|
ทอดน่องท่อง "มะละกา" Part X : ชมพิพิธภัณฑ์กันต่อ
ความเดิมตอนที่แล้ว
ย้อนกลับมายังจุดนัดหมาย เพื่อนคนนึงก็ลงนั่งเขียนโปสการ์ดรออยู่แล้ว
แต่ว่า ยังพอมีเวลากัน เราก็เลยเดินออกมาทางบริเวณหลังอาคาร Stadhuys
มองเห็นอนุสาวรีย์แม่ทัพเจิ้งเหอ สูง 5 เมตรตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่
อาคารด้านขวามือของรูปสลักนี้ จัดแสดงเป็นส่วนพิพิธภัณฑ์เจิ้งเหอ
ซึ่งแสดงเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างมาเลเซียกับจีนที่ยาวนานมากว่า 6 ศตวรรษ
มีประวัติของเจิ้งเหอ เส้นทางการเดินเรือของกองเรือมหาสมบัติจีนไปยังรัฐต่างๆ
แบบจำลองเรือสำเภา เครื่องถ้วยจีน เป็นต้น
เดินลึกไปทางซ้ายของรูปสลักหินนั้น ...ก็จะพบกับเรือนทรงท้องถิ่นทาสีเขียวอ่อนสวยงาม
ชวนให้อยากรู้อยากเห็นขึ้นมาอีกแล้ว
เข้าไปใกล้ อ่านป้าย ...อ้อ พิพิธภัณฑ์วรรณกรรม (แปลชื่อเอง)
อาคารนี้จัดแสดงเรื่องราวเกี่ยวกับแวดวงวรรณกรรม ให้รายละเอียดเกี่ยวกับนักประพันธ์และบทประพันธ์
ตั้งแต่ครั้งอดีตที่เป็นวรรณกรรมเพื่อศาสนา จนกระทั่งประวัติและผลงานของนักประพันธ์ชาวมาเลย์อีกหลายท่าน
ซึ่งเราเองก็ไม่คุ้นเคย เพราะไม่เคยอ่านผลงานของนักเขียนชาวมาเลย์เลย
เดาๆ เอาว่านักเขียนและผลงานที่เอามาจัดแสดงอยู่นี้ น่าจะเป็นนักเขียนที่ได้รางวัลมาบ้าง เช่น รางวัลซีไรท์ เป็นต้น
สมควรแก่เวลาแล้ว ก็มารวมตัวกันที่จุดนัดหมาย
สาวโปสการ์ด 2 คนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว รอสองสาวตากล้องอยู่เลย
ที่ต่อไปของพวกเราก็คือ พิพิธภัณฑ์ที่เข้าชม "ฟรี" 
พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมแห่งชาติมาเลเซีย (แปลเอาเองอีกแหละ)
จัดแสดงเรื่องเกี่ยวกับงานสถาปัตยกรรมต่างๆ ที่ปรากฎในประเทศมาเลเซีย
ไม่ว่าจะเป็นมัสยิด โบสถ์คริสต์ หรือวัดไทย รวมทั้งวิวัฒนาการของอาคารบ้านเรือนด้วย
เข้าใจว่าบางห้องอาจยังจัดทำไม่เสร็จ ก็เลยเข้าชมฟรี และได้ยินเสียงตอกตะปูประกอบการชม
ขับกล่อมด้วยเสียงเพลงจากรถสามล้อด้านนอกไปด้วย
การจัดแสดงด้วยป้ายพิมพ์ Inkjet สวยงาม เนื้อหาละเอียดมากกกกกก
และมีการจัดทำโมเดลเรือนหรืออาคารลักษณะต่างๆ ประกอบให้เห็นชัดเจน
อาคารแค่ 2 ชั้น เดินไม่นานก็ทั่วทุกห้อง
2 สาวนักเขียนโปสการ์ดเริ่มเมื่อย ขอนั่งพักขาก่อน
แต่อีก 2 สาวบ้ากล้อง กลัวว่าถ้าพักขา เดี่ยวจะเดินต่อไม่ไหว
ก็เลยขอเดินล่วงหน้าไปชมอาคารต่อไปก่อน
::ตึกอนุสรณ์การประกาศเอกราช - Proclamation of Independence Memorial::
อาคารทาสีชมพูหวาน สถาปัตยกรรมที่ผสมผสานระหว่างสไตล์วิกตอเรียนกับพื้นเมืองมลายู
มียอดโดมโดดคู่แบบอิสลามสีทองอร่าม ยามต้องแสงแดดยามเช้า และยามเย็น
อาคารหลังนี้สร้างขึ้นในปีค.ศ.1911 ในยุคที่อังกฤษปกครองเพื่อใช้เป็น "มะละกาคลับ"
สถานที่พบปะสังสรรค์ของชนชั้นสูงในมะละกา
และอาคารหลังนี้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์การเมืองของมะละกาเป็นอย่างยิ่ง
เพราะได้รับเลือกให้เป็นสถานที่ประกาศเอกราชของประเทศมาเลเซีย เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 1957
จึงกลายเป็นตึกอนุสรณ์ประกาศเอกราชของประเทศในอีก 28 ปีต่อมา
ภายในอาคารจัดแสดงประวัติศาสตร์การประกาศเอกราชตั้งแต่ยุคสุลต่านจนถึงกำเนิดประเทศมาเลเซีย
นำเสนอตามลำดับเวลา แบ่งเป็น 14 เรื่อง เช่นเรื่องการเป็นเมืองท่านานาชาติของภูมิภาค
เรื่องการเผชิญหน้ากับมหาอำนาจจากตะวันตก เรื่องการประกาศเอกราช เรื่องการรวมชาติมาเลเซีย
เรื่องการต่อสู้กับพรรคคอมมิวนิสต์ และประวัติของพระราชาธิปบดีและมเหสีแต่ละพระองค์ และผู้ปกครองรัฐแต่ละรัฐ เป็นต้น
การนำเสนอก็เช่นเดียวกับพิพิธภัณฑ์อื่น คือ เป็นแผ่นภาพพิมพ์ Inkjet สวยงามแบบ "แห้ง"
มีสิ่งจัดแสดงจริงอยู่บ้าง เช่น ภาพวาด แผนที่ เอกสารสิ่งพิมพ์ สนธิสัญญา เครื่องแต่งกาย
และของที่ระลึกที่เกี่ยวกับการประกาศเอกราช
เดินอ่านข้อมูล กดฟังเสียงการประกาศเอกราช และถ่ายภาพเป็นระยะ
เวลา 5 โมงเย็นแบบนี้ มีเรากับเพื่อนเดินชมกันอยู่แค่ 2 คน
เริ่มรู้สึกเมื่อย แต่เดินในห้องแอร์เย็นๆ ก็รู้สึกดีเหมือนกันนะ
ออกมาจากตึก ก็เจอเพื่อนอีก 2 คนตามมาสบทบ ..
ได้เวลาขึ้นเนินเซนต์ปอลล์ไปชมพระอาทิตย์กันได้แล้วล่ะ
โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ
| Create Date : 29 มกราคม 2553 |
| Last Update : 29 มกราคม 2553 22:03:49 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 1600 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: นู๋เมี่ยง IP: 203.144.144.164 วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:27:34 น. |
|
โดย: นัทธ์  วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:31:55 น. |
|
| โดย: BeCoffee วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:59:56 น. |
|
| โดย: นัทธ์ วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:0:01:44 น. |
|
| โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:14:50:48 น. |
|
| โดย: นัทธ์ วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:15:32:46 น. |
|
|
|
|
| นัทธ์ |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]
|
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้
สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539
ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
| |
|
 |
|
คุณนัทธ์ ขอแก้ข้อความจาก
สองสาวผู้บ้ากล้อง เป็นสาวหนึ่งผู้คลั่งไคล้การถ่ายภาพ
กับอีกสาวหนึ่งผู้รักการเป็นแบบให้ถ่ายภาพ
เนอะ