Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 17 หน้า 3 ก็อฟรู้สึกผิดกับทุกคน กลัวทุกคนจะหมดสนุกเมื่อเห็นแขกไม่ได้เชิญ แต่เมื่อเหตุการณ์มาถึงขึ้นนี้แล้ว ก็ต้องให้มันเนียนผ่านไป ข้าวหอมดูไม่มีอะไรยังทำหน้ากระหายหิวอาหารตามแบบของเธอ ส่วนสายตาต้นข้าวที่มองก๊อฟแทบจะกินไส้พุง ทำเอาเขาอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปจริงๆ เลยต้อนทุกคนเข้าร้านไปก่อน เพื่อไม่ให้เสียเวลา กินเสร็จเร็วก็แยกย้ายกันเร็วเท่านั้น หากยังล่าช้าแยกกันช้า ต้นเล่นงานเขาเป็นแน่ เมื่อเข้าไปในร้าน “วันนี้ร้านลด 25% ฉลองร้านใหม่ นี่บัตรกูได้มา” แม็คโชว์บัตร “มึงใช้เส้นหรือเปล่าวะ” “กูไม่ต้องใช้เส้นว่ะ กูกินเกาเหลา อิอิ” แม็คหัวเราะ “อีดอก...ฝืด” ก๊อฟกัดจิก “อีห่าน วันนี้มึงจ่ายเลย” แม็ครีบสวน กะเทยแสบมาเจอกันทีไรก็ต้องมีเรื่องเฮฮากัดจิกกันให้มันส์ปากสินะ “ไม่เป็นไรวันนี้คุณพจน์บอกจะเลี้ยง” ก๊อฟรีบชิงบอก พจน์ที่นั่งเงียบมานานสำรวจแต่ละคนยิ้มนิ่งๆ ตาก็คอยลอบมองต้นข้าว มีเด็กหนุ่มมารับบริการยื่นเมนูให้และรอรับออเดอร์ “น้องข้าวคะ วันนี้อยากกินอะไร สั่งได้เลยค่ะ” ก๊อฟยืนเมนูให้ข้าวหอม “อยู่กับอีต้น มันพากินอะไรมั่ง ตัวถึงได้ผอมขนาดนี้” ก๊อฟเริ่มกัดต้นบ้าง “เห็นผอมแบบนี้เดี๋ยวพวกมึงจะอ่วม” ต้นตอบแทน “เอ้า กูอยากกินสเต๊กโคขุน เออ เอาชุดชาบูมาด้วยสิมึง คราวที่แล้วกูไม่ได้กิน” นัตรีบจัดเมนูขึ้นมา “เออ อยากกินอะไรก็สั่ง เพราะกูไม่ได้จ่าย” แม็คหัวเราะอารมณ์ดี ต้นข้าวกางเมนูดูกับข้าวหอม “จะเอาอะไร มันมีซูชิด้วยนะเอาไหม” เขาถามข้าวหอม “ไม่เอาค่ะ” ต้นข้าวมองแปลกๆ ปกติข้าวหอมจะชอบทานอาหารญี่ปุ่น “กินข้าวปั้นก็อิ่มสิเจ้ ก็กินอย่างอื่นไม่ได้พอดี” “ใช่ๆ น้องข้าว เราต้องมีเป้าหมาย” อันสนับสนุน “กินให้อ้วนไปเลยนะ ดูสิ อีต้นมันจะยังรักไหม” ก๊อฟพูดประชด พจน์ได้แต่หูผึ่งกับการสนทนา “งั้นเอาสเต็กปลา สลัดกุ้ง ยำเซลม่อล แล้วก็ เอาซุปเห็ดรวมด้วยเจ้ ชาบูขอกินกับเจ้นัตก็แล้วกัน” “ฉันเอาสเต็กแกะ” ไพส์สั่งบ้าง “กูเอาโคขุนเหมือนอีนัต” แม็คสั่ง “พี่เอาสเต็กเด็กหนุ่มค่ะ น้องชื่ออะไรคะ” ก๊อฟหันไปมองเป้าหมายที่ยืนสงบจดรายการอาหาร “อีห่าน กูให้มากินอาหาร” “กูกินของว่างก่อนไม่ได้เหรอ” “ดอก มึงเลือกหน่อยสิ” ไพส์อดว่าไม่ได้ “เอาโคขุนเหมือนอีนัดก็แล้วกัน เนื้อจระเข้มีไหมคะน้องพี่อยากกิน” หันไปหยอดกับหนุ่มน้อย “ไม่มีครับ” น้องปฏิเสธสุภาพ “น้องพี่เอาสเต็กหมูคุโรตะค่ะ” อันสั่ง “มึงเอาอะไรอีต้น” “เอาสเต็กเซลล์ม่อล กับสลัดทานตะวันชุดใหญ่” “พวกมึงนิ จะกินแต่ปลากับผักหรือไง” “ข้าวหอมเขาไม่กินเนื้อ” ต้นรีบตอบ “เมียกินอะไร ผัวก็ต้องกินตามหรือไง กูล่ะเบื่อ” ก๊อฟไม่ยอมหยุดกัด “แล้วคุณพจน์ล่ะฮะ” ก๊อฟหันไปถามเจ้าภาพ พจน์นั่งเงียบหูผึ่งตาลอยกับการสนทนาของกะเทยแสบ ใครผัวใครใครเมียใครเขาตามไม่ทัน พยายามใช้สมองคิดตาม “คุณพจน์ฮะ” ก๊อฟสะกิต มองตาลอยของพจน์ที่มองต้นข้าวอย่างตะลึง “เออ ผมเอา สเต็กโคขุนครับ” “ตามนั้นค่ะน้อง ขอซุปหางวัวอีก 6 ถ้วยนะคะ อีต้นมึงเอาซุปไหม” “ข้าวหอมจะเอาซุปอะไรอีกไหม” “เจ้ เอาซุปมิโซะ” “เอาซุปมิโซะครับ” ต้นหันไปบอกเด็กบริกร เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว แม๊คก็หันมาสนใจพจน์แทน “คุณพจน์เป็นไงมาไงถึงได้ติดต่องานกับอีก๊อฟฮะ” พจน์ตอนนี้เหมือนคนไม่มีกระจิตกระใจ เพราะเขาตามทุกคนไม่ทัน ทั้งต้นข้าวที่ดูอ่อนโยนกับข้าวหอมจนโอเวอร์อีกล่ะ ทำเอาเขาอึ้งไปหมด “พอดีผมจะเปิดบริษัทเล็ก เลยต้องการที่ปรึกษายื่น SME ครับ” “อ่ะ มันจะไม่เจ๊งเหรอฮะคุณพจน์” อันถามจิกหน่อยๆ “มึงนิ แทนที่จะอวยพรเขา” แม๊คต่อว่า “ฮุ๊ย ขอโทษที พอดีกูจำแต่เรื่องเก่า” อันทำหน้าไม่สนใจ “ทุกคนสบายดีไหมครับ” “สบายดีค่ะ” แม็คตอบ “เดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” พจน์ขอตัวไปเพราะเขาดูอาการไม่ดีเอามาก พอลับหลังพจน์ไปแล้ว “มึงดูสีหน้าเขาซีดนะ มึงทำอะไรเขาหรือเปล่าเมื่อตอนกลางวัน” แม็คหันไปถามก๊อฟ “ไม่นะมึง....เขาขอตามเรามาเอง กูยังงงเลย” “ไม่ใช่อยากจะมาเจออีต้นเหรอ” อันพูด “เออ สงสัยจะใช่ คงไม่รู้ล่ะสิว่าอีต้นจะวิปราสขนาดไหน” ไพส์เสริม “พวกมึงนิ” แม๊กปราม “เออ กูว่า เรามาจัดให้พจน์สักหน่อยสิ ไม่ได้เจอตั้งนาน” ก๊อฟเสนอ “ว่าไงอีต้น” อันหันไปถามต้น “ฉันไม่ขอเกี่ยวแล้วกัน” ต้นไม่ได้สนใจ
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
บทสนทนาเข้าถึงเพศที่สามมากนะคะ