'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ “สู่เส้นทางรัก” โดย "แพทย์เชิงดอย" ~






“สู่เส้นทางรัก”
โดย "แพทย์เชิงดอย"
กองทุนวุฒิธรรม จัดพิมพ์






ใกล้เทศกาลวันแห่งความรักเข้ามาทุกทีแล้ว...

ขออนุญาตหยิบหนังสือเกี่ยวกับความรักเล่มโปรดตลอดกาลของตัวเองมานำเสนอณ ตรงนี้อีกครั้งหนึ่ง
มุมมองของความรักทั้งหมดที่ปรากฏในหนังสือเล่มนี้ นับได้ว่าเป็นบทสรุปจากประสบการณ์ชีวิตของผู้เขียน ในฐานะที่เป็นผู้ปฏิบัติธรรม ที่เฝ้าตามดูรู้ทันจิตใจตนเองอยู่เสมอ

สู่เส้นทางรัก จึงมิใช่ทฤษฎีความรักที่เราเห็นกันอยู่เกลื่อนเมือง
หากแต่เป็นการแลกเปลี่ยน แบ่งปันประสบการณ์ จากเพื่อนร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย
อันอาจจะช่วยเรียกสติให้ฟื้นคืนมาในยามที่ตกอยู่ท่ามกลางไฟร้อนแห่งความรัก หรืออาจจะถลำจมอยู่ในห้วงแห่งอารมณ์ อันเป็นห้วงน้ำใหญ่ ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ...





บางส่วนจากคำนำ:

ความรักคือความงดงามของชีวิต ทำให้จิตใจมีค่ามีความหมาย และช่วยให้สังคมน่าอยู่

แต่บ่อยครั้ง ความรักที่ว่าดีนั้นกลับกลายเป็นยาพิษ
ทำลายชีวิต กัดกร่อนจิตใจของบุคคลผู้อกหัก ให้จมปลักอยู่ในความทรมานและสิ้นหวัง
จนถึงกับทำร้ายตนเองและผู้อื่นได้ เพราะเกิดมลทิน คือความเห็นแก่ตัวขึ้นเจือปนในความรัก...

ความรักเป็นดั่งเหรียญที่มีสองด้าน ด้านหนึ่งเป็นสุข อีกด้านหนึ่งย่อมเป็นทุกข์เสมอ
รักมากก็ทุกข์มาก เมื่อไม่เป็นดังใจ...

รักนั้นอบอุ่นอ่อนหวานดึงรั้งให้เข้าใกล้ แต่ยิ่งใกล้กลับยิ่งเร่าร้อนและทิ่มแทง
จะอยู่ก็รำคาญใจ จะไปก็เสียดาย...

...ทำอย่างไร เราถึงจะสามารถทำให้เหรียญนั้นเย็นพอที่จะจับต้องได้
ไม่เป็นเหรียญที่อมความร้อนจนหยิบจับไม่ได้...?

สู่เส้นทางรัก นำเราให้มาหวนมองธรรมชาติของความรักภายในจิตของตนเอง
เพื่อที่จะได้รู้จักกับกลโกง ความเจ้าเล่ห์ เห็นแก่ตนฯลฯ อันเป็นมลทินของความรัก
ทำให้ความรักสิ้นสภาพและเศร้าหมอง....
และเผยให้เห็นหนทางถอดถอนจิตจากสภาวะดังกล่าว เพื่อจะมีรักแท้ ไร้ซึ่งทุกข์ - ร้อนอีกต่อไป





ขออนุญาตหยิบยกเพียงบางบทบางตอน...มาบอกต่อ

“ความรักที่แท้จริงควรหมายถึงความกรุณา ปรารถนาดีต่อผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน
เป็นจิตใจเข้มแข็งแน่วแน่ในการเสียสละ ต้อนรับกับสรรพชีวิตอย่างให้เกียรติ ให้อภัย จิตใจเผื่อแผ่
รักแท้จึงเป็นภราดรภาพอันลึกซึ้งระหว่างชีวิตต่อชีวิต...
ผู้มีความรัก...มิได้หมายความว่าเขาจะต้องได้อะไรมาครอบครองตอบแทน หรือกำหัวใจใคร ๆ เอาไว้
บางทีเขาอาจไม่ได้สิ่งใดเลย นอกจากปีติสุขอันเปี่ยมล้นในชีวิต...”

(หน้า ๑)


“ความรักมิใช่การเพิ่มพันธนาการให้แก่กัน แต่เป็นการปลดปล่อยให้เขามีสันติสุข
มิได้ผูกมัดเพื่อตักตวงผลประโยชน์จากกัน...
หญิงชายที่มาใช้ชีวิตร่วมกันฉันคนรักไม่ควรหมายถึงเชือกสองเส้นมาพันเป็นเกลียวแน่นหนา
แต่ควรเสมือนหนึ่งสายพิณคนละสายที่อิสระ แต่ร่วมบรรเลงเพลงเดียวกัน...ประสานกันไปด้วยความเข้าใจ”

(หน้า ๓)


" ..."ความรัก" ไม่ใช่เป็นสิ่งที่จะต้องไปค้นหามาจากใคร หากเป็นสิ่งที่จะต้อง"ให้"ออกไปจากใจของเรา
ดั่งสายน้ำที่ไม่เคยเลือกแหล่งไหล..."

(หน้า ๕)






ชีวิต เมื่อมีได้ย่อมมีเสีย เป็นของคู่กัน...

“ถ้าเราเข้าใจว่าการได้มา และการสูญเสีย คือเรื่องธรรมดา เราจะมีชีวิตที่สุขสบายใจขึ้นอีกมาก...
ทุก ๆ สิ่งที่เราเคยรักหวงแหน ที่แท้ก็เป็นของธรรมดา อะไร ๆ มันก็ธรรมดา... มันก็เท่านั้นเอง
มันเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยของมัน มันเปลี่ยนแปลงได้เมื่อมีเหตุปัจจัยต้องให้เปลี่ยนไป...”

(หน้า ๓๘)

ความรักของพ่อและแม่...

“พ่อแม่ที่หมายมั่นปั้นลูกเพื่อความมีหน้ามีตาของตน เพื่อเกียรติยศแห่งวงศ์ตระกูลมากกว่าที่จะเป็นไปเพื่อหาความสุข ความเบิกบานแท้จริงของลูก
รักนั้นไม่อาจจัดได้ว่าสูงส่งเลย และมิได้เป็นการเสียสละเพื่อลูกอย่างแท้จริง...”

(หน้า ๑๐๖)





ความรักแห่งมวลมนุษยชาติ...

“โลกเป็นเพียงศาลาให้อาศัยชั่ววัย ร่วมกับสรรพชีวิต
ไยต้องมากีดกันความสุขของเพื่อนมนุษย์ ด้วยการไขว่คว้า กักตุน...
ด้วยการสร้างประวัติศาสตร์ของชนเฉพาะพวก พร้อมทั้งแผดเผาใจตนเองให้เร่าร้อน
ถึงเราจะมีสมบัติมากมาย มีเกียรติขจรขจาย แต่เราก็อาจอับจนความสุข อับจนความรัก
ไม่รู้จักพอ หาความสุขในชีวิตได้ยาก”

(หน้า ๑๑๔)

“บางทีเราอาจมีชีวิตอยู่อย่างระวังใจตนเองน้อยเกินไป จึงมีความรักน้อยเกินไป ...
มีไม่น้อยเลยที่เราทะเลาะกับใครต่อใครอยู่ในใจเพียงผู้เดียว อยากเอาชนะใครบางคน หมั่นไส้อีกคนอยู่ในใจลึก ๆ
แม้ท่าทีภายนอกเหมือนเราคบหาด้วยความอ่อนหวานสุภาพ แต่ทำไมเล่าถึงต้องหม่นหมอง เพราะไม่ชอบหน้ากันอยู่ในดวงใจ...
เราทำลายความหวังอันงดงามของความรัก ที่สำนึกว่ามนุษย์นี้พี่น้องกัน แล้วปล่อยตัวเองจมอยู่ในปลักความผูกพยาบาท”

(หน้า ๑๒๖-๑๒๗)





และสุดท้าย...มาร่วมกันหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งรัก...

"ความรักเป็นสิ่งน่าอัศจรรย์ มันเป็นสิ่งที่ไม่เคยย้อนมาทำลายตัวเองเลย...
เมล็ดพืชพันธุ์แห่งความรัก ย่อมแตกหน่อ กิ่ง ใบ เป็นความรัก
มีเพียงความรักและเสียสละเท่านั้นที่จะสรรค์สร้างความรักและเสียสละขึ้นมาในจิตใจของผู้อื่นได้
เราพึงยินดีที่จะโปรยปรายความรักไว้ในสังคม ไม่ว่าพืชพันธุ์แห่งความรักเหล่านั้นจะตกลงบนผืนดินชุ่มฉ่ำ พร้อมแตกหน่อกอใบ
หรือบนผืนแผ่นดินที่แห้งผาก บางที...อาจจะมีสักวันที่สายฝนผ่านมาก็ได้
และถึงแม้จะไร้ใครใยดี รักนี้ย่อมมีผลให้ตนเบิกบานอยู่เสมอ..."

(หน้า๑๕๓)






**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ










Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:13:45 น. 18 comments
Counter : 2095 Pageviews.

 
เป็นหนังสือที่น่าอ่านมากเลยนะครับพี่แม่ไก่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:42:09 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:04:19 น.  

 
ความรักคือความรู้สึกอย่างนึงค่ะ มันเป็นกิเลสทางดีก็ได้ทางร้ายก็ได้ขึ้นอยู่กับกรรมค่ะ กรรมลิขิตทุกอย่างแม้กระทั่งนิสับใจคอ คนที่มีวิบากกันมาก็มาเจอกันเพื่อเกิดทุกข์ คนมีบุญกันมาก็มาเจอกันเพื่อให้เกิดสุข สารพันรูปแบบบรรยายไม่หมดหรอกค่ะ สิ่งที่ควรทำไว้สำหรับทางธรรมคือวางกิเลสให้ลงค่ะ


โดย: Chulapinan วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:09:33 น.  

 
คงต้องไปหามาอ่านบ้างแล้วค่ะ ^^


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:52:47 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:36:43 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:30:20 น.  

 
เป็นเหมือนความรักในเชิงธรรมะเลยนะคะ


โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:09:00 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่แม่ไก่

ปกติเอ็มไม่ค่อยอ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องรักๆสักเท่าไหร่ค่ะ (ไม่ค่อยโรแมนติกเลย 555)
แต่ "สู่เส้นทางรัก" ต้องถือเป็นข้อยกเว้นนะคะ เพราะเอ็มไม่ลังเลเลยที่จะซื้อหนังสือเล่มนี้เมื่อสิบปีก่อน
ทุกวันนี้เอ็มก็ยังหยิบมาอ่านบ้า่งตามแต่โอกาสค่ะ

เอ็มคิดว่าหนังสือเล่มนี้ให้แง่คิดและมุมมองเรื่องความรักที่ดีมากๆเลยค่ะ ^^

มีความสุขมากๆนะคะพี่แม่ไ่ก่


โดย: discipula วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:07:36 น.  

 
สวัสดีครับพี่แม่ไก่

ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปเยี่ยมเยียนกัน พี่แม่ไก่เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหมครับ

ขอโทษด้วยนะครับที่ห่างหายไปนาน เนื่องจากว่า ป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ ล้มหมอนนอนเสื่อไปซะหลายวันเลยครับ ตอนนี้พอเริ่มจะกลับมาเป็นปกติแล้วครับ พอหายก็ต้องเคลียงานที่คั่งค้างซะยกใหญ่ เพราะตอนนี้ใกล้งานวันช้างไทยแล้วครับ วันที่ 13 มีนาคมที่จะถึงนี้น่ะครับ ถ้ามีโอกาสขอเชิญไปร่วมกิจกรรมด้วยกันนะครับ



สำหรับวันตรุษจีนและวันวาเลนไทน์ของปีนี้ ก็ขอน้อมนำเอาพรอันศักดิ์สิทธิ์จากทั่วสากลโลกช่วยประสิทธิ์ประสาท ดลบันดาลให้ประสบแต่ความสุข ความเจริญ ทำมาค้าขายร่ำรวย เฮง เฮง มีสุขภาพที่แข็งแรง และเปี่ยมไปด้วยความรักที่อบอุ่นนะครับ.....ซินเจีย ยู่อี่ ซินนี๊ฮวดไช๊ แอนด์ แฮ๊ปปี้ วาเลนไทน์เดย์ครับ....สุขสวัสดีจงมีแด่พี่แม่ไก่และครอบครัว......

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ


โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:23:07 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:13:58 น.  

 
เห็นหนังสือเล่มนี้ "สู่เส้นทางรัก"คุณแม่ไก่บอกว่านี่ไม่ใช่ทฤษฎี แต่เป็นประสบการณ์ของผู้เขียน ถ้ามิใช่ทฤษฎี
นี่นับว่าเป็นแนวปฏิบัติที่ทุกคนพึงระลึกนึกถึงให้มากในเมื่อมนุษย์เราเป็นสัตว์สังคม
ที่จะต้องเกี่ยวพัน เกี่ยวข้องกับผู้อื่นอยู่เสมอ และนั่นทำให้เรารู้ว่า เราควรให้ความรู้สึกต่อคนรอบข้างเช่นไร....

สุขสันต์วันดีๆ ตลอดไปค่ะ
คิดถึงอยู่เสมอ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:21:55 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไ่ก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:26:10 น.  

 
สวัสดีครับพี่แม่ไก่

ขอบคุณมากนะครับสำหรับคำอวยพรดีๆ และที่เข้าไปเยี่ยมเยียนกัน....

ภาพที่พี่เอาไปฝากผมสวยดีจังเลยครับ...ชอบจัง ขอบคุณมากเลยครับ

ขอให้มีความสุขกับวันแรกของสัปดาห์การทำงานนะครับ


โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:33:42 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:46:32 น.  

 
ขอบคุณคำอวยพรครับปี้แม่ไก่
ขอหื้อปี้แม่ไก่มีความสุขนั๊กๆเจ้นกั๋นเน้อครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:28:18 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:4:44:31 น.  

 
แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน


โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 20 ธันวาคม 2554 เวลา:16:11:41 น.  

 
อยากซื้อหนังสือเล่มนี้มากครับ ท่านใดพอแนะนำได้บ้างครับ


โดย: วิทยา ใหม่คามิ IP: 122.155.38.112 วันที่: 16 มีนาคม 2562 เวลา:19:03:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.