1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31
เที่ยวเมืองพระนครแห่งอาณาจักรขอม : จากต็วนเลซาบ...กลับบ้าน
ถึงบริเวณหมู่บ้านริมต็วนเลสาปแล้ว รถบัส รถตู้ หนาแน่นมาก.... รถของพวกเราก็ค่อยๆ แล่นฝ่าผู้คนที่เดินอยู่ข้างทาง... บ้านเรือนแถวนี้...ดูโย้เย้...และให้ความรู้สึกรันทดเล็กน้อย ก็เหมือนเวลาเรามองดูบ้านชาวนาในชนบทบ้านเรายังไงยังงั้นเลยล่ะ รถผ่านไปยาก...และช้าเกินไป ไกด์ก็เลยพาพวกเราลงเดินแทน โอ้เอ้ไป จะล่าช้าออกไปอีก เดี๋ยวกลับไม่ทันด่านปิด ริมฝั่งจะเป็นหมู่บ้านเรือนแพ...ทำมาหากินเป็นชาวประมงมาช้านานแล้ว ผู้คนอาศัยบนเรือนแพ ทั้งโรงเรียน สถานีอนามัย สถานีตำรวจ โบสถ์ ก็ลอยแพเช่นกัน ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่เรือนแพในเขตเมืองเสียบเรียบมีอยู่มากว่า 700 ครอบครัวในเจ็คชุมชน รวมประชากรก็กว่า 4 หมื่นคน ซึ่งมีทั้งชาวเขมรดั่งเดิมและชาวเวียดนามที่ย้ายถิ่นฐานมา ในที่สุดพวกเราก็มาถึงท่าเรือกันซะที คิดว่าที่นี่คงเป็นท่าเรือจงคเนี๊ยะ ตามที่ระบุในหนังสือคู่มืออ่ะนะ ก็ไกด์ไม่ได้บอกชื่อท่าเรือ...เลยต้องเดาเอาล่ะ จากจุดนี้จะมีเรือบริการ ลองชมบรรยากาศเรือนแพ และทิวทัศน์ในต๊วนเลสาป ประมาณชั่วโมงครึ่ง หรือจะนั่งนานกว่านั่นไปชมนกที่ เปร็กตรวล ก็ได้ ...แต่ทริปเราไมได้ไปหรอกนะ ล่องเรือชมหมู่บ้านเรือนแพต๊วนเลซาบ หรือทะเลสาปน้ำจืดเขมร อยู่ใจกลางแผ่นดินกัมพูชา เป็นพื้นที่ก้นกระทะที่รองรับน้ำจำนวนมหาศาลจากทั่วแผ่นดินเขมร โดยเฉพาะน้ำจากแม่น้ำโขงที่ไหลล้นเข้ามาในทะเลสาบในหน้าน้ำ ถึงฤดูน้ำ ต๊วนเลซาปจะมีพื้นที่กว้างถึง 12,000 ตารางกิโลเมตร ลึกตั้งแต่ 1-10 เมตร ถึงยามแล้ง ก็ยังมีขนาดกว้างราว 2,700 ตารางกิโลเมตร สามเท่าของทะเลสาบสงขลา ในทะเลสาบแห่งนี้ เป็นแหล่งประมงน้ำจืดที่อุดมสมบูรณ์ ชาวเขมรสามารถจับปลาได้ถึง 10 ตันต่อตารางกิโลเมตร มีผลผลิตจากทะเลสาบทั้งปลาสด ปลาฮ้อด (ปลาร้า) ปลากรอบ สร้างรายได้ให้กัมพูชาเป็นอันดับ 2 และ ต๊วนเลซาบ นี้ยังเป็นแหล่งปลาน้ำจืดที่สมบูรณ์ที่สุดในโลก ลอยเรือดูความเวิ้งว้างและทิวทัศน์ ครบเวลาก็กลับเรือ ล่องกลับมาเทียบท่า ขึ้นรถตู้...ตรงเข้าเมืองเสียบเรียบ ....แวะซื้อของฝากกันแถวๆ ย่านตลาดเก่า กลับขึ้นอีกครั้ง คุณไกด์ก็แจกบาเกตที่รับปากพวกเราไว้.... ให้รองท้องกันก่อนจะไปกินมื้อเที่ยงกันที่ระหว่างทางก่อนถึงปอยเปต แล้วพวกเราก็วิ่งตะลุยถนนดินแดง...เดินทางกลับ แดดยามบ่าย ยังแรงเหมือนขามา ...และม่านรถตู้ก็ยังไม่มีเหมือนเดิม ไกด์ก็เลยหาเรื่องชวนคุย เล่าเรื่องสมัยสงคราม ที่ไกด์ยังเด็กเล็กอยู่ ต้องหนีสงคราม...และผลลัพท์ของสงครามคือ กับระเบิด ที่ยังกระจายฝั่งตัวอยู่ทั่วแผ่นดินเขมร เก็บกู้กันไม่หมดสิ้นซะที คุยกันไป ซักกันมา ...ผ่านวัดแห่งหนึ่ง ที่เป็นที่เก็บกระดูกผู้คนที่ล้มตายช่วงคราม... ก็เลยพาแวะเข้าไปดู....แปะภาพโบสถ์ให้ดูแทนละกันนะ...ไม่อยากเอารูปหัวกะโหลกมาแปะให้เศร้าใจ ได้กินข้าวเที่ยงกันราวๆ บ่ายสองโมง แล้วก็ตะลุยกันต่อมา...จนถึงด่านปอยเปต....ต่อแถวทำเรื่องขาออก ใช้เวลาไม่นานเหมือนขาเข้า พวกเราก็อำลาไกด์...แล้วเดินผ่านช่องว่างระหว่างดินแดน ..บ่อนคาสิโน เข้าสู่กระบวนการตรวจคนเข้าเมืองทางฝั่งไทย...ซึ่งใช้เวลานอนกว่าขาออก จบรายการท่องเที่ยว...See Angor Wat ไปแล้วต่อไปก็ die ได้แล้วซิ ไม่หรอก...สำหรับเรา...ต้องมีครั้งต่อไป.... ยังอีกหลายปราสาทที่ไม่ได้ดู....เพื่อนร่วมทริปก็เห็นพ้องต้องกันอยู่ เก็บตังส์...เก็บวันลาพักร้อน....แล้วจะไปเยือนเมืองพระนครกันอีกครั้ง ปล. ทริปเขมรเนี่ย...หาเพลงประกอบได้ไม่กี่เพลง ไม่เหมือนเพลงลาว...ที่เรามีสะสมไว้มากกว่า ... คราวหน้าเอาใหม่...ก่อนเดินทางต้องเริ่มสะสมเพลงก่อน เดี๋ยวเล่าอีกครั้ง...เพื่อนๆ จะได้ฟังเพลงเดิมอีก
Create Date : 08 มีนาคม 2552
Last Update : 8 มีนาคม 2552 14:35:07 น.
18 comments
Counter : 2814 Pageviews.
โดย: พลังชีวิต วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:15:03:09 น.
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:17:17:37 น.
โดย: prempcc วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:18:25:35 น.
โดย: OFFBASS วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:21:25:15 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:23:06:48 น.
โดย: BeCoffee วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:23:36:51 น.
โดย: sunsmile_a วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:0:32:17 น.
โดย: sunsmile_a วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:0:58:04 น.
โดย: funkylady วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:1:16:16 น.
โดย: นัทธ์ วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:7:31:29 น.
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:15:38:52 น.
โดย: นัทธ์ วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:20:32:51 น.
โดย: แม่ไก่ วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:10:56:51 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:12:49:21 น.
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:13:22:38 น.
โดย: นัทธ์ วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:17:52:07 น.
นัทธ์
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [? ]
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้ สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้ และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
2หมิงกะอินชอน
ตอน ต้นมะพร้าวกะตู้จดหมาย