เคยเหงาบ้างไหม

เคยเหงากันบ้างไหมครับ

เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตผมก็ไม่รู้ พักนี้ผมถึงได้เหงาบ่อย เป็นความเหงาที่ทำให้หดหู่และฟุ้งซ่านเสียเหลือเกิน ตอนแรกผมคิดว่าเป็นเพราะร่างกายที่อ่อนแอ ทำให้ประสิทธิภาพร่างกายลดน้อยถอยลง คิดจะทำอะไรก็ไม่ได้ทำ อยากจะไปโน่นไปนี่ก็ไปไม่ไหว ควรจะทำอะไรก็เบื่อหน่ายไม่อยากทำ ระยะหลังผมเริ่มระแวงว่าเป็นจิตใจตัวเองที่อ่อนแอ

หรือว่าแท้ที่จริงไม่เพียงร่างกายเท่านั้นที่อ่อน จิตใจผมก็ย่ำแย่ไม่แพ้กัน

อะไรอ่อนแอกว่ากันและอะไรอ่อนแอกว่ากันก็ไม่รู้

ในระยะเวลาแห่งความหงอยเหงาอันยาวนาน ผมใช้โทรศัพท์บ่อยกว่าปกติ ออนเอ็มทุกวันที่ใช้อินเตอร์เนต ทั้งที่เมื่อก่อนนั้นนาน ๆ ถึงจะออนสักที

บางครั้งนึกอยากจะเยียวยาจิตใจด้วยการเดินทางไปเที่ยวที่โน่นที่นี่ แต่ก็ติดขัดอยู่กับข้อแม้บางอย่างที่ผมมักจะยกมาอ้าง ข้อแม้เดิม ๆ นั้นคือ สุขภาพ เงิน และเวลา

ผมเคยแบ่งความเหงาออกเป็น 2 ประเภท ตามความคิดของผมเอง ความเหงาประเภทหนึ่งเป็นความเหงาที่งดงาม ความเหงาประเภทนี้ เหงาแล้วมีความสุข แม้จะเป็นสุขแบบเหงา ๆ เป็นอารมณ์หนึ่งของศิลปิน เป็นความเหงาที่อาจจะเจือความเศร้า แต่ก็เป็นความเศร้าที่ผสมความสุข คงเหมือนกับที่พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ แต่งเพลงและร้องไว้ “ยิ้มเหงา ๆ เศร้าพองาม ๆ” นั่นล่ะมั้ง

ส่วนความเหงาอีกเภทหนึ่ง เป็นความเหงาที่ย่ำแย่ เหงาแล้วฟุ้งซ่าน เหมือนกับที่ผมเป็นอยู่ในเวลานี้

ถ้าให้เลือกได้ ผมก็อยากจะเหงาแบบแรก ความเหงาที่ทำให้เรามองสายฝนแล้วเศร้าลึก ๆ แต่ก็สุขแบบแปลก ๆ ยากที่จะอธิบาย นานมาแล้วผมเคยเหงาแบบนี้ ตอนนั้นผมระบายออกด้วยการเขียนหนังสือ เขียนแล้วส่งไปตามหนังสือพิมพ์ นิตยสาร วารสาร ต่าง ๆ แล้วแต่ฉบับไหนจะเปิดรับ บางฉบับไม่เปิดรับผมก็มั่วนิ่มส่งไป เขาก็ลงให้ก็มี ตอนหลังลองมานับรายชื่อหนังสือที่เคยมีผลงานของตัวเองไปร่วมแจม นับได้ราว ๆ 20 ฉบับ บางฉบับเคยลงครั้งเดียว บางฉบับเคยลงให้หลายต่อหลายครั้ง

ตอนนี้กลับเขียนอะไรไม่ออก ไม่งั้นอาจมีหนังสือเป็นของตัวเองสักเล่มสองเล่ม

นี่ผมบ่นอะไรมาเรื่อยเปื่อยก็ไม่รู้ ความเหงาทำให้ฟุ้งซ่านจริง ๆ ด้วย


เพลง : สายใย
ศิลปิน : แกรนด์เอ็กซ์

Create Date : 13 กรกฎาคม 2549 Last Update : 13 กรกฎาคม 2549 7:23:04 น. Counter : 1498 Pageviews.		25 comments
Share Tweet