Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 ตุลาคม 2550
การมาเยือนของสายลมหนาว
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
การมาเยือนของสายลมหนาว
ตี 1 แล้ว บนรถไฟสาย 7 ผมกำลังเดินทางกลับบ้าน เพื่อนร่วมทางในคืนนี้ คือ หนาว เพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักกัน ทั้งชื่อและฤดูกาลที่กำลังก้าวเข้ามา
เพื่อนหลายคนพยายามบอกว่า นี่มันคือ ฤดูใบไม้ร่วง ยังไม่ถึงหน้าหนาวของจริง แต่สำหรับผมแล้ว นี่มันหน้าหนาวชัดๆ คนเพิ่งมาจากประเทศแถบเมืองร้อน คงต้องตอบเช่นเดียวกับผม
"หนาว" เกิดที่นี่ เป็นคนไทย สัญชาติ เมกัน มีเรื่องราวมากมายที่ผ่านในชีวิตของเธอ ทำให้มุมมองเกี่ยวกับสังคมเมกันในสายตาผมได้เปิดกว้างมากยิ่งขึ้น
ผมบอกลา หนาว ที่สถานี 74 หนาวเดินลงไปพร้อมกระชับเสื้อปกป้องลมหนาวที่กำลังพัดปกคลุมไปทั่วเมืองนิวยอร์ค
ผมกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆรถไฟฟ้าก็พามาถึงสถานีปลายทางของผมที่ 61 woodside เช่นเดียวกัน ผมพยายามเอามือถูกันแรงๆ ก่อนนาบอาบไปทั่วใบหน้า เมื่อเจอวูบแรกของลมหนาวที่ปะทะเข้ามาทักทาย เมื่อประตูรถเปิดออก
ถ้าหากถามว่า 3 ฤดูที่เมืองไทย ผมชอบฤดูไหนมากที่สุด ผมคงต้องตอบว่าฤดูหนาว เพราะ มันเป็นเวลาที่ดอกบัวแดงจะบานสะพรั่งกลางหนองน้ำในยามเช้า ไม่ว่าจะหนาวแค่ไหน ผมก็จะว่ายไปเก็บสายบัวมา แกงใส่ปลาทูกินกับน้องๆ
อีกอย่างมันมันคือฤดูแห่งรอยยิ้ม เวลามองดูใบหน้าของพ่อกับแม่ ท่านมีความสุข เมื่อมองเห็นท้องนาของเราเอง เต็มไปด้วยรวงข้าวสีเหลืองทองอร่าม มันคือการรอคอยที่เปี่ยมไปด้วยความหวังอันยิ่งใหญ่
แม่มักพูดเสมอว่า ขายข้าวปีนี้แล้ว จะเอาไปทำอะไรบ้าง ส่วนพ่อก็เตรียมค่าใช้จ่ายต่างๆเพื่อลูกแต่ละคนที่กำลังเติมโต
ส่วนผมมีความสุขกับการได้นอนบ้านที่ทำมาจากฟางข้าว ผมมักจะย้ายบ้านไปอยู่คนเดียวที่กองฟาง เมื่อถึงฤดูหนาว บ้านที่ผมสร้างขึ้นมาเอง ออกแบบห้องต่างๆด้วยตนเองตามประสาจินตนาการของเด็กน้อย
แต่ถ้าหากมีคนตายหรือมีข่าวลือเกี่ยวกับเรื่องผีปอบมาเมื่อใด บ้านน้อยของผมก็จะกลายเป็นบ้านร้างทันที เพราะผมจะรีบอพยพกลับมาอยู่กับพ่อแม่
แม่มักถามว่า "ทำไมต้องกลัวด้วย แบบนี้จะไปไหนไกลๆหรือไปอยู่คนเดียวได้หรือลูก"
ผมก็มักตอบไปตามประสาเด็กว่า "โตขึ้นผมคงไม่กลัวครับแม่"
เท้าสาวก้าวอย่างรีบเร่ง ระแวดระวังภัยรอบตัว ลมหนาวยังคงพัดเป็นเพื่อน บางครั้งก็รุนแรงเร้นลอดผ่านเสื้อผ้า แทรกซึมลึกลงไปยังผิวกาย ก่อนกระจายความรู้สึกไปถึงทุกรูขุมขน มันคือสัญญาณการรับรู้ถึงความมีชีวิต
ฤดูหนาวในปีนี้ เดินทางกลับมาทักทายชีวิตผมอีกครั้ง หากแต่ครั้งนี้ ผมไม่มีบ้านฟางอีกแล้ว บ้านหลังใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า เช่าเดือนล่ะ 465 เหรียญ ผมไม่กลัวผีปอบอีก ไม่ใช่ เพราะผมโตแล้ว แต่เพราะผมอยู่ไกลแหล่งที่อยู่อาศัยของความเชื่อแบบเดิมๆต่างหาก
แต่หากสิ่งสุดท้ายที่ยังคงเหลืออยู่ตอนนี้ ผมแค่อยากบอกแม่ว่า ไม่ผมจะโตแค่ไหน ผมก็อยู่คนเดียวไม่ได้ เพราะผมอยากอยู่ใกล้ๆกับพ่อแม่และน้องๆมากกว่า
Create Date : 13 ตุลาคม 2550
Last Update : 13 ตุลาคม 2550 2:02:02 น.
14 comments
Counter : 664 Pageviews.
Share
Tweet
มาจากบ้านนอกเหมือนกันคร้าาาา
ชอบรูปเบื้องหลังมากๆเลยค่ะ
โดย: NuiErnik (
learn4travel
) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:2:38:38 น.
เห็นด้วยกับเจ้าของบล็อกว่า...
ไม่มีที่ไหน ดีกว่าบ้านที่แสนอบอุ่น
ที่เต็มไปด้วยพ่อแม่พี่น้องหรอกค่ะ
โดย:
Nurosy^0^
วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:2:41:24 น.
แวะมาเยี่ยมค่ะ อยู่เมืองใหญ่วุ่นวายดีไหมคะ
โดย:
New Brighton
วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:2:46:01 น.
ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีและร่วงโรย ลมหนาวเริ่มพัดมา มันก็เป็นแบบนี้แหละครับโลกนี้ ผ่านมาก็ผ่านไป อากาศแบบนี้ก็คิดถึงบ้านนะครับ
โดย: ซอร์บอนน์ (
ซอร์บอนน์
) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:4:00:54 น.
แวะมาเยี่ยมค่ะ
อากาศเริ่มเย็นลงแล้ว
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย: จูน (
June4
) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:6:48:57 น.
It's cold here tooo in Seoul, Korea. have a good day....
โดย:
Princess in the Blue
วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:8:53:34 น.
แวะมาอ่านบล๊อคของคุณอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่ยังอยู่เมืองไทย
จนปัจจุบันมาอยู่เมกาแล้ว นี่ก้อใกล้วีซ่าจะหมดแล้วกำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าจะกลับเมืองไทยดีรึเปล่า ไปเปลี่ยนวีซ่ามาดีมั๊ย รู้สึกสับสนมากเลยยังไงก้อขอกำลังใจด้วยนะคะ
โดย: suga IP: 76.209.221.130 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:11:07:00 น.
ทำไมพี่ชายเล่นเหมือนยีนส์เลยค่ะ
ยีนส์ก็เคยสร้างกระท่อมเล็กๆ จากฟางข้าว
ไว้นอนยามฤดูหนาวเช่นกันค่ะ อิอิ
เวลามีคนตายก็กลัวผี..มานอนบ้านกับพี่ ๆ
พอหายกลัวก็ไปนอนใหม่ค่ะ
แล้วไม่ได้นอนคนเดียวนะค่ะ
มีพรรคมีพวกมีแก็งค์ค่ะ อิอิ
กระท่อมฟางอุ่นจริง ๆ นะค่ะ
แต่อันตรายจากไฟเหมือนกัน
ดูแลรักษาสุขภาพบ้างนะค่ะ
อากาศที่นี่หนาวเยือกเย็นจริง ๆ ค่ะ
วันหยุดนี้ขอให้พี่มีความสุขมากๆ ค่ะ
โดย:
roslita
วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:12:11:06 น.
ถึงอากาศจะเริ่มหนาว
แต่ผมว่าผมอ่านบล๊อกเสร็จแล้วแอบอบอุ่นนะครับ
โดย: สตอเบอร์รี่นมเขย่า (
<Strawberry Milk Shake>
) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:12:50:12 น.
นั่นซิหนาวมากเลยเนีอะ นี่แค่ฟอลฤดูใบไม้ร่วงยังหนาวแล้ว ถ้าหน้าหนาวจริงๆนี่อยากหนีกลับไทยทุกทีเลยค่ะ...
ระวังไม่สบายนะอากาศเปลี่ยนแปลง
โดย:
ปลายฟากฟ้า
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:8:00:53 น.
ชอบเข้ามาอ่านบลอคของพี่บ่อยๆ ตอนนี้อากาศที่ซานดิเอโกก็เริ่มเย็นๆแล้ว อ่านแล้วคิดถึงบ้านนอกบ้านเกิดของผมเหมือนกัน คิดถึงพ่อแม่ ครอบครัวที่เมืองไทยมาก อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย หัวอกเดียวกัน
โดย: purin IP: 68.105.65.238 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:12:46:25 น.
หนาวไล่ ๆ กันมาเลยเนอะ ชิคาโก้ กับ นิวยอร์ค
นึกถึงเชียงใหม่ สาย ซุปเปอร์ หมอกลงเยอะ ๆ จัง
โดย:
pecochan
วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:23:44:11 น.
อยากทราบนะคะเรื่องที่เรียนภาษาที่นิวยอร์ก ที่เรียนแค่ 2-3 วัน แล้วก็ใช้สถานะ วีซ่าF1 ได้นะคะ
รบกวนหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากคะ
โดย: *** IP: 124.120.12.108 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:23:24:57 น.
พี่เชียนได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วเหมือนได้อ่านพวกหนังสือนิยาย จินตนาการได้อินมากเลย รู้สึกอบอุ่นด้วย โอเชี่ยนอยู่สวิตเซอร์แลนด์ค่ะ คิดถึงคุณแม่ แอบร้องไห้เลย.. สุขที่ใหนก็ไม่เหมือนบ้านเรา อบอุ่นจัง
คิดถึงแม่
โดย: Oceane IP: 85.1.84.70 วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:5:35:00 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ชอบรูปเบื้องหลังมากๆเลยค่ะ