อื้อหือ ช่วงนี้เป็นโรคปวดตาค่ะคุณนัทธ์
สงสัยเล่นคอมฯและก็ถักโครเชท์ในห้องแสงไม่พอ

แต่บล็อกนี้ดีจังมีภาพทะเลและเรือสวยๆ พักสายตาได้ดีเชียว

คนที่รู้น้อย หากปิดปากไว้
จะหลอกคนได้อีกนาน

เมื่อวานป้ากุ๊กไม่ได้เดินสายเลย
เหตุเพราะออกนอกบ้าน กลับมาเหนื่อยมาก….เลยเดี้ยงซะงั้น
……………….


รู้สึกจะครึ้มๆมาอีกแล้ว
จะครึ้มแล้วตกลงมาเป็นฝอยฝน หรือครึ้มเพียงเพื่อผ่าน ไม่อาจจะตอบได้
คงต้องรอดูกันต่อไป ค่ะ

แต่ไม่ว่าฝนจะตกหรือไม่ก็ขอให้ใจเป็นสุขนะคะ

แวะมาอ่านด้วยคนค่ะคุณนัทธ์


คมคำ : จำก่อนจะเจ็บ ดีกว่ารอให้เจ็บจึงจำ

น่ารักตรงที่เรื่องเล่าของครอบครัวจ้า
ภาพสวยมากๆ

ภาพประกอบดู...เวิ้งว้าง ว่างเปล่า..เงีบยเหงา..เศร้า...

แหมกำลังเครื่องร้อนได้ทีเลย

จบซะแล้ว

ไปด้วยคนจ้าคุณนัทธ์ เสียดายจังที่คุณพ่อ-คุณแม่ไม่ยอมไปด้วยนะคะ

คุณอ้อน >> ดีใจที่ภาพชุดนี้ช่วยได้ค่ะ

คุณป้ากุ๊กไก่ >> พักนี้หนูก็ไม่ค่อยเดินสายเหมือนกันค่ะ ...เที่ยวเยอะ ก็เลยมีภาพถ่ายให้จัดการเยอะ..เก็บไว้ up blog นั่นแหละ

คุณโมก >>

คุณ wena >> เป็นทะเลที่ดูเหงา แม้ว่าฝนจะไม่ตก

คุณชาญ >> มีตอนต่อไปแล้วไงคะ

คุณส้ม >> ด้วยความยินดี..เที่ยวด้วยกันทุกทริปนะคะ ...เราก็เสียดายเหมือนกันล่ะ ...