Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
11 ธันวาคม 2550
บล่าๆนินทากาเลกาลี
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
บล่าๆนินทากาเลกาลี
https://www.youtube.com/watch?v=JMOWffelZ4A
คืนหนึ่งบนรถไฟฟ้าที่วิ่งจากแมนฮันตันสู่ควีนส์
ได้เท่าไหร่
บี๊ไหม
สโลว์บัดซบ
จริงดิ ของฉันเรื่อยๆได้มา 100
อิจฉา เบื่อมากเลย
ถ้านั่งซับเวย์ในนิวยอร์คแล้วได้ยินบทสนทนาภาษาไทยประมาณนี้ คุณผู้ฟังทุกท่านกรุณาอนุมานได้เลยนะครับว่า ทั้งคู่ทำงานร้านอาหารไทยสักแห่งหนึ่งแถวนี้ล่ะ แล้วถ้าทำตัวเนียนๆแบบว่าไม่ให้ทั้งคู่รู้ตัวว่ามีคนไทยแอบได้ยิน เรื่องราวต่อไปก็อาจเป็นการเม้าท์แตกใครสักคนที่เรารู้จัก
แก๊ ฉันล่ะเบื่อทำงานกับยัย จริงๆ
ทำไมล่ะ
วันนี้นะ ฉันกำลังเทคออเดอร์ลูกค้าอยู่ หล่อนไม่รู้พุ่งมาจากไหน ตัดหน้าไปเฉยเลย โชว์พาวว์ ยังกะหล่อนทำงานเก่งนักนี่ โธ่เอ้ย
หยามกันชัดๆ
นั่นสิ ร้านฉันก็มีพวกมนุษย์แรงเยอร์อีกคนล่ะ
จริงดิ
กินแรง งี่เง่า บล่า บล่าๆๆๆ
คนไทยเวลาอยู่ไกลบ้านสังคมแคบ ถามไปถามมาแทบจะรู้จักกันหมด ในเมื่อประชากรน้อยแบบนี้ วงการนินทาก็มีวัตถุดิบให้ปู้ยี้ปู้ยำน้อยตามไปด้วย คนถูกสรรเสริญลับหลังจึงหน้าตาซ้ำไปซ้ำมา
ฉันล่ะเบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆ
นั่นสิ เราฟ้องพี่เขาเลยไหม เผื่อเขาลดตารางมันลงอ่ะ
ถูก
ทำไมคนไทยชอบนินทา พูดลับหลัง บล่าๆๆๆๆด้วยอีกคน ยิ่งคนไทยที่มาอาศัยอยู่ไกลบ้านไกลเมืองยิ่งอาการหนัก จนถึงกับมีคำเตือนของบรรดาขาใหญ่ที่มาฝังรกรากอยู่เมกาจนเป็นเมกันไปแล้วหลายคนว่า
ถ้าน้องหมิวอยากอยู่เมกานานๆอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับคนไทยนะครับ
คนไทยด้วยกันเองล่ะตี้ไว้ใจ๋บ่ได่เจ้า
พี่ไม่ยุ่งกับคนไทยเลยค่ะ
ตอนแรกหมิวก็ค้านหัวชนฝา หน้าชนดิน ลิ้นจุกปาก ว่าไม่จริ๊งๆๆๆๆไม่จริง เป็นคนไทย มาอยู่เมืองนอกทั้งที ต้องรักสามัคคีกันสิ ไม่เชื่อเด็ดขาด
พอวันแล้ว ยัยหมิวนะ ภาษาอังกฤษกระเหรี่ยงมากๆเลย มาเป็นเวทได้ไง
วันเล่า โอยยยย คนนี้อย่าไปยุ่งเลยนะเธอ อย่าไปฟังไรมาก ไว้ใจไม่ได้ บล่าๆๆๆๆๆ สรรเสริญชั้นกันใหญ่
ข้าเจ้าเลยขอบ๊ายบายๆตำแหน่งนางงามมิตรภาพ เป็นคนเก่าของที่นี่ไปอีกคน แต่ ไม่ใช่ว่าไปบอกต่อให้คนไทยหวาดกลัว ระแวงระวังภัยจากคนไทยด้วยกันหรอกนะ ส่วนมากจะสอนน้องๆที่ตั้งใจจะมาใหม่ให้รู้จักคิดเป็น แก้ปัญหาเป็น และมีความอดทน บนพื้นฐานของการทำดีเป็นที่ตั้ง
ส่วนเรื่องพวกปากหอยปากปู ปากไม่มีหูรูด ปากว่าตาขยิบ ปากปราสัยน้ำใจเชือดคอ (เห็นไหมคนโบราณเขาคิดคำด่าไว้ให้เยอะ แสดงว่าคนพวกนี้มีเยอะจัด) ก็ให้จัดการเป็นรายๆไป หลบได้ก็หลบ เบี่ยงได้ก็หนี แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆก็สู้ไปเลย อย่ามาข่มให้มากนัก หมดยุคนางทาสแล้วนะ
เธอ นี่นะ ฉันว่าจะซื้อลาแมร์ล่ะ เธอว่าดีแม๊ะ
ฉันใช้อยู่
เสื้อฉันสวยใหม่ ฉันอยากใส่สกินนี่อ่ะ กำลังลดน้ำหนัก
ฉันมี 3 ตัวล่ะ
นั่งฟังไปเพลินๆเหมือนฟังนกกระจิบกำลังคุยเรื่องหนอนตัวใหม่ ฝนกำลังตกพร่ำๆข้างนอก อากาศหนาวจัด ฉันเริ่มหลับตาลง ทำจิตใจให้ว่างเปล่า สงบ มีสมาธิ เมื่อลืมตาขึ้นมา มองไปยังภาพมุมเดิมอีกครั้ง เห็นแต่ปากที่กำลังขยับๆไม่หยุด แต่ไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว
บางทีการปิดกั้นตัวเอง ไม่รู้ ไม่ฟัง ไม่เห็น ไม่สนใจ อยู่ในโลกส่วนตัวก็ดีนะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องมารับรู้เรื่องบล่าๆจากคนไทยไกลบ้านด้วยกันเอง
Create Date : 11 ธันวาคม 2550
Last Update : 11 ธันวาคม 2550 2:55:54 น.
22 comments
Counter : 820 Pageviews.
Share
Tweet
เอาหูไปนา เอาไปไร่เน้อ อย่าคิดอะไรมากคับ มีเว็บของฝรั่งเค้าบอกว่าให้ทำอย่างนี้คับ ให้เดินเข้าใกล้ ๆ หน้าอริของเรา แล้วพูดดัง ๆ ว่า I'm better than you. Seriously, I AM BETTER THAN YOU จากนั้นให้หัวเราะแบบนางพญา(ตงฟางปุ๊ป้าย
)คับ 5
5
5
5
5
แล้วมันจะอายคนไปเอง อิอิอิ ลองเอาไปใช้นะคับ
โดย: พี่วัธ IP: 198.139.33.204 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:2:45:38 น.
แม่นหล่ะตัว เรื่องนินทานี่เป็นเหมือนวัฒนธรรมไทย
อีกอย่างหนึ่งไปแล้วหล่ะ ฝรั่งก็เป็นเหมือนกันแต่ก็
ไม่อาการหนักเท่าพี่ไทย
โดย: ป้ามะลิ (
ป้ามะลิกับลุงมะระ
) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:3:58:20 น.
อย่าไปสนใจเลยค่ะ..
โดย:
BLACK BERRIES
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:4:09:15 น.
" บางทีการปิดกั้นตัวเอง ไม่รู้ ไม่ฟัง ไม่เห็น ไม่สนใจ อยู่ในโลกส่วนตัวก็ดีนะ "
^
^
เห็นด้วยอย่างที่สุดค่ะ ตอนนี้ก็ทำอยู่ และจะทำต่อไป
โดย:
Picike
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:5:36:48 น.
ไม่น่าเชื่อเลยเนอะการทำงานในร้านอาหารไทย คนไทยด้วยกันจะรังแกกัน
พี่ว่าน้องมิวทำถูกแล้วล่ะ ปิดหูปิดตา อย่าไปฟังพวกเหล่านั้น พวกที่ชอบว่ากันไม่เคยเห็นใครดีกว่าตัวเองได้
พี่รู้สึกภูมิใจและเป็นเกียรติมากที่น้องไปอ่านเรื่องสาวห้างฯของพี่ ตอนนี้เหลือเวลาทำงานที่ห้างแค่หนึ่งอาทิตย์ พี่ก็จะลาออกกลับไทยไปงานแต่งงานน้องสาวพี่ แล้วไม่กลับมาทำงานเป็นสาวห้างฯ ให้ใครรังแกอีกแล้ว
ตอนนี้พี่อัพเดทตอนใหม่แล้วและคงจะจบในอาทิตย์นี้พร้อมกับอำลาตำแหน่งสาวห้างฯ ถ้าว่างไปอ่านน่ะค่ะ
พี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้อง เราต้องสู้เพื่อรักษาสิทธิของเรา อย่าให้ใครมาเอาเปรียบเราค่ะ และไม่ต้องไปคบกับพวกชอบนินทาคน ปวดหัวเปล่า ๆ
โดย: jiney6 (
สวยตลอดกาล
) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:5:50:40 น.
พี่วิสกี้คนนึงล่ะค่ะ มีเพื่อนคนไทยที่นีน้อยมากๆ เลย คิคิ
เรื่องนินทา เรื่องอวด เรื่องโชว์สารพัด ฟังๆ แล้วก็ไม่ต้องสนใจ ไม่เก็บไปคิดค่ะ
โดย:
วิสกี้โซดา
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:6:53:11 น.
อย่าไปสนใจเลย พวก...เวลาว่างเยอะจัด เยชอบนินทาคนอื่นๆๆ คุณสหมิวลองถามไปซิว่า ที่บ้านไม่มีกระจกเหรอ เลยไม่ได้ดูตัวเองเลยยยยยยยยยย
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:12:57:35 น.
บุคคลบางประเภท มักให้ความสนใจและพูดถึงคนอื่นมากกว่าตนเอง กิเลสของคนมันมักจะมากเกินความจำเป็นในการใช้ชีวิตประจำวันของเรานัก ขอแค่วันนี้เรามีสติและรู้ว่าเรากำลังทำรัยอยู่ ใครจะงัยก็ช่างเค้า เพราะเราห้ามความคิดและปิดปากคนไม่ได้
บุคคลประเภทนี้น่าสงสารค่ะ เพราะเค้าจัดการกับความคิดและริษยาของตัวเองไม่ได้ คนไทยด้วยกันแท้ๆ อยู่แปลกที่แปลกทางน่าจะยิ่งรักกัน เพราะมาจากแผ่นดินเกิดเดียวกัน ช่วยเหลือรัยกันได้ก็น่าจะช่วยกัน น้ำใจคนไทยด้วยกันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้...
แต่พี่ก็ยังเชื่อว่าคงมีคนไทยบางคนไกลบ้านบางคนที่ไม่เป็นแบบนี้ค่ะ อย่างน้อยก็น้องหมิวคนนึงล่ะ งัยก็ปล่อยให้เป็นเสียงนาเสียงกาไปนะคะ เดินหน้าตามเป้าหมายของเราต่อไปค่ะ สู้ๆ นะคะ คิดถึงเสมอเลยค่ะ
โดย:
PoH13
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:14:07:24 น.
วันนี้เพื่อนคนไทยเพิ่งบ่นดังนี้
"ช่วงนี้สโลว์จัง กินแค่การันตี 45 เหรียญ"
คนไทยก็คุยกันอยู่แค่นี้จริง ๆ
โดย:
pecochan
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:15:29:19 น.
จริงด้วยอะ
วันก่อนได้ยิน "ทิปทุบสถิติ น้อยสุดเป็นประวัติการณ์"
โดย:
มันจะดีเหรอคะ
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:16:01:14 น.
อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ...คนไทยไกลบ้านก็จริง แต่คิดว่าแต่ละคนพื้นฐานต่างกัน....ตอนพี่ไปอยู่ที่เมกา..ทั้งๆที่พี่หน้าตารับแขกออกอย่างนี้.. ยังมีคนไม่ชอบขี้หน้าพี่เฉยเลย...สงสัยพี่สวยกว่าเค้าอ่ะค่ะ....แต่พี่ไม่สนใจ เพราะใจเราไม่คิดอะไรเราก็ไม่เดือนร้อนค่ะ หลีกเลี่ยงคนที่ไม่ชอบเราจะดีกว่า...คนชอบเรามีเยอะค่ะ...ต้องทำใจน่ะค่ะ....
โดย:
ซ่อนทรายแก้ว
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:23:18:50 น.
ฮ่ะๆ..มองเห็นภาพเข้าใจเลยค่ะ
ยังดีป้ามีลูกมีสามีให้ดูแล วันๆยุ่งวุ่นวายกับครอบครัว
เลยไม่ทำให้มีเวลาสุงสิงกับใคร อยู่กับตัวเองสบายที่ซู้ดดดด..
โดย:
ปูขาเก เซมารู
วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:1:30:07 น.
น้องสหมิวต้องอดทนค่ะ เพราะเมื่อเราออกมาทำงาน เราจะเจอคนที่พึงไม่ประสงค์มาก
แต่จำไว้น่ะค่ะว่าเราต้องรักษาสิทธิของเรา ถ้าเราไม่พูดเหมือนพี่ตอนแรกให้นังยักษ์และเด็กนรกรังแก ด่าว่าพี่ ทั้ง ๆ ที่พี่ไม่ผิด มิหนำซ้ำยังเอาพี่ไปประจานต่อหน้าสาธารกำนัล ทำให้พี่อับอาย เพราะพี่ทำตัวเหมือนนางเอกมากไป พวกมันเลยรังแกได้รังแกดี พอวันหนึ่งพี่ลุกขึ้นมาปกป้องสิทธิ มันก็รู้ว่าคนอย่างพี่ก็เอาจริง คนเราน่ะเป็นเรายอม ไม่ปริปาก มันก็ได้ใจ รังแกได้ รังแกดี พอเราลุกขึ้นมาสู้ พวกมันก็รู้ว่าเราเอาจริง มันก็ถอย
น้องมิวพี่เข้าใจความรู้สึกคับแค้นใจของน้องดี พี่ขอให้น้องผ่านพ้นวิกฏตเหล่านั้นมาได้ บางครั้งเราจะทำตัวเป็นคนดี ให้พวกมันด่าว่าไม่ได้ เพราะเราเป็นคน ไม่ใช่สัตว์ เราต้องรู้จักปกป้องสิทธิ พูดด่ากลับไป ใครดีกับเรา เราก็ดีด้วย ใครร้ายมาก็ร้ายกลับ
พี่ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ พี่เคยผ่านช่วงนี้มาแล้ว เข้าใจความรู้สึกค่ะ มีอะไรก็มาเล่าให้พี่ฟังน่ะ ถ้าพวกมันรังแกน้องอีก
โดย: jiney6 (
สวยตลอดกาล
) วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:3:26:32 น.
หมิว เราก็เจอแบบหมิวแหละ แต่ไม่ใช่คนไทยด้วยกันเพราะ ที่ไอร์แลนด์คนไทยจะรักกัน ดูแลกันเหมือนญาติ แต่ที่ทำงานเราโดนยายไอริสกับอิงลิชนี่แหละตัวดี บลา บลา ทั้งวันยังกับว่ามันเลิศเลอเพอเฟกซ์อะไรนักหนา
โดย: ไอริส IP: 212.187.194.74 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:4:11:25 น.
โอ้ มันมีจริงนะคะเนี่ย โชคดีที่คนไทยแถวนี้ไม่ค่อยมี 55 ล้อเล่นค่ะ หาเพื่อนดีๆมันก็ยากค่ะมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง
บางทีอยู่กับเพื่อนผู้ชายก็ดีไปอีกแบบแต่ว่าเค้าก็จะำพูดแนวผู้ชายน่ะค่ะ
โดย:
thaispicy
วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:6:14:02 น.
หมิว วันนี้เป็นครั้งแรกที่เข้ามาอ่านบล็อกหมิว ขอบอกว่ามันมาก ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ จะให้มันสวยงามเหมือนกุหลาบดอยตุงเป็นไปไม่ได้หรอก ยังอ่านเรื่องของหมิวไม่หมดเลยอ่ะ พรุ่งนี้ต้องไปแบกจานเหมือนกัน อยากบอกว่าเราทำเสริฟอยู่ในโรงแรมสี่ดาวที่ไอร์แลนด์ จานใหญ่กว่าของหมิวอีก อยากตายวันละหลายรอบ เหมือนกันแต่ต้องอดทนค้า เลิกงานพรุ่งนี้จะมาอ่านต่อน่ะ หมิวน่ะ อย่าท้อ เราจบจากมอ สงขลานครินทร์ ยังคิดอยู่ทุกวันนี้เลยว่าทำไมฉันต้องมาแบกจาน
โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:8:06:33 น.
อันนินทากาเล เหมือนเทน้ำ ....... ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน
แม้องค์พระปฏิมายังราคิน ......... มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้น คนนินทา
เป็นกำลังใจให้หมิวตลอดน่ะ แต่เราสงสัยจังทำไม ค่าแรงต่อชั่วโมงน้อยจังล่ะหมิว เราอยู่ที่ไอร์แลนด์ ชั่วโมงล่ะ สิบยู ถ้าหมิวเบี่อนิวยอร์ค คิดจะมาเสริฟบนเกาะไอร์แลนด์ หมิวติดต่อมาหาเราน่ะ จะฝากงานให้ (เพื่อนเปิดร้านอยู่ บีซีมาก) ชอบคนอย่างหมิวจังเลย คิดดี ทำดี แล้วดีเองแหละ
โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:7:45:59 น.
เห็นด้วยวว่าถ้าอยากอยู่เมืองนอกนานอย่ายุ่งกับคนไทยให้มานนัก นิสัยนินทาชาวบ้านเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดแล้วล่ะมั่ง เห็นใครดีกว่าไมได้ ยิ่งอยู่ต่างบ้านด้วยแล้วล่ะก็พอเห็นใครได้ดีกก็จะเกิดอาการอิจฉา ทางที่ดีอย่าไปยุ่งกับพวกนั้นดีกว่า ชาวต่างชาติถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนบ้านเราแต่พฤติกรรมก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ตรงไปตรงมากว่าคนไทยเยอะ ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆต่อไป เราก็เลี่ยงโดยการไม่สนทนากับนกลุ่มนี้ซะ ปล่อยให้เขาเป็นพวกตาร้อนต่อไป จิตใจเขาไม่สงบแน่นอนเพราะต้องคอยคิดหาเรื่องมาติเตียน ทำให้จิตใจนั้นร้อนรุ่ม ไม่มีความสุข ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อคนะคะ ขอให้โชคดีในการทำงานะคะ แล้วจะเข้ามาอ่านใหม่นะ ชอบเรื่องที่เขียน โดนใจเห็นด้วยอบ่างยิ่ง
โดย:
pipo logo
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:8:47:53 น.
ผมอยู่นี่ก็แทบจะไม่รู้จักคนไทยที่ไหนเลยครับ แค่ที่อู่ เวลาเอารถไปเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง กับพี่เจ้าของร้าน grocery ไทย และพี่อีกคนสองคนเองครับ
ผมว่าอยู่ตัวคนเดียวสบายใจกว่าครับ ไม่รู้ ไม่เห็น ก็ไม่ต้องเอาเรื่องใครมาให้หนักความคิดเรา แล้วเราก็ไม่ต้องไปเป็นขี้ปากใครด้วย
โดย: ภวชโลทร IP: 72.196.216.133 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:15:02:53 น.
เหอๆ พอเข้าใจคุณหมิวอ่ะ สมัยก่อนผมเรียนอยู่ญี่ปุ่น คนไทยที่มหาลัยจับกันเป็นกลุ่ม นินทากันกระจายอ่ะ สมัยอยู่ที่นั่นผมเลยมีคนไทยน้อยๆมากๆ
ตอนนี้เพิ่งย้ายมาอยู่อิตาลี พี่คนไทยที่สนิทกันก็เล่าให้ฟังเหมือนกันว่าแกสนิทกับคนไทยไม่กี่คน เพราะกลุ่มที่ชอบจัดตัวกันนั้นช่างนินทาเหลือเกิน
เอาเป็นว่าอย่าไปสนใจเลยนะคุณหมิว ให้อภัย แล้วทำใจให้สบายดีกว่า จะได้มีความสุข เป็นกำลังใจให้นะ
โดย: บุ้ง IP: 62.101.126.236 วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:2:11:09 น.
คืนนี้กำลังจะเดินทางไป New York หลายๆ ครั้งที่เข้ามาอ่านทำให้เห็นมุมมองมากมายผ่านตัวหนังสือ หวังว่าคงจะได้เดินเจอกันบ้างนะ
โดย: โทชิ IP: 124.120.7.184 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:17:28:44 น.
เข้มแข็งไว้นะจ๊ะ ชั้นรู้ว่าแกไม่ยอมแพ้พวกมันๆๆ หรอก
โดย: สกี IP: 118.172.40.98 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:1:49:40 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.