Bloggang.com : Be a good guy : เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ

เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ

“คุณน้อง พี่มีเรื่องเม้าท์”
“ฆ่ะ เรื่องไรหรือฆะ”
“แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ ภาษาใหม่หรือ แร๊งแรงมากๆๆๆ”
“อิอิ นิ๊ดส์หนึ่ง”

“คืองี้วันก่อนพี่รอรถเมล์อยู่คุณน้อง จู่ๆก็มีเสียงเพลงดังสนั่นมาแต่ไกล จนมาจอดติดไฟแดงข้างหน้า คุณน้องรู้ไหมฆะ ว่าเพลงที่เขาเปิดในรถเพลงอะไร”
“หมอลำป่ะ อิอิ”
“แรงกว่านั้น โอ่เอ้ย บองเอ้ย เอ๊ะเอ๊ะบองเอ็ย กันตรึมฆ่ะ กันตรึม เขมรมาเองเลย บอกแล้วไงเอเชียแรงมากตอนนี้”

ฉันรัวแป้นพิมพ์แทบไม่ทัน แชตติดพันแบบลุกหนีไปไหนไม่ได้กับพี่วัธ เกย์เกิดก่อน หนุ่มหล่อมาดแมนนิดๆว่าที่ดร.ในอนาคตอันใกล้นี้

“แรงเหมือนคืนนั้นหรือเปล่าพี่”
“แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ อันนั้นพี่รับไม่ได้”

คืนนั้นวันแรงงาน เมืองนิวยอร์คเงียบแบบผิดปกติทางเพศ รถราก็ไม่เยอะ คนเดินสวนไปมาก็แทบไม่มีเหยียบตาปลากัน ฉันกับพี่วัธและพี่เจกำลังมุ่งหน้าไปยังเธคเกย์กลางเมือง พอถึงที่หมายแท๊กซี่จอดไม่ไกลจากเธคนัก พร้อมทั้งรอรับค่ารถพร้อมทิป ในใจฉันนะไม่อยากให้มันเลย อีพวกไบ๋นี่เวลาไปทานข้าวชอบโกงทิปกรูดีนัก หึหึ แต่พูดแล้วชีวิตเลือกเกิดไม่ได้จริงๆนะ แท๊กซี่ร้อยล่ะ 90 ได้มั่งของนิวยอร์คเป็นพวกไบ๋ จากอินเดีย บังคลาเทศ เนปาล ปากีสถาน ทั้งนั้น อี๊ๆๆๆๆๆดั้นเกลียดมาก นี่ถ้าไม่จำเป็นนะ ไม่ยอมนั่งแท๊กซี่หรอก

แสงไฟแว่บๆแบบล่อแมงดานาส่องสว่างอยู่เบื้องหน้า พร้อมทั้งชาวเราเสื้อผ้ารัดนุ่งน้อยชิ้น โชว์หุ่นอวบอูม ไม่ผิดแน่ สถานที่อโคจรของคนทั่วไป แต่เป็นสวรรค์ของชาวสีม่วง

“คืนนี้คนจะเยอะไหมนะ”
“แต่เมื่อคืนคนเยอะมากกกก” พี่เจเริ่มโปรย
“เอ๊ะ เมื่อคืนพี่ก็มาหรือ”
“ใช่จ๊ะ”

ฉันสาวก้าวตามหลังไป เพราะอายุน้อยสุด ปล่อยให้พี่ๆเขาจ่ายเงินไปก่อน ค่าเข้า 20 เหรียญ แพงฉิบหาย เอาแลกดริ้งไรก็ไม่ได้อีกนะ แถมการ์ดที่อยู่หน้าร้านตัวใหญ่ยังกะยักษ์วัดแจ้ง หน้าดุเหมือนหมาว้อ

“20 เหรียญ” มองเหยียดๆ
“เอาไป” ฉันกรีดแบงค์ออกมาก่อนยื่นให้ พร้อมทำหน้าเชิ่ด ไม่ชอบกิริยาที่มันแสดงต่อฉันเวลานี้เลย ทำไมว่ะกรูก็มีเงินมาเที่ยว หรือเห็นว่ากรูเป็นเกย์หัวดำ ดั้งแหมบ กรามบาน ทำท่าทางไม่ต้อนรับเชียว ชิส์

“เอ้าส์ มันส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” พอเข้าไปเท่านั้นล่ะ คุณพี่ทั้งสองก็ออกท่วงท่าลีลาเร่าร้อน ทั้งโยกย้ายส่ายสะโพกเข้ากับจังหวะเพลง ส่วนฉันก็เอามันส์แบบคาราบาวบ่าวบ้านนอก ผู้คนคืนนี้ดูโหวงเหวงไงไม่รู้ สงสัยเกย์ผู้ดีคงหนีออกนอกเมืองไปพักผ่อนกัน ปล่อยให้เกย์ตามมีตามเกิดมาเที่ยวกันซะมากกว่ามั่งคืนนี้

“พี่ไปซื้อดริ้งก่อนนะ เอาไรแม๊ะ”
“ไม่ค้า”

ฉันปลีกตัวออกมาจากวงแดนซ์ พุ่งเข้าหาบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ อุ๊ย….มั่นมากๆ ถ้าเป็นฉันคงไม่กล้าทำงานที่นี่เด็ดขาด เพราะนอกจากจะต้องถอดเสื้อทำงานแล้ว ยังต้องใส่กางเกงลิงตัวเดียวอีก แถมกางเกงลิงตัวจ้อยก็บางเฉียบ ชนิดที่ว่าไม่ต้องเพ่งต้องพินาอะไรมากมายก็แทบจะทะลุออกมาตำตาตำใจ กิกิ

“ขอมาลีบูลส์แก้วสิรูปหล่อ”
“ได้”
“คืนนี้บีซี่ไหมจ๊ะ”
“ก็โอเค”
“ปกติทำงานวันไหนมั่งหรือจ๊ะ”
“แบ๊ะแบ๊ะ” กรีฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐ นึกว่าหล่อแล้วจะมาเล่นตัวขนาดนี้มันเกินหล่อไปแล้วนะ ดริ้งวางลงตรงหน้า ฉันเอามือสางผมก่อนล้วงไปควักเงินออกมาวาง 10 เหรียญ

“ไม่ต้องทอน ขอบใจสำหรับการบริการที่ยอดเยี่ยม” ฉันพูดประชดถอยหลังฉากแล้วจิกปลายส้นเข็มหมุนติ้วออกมา

อึก อึก เดินยังไม่ถึงกลุ่มแดนซ์ ดริ้งก็หมดแก้ว ฉันวางทิ้งไว้แถวนั้นล่ะ มาตามเก็บเอาเองล่ะกัน ชิส์

“โอเคไหมหนู”
“จร้า แต่คืนนี้คนน้อยจังนะพี่นะ”

ฉันทำหน้าเซ็งก่อนเต้นหมุนไปรอดๆ ข้างซ้ายมือคุณปู่วัยเกือบ 60 กำลังดิ้นอย่างเมามันส์ พอเพลงขึ้นจังหวะบีบหัวใจ แกก็ถอดเสื้อโชว์พุงพล้วย ฉันเบือนหน้าหนีไปอีกนิด เจอแกงค์กระเทยอินเดียนุ่งสาหรี่มาเต้นระบำแขก พร้อมกับกลิ่นที่เป็นอมตะ กรูอยากอ๊วกๆ

“เวรกรรมหรือไรแต่ปางไหนนั่น กรี๊ดดดดดด”

ช่างมันเถอะ ไหนๆก็เสียเข้าแพง เสียค่าดริ้งให้บาร์จอมหยิ่งล่ะ เพลงมันส์ๆแบบนี้ก็เต้นแอโรบิกออกกำลังกายลดความอ้วนไปล่ะกัน ฉันเริ่มออกลีลายกแขนขวา บ้าพลัง ผ่านไปก็หลายสิบเพลง เหงื่อกำลังออกได้ที่ เพลงกำลังซึมเข้าไปถึงทุกอนูของไขมันในกาย

“กรีฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐฐ คุณพี่วัธ ดูนั่น”
“อะไรน้อง”
“ถุงทูโก ถุงทูโก”
“ทำไม ทำไม อะไรนะ”

ฉันกับพี่วัธหยุดชะงักการเต้นไปเหมือนถูกมนต์ดำสะกด ภาพที่เห็นเบื้องหน้า เป็นกลุ่มอาแป๊ะวัยใกล้แซยิดมาในชุดกางเกงสีน้ำตาล เสื้อกล้ามตราห่านคู่ ไม่ใช่แค่นั้น แกยังพกถุงทูโก ซึ่งคาดว่าในนั้นมีกล่องข้าวมาด้วย ไม่ใช่แค่พวกฉันเท่านั้นที่หยุดเต้นแล้วมองดู เกย์หัวทอง เกย์อินเดีย ก็พากันซุบซิบนินทาไปต่างๆนานาด้วย

“แรงมาก”
“ฆ่ะ แรงงแบบนี้ไม่ไหวนะ น้องอายแทน”
“พี่บอกแล้วไง ตอนนี้เอเชียแรง”

นี่ก็เป็นแค่เพียงเหตุการณ์เล็กน้อยที่ผ่านเข้ามาให้เจาะเจอ แต่อย่างว่าล่ะนะ คนเอเชียอย่างพวกเรา ทั้งเก่ง ทั้งสวย กิกิ ทั้งฉลาดคณิตศาสตร์มากกว่าพวกฝรั่งดั้งโด่ง เพียงแค่เราเพิ่มความมั่นใจขึ้นมาอีกนิดหน่อย ต่อไปพื้นที่ว่างในสังคมคนเมกันก็คงยังพอมีให้เราได้เข้าไปอาศัย

แต่แรงแบบที่กล่าวมาข้างต้น สมควรจะเอาเป็นเยี่ยงอย่างหรือไม่ก็พิณากันเอาเอง สำหรับน้องแล้ว ไม่ไหวอ่ะฆ่ะ น้องเห็นแล้วรู้เลยว่าที่ฝรั่งมันทำสายตาเหยียดน้องคืนนั้น เพราะอะไร