<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
25 ธันวาคม 2551
 

ยามเช้า...ที่วังเวียง...แล้วเข้าเวียงจันทน์กันเลย



ใครต่อใคร up เรื่องคริสต์มาส แต่เรายังคงเล่าเรื่องทริปหลวงพระบางต่อไป
ไปแค่ 5 วันแต่ up เรื่องนี้มากว่า 10 วันแล้วล่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆ ที่แวะเวียนมาเที่ยวด้วยกัน
บาง blog ภาพเยอะ ก็โหลดช้าหน่อยนะ
อ่านเรื่องไปแล้ว ดูรูปถ่ายก็ติ-ชมกันด้วย เพื่อปรับปรุงนะค่ะ


เดินทางกันต่อดีกว่า ...ค่ำคืนที่วังเวียงผ่านไปแล้ว...
เช้านี้รู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ปลุกของเพื่อนร่วมห้องเช่นเคย...
และเราก็อาบน้ำแต่งตัวก่อนเหมือนเดิม
จากนั้นก็ออกไปเดินท่อมๆ ในเมืองยั่งสภาพอากาศ

ถนนสายเดิม...แต่กลางคืนและกลางวันต่างกันมากเลยล่ะ
แบบนี้แหละ ตือชีวิตที่แท้ของชาวบ้านวังเวียง

สงบ เงียบ ...ชีวิตที่เคลื่อนไหวให้เราได้เห็นก่อน คือ ชีวิตในวัด


เราเดินเข้าไปชมความงดงามของ "สิม" ...เห็นพระ เณร เตรียมตัวออกบิณฑบาต


พระรูปหนึ่งขึ้นไปตีกลองสัญญาณที่หอกลอง ...ได้เวลาบิณฑบาตแล้วจ๊ะ


และผู้ใส่บาตรชุดแรก ก็คือนักท่องเที่ยวที่จอดรถรอเวลาอยู่ตรงข้ามประตูวัดได้ซักพักใหญ่ๆ


ได้รูปสิ่งก่อสร้างในวัดพอสมควรแล้ว ก็เดินกลับที่พัก...เพื่อทานอาหารมื้อเช้า


อิ่มกันแล้ว...ก็ได้เวลาเดินทางต่อ...


วันนี้ต้องทำเวลากันหน่อย...เราต้องถึงเวียงจันทน์ช่วงก่อนเที่ยง
...ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกหลายแห่งตามโปรแกรม....




เส้นทางช่วงนี้...ก็ยังคงข้ามเขากันอีก....ต่อไป....
แน่นอนว่า ...สิ่งที่ช่วยขับกล่อมพวกเราก็ยังคงเป็นคอนเสิร์ตอีกนั่นแหละ
คนนอนก็นอนไป...คนคุยก็คุยไป...และคนดูคอนเสิร์ตก็ทำตัวเหมือนอยู่ในฮอลล์ ...
จนกระทั่งมีใครสักคน อยากเข้าห้องน้ำนั่นแหละ
จึงได้ถึงคิวพักรถ พักคน กันทีนึง...
จุดจอดเข้าห้องนี้ครั้งนี้ เป็นช่วงเมืองไหน ไกด์ไม่ได้บอก (รึบอกแต่เราลืม...ไม่แน่ใจ)
ชาวบ้านแถบนี้จับปลาเป็นอาชีพ...สินค้าที่ขายจึงเป็น ปลาแห้ง ปลาร้า ปลาจ่อม ปลาส้ม




ระหว่างรอเพื่อนๆ ทำธุระส่วนตัว เราก็เดินเข้าไปชมตลาดซะหน่อย...
ไกด์ของเรา ช้อปอีกแล้วล่ะ




เสร็จธุระกันเรียบร้อย...ก็เดินทางต่อ ...หมู่บ้านที่ผ่านมานั้นอยู่ติดแม่น้ำสำคัญ (ที่เราลืมชื่อ)
ก็เลยมีสินค้าเศรษฐกิจเป็นผลิตภัณฑ์จากปลา
มีวิวริมแม่น้ำสวยๆ ให้ช่างภาพได้ทดลองความไวในการกดชัตเตอร์


พี่ติ๊กคงจะรำคาญเรา...ที่เปิดหน้าตารถถ่ายรูปอยู่นั่นแล้ว
รึไม่พี่เค้าก็คงอยากบริการ ก็เลยจอดรถให้เราถ่ายรูปซะเลย


ยิ่งมอง ยิ่งชอบ...ความสงบๆ แบบนี้ อยากกลับมาเยือนอีกสักครั้ง สองครั้ง


เพลินกับการถ่ายรูปทิวทัศน์ เพลินกับคอนเสิร์ต
และเพลินกับการเมาท์เจ้านาย
แลกเปลี่ยนทัศนคติในการทำงานซึ่งกันและกันอยู่ดีๆ

ทิวเขา เริ่มเปลี่ยนเป็นบ้าน ...ถนนเริ่มมีรถมากขึ้น คงใกล้เข้าเขตเมือง...
รถตู้ของเรา ทะเบียนกรุงเทพมหานคร...
ก็ถูกคุณตำรวจ...เรียกเข้าจอด ....ตำรวจตั้งด่านจับความเร็วอ่ะ ....
รถทะเบียน "กำแพงพระนคร (สะกดแบบไทย)" ซึ่งหมายถึงรถทะเบียนเมืองเวียงจันทน์
ก็ถูกเรียกจอดเช่นกัน....
พี่ติ๊ก หัวเสียเล็กน้อย ส่งเอกสารต่างๆ ให้ตำรวจไป แล้วคุณบุญก็ลงไปเจรจา


กลับขึ้นรถด้วยความหงุดหงิดทั้งคุ่
สอบถามได้ความว่า ...ด่านนี้ตรวจจับความเร็ว ....
วิธีการของตำรวจส.ป.ป.ลาวก็คือ ใช้เครื่องตรวจจับความเร็ว เมื่อรถผ่านจุดนั้นๆ มา
จากนั้นก็วิทยุบอกด่านข้างหน้าว่า ต้องเรียกรถทะเบียนอะไร...
รถตู้ของเรา เหยียบไม่ได้มานักหรอก ...เพราะถนนไม่ค่อยดี...แต่ก็ต้องทำเวลา...
พี่ติ๊กเหยียบแค่ 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเองนะ ....
แต่ก็เกินจากที่กฎหมายกำหนดให้เหยียบคันเร่ง "30 กิโลเมตร" ต่อชั่วโมง

พระเจ้าช่วย....ถ้าพี่ติ๊กเหยียบตามกฎหมายมาตลอดทางละก้อ...
พวกเราคงถึงด่านอีก 3 วันข้างหน้าแหงๆ
ครั้งนี้ คุณบุญก็เลยต้องจ่าย..ค่าปรับ... โดยไม่รับใบเสร็จไป 200 บาทไทย...
แล้วเราก็เดินทางต่อ...พี่ติ๊กดูจะหงุดหงิดมาก...พวกเราเลยสงบปากสงบคำกันนิดนึง
แล้วก็กลับมาเปิดคอนเสิร์ตดูกันต่อไป....
11 โมงกว่าแล้ว...คุณบุญบอกว่าจะพาไปช้อปที่ "ตลาดเช้า" ในเมืองเวียงจันทร์ ยังไม่ถึงเลย ตลาดมิวายหมดแล้วเหรอ


มีคำถามจาก comment ข้างล่าง ก็เลยขอเิพิ่มเติมอีกนิด
"ป้ายเจรจรจำกัดความเร็ว" ที่เราไ้ด้เห็น ก็คือ "30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง"
เห็นในเมืองค่ะ

แต่ระหว่างเดินทางข้ามเมือง...ไม่เห็นป้ายลักษณะนี้ มีแต่ป้ายบอกทางโค้ง ทางคด และระวัง เท่านั้นเอง
เวลาเราผ่านช่วงแต่ละเมือง...ผู้ใช้รถจะต้องจ่ายผ่านทางแก่เจ้าหน้าที่รัฐ เข้าใจว่าคงจะเป็นกรมทาง
ค่าธรรมเนียม เก็บเป็นระยะๆ เอาไว้บำรุงการซ่อมถนน
ไม่อยากถามขัดไกด์...จ่ายเงินบาท 20 บาทมาตลอดทาง และจ่ายทุกคัน...ไม่เว้นรถทะเบียนเมืองลาว
ทำไม ถนนมันยังเป็นหลุม เป็นคลื่น บางช่วงลาดยาง บางช่วงก็ยังลูกรังอยู่เช่นนี้
รถเดินทางระหว่างเมือง ก็จะมีรถส่วนตัวบ้าง รถตู้บ้าง รถกระบะบ้าง
รถประจำทางระหว่างเมืองก็จะเป็นรถบัสเล็กใหญ่ตามระยะทางและความสะดวกสบาย
เข้าเมืองแล้ว จะเห็นรถจักรยานยนต์และรถจักรยาน ที่ชาวบ้านใช้




Create Date : 25 ธันวาคม 2551
Last Update : 26 ธันวาคม 2551 7:26:12 น. 12 comments
Counter : 1852 Pageviews.  
 
 
 
 
ก่อนนอนเข้ามาดูและมาเที่ยวกับคุณนัทธ์ก่อนดีกว่า วิวสวยๆ เยอะเลยนะคะ แต่ที่น่าสนใจคือเครื่องตรวจจับความเร็วนี่ล่ะ น่าจะเอามาใช้ในเมืองไทยมั่งนะคะขับรถกันเร็วเหลือเกิน แต่สงสัยว่าที่นั่นเค้าไม่ได้ติดป้ายบอกเรื่องจำกัดความเร็วหรอคะ

เพราะถ้าไม่ติดก็มีคนไม่รู้เยอะแน่ๆ แล้วแบบนี้ก็ต้องโดนปรับกันถ้วนหน้าแน่ๆ ค่ะ

คืนนี้หลับฝันดีนะคะ ส้มไปนอนก่อนค่ะ
 
 

โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:23:48:30 น.  

 
 
 
 
 

โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:23:49:03 น.  

 
 
 
เอ่อ 30 กม./ชม.


มิทราบว่าเขาหักคอให้เราขี่รถมอเตอร์ไซค์หรือ จึงออกกฏนี้ 55
 
 

โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:23:56:41 น.  

 
 
 



ขอให้คุณนัทธิ์ มีความสุขมากๆ นะคะ



ชอบจังเลยค่ะ บรรยากาศแบบนี้
อากาศเย็น ใส่บาตร ไปเดินดช๊อปตลาดสด
นั่งดื่มกาแฟโบราณ หาซื้อขนมไทย(ชอบมากที่สุดเลย)
แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ เวลากลับเมืองไทยชอบไปเดินตลาด
 
 

โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:3:19:45 น.  

 
 
 
สงสัยเหมือนคุณแพนด้าค่ะ หรือว่าประชาชนส่วนใหญ่นิยมใช้รถจักรยาน

วัดสีสวยดี แต่มองไกลๆคงรู้สึกเหมือนมีสนิมส้มๆขึ้น
 
 

โดย: PinGz (Kai-Au ) วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:5:17:06 น.  

 
 
 
เซ็ง..พิมพ์ตั้งเยอะ ดันระบบคนเข้าเยอะซะงั้น พิมพ์ใหม่หมด

มาตามติดเที่ยวต่อเน้อ เห็นแล้วก็ละอายแก่ใจ ยังไม่ได้อัพทริปฮ่องกงตัวเองเลย

เอ่อ..30 กม./ชม. เอิ่ม
 
 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:11:45:20 น.  

 
 
 
ดูเป็นเมืองที่สงบเงียบ
น่าอยู่จัง

อยากไปบ้างจังนิ...
 
 

โดย: ชรันจ์ วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:21:21:46 น.  

 
 
 


คงต้องลดขนาดของคุณภาพในรูป
ออกหน่อย เพื่อให้เครื่องโหลดได้เร็วขึ้น
แต่อย่างว่า เมืองสวยๆ ธรรมชาติใสๆ
จะลดค่าลงได้อย่างไร
 
 

โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:23:17:09 น.  

 
 
 


ทั้ง"สิม" และ"หอกลอง" งามๆ ขลังๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ
 
 

โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:15:06:24 น.  

 
 
 
โห จำกัดความเร็วอะไรจะปานฉะนั้น

ภาพถ่ายวิวแม่น้ำ ไหลเอื่อยๆ ให้ความรู้สึกสงบดีจริงๆ หน่ะแหละคุณนัทธ์
 
 

โดย: BeCoffee วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:21:56:52 น.  

 
 
 
อยากไปลาวครับ

ตอนแรกก็บ่นๆ ทำไมหยุดแค่ 2 วัน วันที่ 2 ทำไมไม่หยุด

พอเห็นคนรอบข้างหลายๆคนโดนปลดกลางอากาศ

ก็เลยเจียมตัวว่าไม่หยุดดีกว่า

กลัวจะได้หยุดยาวไปเลยน่ะสิ
 
 

โดย: yokekung วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:21:07 น.  

 
 
 
อยากไปมั่ง
 
 

โดย: c (chaiwatmsu ) วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:23:36:03 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com