|
ยามเช้า...ที่วังเวียง...แล้วเข้าเวียงจันทน์กันเลย
ใครต่อใคร up เรื่องคริสต์มาส แต่เรายังคงเล่าเรื่องทริปหลวงพระบางต่อไป ไปแค่ 5 วันแต่ up เรื่องนี้มากว่า 10 วันแล้วล่ะ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่แวะเวียนมาเที่ยวด้วยกัน บาง blog ภาพเยอะ ก็โหลดช้าหน่อยนะ อ่านเรื่องไปแล้ว ดูรูปถ่ายก็ติ-ชมกันด้วย เพื่อปรับปรุงนะค่ะ
เดินทางกันต่อดีกว่า ...ค่ำคืนที่วังเวียงผ่านไปแล้ว... เช้านี้รู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ปลุกของเพื่อนร่วมห้องเช่นเคย... และเราก็อาบน้ำแต่งตัวก่อนเหมือนเดิม จากนั้นก็ออกไปเดินท่อมๆ ในเมืองยั่งสภาพอากาศ
ถนนสายเดิม...แต่กลางคืนและกลางวันต่างกันมากเลยล่ะ แบบนี้แหละ ตือชีวิตที่แท้ของชาวบ้านวังเวียง
สงบ เงียบ ...ชีวิตที่เคลื่อนไหวให้เราได้เห็นก่อน คือ ชีวิตในวัด
เราเดินเข้าไปชมความงดงามของ "สิม" ...เห็นพระ เณร เตรียมตัวออกบิณฑบาต
พระรูปหนึ่งขึ้นไปตีกลองสัญญาณที่หอกลอง ...ได้เวลาบิณฑบาตแล้วจ๊ะ
และผู้ใส่บาตรชุดแรก ก็คือนักท่องเที่ยวที่จอดรถรอเวลาอยู่ตรงข้ามประตูวัดได้ซักพักใหญ่ๆ
ได้รูปสิ่งก่อสร้างในวัดพอสมควรแล้ว ก็เดินกลับที่พัก...เพื่อทานอาหารมื้อเช้า
อิ่มกันแล้ว...ก็ได้เวลาเดินทางต่อ...
วันนี้ต้องทำเวลากันหน่อย...เราต้องถึงเวียงจันทน์ช่วงก่อนเที่ยง ...ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกหลายแห่งตามโปรแกรม....
เส้นทางช่วงนี้...ก็ยังคงข้ามเขากันอีก....ต่อไป.... แน่นอนว่า ...สิ่งที่ช่วยขับกล่อมพวกเราก็ยังคงเป็นคอนเสิร์ตอีกนั่นแหละ คนนอนก็นอนไป...คนคุยก็คุยไป...และคนดูคอนเสิร์ตก็ทำตัวเหมือนอยู่ในฮอลล์ ... จนกระทั่งมีใครสักคน อยากเข้าห้องน้ำนั่นแหละ จึงได้ถึงคิวพักรถ พักคน กันทีนึง... จุดจอดเข้าห้องนี้ครั้งนี้ เป็นช่วงเมืองไหน ไกด์ไม่ได้บอก (รึบอกแต่เราลืม...ไม่แน่ใจ) ชาวบ้านแถบนี้จับปลาเป็นอาชีพ...สินค้าที่ขายจึงเป็น ปลาแห้ง ปลาร้า ปลาจ่อม ปลาส้ม
ระหว่างรอเพื่อนๆ ทำธุระส่วนตัว เราก็เดินเข้าไปชมตลาดซะหน่อย... ไกด์ของเรา ช้อปอีกแล้วล่ะ
เสร็จธุระกันเรียบร้อย...ก็เดินทางต่อ ...หมู่บ้านที่ผ่านมานั้นอยู่ติดแม่น้ำสำคัญ (ที่เราลืมชื่อ) ก็เลยมีสินค้าเศรษฐกิจเป็นผลิตภัณฑ์จากปลา มีวิวริมแม่น้ำสวยๆ ให้ช่างภาพได้ทดลองความไวในการกดชัตเตอร์
พี่ติ๊กคงจะรำคาญเรา...ที่เปิดหน้าตารถถ่ายรูปอยู่นั่นแล้ว รึไม่พี่เค้าก็คงอยากบริการ ก็เลยจอดรถให้เราถ่ายรูปซะเลย
ยิ่งมอง ยิ่งชอบ...ความสงบๆ แบบนี้ อยากกลับมาเยือนอีกสักครั้ง สองครั้ง
เพลินกับการถ่ายรูปทิวทัศน์ เพลินกับคอนเสิร์ต และเพลินกับการเมาท์เจ้านาย แลกเปลี่ยนทัศนคติในการทำงานซึ่งกันและกันอยู่ดีๆ
ทิวเขา เริ่มเปลี่ยนเป็นบ้าน ...ถนนเริ่มมีรถมากขึ้น คงใกล้เข้าเขตเมือง... รถตู้ของเรา ทะเบียนกรุงเทพมหานคร... ก็ถูกคุณตำรวจ...เรียกเข้าจอด ....ตำรวจตั้งด่านจับความเร็วอ่ะ .... รถทะเบียน "กำแพงพระนคร (สะกดแบบไทย)" ซึ่งหมายถึงรถทะเบียนเมืองเวียงจันทน์ ก็ถูกเรียกจอดเช่นกัน.... พี่ติ๊ก หัวเสียเล็กน้อย ส่งเอกสารต่างๆ ให้ตำรวจไป แล้วคุณบุญก็ลงไปเจรจา
กลับขึ้นรถด้วยความหงุดหงิดทั้งคุ่ สอบถามได้ความว่า ...ด่านนี้ตรวจจับความเร็ว .... วิธีการของตำรวจส.ป.ป.ลาวก็คือ ใช้เครื่องตรวจจับความเร็ว เมื่อรถผ่านจุดนั้นๆ มา จากนั้นก็วิทยุบอกด่านข้างหน้าว่า ต้องเรียกรถทะเบียนอะไร... รถตู้ของเรา เหยียบไม่ได้มานักหรอก ...เพราะถนนไม่ค่อยดี...แต่ก็ต้องทำเวลา... พี่ติ๊กเหยียบแค่ 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเองนะ .... แต่ก็เกินจากที่กฎหมายกำหนดให้เหยียบคันเร่ง "30 กิโลเมตร" ต่อชั่วโมง
พระเจ้าช่วย....ถ้าพี่ติ๊กเหยียบตามกฎหมายมาตลอดทางละก้อ... พวกเราคงถึงด่านอีก 3 วันข้างหน้าแหงๆ ครั้งนี้ คุณบุญก็เลยต้องจ่าย..ค่าปรับ... โดยไม่รับใบเสร็จไป 200 บาทไทย... แล้วเราก็เดินทางต่อ...พี่ติ๊กดูจะหงุดหงิดมาก...พวกเราเลยสงบปากสงบคำกันนิดนึง แล้วก็กลับมาเปิดคอนเสิร์ตดูกันต่อไป.... 11 โมงกว่าแล้ว...คุณบุญบอกว่าจะพาไปช้อปที่ "ตลาดเช้า" ในเมืองเวียงจันทร์ ยังไม่ถึงเลย ตลาดมิวายหมดแล้วเหรอ
มีคำถามจาก comment ข้างล่าง ก็เลยขอเิพิ่มเติมอีกนิด "ป้ายเจรจรจำกัดความเร็ว" ที่เราไ้ด้เห็น ก็คือ "30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง" เห็นในเมืองค่ะ
แต่ระหว่างเดินทางข้ามเมือง...ไม่เห็นป้ายลักษณะนี้ มีแต่ป้ายบอกทางโค้ง ทางคด และระวัง เท่านั้นเอง เวลาเราผ่านช่วงแต่ละเมือง...ผู้ใช้รถจะต้องจ่ายผ่านทางแก่เจ้าหน้าที่รัฐ เข้าใจว่าคงจะเป็นกรมทาง ค่าธรรมเนียม เก็บเป็นระยะๆ เอาไว้บำรุงการซ่อมถนน ไม่อยากถามขัดไกด์...จ่ายเงินบาท 20 บาทมาตลอดทาง และจ่ายทุกคัน...ไม่เว้นรถทะเบียนเมืองลาว ทำไม ถนนมันยังเป็นหลุม เป็นคลื่น บางช่วงลาดยาง บางช่วงก็ยังลูกรังอยู่เช่นนี้ รถเดินทางระหว่างเมือง ก็จะมีรถส่วนตัวบ้าง รถตู้บ้าง รถกระบะบ้าง รถประจำทางระหว่างเมืองก็จะเป็นรถบัสเล็กใหญ่ตามระยะทางและความสะดวกสบาย เข้าเมืองแล้ว จะเห็นรถจักรยานยนต์และรถจักรยาน ที่ชาวบ้านใช้
Create Date : 25 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 26 ธันวาคม 2551 7:26:12 น. |
|
12 comments
|
Counter : 1852 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:23:48:30 น. |
|
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:23:49:03 น. |
|
โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:3:19:45 น. |
|
โดย: PinGz (Kai-Au ) วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:5:17:06 น. |
|
โดย: ชรันจ์ วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:21:21:46 น. |
|
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:15:06:24 น. |
|
โดย: BeCoffee วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:21:56:52 น. |
|
โดย: yokekung วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:21:07 น. |
|
โดย: c (chaiwatmsu ) วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:23:36:03 น. |
|
| |
|
นัทธ์ |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]
|
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้ และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
|
|
|
|
เพราะถ้าไม่ติดก็มีคนไม่รู้เยอะแน่ๆ แล้วแบบนี้ก็ต้องโดนปรับกันถ้วนหน้าแน่ๆ ค่ะ
คืนนี้หลับฝันดีนะคะ ส้มไปนอนก่อนค่ะ