Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
กันยายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
29 กันยายน 2550
รางวัลแด่คนช่างฝัน
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
รางวัลแด่คนช่างฝัน
เมื่อสายลมหนาวเริ่มพัดอ่อนแรง เมื่อทองกวาวดอกสุดท้ายร่วงหล่นลงพื้น มันก็เหมือนเป็นเวลาที่เราต้องแยกย้ายจากลากันไป
พระอาทิตย์ลาลับเหลี่ยมเขาดอยสุเทพฯไปนานแล้ว แสงสุดท้ายที่ส่องมาถึงมช.เหมือนมีประกายสีทองของพระธาตุดอยสุเทพฉาบมาให้ด้วย นี่เราจะเรียนจบแล้วจริงๆหรือนี่
เราที่เพิ่งมามช.เมื่อ 4 ปีก่อน เราที่เป็นเด็กบ้านนอก แล้วเราจะทำอะไรต่อไปดี นั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่หน้าตึก HB6 มองดูก้อบกับชิน ในตอนนี้ความรู้สึกคงไม่แตกต่างกับตัวเราเอง
จบแล้วคงต้องกลับไปอยู่เมกา ชินเปรยขึ้นมา
ไว้จะไปหานะชิน
จริงนะก้อบ
นั่นสิก้อบ อย่างพวกเราจะไปเมกาได้หรือ ฉันถามก้อบด้วยแววตาแห่งความหวัง
ได้สิ เราต้องไปให้ได้
2 ปีก่อน ก้อบขับรถพาฉันไปเมืองอุตรดิตถ์ด้วยความเร่งรีบ แต่ละโค้งที่ผ่านไปมีความว้าวุ่นใจรออยู่ เมื่อฉันได้เจอกับน้องสาวและสภาพรถที่พังยับเยิน ทำให้ฉันน้ำตาตกใน ฉันรวบรวมเงินทั้งหมดที่มีในบัญชี เพื่อเอารถออกมาจากโรงพัก ส่งน้องกลับบ้าน รวมถึงหนี้สินก้อนมหึมาที่ครอบครัวต้องวิ่งไปหยิบยืมมา ความหวัง ความฝันของฉันหมดสิ้นลงตรงจุดนั้น
ก้อบเดินทางมาเมกาก่อน พร้อมด้วยเรื่องราวมากมายที่บอกเล่ากลับไปหาฉัน ทุกครั้งจะมีกำลังใจของเพื่อนคนนี้ส่งมาให้เสมอ ความอดทน ความพยายาม จนแม้กระทั่งเงินก้อนสุดท้ายที่ก้อบโอนมาเข้าบัญชี เพื่อให้ฉันเอาไปแสดงต่อสถานกงสุลฯเมกาในวันสัมภาษณ์ที่เชียงใหม่ ล้วนเป็นเหตุผลให้ฉันได้เดินทางตามก้อบมาที่นี่
ก้อบ ชิน ฉัน มาอยู่ด้วยกันที่เมกาอีกครั้ง พร้อมหน้าที่และความรับผิดชอบอันหนักอึ้ง แตกต่างกันไป ฉันไม่รู้ว่าแต่ละวันฉันต้องยกจาน ยกถังน้ำแข็งกี่ใบ กี่ครั้ง แต่นั่นมันก็ไม่มากเท่าที่ก้อบเคยไปทำแล้วตลอดสองปีที่ผ่านมา
ฉันอดทนกับหลายๆเรื่องแทบไม่ได้ แต่ฉันก็ฟัง เมื่อเพื่อนบอกว่าถ้าเราทนอะไรไม่ไหวจริงๆเราก็ต้องอดทนต่อไป เรามาแล้ว มีอีกหลายคนที่ไม่มีโอกาสเหมือนพวกเรา
ทำงาน เก็บเงิน จบไปวันๆอย่าคิดมาก ก้อบมักบอกฉันเสมอ
2 ปี ผ่านไป จากจานหลายแสนหลายล้านใบที่ยก จากหยาดเหงื่อและน้ำตาที่ร้องไห้ให้กับประเทศนี้ อีกไม่นานก้อบจะกลับบ้านแล้ว ฉันดีใจกับเพื่อนด้วย ที่เพื่อนจะได้กลับไปใช้ชีวิตอันเรียบง่ายตามแนวทางและความฝันที่เคยคิด เคยหวังไว้
ฉันกำลังมองภาพบ้านสีครีมหลังใหญ่สองชั้น ซึ่งมันคงเป็นภาพบ้านในฝันของหลายๆคน แต่สำหรับฉันมันยิ่งใหญ่มาก เพราะฉันเห็นมันตั้งแต่มันเป็นห้องเล็กๆขนาดความกว้าง 1 เมตรที่ฉันเคยอยู่กับก้อบ ฉันเคยเห็นมันตั้งแต่มันเป็นจานทุกใบ ลังเบียร์ เหล้า ถังน้ำแข็งที่ก้อบเคยยก
หากแต่วันนี้ หยาดเหงื่อแรงกายเหล่านั้นที่ทุ่มเทลงไปตลอดสองปีที่ผ่านมากลายเป็นรางวัลแห่งความภาคภูมิใจในชีวิต
สองมือของผู้หญิงตัวเล็กๆความสูงไม่ถึง 150 สร้างบ้านหลังนี้จนเสร็จ
ก้อบ ฉันดีใจกับแกจริงๆฉันจะเดินช้าๆตามรอยเท้าที่แกเคยก้าวไว้
Create Date : 29 กันยายน 2550
Last Update : 29 กันยายน 2550 3:55:48 น.
7 comments
Counter : 832 Pageviews.
Share
Tweet
ยินดีด้วยกับรางวัลที่ยิ่งใหญ่จากหยาดเหงื่อทุกเม็ดนะครับ .........
ฝันของผมก็คงคล้ายๆ กันกับพวกคุณ แต่ไม่รู้รางวัลที่จะได้มันจะคุ้มค่ากับที่รอคอยเหมือนพวกคุณหรือป่าว
สู้ต่อไป....
โดย:
canx
วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:5:04:06 น.
ยินดีด้วยจ้า ทำงานเก็บเงินคิดเหมือนกันเลย
โดย: poopan (
The Start of something new
) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:6:12:15 น.
ยินดีด้วยค่ะ
เราก้อมีฝันไว้เหมือนกัน
หวังว่าสักวันคงจะเป็นจริงเหมือนกัน
โดย:
Nurosy^0^
วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:8:32:19 น.
ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
เข้าใจเลยว่าพี่รู้สึกอย่างไรบ้าง
งานที่ร้านอาหารไทยยีนส์ก็เคยสัมผัสมาค่ะ
สามเดือนเต็ม ๆ คุ้มเกินที่จะบรรยายออกมาได้ค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้พี่และเพื่อน ๆ เสมอค่ะ
ขอจงเข้มแข็งและต่อสู้ให้ถึงที่สุด
น้องสาวคนนี้เป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่ะ
โดย:
roslita
วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:9:55:20 น.
ยินดีด้วยเด้อ
สู้เค้าเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
โดย: นู๋ต้อง_จ๊ะจ๋า (
AnCk-Su-NaMuN
) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:14:12:27 น.
ขออนุญาต add นะค่ะ
โดย: Sabine (
Sabine
) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:17:46:39 น.
เป็นกำลังใจให้คุณ จขบ กับเพื่อน ๆ นะคะ ฝันมันอยู่ไม่ไกลไปคว้ามาค่ะ
โดย: nuch (
nattawara
) วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:15:48:40 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝันของผมก็คงคล้ายๆ กันกับพวกคุณ แต่ไม่รู้รางวัลที่จะได้มันจะคุ้มค่ากับที่รอคอยเหมือนพวกคุณหรือป่าว
สู้ต่อไป....