Bloggang.com : weblog for you and your gang
'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น'
*
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า
:)
ระลึกถึงความตายสบายนัก : การเจริญมรณสติในชีวิตประจำวัน โดย พระไพศาล วิสาโล
ระลึกถึงความตายสบายนัก:การเจริญมรณสติในชีวิตประจำวัน
โดย พระไพศาล วิสาโล
เครือข่ายพุทธิกา /จัดพิมพ์
(ได้รับหนังสือเล่มเล็ก ๆ บาง ๆ เล่มนี้จากงานศพญาติเมื่อวันก่อน
อ่านแล้ว "ได้" อะไรมากมาย ขอหยิบยกบางส่วนมาแบ่งปันค่ะ)
ระลึกถึงความตายสบายนัก
มันหักรักหักหลงในสงสาร
บรรเทามืดโมหันต์อันธการ
ทำให้หาญหายสะดุ้งไม่ยุ่งใจ
พระศาสนโสภณ (จตตสลลเถร)
สำหรับคนทั่วไปไม่มีอะไรน่ากลัวเท่ากับความตาย เพราะความตายไม่เพียงพรากเราไปจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เรารักและหวงแหนเท่านั้น หากยังนำมาซึ่งความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานอย่างยิ่งยวดก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายจะหมดไป
ความตายที่ไม่เจ็บปวดจึงเป็นยอดปรารถนาของทุกคนรองลงมาจากความปรารถนาที่จะเป็นอมตะ แต่ความจริงที่เที่ยงแท้แน่นอนก็คือเราทุกคนต้องตาย
ความตายเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ก็จริง แต่ใครบ้างที่ยอมรับความจริงข้อนี้ได้ ด้วยเหตุนี้ผู้คนเป็นอันมากจึงพยายามหนีห่างความตายให้ไกลที่สุด ขณะเดียวกันก็พยายามไม่นึกถึงมัน โดยทำตัวให้วุ่น หาไม่ก็ปล่อยใจเพลิดเพลินไปกับความสุขและการเสพ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือมีชีวิตราวกับลืมตาย ดังนั้นจึงไม่พอใจหากมีใครพูดถึงความตายให้ได้ยิน ถือว่าเป็นอัปมงคล คำว่า ความตายกลายเป็นคำอุจาดที่แสลงหู ต้องเปลี่ยนไปใช้คำอื่นที่ฟังดูนุ่มนวล เช่น จากไป หรือ สิ้นลม
ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าจะต้องตายไม่ช้าก็เร็ว แต่แทนที่จะเตรียมตัวเตรียมใจไว้ล่วงหน้า คนส่วนใหญ่เลือกที่จะ ไปตายเอาดาบหน้า คือ ความตายมาถึงเมื่อไร ค่อยว่ากันอีกที แต่วันนี้ขอสนุกหรือขอหาเงินก่อน ผลก็คือเมื่อความตายมาปรากฏอยู่เบื้องหน้า จึงตื่นตระหนก ร่ำร้อง ทุรนทุราย ต่อรอง ผัดผ่อน ปฏิเสธผลักไส ไขว่คว้าขอความช่วยเหลือ แต่ถึงตอนนั้นก็ยากที่จะมีใครช่วยเหลือได้ เตรียมตัวเตรียมใจเพียงใด ก็ได้รับผลเพียงนั้น ถ้าเตรียมมามากก็ผ่านความตายได้อย่างสงบราบรื่น ถ้าเตรียมมาน้อย ก็ทุกข์ทรมานแสนสาหัสกว่าจะหมดลม
หากความตายเปรียบเสมือนการสอบ ก็เป็นการสอบที่ยุติธรรมอย่างยิ่ง
จะว่าไปชีวิตนี้ทั้งชีวิตก็คือโอกาสสำหรับการเตรียมตัวสอบครั้งสำคัญนี้ สิ่งที่เราทำมาตลอดชีวิตล้วนมีผลต่อการสอบดังกล่าว ไม่ว่าการคิด พูด หรือทำ ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม การกระทำแม้เพียงเล็กน้อยไม่เคยสูญเปล่าหรือเป็นโมฆะ
ที่สำคัญก็คือการสอบดังกล่าวมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ไม่มีการแก้ตัวหรือสอบซ่อม หากสอบพลาดก็มีความทุกข์ทรมานเป็นผลพวงจนสิ้นลม
ความตายเป็นสิ่งน่ากลัวสำหรับผู้ใช้ชีวิตอย่างลืมตายหรือคิดแต่จะไปตายเอาดาบหน้า แต่จะไม่น่ากลัวเลยสำหรับผู้ที่เตรียมพร้อมมาอย่างดี อันที่จริงถ้ารู้จักความตายอยู่บ้าง ก็จะรู้ว่าความตายนั้นมิใช่เป็นแค่ วิกฤต เท่านั้น แต่ยังเป็น โอกาสอีกด้วย กล่าวคือเป็นวิกฤตในทางกาย แต่เป็นโอกาสในทางจิตวิญญาณ ในขณะที่ร่างกายกำลังแตกดับ ดิน น้ำ ลม ไฟ กำลังเสื่อมสลาย หากวางใจได้อย่างถูกต้อง ก็สามารถพบกับความสงบ ทุกขเวทนาทางกายมิอาจบีบคั้นบั่นทอนจิตใจได้ มีผู้คนเป็นจำนวนมากได้สัมผัสกับความสุขและรู้สึกโปร่งเบาอย่างยิ่งเมื่อป่วยหนักในระยะสุดท้าย เพราะความตายมาเตือนให้เขาปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ ที่เคยแบกยึดเอาไว้ หลายคนหันเข้าหาธรรมะจนค้นพบความหมายของชีวิตและความสุขที่แท้ ขณะที่อีกหลายคนเมื่อรู้ว่าเวลาเหลือน้อยแล้วก็หันมาคืนดีกับคนรักจนไม่เหลือสิ่งค้างคาใจใด ๆ และเมื่อความตายมาถึง มีคนจำนวนไม่น้อยที่จากไปอย่างสงบ โดยมีสติรู้ตัวกระทั่งนาทีสุดท้าย
ยิ่งไปกว่านั้นมีบางท่านที่เห็นแจ้งในสัจธรรมจากทุกขเวทนาอันแรงกล้าที่ปรากฏเฉพาะหน้า จนเกิดปัญญาสว่างไสว และปล่อยวางจากความยึดติดถือมั่นในสิ่งทั้งปวง
บรรลุธรรมขั้นสูงได้ในขณะที่หมดลมนั้นเอง
สำหรับผู้ใฝ่ธรรม ความตายจึงมิใช่ศัตรู หากคือครูที่เคี่ยวเข็ญให้เราดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง
คอยกระตุ้นเตือนให้เราอยู่อย่างไม่ประมาท และไม่หลงเพลิดเพลินกับสิ่งที่มิใช่สาระของชีวิต ขณะเดียวกันก็สอนแล้วสอนเล่าให้เราเห็นแจ้งในสัจธรรมของชีวิต ว่าไม่มีอะไรเที่ยงแท้ ไม่มีอะไรน่ายึดถือ และไม่มีอะไรที่ยึดถือเป็นของเราได้เลยแม้แต่อย่างเดียว ยิ่งใกล้ความตายมากเท่าไร คำสอนของครูก็ยิ่งแจ่มชัดและเข้มข้นมากเท่านั้น หากเราสลัดความดื้อดึงได้ทันท่วงที นาทีสุดท้ายของเราจะเป็นนาทีที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง เพราะสามารถนำไปสู่ความพ้นทุกข์ได้ ท่านพุทธทาสภิกขุเรียกนาทีนั้นว่า
นาทีทอง
ทำไมถึงกลัวตาย :
ความตายไม่ว่าจะน่ากลัวอย่างไรในสายตาของคนทั่วไป ก็ยังไม่น่ากลัวเท่ากับความกลัวตาย ความตายหากวัดที่การหมดลมหรือหัวใจหยุดเต้น ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จสิ้นสมบูรณ์ แต่ความกลัวตายนั้นสามารถหลอกหลอนคุกคามผู้คนนานนับปีหรือยิ่งกว่านั้น ความกลัวเกิดขึ้นเมื่อไร ก็ทุกข์เมื่อนั้น จึงมีภาษิตว่า
คนกล้าตายครั้งเดียว แต่คนขลาดตายหลายครั้ง
ความกลัวตายยังน่ากลัวตรงที่เป็นแรงผลักดันให้เราพยายามผลักไสความตายออกไปให้ไกลที่สุด จนแม้แต่จะคิดถึง เรียนรู้ หรือทำความรู้จักกับมัน ก็ยังไม่กล้าทำ เพราะเห็นความทุกข์เป็นศัตรู
ทำใจให้คุ้นชินกับความตาย :
ไม่ว่าจะหลีกหนีให้ไกลเพียงใด เราทุกคนก็หนีความตายไม่พ้น ในเมื่อจะต้องเจอกับความตายอย่างแน่นอน แทนที่จะวิ่งหนีความตายอย่างไร้ผล จะไม่ดีกว่าหรือหากเราหันมาเตรียมใจรับมือกับความตาย ในเรื่องนี้ มองแตญ ปราชญ์ชาวฝรั่งเศสได้กล่าวแนะนำว่า
เราไม่รู้ว่าความตายคอยเราอยู่ ณ ที่ใด ดังนั้นขอให้เราคอยความตายทุกหนแห่ง
เราสามารถทำใจให้คุ้นชินกับความตายได้ด้วยการระลึกนึกถึงความตายอยู่เสมอ
นั่นคือเจริญ
มรณสติ
อยู่เป็นประจำ
การเจริญมรณสติคือการระลึกหรือเตือนตนว่า ...
๑) เราต้องตายอย่างแน่นอน
๒) ความตายสามารถเกิดขึ้นกับเราได้ทุกเมื่อ อาจเป็นปีหน้า เดือนหน้า พรุ่งนี้ คืนนี้ หรืออีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็ได้ เมื่อระลึกได้เช่นนี้แล้ว ก็ต้องสำรวจหรือถามตนเองว่า...
๓) เราพร้อมที่จะตายหรือยัง เราได้ทำสิ่งที่ควรทำเสร็จสิ้นแล้วหรือยัง และพร้อมที่จะปล่อยวางสิ่งทั้งปวงแล้วหรือยัง
๔)หากยังไม่พร้อม เราควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์อย่างเต็มที่ เร่งทำสิ่งที่ควรทำให้เสร็จสิ้น อย่าปล่อยเวลาให้สูญเปล่า หาไม่แล้ว เราอาจไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านั้นเลยก็ได้
เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์ชีพอยู่ ได้ตรัสแนะนำให้ภิกษุเจริญมรณสติเป็นประจำ อาทิ ให้ระลึกเสมอว่า เหตุแห่งความตายนั้นมีมากมาย เช่น งูกัด แมลงป่องต่อย ตะขาบกัด หาไม่ก็อาจพลาดพลั้งหกล้ม อาหารไม่ย่อย ดีซ่าน เสมหะกำเริบ ลมเป็นพิษ ถูกมนุษย์หรืออมนุษย์ทำร้าย จึงสามารถตายได้ทุกเวลา ไม่กลางวันก็กลางคืน ดังนั้นจึงควรพิจารณาว่า บาปหรืออกุศลธรรมที่ตนยังละไม่ได้ ยังมีอยู่หรือไม่ หากยังมีอยู่ ควรพากเพียร ไม่ท้อถอย เพื่อละบาปและอกุศลธรรมเหล่านั้นเสีย หากละได้แล้ว ก็ควรมีปีติปราโมทย์ พร้อมกับหมั่นเจริญกุศลธรรมทั้งหลายให้เพิ่มพูนมากขึ้นทั้งกลางวันและกลางคืน
แม้กระทั่งเมื่อพระองค์ใกล้จะปรินิพพาน โอวาทครั้งสุดท้ายของพระองค์ก็ยังเน้นย้ำถึงความไม่เที่ยงของชีวิต ดังตรัสว่า
สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
ท่านทั้งหลายจงทำความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด
*ขอบคุณภาพประกอบจาก wallcoo.net ค่ะ
Create Date : 25 กันยายน 2552
Last Update : 26 กันยายน 2552 14:09:34 น.
9 comments
Counter : 3010 Pageviews.
Share
Tweet
เป็นหนังสือที่น่าอ่านมากทีเดียวครับ...
โดย:
yosa
วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:14:22:53 น.
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่
ได้อ่านหนังสือเล่มนี้
แต่จำบ่าได้แล้วครับว่าจากหนังสือเล่มไหนครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:6:04:59 น.
ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ สำหรับธรรมะดีๆ เช่นนี้
โดย:
ศรีสุรางค์
วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:8:45:34 น.
สวัสดีค่ะพี่แม่ไก่ ...
จำได้ว่าคุ้นๆ กับบางบท ไม่แน่ใจว่าไปอ่านบล็อกไหน
หรือว่าเป็นฟอเวิร์ดเมล์ส่งมาให้อ่าน แต่อ่านแล้ว
จำได้เลยค่ะว่าเป็นข้อความที่พี่แม่ไก่เอามาแปะให้เราได้
อ่านกันนี่ล่ะคะ
ที่จำได้เพราะว่าคิดอยู่เหมือนกันว่า การเตรียมตัวและการ
ทำตัวให้คุ้นชินกับความตาย เมื่อทำได้แล้วคงไม่ทำให้เรา
เกรงกลัวกับการตาย แต่กลับจะต้องเร่งทำตัวเอง
ให้ดำเนินชีวิตอยู่ในความดี .. และอยู่ด้วยความมีสติทุกขณะจิต ..
ตอนนี้ยังไม่กล้าและไม่กลัวกับเรื่องความตายแต่ก็
ดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทอย่างที่สุดค่ะพี่
กำลังคิดอยู่ว่าจะส่งข้อความเข้าไปหา พอดีเห็นหน้าหลัก
ของเมื่อวานนี้พู่ก็เลยคลิกเข้ามาก่อนเลยค่ะ กำลังจะเข้ามา
ถามพี่แม่ไก่อยุ่เชียวว่าช่วงนี้อ่านอะไรอยู่น๊อ ...
ฝนตกวันนี้อากาศเย็นดีเหมือนกันนะคะ
โดย:
JewNid
วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:11:52:13 น.
ดีจ้าพี่แม่ไก่คนงาม ...
เรื่องเกมส์หรือว่าโครงการ RRR ที่พี่แม่ไก่ว่านั้น
น้อง "นางสาวดุ่บดั่บ" เคยส่งลิงก์มาให้อ่านด้วยคะและก็แบบว่า
แนะนำลองดู แต่พอดีมันยุ่งหลายอย่างและก็ไม่ปะติดปะต่อ
กันก็เลยได้แต่เข้าไปอ่านบ้างแบบบว่าผิวๆ เผินๆ น่ะคะ
ดูแต่ละคนที่เข้าโครงการก็เป็นนักอ่านกันทั้งั้น .. อ้อ แน่นอนค่ะ
เพราะว่าห้องสมุดอ่ะเน้อ จะไม่ให้เป็นคนรักการอ่านได้จะได
เมื่อก่อนพู่ก็ไปสิงอยู่ห้องสมุดเหมือนกันคะ ได้เพื่อนห้องสมุด
มาหลายคนเหมือนกัน แต่ว่าพอมาเขียนบล็อกเลยต้อง
เลือกหยุด เลยได้เข้าไปอ่านบ้างประปราย ได้หนังสือน่าสนใจ
ก็ไปที่นั่นเลยล่ะคะ ได้แน่ๆ เลย
ฝนตกเยอะจริงๆ คะ ช่วงนี้รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะพี่
นี่ว่าจะทำสวนก็ไม่ได้ทำเพราะฝนมันสะกัดความขยันนี่ล่ะคะ แฮ่ๆ
(จริงๆ ข้ออ้างชัดๆ เลยค่ะพี่)
โดย:
JewNid
วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:6:53:29 น.
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:7:25:20 น.
ยังแอบงงกับกิจกรรม RRR
เห็นน้องหลายคนก็เข้าไปอ่านหนังสือครับ อิอิอิ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:22:26:37 น.
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:7:29:10 น.
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 2 ตุลาคม 2552 เวลา:7:46:56 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
?
]
**หลังไมค์เจ้า**
Cute Clock Click!
เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย
รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล
Latest Blogs
~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~
~เพชรรากษส/อลินา ~
~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~
~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~
~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~
~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~
~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
ชวนศึกษา(ธรรมะ)
ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
นิย๊าย ~ นิยาย
นิย๊าย-นิยาย(๒)
นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
นิยายสายจีน
วรรณกรรมเยาวชน
สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
อ่านตามเกม
ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
ฅนเมือง อู้กำเมือง
เรื่องเล่าจากหลังดอย
ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
บทกวีที่ผูกพัน
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
สารบัญหนังสือในบล็อก
All Blogs
~สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๘ เพื่อนบล็อกด้วยข้อคิด-ธรรมะจากพระอริยสงฆ์... "จิตใสใจสุข" โดย พระไพศาล วิสาโล~
~อย่าร้องไห้เมื่ออาทิตย์ลับฟ้า : ข้อคิด-ธรรมะโดย พระไพศาล วิสาโล~
~ บทสนทนาว่าด้วยเรื่อง "ความตาย" กับท่าน'เขมานันทะ' ~
~ 'มิตรในเรือนใจ' โดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'มิตรที่ถูกเมิน' บทความธรรมะ โดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'ชีวิตกับความรัก' ข้อคิด - ธรรมะโดย "เขมานันทะ" ~
~' สามมิติของชีวิต' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'มีและเป็นอย่างไรถึงจะไม่ทุกข์ ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'รักแท้ :การฝึกปฏิบัติเพื่อหัวใจที่เบิกบาน'โดย ติช นัท ฮันห์ ~
~ 'เปลี่ยนผิดให้เป็นถูก' : บทวิเคราะห์"เด็กเก็บว่าว"โดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ บูมเมอแรงแห่งชีวิต : บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ ธรรมะเพื่อสุขภาวะบนวิถีความพอเพียง บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'มหัศจรรย์แห่งลมหายใจ' ข้อคิด - ธรรมะโดย พระติช นัท ฮันห์ ~
~ 'พุทธศาสนากับสถาบันสงฆ์ไทย' บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ " The World We Have/เราคือโลก โลกคือเรา" โดย Thich Nhat Hanh (ติช นัท ฮันห์)~
~'เปลี่ยนความทุกข์ให้เป็นพลัง' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล~
~สุขมีที่กลางใจ & จิตแจ่มใส ดอกไม้บาน โดย พระไพศาล วิสาโล~
~ "ถอยหลังจึงก้าวหน้าได้" บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ วันนี้เมื่อ ๒,๖๐๐ ปีผ่าน...Old Path White Cloud ..โดย ติช นัท ฮันห์ ~
~ 'แก้ทุกข์ที่ใจ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ เรียนรู้อยู่กับ'ทุกข์' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~'พลังแห่งสติ' vs. 'พลังแห่งความซึมเศร้า' บทความธรรมะโดย "ติช นัท ฮันห์"~
~ "ผ่านพ้นความเจ็บปวด" บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ 'สุขเพราะละ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ เตรียมใจรับมือความทุกข์ บทความโดย...พระไพศาล วิสาโล~
~ คู่มือหยุดทุกข์ : โดย พระยุทธนา เตชปัญโญ ~
~ 'อัตตาสลาย จึงคลายทุกข์' บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ ความงามแห่งรุ่งอรุณ บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ คืนดีรับปีใหม่ : บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ 'ไม่หอบสังขารหนีความตาย' บทความโดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ 'ยิ่งหลงยิ่งกลัว' บทความโดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ทำสมาธิอย่างไร ให้สุขแท้ : บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~' เว้นวรรค รักษาใจ' : บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ ทำชีวิตให้ช้าลง : บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'อยู่ดีไปดี' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
"ในสุข มีทุกข์ ในทุกข์ มีสุข" บทความโดย พระไพศาล วิสาโล
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'คนตายเตือนคนเป็น' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'สายธารการเกิดดับ' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'วิชายืดชีวิตทรมาน' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'นักโทษประหาร' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ "ข้างหน้าเป็นความหวัง ข้างหลังเป็นบทเรียน" บทความโดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'มันก็เท่านั้นเอง' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'ฝนตกไม่ต้อง ฟ้าร้องไม่ถึง' โดย...ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน ดูดวงจันทร์ โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน ละครชีวิต โดย...ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ชาล้นถ้วย : ปรัชญาเซนอันลุ่มลึกแต่เรียบง่าย โดย ว.วชิรเมธี ~
~ หนึ่งคนตาย ล้านคนตื่น : หลักคิดก่อนวิกฤตมาใกล้ โดย พระอาจารย์ ว.วชิรเมธี
"ขอโทษ"...คำขอที่ยิ่งใหญ่ (บทความโดย พระไพศาล วิสาโล)
~ การเมืองร้อนรุ่ม แต่ใจสงบเย็น (สุขใจในนาคร) ~ พระไพศาล วิสาโล
~ ธรรมะคลายใจ ~ โดย ว.วชิรเมธี
~ สู่เส้นทางรัก โดย "แพทย์เชิงดอย" ~
~ เป็นสุขในทุกความเปลี่ยนแปลง ~พระไพศาล วิสาโล
ระลึกถึงความตายสบายนัก : การเจริญมรณสติในชีวิตประจำวัน โดย พระไพศาล วิสาโล
~ เติมความว่างให้จิตบ้าง ~ พระไพศาล วิสาโล
ขจัดสารพิษในจิตใจ บทความโดย...พระไพศาล วิสาโล
ย่างก้าวบนดอกบัว : Walking on Lotus Flowers
งานบำรุงใจ : บทความชวน(สังคม)คิด โดย พระไพศาล วิสาโล
วิปัสสนาแห่งเซ็น (แปลและเรียบเรียงโดย ทวีวัฒน์ ปุณฑริกวิวัฒน์ )
บทเพลงแห่งเซ็น ~ บทเพลงแห่งวิปัสสนา
อุปมาแห่งชีวิต โดย : 'เขมานันทะ'
ความเอย...ความรัก
รักที่แท้ (Learning True Love)
ฝึกใจให้รู้จักคอย... เครียดคลายได้ถ้าใจคอยเป็น โดย "รินใจ"
พรแห่งชีวิต : ความสุขของมนุษย์ที่แท้
ปฏาจารา...น้ำตาที่มากกว่าห้วงมหาสมุทร
ธรรมที่นำความฉิบหายมาสู่บุคคล
สุข - ทุกข์ในมือเรา ~ พระไพศาล วิสาโล
ดอกไม้หายไปไหนหมด ?(หนังสือ "มรรคาแห่งชีวิต")
๑๓ กันยายน...เทียนธรรมรำลึก...หลวงพ่อเทียนที่ข้าพเจ้ารู้จัก โดย 'เขมานันทะ'
~ ช่วงชีวิตช่วงภาวนา ~ " เขมานันทะ"
ลักษณะพระแท้ - พระปลอม
รู้สึกนึกคิด ~ ศ.ดร. ระวี ภาวิไล
ดั่งสายน้ำไหล ~ เขมานันทะ
แด่เธอ...ผู้รู้สึกตัว ~ หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
เธอคือโลก ( You Are The World) : กฤษณมูรติ
เพลงปราโมทย์ของเซ็น : ปกิณกธรรมและธรรมอุปรากร ~ "เขมานันทะ"
~ แห่งการงานอันเบิกบาน ~ ตาร์ถัง ตุลกู / แปลโดย โสรีช์ โพธิแก้ว
ชัมบาลา : หนทางอันศักดิ์สิทธิ์ของนักรบ- - ญาณทัศนะจากดินแดนหลังคาโลก - -
~ ทางทรายใกล้ทะเลสาบ : อัตชีวประวัติช่วงแสวงหามายาชีวิตของ 'เขมานันทะ' ~
~ ดวงตาแห่งชีวิต ~ เขมานันทะ
~ คำขอที่ยิ่งใหญ่ ~ พระไพศาล วิสาโล & "อาทิตย์ยามเช้า"
~ หอมเอย...หอมกลิ่นกล้วยไม้ ~
~ ศานติในเรือนใจ ~ ติช นัท ฮันห์
~ เยื่อใยแห่งความพลัดพราก~ : บันทึกในค่ำคืนสงบ ของฤดูใบไม้ผลิ โดย "แพทย์เชิงดอย"
ชีวิตกับความรัก ~ เขมานันทะ
Cultivating the Mind of Love / ปลูกรัก ~ ติช นัท ฮันห์
คืนสู่สามัญ ~ พระไพศาล วิสาโล
คือเมฆสีขาว ทางก้าวเก่าแก่ : พุทธประวัติในทัศนะใหม่
จากดักแด้สู่ผีเสื้อ ~ เขมานันทะ
ชีวิตคุณมีอยู่เพียงขณะเดียว ~ เขมานันทะ
ในความมีอยู่~ อัครมุนี วรรณประไพ
เริ่มต้นที่...ความรัก
Friends' blogs
เมณี
บังอร-บังเอิญ
โมกสีเงิน
ป้ามด
แม่เฮือน
ปลิวตามลม
นวลกนก
January Friend
ดอกเสี้ยวขาว
อั๊งอังอา
กวินทรากร
Zhivago
BoOKend
ทิวาจรดราตรี
นัทธ์
nikanda
โสดในซอย
นายแจม
narumol_tama
Chulapinan
แพนด้ามหาภัย
beer87
yjam
วินนี่ย์หมีพูห์
เจ๋วะรัฐถะ
ammataya
ลูกปัดแก้ว
กะว่าก๋า
นิงัย
ร่มไม้เย็น
แก้วกังไส
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
ศรีสุรางค์
แพรจารุ
last_tibetstone
malarn cha
หอมกร
JewNid
กิ่งไม้ไทย
หวานเย็นผสมโซดา
komyooth
PTNCenter
rngja
dream-devil
เหมือนพระจันทร์
kangsadal
PhueJa
ปลายทางของสายรุ้ง
ปลาทองแก้มยุ้ย
Pribtaa
วิรตี
Friday Story
อุ้มสม
~:พุดน้ำบุศย์:~
สามปอยหลวง
ดอยสะเก็ด
lovereason
คนสวยที่ไม่เคยสวย
PZOBRIAN
ออโอ
เรียวรุ้ง
Webmaster - BlogGang
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
olddreamz
เมืองแจ๋ม
เปิดโลกลำปาง
ฅนเมือง
โลกล้านนา
ธรรมะดอทคอม
Yahoo !
Google
คนเมืองฟังกำเมือง
คำไท - คำถิ่น
คลังภาพ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.