส์ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ นะคะ

โดย: roslita

วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:7:57:02 น.

พี่หมิวกตัญญูอย่างนี้ต้องได้ดีแน่นอนนะคะ เป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ !!!

โดย: nuch virgo IP: 210.213.27.150 วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:17:19:31 น.