แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
31 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
อย่า……………..กลัว




คงมีเหตุผลหลายอย่างประกอบ หากใครสักคนคิดจะเปลี่ยนงาน ตอนนี้เราก็กำลังคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอาเหตุและผล เอาปัจจัยต่างๆมาเป็นข้อมูลเบื้องต้นในการตัดสินใจ และไม่ลืมเปิดกระเป๋าดูด้วยว่า มีทุนสำรองเลี้ยงชีพได้กี่อาทิตย์ หากต้องวิจัยฝุ่นเดินหางาน

นั่งคิด นอนคิดมาร่วมเกือบเดือน ร่วมถึงความพยายามในการขอตารางงานเพิ่ม ในวันที่ร้านบีซี่ เมื่อคำตอบที่ได้คือ “ไม่” ก็ถึงเวลานกน้อยจะออกบินเข้าแมนฮันตันไปหางานใหม่อีกครั้ง

1 ปีก่อน มาถึงนิวยอร์ควันแรกก็ออกเดินหางานเลย ไปร้านน้ำตาล โทรไปถาม เดินเข้าไปสมัคร เดินกันรองเท้าพังไปคู่ เท้าบวมเป็นตาปลา หน้าดำเป็นเงาะป่า แต่ปีนี้ขออาศัยแหล่งข่าววงในแบบคนใกล้ตัว โทรถามไถ่ว่ามีร้านไหนว่างบ้างหนอ ที่จะพอรองรองน้องนางจากนอกเมืองอย่างเรา


“พี่ลองมาสมัครงานน้องไหมค่ะ เพราะมีคนมาเทรนแล้ว 5 คน เจ้าของเขาไม่เอาสักคนเลย นี่เมื่อเช้าก็มีคนมาเทรน พอช่วงบ่ายเขาก็ให้กลับไปเลยค่ะ พี่อยากมาลองไหม”
“เอ่อ ขนาดนั้นเลยหรือ แต่ร้านน้องบีซี่มากเลยนะ พี่กลัวเห็นว่ารับแต่คนแนวๆเกร๋ๆไม่ใช่หรือ”
“เอาน่า ลองดูพี่ เดี๋ยวน้องลองถามให้”


เช้าวันศุกร์กำลังยืนกระสับกระส่ายบนรถไฟฟ้าสาย 7 ปกติต้องนั่งสายนี้ออกนอกเมือง ประมาณว่าบ้านอยู่อนุสสาวรีย์แต่แจ๋นไปทำงานแถวๆอยุธยา แต่วันนี้ไฮโซเข้าเมืองแมนฮันตันไปฝึกงานแถวถนนฟิฟ ย่านธุรกิจแหล่งท่องเที่ยว

“จะรอดไหมนี่” หงึมงัมกับตัวเอง พร้อมกับท่องเมนูร้านที่แอบจดมาจากเวปไซต์
“เป็ดมีเป็ดเต้าหูด้วยนี่หว่า ของชอบเลย”
“แกง มีแกงถั่ว เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอย่าง นอกนั้นเหมือนร้านเรา”


ยืนท่องรายการอาหารไป ก่อนเหลียวมองออกไปเบื้องหน้า ภาพตึกเอ็มไพร์ทตั้งตระหง่าน ล้อมรอบด้วยตึกอันสูงใหญ่ ภาพอันคุ้นเคยจากหนังหลายเรื่องที่ดู แต่แทบไม่เคยได้เดินเข้าไปใกล้ๆ

แว่บหนึ่งล่ะสายตาจากตึกมาดูสภาพของตัวเอง เสื้อผ้าสะอาดพร้อม อ๊ะ อ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ อืม ปากไม่เหม็น ถูถู อิอิ หลังหูไม่มีขี้ไคล เอามือแต่งๆผมอีกนิด ให้มันตั้งๆขึ้น เห้อ ปีนี้หัวเถิกไปเยอะเลยนะเรา แต่คงเป็นเพราะทรงผมใหม่มากกว่า รด.หมิว พร้อมออกรบ

11am ยืนรออยู่หน้าร้าน สักครู่เพื่อนร่วมงานใหม่ทยอยเดินทางมาถึง เราถูกส่งเข้าไปดูงานในครัว เหมือนเคย เตรียมผัก หุงข้าว เซ็ตของ แพ็คของ จัดจาน แต่งหน้าอาหาร ก่อนเริ่มงานออกมาจำโต๊ะ ร้านนี้ขนาดใหญ่กว่าร้านที่เราทำอยู่เกือบ 2 เท่า ที่นั่งกว่า 100 แบ่งเป็น 3 โซน A B C เดินจำโต๊ะให้ได้ทั้งหมดร้าน เพราะสำคัญมาก หน้าที่รันเนอร์คือยกอาหารไปลงไม่ให้ผิด ลูกค้าต้องได้อาหารที่ถูกต้อง ในเวลาที่รวดเร็ว ทันกิน แบบร้อนๆ

“เดี๋ยววันนี้นายลองออกอาหารเองเลยนะ พยายามลงอาหารให้ถูก เจ้าของที่นี่ชอบคนเนี๊ยบๆอย่าเดินลากเท้า”
“ครับ” เรายิ้มให้น้องบิว คนเทรนงานให้เรา ก่อนยกอาหารจานแรกออกไป
“Rice Noodle and Sh Pad Thai A 7”เราพยายามท่องทุกอย่างให้ขึ้นใจ ระหว่างที่สายตามองหาเป้าหมาย ลงอาหารช้าๆนิ่มนวลมีบุคลิกมาดผู้ดี
“Enjoy”


รีบเดินกลับเข้าไปในครัว ตอนนี้เริ่มมื้อเที่ยงลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนทำงานแถวนี้ ออกแอ๊บเสร็จเมนต้องออกเลย เอาลูกไวเข้าว่า บิวแต่งจานรออีกเกือบ 10 เรายกออกมาแยกกระจายกันไปลงทุกโต๊ะทั่วร้าน
“โหย ทำไมมันบีซี่ขนาดนี้นี่” คนเต็มร้านเป็นร้อย รวมทั้งคนรอโต๊ะ เราวิ่งเข้าวิ่งออกจนเริ่มหอบแห่กๆอดทน อดทน พยายามท่องไว้ในใจ


จนเวลาเร่งด่วนผ่านไป เหนื่อยเหมือนทำงานมาทั้งวันแล้ว ลูกค้าทยอยเข้า เก็บตกจากมื้อเที่ยงบิวสอนการเตรียมกะเย็นต่อ
“เป็นไงบ้าง นายโอเคไหม”
“อืม ไหวๆต้องทำให้ได้”
“แต่ดูนายนี่มีแววนะ เพราะคนอื่นๆที่มาเทรนเขาไม่คล่อง ไม่รู้งาน เจ้าของเลยไม่ค่อยชอบ ลองดูกะเย็นอีกรอบนะ เราเอาใจช่วย”
“ขอบใจนายมากบิว”


มื้อเย็นเริ่มบีซี่อีกตอนทุ่มกว่าๆฝนตกหนัก แต่ลูกค้าเข้ามาไม่หยุด ตอนนี้ทำงานง่ายขึ้นหน่อย จานไม่เยอะเหมือนมื้อเที่ยงและอาหารจานใหญ่กว่า ทำให้ใช้เวลาในการทำมากกว่า รวมถึงเราก็พอจับทิศทางการรันไปลงโต๊ะต่างๆได้แล้ว งานเลยไปเรื่อยๆ

จนสี่ทุ่มลูกค้าเริ่มซา พอให้ได้ยืนพัก บิวเล่าให้ฟังว่า กำลังจะกลับเมืองไทย เพราะมาวีซ่าครบ 6 เดือนแล้ว เราขอบใจบิวที่เทรนงานให้ แล้วเล่าให้ฟังว่าเราเคยไปเทรนงานหลายๆที่เหมือนกัน แต่บางครั้งก็ถูกว่าถูกด่าทำให้เราไม่ทำร้านนั้น รอยยิ้มและมิตรภาพที่เกิดขึ้นในการเทรนงานคืนนี้ ทำให้เรายังมีความหวังว่า ร้านอาหารไทยในเมือง คงมีเพื่อนร่วมงานที่ดี ที่พร้อมจะช่วยเหลือกัน ยามไกลบ้านอยู่


“น้องพี่ขอคุยด้วยหน่อย”
“ครับ” บรรยากาศอึดอัดแบบเดิมอีกแล้ว ตอนนี้เรานั่งอยู่ต่อหน้าผู้จัดการร้าน
“ชอบร้านนี้ไหมครับ”
“ชอบครับ”
“ถ้าได้ตารางน้องว่างวันไหนบ้างครับ”

“วันศุกร์กับวันอาทิตย์ครับ”
“งั้นเริ่มอาทิตย์หน้าเลยนะครับ”
“เอ่อ คือ หมายความว่า ผมได้งานหรือครับพี่”
“อ้าว ใช่แล้วครับ”

เที่ยงคืนเรายืนอยู่บนรถไฟสาย 7 สายเดิมที่จะพาเรากลับบ้าน มองเข้าไปในเมืองอีกครั้ง แสงไฟสว่างไสวแสนสวยงาม เหมือนความหวังอันเรืองรองที่กำลังเกิดขึ้นในใจของเราตอนนี้


“อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลง” หงึมหงัมกับตัวเอง




Create Date : 31 ตุลาคม 2550
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2550 14:30:28 น. 17 comments
Counter : 944 Pageviews.

 
อ๊ะ ชั้นหนึ่ง ดีใจด้วยค่ะ


โดย: ta/'o-o/' วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:23:41:27 น.  

 
มาขอกินต้มจับฉ่ายที่ตัวไปสัญญากะเค้าไว้


โดย: ta/'o-o/' วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:23:49:58 น.  

 
61 Woodside NY มาเองนะ ไม่มีค่าเครื่อง กิกิ


โดย: สหมิว (Be a good guy ) วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:23:55:11 น.  

 
อดทน และทนอดนะคะน้อง พี่ผ่านมาหมดแล้วงานแบบนี้ ให้เก็บเงินเพราะแก่มาเราจะทำไม่ไหว แล้วหาเรียนอับเดทตัวเองด้วยนะคะ ขอให้กำลังใจค่ะ


โดย: อาเอสวี IP: 76.87.236.145 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:09:09 น.  

 
I wish you have a good luck with the new job na ka, I was reading your blog many times....just sneaking to read...ei ei ei. I like your attitude of life, and the way that you never forget your background. I am a "barn-nork" too..ei ei ei.

I am sorry for my poor english, I cann't type in Thai because I am using my husband's computer now.


โดย: JC2002 (JC2002 ) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:15:40 น.  

 
ดีใจด้วยนะจ้ะ ที่ได้งานที่อยากได้เพิ่ม..สู้ๆนะจ้ะ
เป็นกำลังใจให้น๊ะ


โดย: ปลายฟากฟ้า วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:47:45 น.  

 
ดีใจด้วยน้า...ที่ได้งานใหม่ ไงเราก้จะเป็นกำลังใจให้อีกแรงนะจ๊ะ สู้ๆจ้า :-) ปล.กำลังอยู่ในสถานการณ์นี้เหมือนกันจ๊ะ


โดย: แจน IP: 203.154.155.18 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:13:14 น.  

 
ขอแสดงความยินดีกับพี่หมิวด้วยค่ะ
งานใหม่ที่นี่อาจจะดีกว่าที่เก่าก็ได้นะคะ

"อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลง" เห็นด้วยมาก ๆ ค่ะ

บางครั้งการเปลี่ยนแปลงอาจจะเปลี่ยนชีวิตเราก็ได้นะคะ
หากเรามีความเชื่อมั่น ยีนส์เชื่อว่าพี่หมิวทำได้ค่ะ และก็ออกมาดีด้วยค่ะ ...ขอเป็นกำลังใจให้พี่คนนี้เสมอคะ

สุขสันต์วันฮาโลวีนนะคะ ขอให้พี่หมิวมีความสุขมาก ๆ ค่ะ


โดย: roslita วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:33:17 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะน้อง สู้ๆ อดทน และอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะ


โดย: pepsi&dollar IP: 75.64.95.141 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:51:08 น.  

 
เย๊ๆๆ นึกว่าพี่หมิวจะงานยุ่งจนไม่มีเวลาทำ blog ซะแร้ว... ดีใจจังได้อ่านต่อจากคราวที่โพสในห้อไกลบ้านเมื่อปีที่แล้ว


โดย: ปังปอน IP: 58.9.19.187 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:59:12 น.  

 
อ้าวอ่านมาตั้งนานไหงมาปิดท้ายด้วย รูปเมืองชิคาโก้ซะได้
มีนัยนะป่าว?


โดย: pecochan วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:15:11 น.  

 
เราจิ้มภาพมาผิด กิกิ


โดย: สหมิว (Be a good guy ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:48:14 น.  

 
first of all, im sorry if this text bothers you. the thing is i want to know about your study, all information, because i heard that you are studying but you can work full time everyday. how come? can you please share the details.it would be so nice because i wanto work full time to get some money too but i cant because i have to go to school in the morning and i don't like this school and the class that much. i wanna change. if it's ok, please email me at starbucks305@hotmail.com. i really need the in formation. thanks na ka

p.s. sorry but i can't type in thai because of my notebook.
looking forward for your reply.


โดย: K IP: 69.201.142.210 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:3:07:18 น.  

 
สวัสดีเจ้า เพิ่งสะเปะสะปะมาเจอบล๊อคคุณหมิวเข้า อ่านตั้งแต่ตอนแรก แล้วติดหนึบเลยค่ะ(ยังไม่จบเลยค่ะ)

ขอบคุณนะคะ ที่เขียนเรื่องดีๆ มาให้อ่าน ชอบมากๆ เลยล่ะค่ะ เชื่อมั้ยว่าบางตอนเขียนเห็นภาพมากๆ ทำเอาเราร้องไห้โดยไม่รู้ตัวเลย เราก็เป็นลูกช้างเหมือนกับคุณค่ะ ไม่ทราบว่าคุณหมิวปีอะไร

ตอนนี้อยู่ที่ Indiana ค่ะ ทำงานเป็นเด็กเสริฟ์ (มือใหม่หัดเสริฟ์ค่ะ)เหมือนกัน แล้วมีปัญหาหนักใจแต่พอมาอ่านเจอเรื่องหนักๆ ่ของคุณที่โหดกว่าร้อยเท่า ก็เอามาเป็นกำลังใจฮึดสู้ค่ะ สิ้นปีนี้อาจจะได้ย้ายไป Albany ที่นิวยอร์ค หวังว่าคงจะได้เจอกันนะคะ
์n_reunkul@hotmail.com ยังไงก็แอ็ดมาไว้คุยกันนะคะ


โดย: Indygirl IP: 71.65.40.211 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:11:46 น.  

 
แอดไม่ได้อ่ะ งง รบกวนอีกรอบนะเจ้า


โดย: สหมิว (Be a good guy ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:19:12 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณหมิว ไม่ทราบว่าจำเราได้ไหม
เป็นกำลังใจให้นะคะ
แล้วเราก็จะเอาความอดทนต่อสู้ของคุณหมิวเป็นตัวอย่างในชีวิต เพราะเรากำลังจะเดินทางไป NY ในเดือนมกราคม ที่จะถึงนี้แล้วนะคะ มีอะไรแนะนำเราด้วยนะคะ
พอดี เพื่อนเราเค้าติดต่อ กลับมาแล้ว แต่ก็ยังต้องไปหางานเอาดาบหน้าเหมือนเดิมนะคะ มีอะไร แอดมาที่นี่ได้เลยนะคะ
gamkaew@hotmail.com



โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:51:13 น.  

 
เขียนเรื่องเก่งนะ .... เล่าเรื่อย ๆ ครับ


โดย: POL_US วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:34:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.