Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
29 มกราคม 2551
ของฝากจากแดนไกล
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
ของฝากจากแดนไกล
พอมีข่าวว่าเพื่อนคนไหนจะกลับเมืองไทย ฉันมักตื่นเต้นเสมอ รายล่าสุดคือพี่วัธ แกจะเบรคพักสมองเด็กทุนกลับไปเริงร่าที่เมืองไทย หลังจากเลียบๆเคียงๆถามดูว่ากระเป๋าหนักไหม มีซอกเพียงเล็กๆให้หนูบ้างป่ะ
"เอามาเลยสหมิง กระเป๋าพี่ว่าง"
พอถึงวันหยุดปุ๊ป ฉันรีบนั่งซับเวย์เข้าเมือง เพื่อไปซื้อของฝากส่งกลับบ้านนอก กว่า 40 นาทีจากย่านควีนส์ถิ่นที่อยู่อาศัย ฉันมาถึงใจกลางเกาะแมนฮันตัน ของนิวยอร์ค ห้างเซ็นจูรี่ ตั้งอยู่ข้างๆกับกราว ซีโร่ หรือ อดีตพื้นที่ตั้งของตึกเวิร์ด เทรดที่ถูกผู้ก่อการร้ายขับเครื่องบินชน จนถล่มลงไปเมื่อหลายปีก่อน
ผู้คนมากมาย ทั้งคนมาเที่ยว มาไว้อาลัย สารพัดคนเดินไปมากัน ฉันรีบหลบเข้าห้าง ก่อนค้น ควาน คุ้ย เขี่ย หาของถูก ของลดราคา ขอบอกว่าใครชอบช็อปฯแนะนำให้มาที่นี่เลย มีของให้คุ้ยๆเยอะพอๆกับจตุจักร ตาดีได้อาจจะเจอของแบร์นเนมดังๆในราคาไม่กี่เหรียญ
"เรือนนี้ราคาเท่าไหร่ครับ"
"200 จ้าพ่อหนุ่ม ตอนนี้ลดเหลือ 150"
"แล้วไซโก้ เรือนทองนั่นล่ะเจ๊"
"200 เหมือนกัน ลด 145 จ้า"
"งั้นเอาสองเรือนเลย"
ป้ามืดทำหน้างงๆเล็กน้อยก่อนมองหน้าฉันอีกครั้ง เพื่อเช็คดูความมั่นใจ แกคงแปลกใจเหมือนกันว่าทำไมอีเด็กหัวดำคนนี้ มันซื้อของง่ายดายขนาดนี้
"จ่ายเงินตรงนี้จ๊ะ"
"อิอิ ช่วยนับได้ป่ะเจ๊"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เงินสดหมดเลยหรือ"
เจ๊ยิ้มพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนช่วยฉันนับแบ็งค์บาท แบ็งค์ห้าเป็นปึ๊กๆ ทำไงได้ล่ะเจ๊ เงินทิปจากการทำงาน คงไม่ค่อยมีแบ็งค์ใหญ่มากมายหรอก
"ซื้อไปฝากใครหรือเปล่า"
"ไปฝากคุณปู่กับคุณพ่อครับ"
"น่ารักจัง บ้านอยู่ไหนจ๊ะ"
"ร้อยเอ็ดครับ"
"รอยเอดส์ แวร์?
"ประเทศไทยจ้า"
"ไทยแลนด์ โอ้วววววววววววววววววววว ไกลนะนี่"
ฉันกล่าวขอบคุณคุณป้าผู้อารี ก่อนบรรจงใส่ของทุกอย่าลงในถุง ความรู้สึกตอนนี้ตื่นเต้นยังไงบอกไม่ถูก เมื่อจินตนาการตามไปว่า ของทั้งหมดเหล่านี้จะเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนของฉันเอง
แล้วนาฬิกาสองเรือน กระเป๋าตังค์สามใบ พร้อมเกมส์ตัวต่อก็นั่งการบินไทยกลับไปกรุงเทพฯ ก่อนถูกส่งมอบต่อไปให้น้องโอ่ง น้องของเพื่อนที่มาเรียนต่อที่ม.ราม ที่ห้างพารากอน แล้วนั่งรถบัสสายอีสานกลับไปยังร้อยเอ็ด
"แม่ปู่มักนาฬิกาบ่"
"มักอยู่ ใส่ไปอวดสู่คนเลยว่าหลานซื่อไห่"
"อีพ่อล่ะ"
"บ่ถอดเลย ขนาดไปเลี้ยงควายกะใส่ไป"
"ดีใจแท้เด่"
ฉันกดวางโทรศัพท์ลงด้วยความดีใจ ฉันยังจำวันที่ฉันจะเดินทางมาเมกาได้เสมอ ฉันไปไหว้ปู่ที่บ้าน แกผูกข้อมืออวยพรให้ แล้วบอกว่า ขอให้ได้ดี แล้วถ้าวันไหนกลับมาบ้าน ซื้อนาฬิกาไซโก้มาฝากปู่สักเรือนนะ
ตอนนี้แม้ฉันจะยังไม่ได้กลับบ้าน ฉันก็อยากทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับปู่ เพราะปู่เองก็แก่มากแล้ว สิ่งที่ฉันพอจะทำได้ เพื่อให้ทุกคนทางบ้านมีความสุข ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหน หรือ จะเหนื่อยสักเพียงใด ฉันก็จะทำ
คืนนี้ฉันกำลังนั่งแยกแบ็งค์บาท แบ็งค์ห้าออกจากกัน แม้มันจะเป็นเงินเล็กน้อย แม้บางใบอาจจะขาด จะเปื่อยไปบ้าง แต่เงินเหล่านี้ล่ะที่ช่วยประคับประครองครอบครัวของฉันให้เดินมาจนถึงวันนี้
Create Date : 29 มกราคม 2551
Last Update : 29 มกราคม 2551 2:33:01 น.
15 comments
Counter : 707 Pageviews.
Share
Tweet
ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับข้อมูล ยังไม่เคยซื้อทางอีเบย์มาก่อนเลยค่ะ แต่เครื่องเล่นเกมส์ที่อยากได้ไม่มีขายที่ไหนอีกเลย เศร้าไปเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นสีอื่นจะมีและราคาไม่สูงเท่าค่ะ มีสีแดงๆนี่แหละค่ะที่หายาก
เดี๋ยวกลับมาอ่านค่ะ ไปทานข้าวก่อนเจ้า
โดย:
thaispicy
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:3:04:05 น.
ผมไม่แปลกใจเลยครับว่าทำไมคุณสหมิวใช้ชื่อ log inว่า be a good guy
คุณเป็นลูกกตัญญูจริง ๆ
โดย:
pecochan
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:3:24:46 น.
เข้ามาอ่านแล้วค่ะ น่าภูมิใจมากๆเลยเจ้า
โดย:
thaispicy
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:4:22:23 น.
หมิวจ๋า แบ๊งค์จากหยาดเหงื่อแรงงาน
มันมีค่าทั้งนั้นแหล่ะจ้ะ ขอเป็นแรงใจ
ให้หมิวนั่ง นอน นับแบ๊งค์ต่อไปนะจ๊ะ
โดย:
ป้ามะลิกับลุงมะระ
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:5:08:08 น.
ปลื้ม จขบ เป็นการส่วนตัวค่ะ ชอบในฝีมือการเขียนเรื่อง อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ
โดย:
coco-melon
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:6:08:00 น.
ปลื้ม จขบ เป็นการส่วนตัวค่ะ ชอบในฝีมือการเขียนเรื่อง อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ
โดย:
coco-melon
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:6:08:05 น.
ปลื้มใจแทนครอบครัวหม่องจังเลย ความกตัญญูเป็นสิ่งที่ดีเพื่อนเอ๋ย พ่อฉันเคยสอนว่า อย่าไปทำบุญที่ใหน ถ้าเรายังไม่ได้ทำบุญกับพระในบ้าน แล้วการที่เราได้ทำเพื่อใครหลายคน ทำให้เรามีแรงใจในการทำงาน
ยังเป็นแรงใจให้หม่อง ทำความฝันของพ่อแม่ให้เป็นจริงก่อนน่ะ ความฝันของเราน่ะ เมื่อไหร่ก็ได้ ว่ามะ
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:7:01:26 น.
เย้ เย้
โดย:
dogamania
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:7:51:59 น.
พี่จะกลับอีกเดือน พ.ค. เตรียมรายการของฝากได้เรย
โดย: พี่วัธ IP: 68.63.161.51 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:11:17:27 น.
เห็นด้วยค่ะ การทดแทนคนที่มีบุญคุณกับเราโดยเฉพาะครอบครัว ทำเท่าไหร่ก็ไม่เสียดายหรอกเนอะ เค้าทำเพื่อเรามาเยอะแล้ว น่าปลื้มแทนครอบครัวนะคะ
โดย:
nzmum
วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:16:17:03 น.
ความกตัญญูจะทำให้เราเจริญ
พี่เป็นคนดี นํ้าใจงามมากๆเลยจ๊า
ขอยกย่องนะค๊า
โดย: อ อ ย (
Borken
) วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:0:19:52 น.
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมนาน ยังเขียนได้น่ารักเหมือนทุกครั้งนะคุณหมิว เสียดายถ้าผมอยู่ใกล้ก็จะให้ใช้บริการขนของบ้างนะครับ
โดย: บุ้ง (
B Oprysk
) วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:2:28:58 น.
พี่หมิวค่ะ ชื่นชมพี่หมิวจริง ๆ เลยค่ะ คุณปู่กับคุณพ่อพี่หมิว ท่านคงดีใจและภูมิใจในตัวพี่หมิวมาก ๆ ค่ะ อ่านเรื่องราวของพี่ทำให้นึกภาพออกเลยค่ะ ชื่นชมความกตัญญูของพี่มาก ๆ ค่ะ
ยีนส์ไม่ได้แวะมาบ่อย ๆ งานยุ่งด้วยค่ะ อาทิตย์นี้ทำยาวถึงวันเสาร์ค่ะ เพราะเพื่อนท้องค่ะ ลดเวลาทำงาน ยีนส์เลยต้องรับหน้าแทนค่ะ คิคิ เหนื่อยหน่อยแต่ได้ตังค์ค่ะ คิคิ
พี่หมิวรักษาสุขภาพบ้างนะคะ ยีนส์ขอเป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ และก็ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ นะคะ
โดย:
roslita
วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:7:28:38 น.
กับรอยยิ้มแค่นี้ คุณสหมิวคงพอเข้าใจความหมายนะคะ
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:17:36:36 น.
น่ารักมากเลยค่ะ
อ่านไป อมยิ้มไป
แทบจะเห็นความภาคภูมิใจ ตอนปู่ใส่ นากากันเลยทีเดียว
โดย:
แร่ใยหิน
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:32:35 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เดี๋ยวกลับมาอ่านค่ะ ไปทานข้าวก่อนเจ้า