BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : Koyo Kansai : Kansai International Airport

Koyo Kansai : Kansai International Airport

ปี 2001 ผมได้ไปญี่ปุ่นครั้งแรกในช่วงปลายเดือนตุลาคม
ซึ่งใบไม้ตามหุบเขาเริ่มจะเปลี่ยนสี ปีนี้ค่าเงินเยนแข็งสุดๆ
จนทำให้ราคาทัวร์ไปญี่ปุ่นทะลุทะลวงไปไกล แต่ในที่สุด
ผมก็สามารถหาทัวร์ในราคาที่พอจะจ่ายไหวเพื่อไปดูใบไม้เปลี่ยนสี

ปลายเดือนพฤศจิกายน 2555 เวลาเที่ยงคืนกว่าเครื่องบินก็เหินฟ้า
8.30 น. ตามเวลาของประเทศญี่ปุ่น ก็ร่อนลงที่สนามบินนานานชาติคันไซ
สนามบินบนเกาะที่สร้างขึ้นด้วยน้ำมือมนุษย์ล้วนๆ อันถือว่าเป็นความสำเร็จ
อย่างหนึ่งทางวิศกรรมของมวลมนุษยชาติที่สามารถเอาชนะธรรมชาติได้

โอซาก้าคือศูนย์กลางการค้าและความเจริญของภูมิภาคคันไซ
เดิมนั้นมีสนามบินโอซาก้าที่ใช้ในการขนส่งสินค้าและผู้โดยสารทางอากาศ
แต่มันถูกจำกัดด้วยพื้นที่เมืองที่อยู่รอบข้างทำให้ไม่สามารถจะขยายออกไปได้
นอกจากนี้การขึ้นลงของเครื่องบินโดยสารยังก่อให้เกิดมลพิษทางเสียงต่อเมือง

การสร้างสนามบินแห่งใหม่ที่ต้องไม่ต้องเสียเวลาเดินทางกลับเข้าในเมือง
คำตอบมีเพียงหนึ่งเดียวคือ การ้างสนามบินกลางทะเล แต่นั่นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
นอกจากพวกจะต้องสนามบินที่สามารถรองรับการจราจรจำนวนมหาศาลแล้ว
ยังต้องทนทานต่อการเกิดแผ่นดินไหวและพายุใต้ฝุ่นที่เข้ามาเป็นประจำ

ปี 1987 การก่อสร้างเกาะเทียมด้วยน้ำมือมนุษย์ได้เริ่มต้นขึ้น โดยใช้เรือขนส่ง
ลากชิ้นส่วนคอนกรีตนับล้านชิ้นไปกลางทะเล และประกอบมันให้กลายเป็นกำแพง
ขนาดยักษ์กว้าง 2.5 ก.ม. ยาว 4 ก.ม. ขั้นตอนนี้ใช้ระยะเวลาการทำงานกว่า 2 ปี
งานต่อไปคือระเบิดภูเขาเพื่อนำก้อนหินไปถมทะเลด้านในของกำแพงคอนกรีต

ปี 1990 การก่อสร้างสะพานเพื่อเชื่อมระหว่างแผ่นดินใหญ่กับสนามบินเสร็จสิ้น
ปี 1991 มีการปรับพื้นดินให้ราบและบดทับจนแน่น และเริ่มการสร้างระบบต่างๆ
ปี 1994 รันเวย์และอาคารผู้โดยสารก็เสร็จสิ้น มีการเปิดใช้สนามบินอย่างเป็นทางการ
ปี 1995 มันต้องรับบททดสอบแรกเมื่อเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญที่เมืองโกเบ

ปรากฏว่าไม่มีความเสียหายใดๆ ที่ร้ายแรง แต่ปัญหาสำคัญก็คือสนามบินทรุดตัว
ลงเร็วกว่าที่วิศวกรได้คำนวณไว้ มันเป็นหนึ่งในความชาญฉลาดอีกครั้ง
ที่พวกเค้าพยายามใช้วิธีง่ายๆ เพื่อแก้ไขปัญหานี้ ในที่สุดมันก็หยุดการทรุดตัว
ปี 2003 จากประสบการณ์ ทำให้มีการสร้างเกาะด้านข้างๆ เพื่อใช้เป็นรันเวย์ที่สอง

จากสนามบินเราก็ผ่านการตรวจคนเข้าเมืองและศุลกากรอันเรียบง่ายออกมา
เพื่อไปขึ้นรถบัสมุ่งหน้าผ่านเมืองโอซาก้าไปยังสถานที่ท่องเที่ยวในเมืองเกียวโต
ก่อนหน้าที่จะมาเราตรวจสอบพยากรณือากาฬนช่วงปลายเดือนว่าอยู่ระหว่าง
18 องศาในเวลากลางวัน และ 10 องศาในเวลากลางคืน ระหว่างทางที่จอดพัก
ผมยังสามารถใส่เสื้อยืดลงไปเดินได้ เหตุผลก็คือมันสำคัญว่าอุณหภูมิจะเป็นเท่าไหร่

ขออย่างเดียวอย่าให้มีลมพัดหรือฝนตก มันก็จะไม่ค่อยรู้สึกหนาวสักเท่าไหร่
รถค่อยๆ ผ่านเมืองที่เต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องของเมืองโอซาก้า ในที่สุด
ก็ลงจากทางด่วนถึงยังเมืองเกียวโต เมืองที่ยังมีบ้านเก่าๆ อยู่มากมายหลายหลัง
สมกับเป็นเมืองหลวงเก่า คนข้างหน้าผมเริ่มถ่ายรูปมากมายผ่านกระจกรถ

ผมยังเก็บกล้องไว้ในกระเป่า ชื่นชมความงามด้วยสองตาแทน
เพราะผมเชื่อว่าใบไม้เปลี่ยนสีคงไม่ได้มีดีแค่ต้นไม้สองข้างถนน
ก่อน 12.00 น. รถก็มาจอดที่ร้านอาหาร เราได้กินชาบูร้อนๆ และมีเวลาอีก
พักใหญ่ที่จะถ่ายภาพที่สวนแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปจุดหมายแรกของวันนี้

Create Date : 19 ธันวาคม 2555

Last Update : 19 ธันวาคม 2555 21:02:08 น.

1 comments

Counter : 1204 Pageviews.

หมวดนี้ ท่องไปในโลกกว้าง ยังไม่เคยเข้ามาเลยค่่ะ คงต้องย้อนไปดูหลายตอน...

ไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศเลยค่ะ ไม่ว่าเพื่อนบ้านใกล้ๆ บ้านเรา ไกลแบบนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย

เดี๋ยวค่อยๆ ตามชมนะคะ

ถ้าได้เจอใบไม้เปลี่ยนสี แม้ต้นสองต้นแรก คงถ่ายเหมือนกันค่ะ ก็ตื่นเต้นนี่คะ บ้านเราไม่มี ขอถ่ายเก็บไว้ก่อน เจออีกเยอะๆ ค่อยว่ากันค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 21 ธันวาคม 2555 เวลา:17:57:56 น.