Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 7 หน้า 2 วันต่อมา มีโทรศัพย์จากสถานีตำรวจแจ้งวันและเวลาให้ต้นข้าวกับข้าวหอมไปพบ เพราะตำรวจได้ติดตามผู้สร้างความเสียหายให้กับร้านต้นข้าวมาไกล่เกลี่ยกัน เมื่อมาเผชิญหาที่สถานีตำรวจ จอมโวยวายที่อยู่เบื้องหลัง ก็พูดสาระพัดสาระเพ ว่าร้ายทางนี้ให้ดูย่ำแย่ ต้นข้าวนิ่งไม่ตอบโต้ ส่วนข้าวหอมนั้นเดือดสุดๆ แต่เห็นต้นข้าวไม่พูดอะไรเธอเลยนิ่งเหมือนกัน “พวกนี้มันเปิดร้านสปาบังหน้า ทำไมตำรวจไม่ไปตรวจค้นมันล่ะครับ ผู้หญิงเต็มร้านมันเลย” “เขาเป็นพนักงานนวด” ตำรวจพยายามไกล่เกลี่ย “พนักงานนวดบังหน้าสิ เป็นอีตัวทั้งนั้น อีนี่ก็กะเทยควายหาอีตัวมาป้อนแขก อีนี่ด้วยนิ มันรับแขกมากี่คนแล้ว” เขายังพาลต่อ “ผมข้อแจ้งความเพิ่มข้อหาหมิ่นประมาทครับ” ต้นข้าวพูดช้าๆ นิ่งๆ หลังจากทนนั่งฟังอีกคนพูดจาให้ร้ายร้านมาจนพาดพิงข้าวหอม “จะมาแจ้งความเพิ่มหาเหวอะไร กูพูดความจริง ดูหน้ามันก็รู้นิ ผ่านผู้ชายมากี่คนแล้ว มึงอย่ามาทำตัวเป็นพระเอกหน่อยเลย” ต้นข้าวยังทนนั่งตั้งแต่เขาไส่ไฟร้านเขา พูดจาให้ร้ายสารพัดจนมาลามปรามถึงข้าวหอมซึ่งก็ทำให้เขาทนฟังไม่ได้ เขาคอยจับแขนห้ามข้าวหอมไม่ให้ลุกโวยวาย “ผมขอแจ้งความเพิ่มข้อหาหมิ่นประมาทภรรยาผมครับ” เขาเอ่ยนิ่งๆ ข้าวหอมมองหน้าเขาอึ้งๆ “ครับ” ตำรวจไม่รอช้ารีบจดปากกาตามที่อีกฝ่ายพูด “ถ้าคุณไม่สงบจิตสงบใจ ผมคงต้องแจ้งทุกข้อกล่าวหาเพื่อดำเนินคดีกับคุณนะครับ ข้อแรก คุณใช้สื่ออิเล็กทรอนิค สร้างความเสียหายทำรายชื่อเสียงอีกฝ่ายโดยเจตนา เป็นการหมิ่นให้เสียชื่อเสียง ผิดพระราชบัญญัติคอมพิวเตอร์ ข้อที่ 2 คุณใช้ถ้อยคำไม่สุภาพ เพื่อเจตนาว่าร้ายดูหมิ่นคุณผู้ชายให้เสียเกียรติ ข้อที่3 คุณใช้ถ้อยคำไม่สุภาพ เพื่อเจตนาว่าร้ายดูหมิ่นคุณผู้หญิงให้เสียเกียรติ ในที่สาธารณะ” ตำรวจแจ้งรายละเอียดที่เขาลงบันทึกไว้ “ไอ้บ้าบอ ตำรวจ สน นี้ มันบ้าหรือเปล่าแทนที่จะไปตรวจร้านสปามันว่ามันซ่อนอะไรผิดกฏหมาย มีอีตัวกี่คน กลับมายัดเยียดข้อกล่าวหาเฮงซวยให้ประชาชน” “ข้อที่ 4 คุณใช้ถ้อยคำไม่สุภาพ และขัดขืนต่อการปฏิบัติหน้าที่ต่อเจ้าหน้าที่” ตำรวจไม่ได้สนใจใช้อารมณ์กับคนพาลนัก ทำเอาเขาชะงัก “คุณตำรวจเพิ่มอีกข้อนึงได้ไหมคะ?” ข้าวหอมทนฟังมานานพูดขึ้น “ครับ” “ก่อความวุ่นวายเดือดร้อน ในสถานที่ทำงานของคนอื่น และยังกล่าวหาให้ผู้อื่นมีความเสียหาย มีเจตนาทำลายการทำธุระกิจ สูญเสียโอกาสการทำธุระกิจ มีค่าความเสียหาย” “อึม เดี๋ยวผมจะดูรายละเอียดให้นะครับ” ตำรวจรับคำ คนพาลเมื่อครู่นั่งหัวฟัดหัวเหวี่ยงที่ไม่สามารถเถียงกับใครได้ “แล้วถ้าเขายังไม่ไปลบข้อความที่สร้างความเสียหายกับเราออกจากไอจี เราแจ้งข้อกล่าวหาเพิ่มได้ไหมคะ” ข้าวหอมยังไม่ยอมจบ “ได้ครับ....” ตำรวจรับแล้วหันไปทางมิ่งขวัญ “ คุณมิ่งขวัญ คุณต้องลบข้อความหมิ่นประมาทออกด้วย” เขามองตำรวจอย่างฉุนเฉียว ล้วงเอาโทรศัพย์ออกมาแล้วเข้าแอปเพื่อลบข้อความออก ตำรวจส่วนมากจะทำหน้าที่ไกล่เกลี่ยความสงบให้กับประชาชน แต่พอมาเจอมิ่งขวัญที่เอาแต่พาลว่าร้ายคนอื่น ส่วนอีก 2 คนที่เป็นโจทย์กลับไม่ได้ตอบโต้อะไร เขาต้องทำหน้าที่อบรมมิ่งขวัญให้สงบสติลง โซเซียลถ้าใช้ให้ถูกต้องก็คงไม่ก่อภัยให้ตัวเองและคนอื่น เมื่อออกจากสถานีตำรวจ ทั้งสองเดินออกมาอย่างโล่งอกและพอใจกับการทำงานของตำรวจ ข้าวหอมยิ้มร่า “เสร็จซะที” มิ่งขวัญเดินตามมาชี้หน้าทั้งสอง “เชอะ อย่าคิดว่าพวกแกจะชนะฉันได้นะ” “เราไม่ได้มาเพื่อชนะ แต่เรามาเพื่อความถูกต้อง” ข้าวหอมตอบโต้ “ฉันจะเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุด” “ยังไม่พออีกเหรอ เอาอีกกระทงไหม” เสียงตำรวจไล่หลังมา มิ่งขวัญ เลยเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปขึ้นรถ ต้นข้าวกับข้าวหอมไหว้ขอบคุณตำรวจ “ขอบคุณค่ะสารวัตร” “ไม่เป็นไรครับ ไอ้นี้ก็สุดๆ พาลไปเรื่อย ยังไงมีปัญหาอีกติดต่อผมได้นะครับ” “ขอบคุณครับ/ค่ะ” ทั้งสองไหว้ขอบคุณตำรวจ “เดินทางปลอดภัยนะครับ” ทั้งสองกลับมาที่ร้านตอนบ่าย สาวๆที่รออยู่ที่ร้านต่างเข้ามาถามนายทั้งสอง “เราก็ชนะสิ ระดับนี้อยู่แล้ว” ข้าวหอมตอบ ต้นข้าวอมยิ้ม “เฮ้อ โล่งใจซะที แต่ร้านเราก็มีลูกค้าเยอะมากกว่าเมื่อก่อนอีก แค่ทัวร์บริษัทเดียวเราไม่ง้อหรอก” ส้มผู้อาวุโส อยู่ที่นี่มานานเอ่ย “ขอบคุณทุกคนมากนะที่ยอมเหนื่อยเพื่อให้ทุกอย่างมันผ่านไป เรามาช่วยกันต่อไปนะ เพื่อร้านของเรา” ข้าวหอมพูด ทุกคนยิ้ม “ค่ะ” ต้นข้าวยืนอมยิ้มฟังอยู่ข้างหลัง ตอนนี้ร้านของเขาถูกข้าวหอมยึดไปแล้วหรอกหรือนี่ มีข้าวหอมอยู่เขาไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้นเลย ต่อให้เป็นปัญหาอะไรก็ตาม “เดือนหน้า เขาคิชกุฏเปิด พี่จะพาพวกเราไปเที่ยวนะฮะ” เขาประกาศบอกทุกคน “เย้ๆๆๆ “ ทุกคนต่างร้องด้วยความดีใจ ข้าวหอมหันมามองเขาด้วยสายตาลิงโลด “ไปเขาคิชกุฏเหรอเจ้” เขาพยักหน้า อีกฝ่ายปรบมืออย่างยินดี
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
|||||||||||||||
พระเอกของเราเริ่มเปลี่ยนใจแล้วค่ะ