Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 1 หน้า 1 บทที่ 1 ต้นห้อมแจ้งกำหนดการ กฤษ์แต่งงานที่บิดาเขาหามาให้แก่ข้าวหอม ซึ่งมันก็อีกไม่นาน ประมาณ 4 เดือนที่จะถึง “ทำไมรีบแต่งจังเจ้ ฉันคิดว่า เราแค่แกล้งควงกันไปหาท่าน เหมือนท่านก็ไม่ได้เร่งรัดอยากจะให้แต่ง” ข้าวหอมถามอย่างสงสัย เพราะตั้งแต่ไปพบพ่อกับแม่ของต้นหอม 2-3 ครั้ง ดูท่านก็มีความสุขกับบุตรที่ไม่ชายตัวเองมีแฟนเป็นผู้หญิง แผนที่คิดว่าจะแต่งงานกันในตอนแรกเลยชะลอและดูท่าทีของทั้งสองไปก่อน แต่ทำไมจู่ๆ วันนี้ กลับมาเร่งรัดแบบสายฟ้าแลบ “พ่อบอกว่าอากงอยากให้รีบแต่งเพราะปีนี้เป็นปีดี ถ้าเกิดมีลูกจะได้คลอดปีหน้า ปีหน้าเป็นปีมงคลมากสำหรับคนจีน” “ฮู้ยยยย คิดถึงมีลูกแล้วเหรอเจ้” หญิงสาวทำเสียงอึนมึน “ฮืม ก็ทำไงได้ล่ะ หล่อนก็เตรียมตัวก็แล้วกัน คุณพ่อท่านเตรียมสินสอดไว้ให้แล้ว” “จริงเหรอ” “ใช่ หล่อนเป็นหลานสะไภ้ของอากง ท่านให้สินสอดมาเป็นทอง 20 บาท ส่วนคุณพ่อก็มีเงินสดอีก แบบนี้เจ้ไม่ต้องจ่ายค่าจ้างยังได้เลย” “อ้าววว คนละส่วนกันนะเจ้ อิอิอิ” “ฮึ” ทำเสียงในลำคอกับความขี้งกของอีกฝ่าย “หล่อนเตรียมตัว และบอก พ่อกับแม่ของหล่อนด้วยก็แล้วกัน “ค่ะ” ข้าวหอมวางสายจากต้นข้าวเสร็จแล้ว ก็รีบโทรไปบอกพ่อ “พ่อ จะมีผู้ชายไปขอ” หญิงสาวเริ่มเรื่องแบบไม่อ้อมค้อม “ฮ้า!!! แกอำพ่อหรือเปล่าลูก?” ปลายสายเอ่ยไม่อยากเชื่อ “อีหลีพ่อ เขาให้ฤกษ์มาแล้วเนี่ย” “เอ้ย ข้าว พ่อว่านะ แกบ่สำบายหรือเปล่า? ให้พ่อกับแม่ไปยามบ่?” พ่อถามอย่างเป็นห่วง “พ่อ หนูเพิ่งกลับบ้านเดือนก่อนเองนะ บ่ได้เป็นหยัง” “แล้วผู้ชายที่ไหนจะมาแต่งกับแก แกบ่เคยมีแฟน” “พ่อ หนูกะมีของหนูล่ะ แบบไม่เป็นตัวเป็นตนไง” “ข้าว พ่อว่านะ แกโดนเขาหลอกหรือเปล่า” “บ่นะพ่อ มีแต่หนูที่หลอกเขา นี่พ่อไม่เชื่อหนูบ่” เธอถามพ่อกลับอย่างงงงันในความไม่น่าเชื่อถือของตัวเอง “ฮืม” พ่อเอ่ยอย่างไม่เชื่อจริงๆ พอแม่เดินมาพ่อก็รีบเล่าให้ฟัง จนแม่ดึงโทรศัพท์ไปคุย “ข้าว ลูกบ่สำบายหรือเปล่า? เขาหลอกฟันลูกบ๊อ” “โอ้ย แม่ อีกคนแล้ว หนูไม่ได้ตั๊วแม่นะ แล้วไม่มีใครมาตั๊วหนูนำ เป็นหยังเว่าแล้วบ่มีไผเชื่อเรื่องนี้เนี่ย” ข้าวหอมทำหน้าครุ่นคิด ชีวิต 28 ปี ของเธอ ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีผู้ชาย จนพ่อแม่ ไม่เชื่อว่าจะมีคนมาขอเลยเชียวหรือ แล้วนี่ ส่วนมากเขาดีใจที่ลูกจะแต่งงานกัน ทำไมพ่อกับแม่กลับแปลกประหลาดใจ เฮ้ยยย.....หรือผ่านมาฉันมันเป็นคนแปลกกันแน่ “แม่ วันที่ 6 เดือน 10 นะแม่ เขาจะไปขอลูกสาวแม่แล้ว เฮาต้องเตรียมอีหยังเน แม่บอกหนูนะ” “ข้าว แม่ กำลัง งง อยู่” เหมือนแม่ยังปรับสภาพกับข่าวที่ลูกสาวแจ้งไม่ได้ “หรือว่าแกท้อง?” “โอ้ยแม่ หนู บ่ได้ท้อง หนูจะแต่งงาน” “เออ..เขาเป็นผุไดมาจากไส เป็นหยัง บ่พามาบ้านก่อน” “เฮากะรู้จักกันจากโรงงานยางไงแม่ รู้จักกันมา 5 ปีแล้ว” “อ้อ...แม่ดีใจอีหลี ลูกสาวแม่ขายออกแล้ว” ประโยคหลังนางพูดอย่างดีใจ “อ้าว แม่เป็นหยังคือพึ่งจะดีใจล่ะเนี่ย” ข้าวหอมงงตัวเอง “อีก 4 เดือนติ ไปดูฤกษ์มาแล้วติ้” “แมนจ๊ะ แม่ พอดีอากงเขาเป็นคนจีน เขาอยากได้หลานปีหน้า คนจีนเขาเชื่อว่าเป็นปีดีน่ะแม่ เขาเลยปุ๊บปั๊บ” “แล้วลูกฮักเขาบ่” “ก็ แหม ก็ชอบอยู่ เขานิสัยดีนะแม่ น่าจะดูแลหนูได้” “ถ้าลูกฮักเขาอีหลี แม่กะบ่มีปัญหาอีหยัง แม่ดีใจนะที่ลูกจะได้แต่งงานซะที” น้ำเสียงแม่เรื่มดีอกดีใจ เมื่อเห็นว่าลูกสาวไม่ได้พูดเท็จ “งั้น แม่กะจะเตรียมงานให้ละกัน เดี๋ยวเลาญาติทางนี้” “แม่บ่ต้องจัดงานใหญ่โตนะ เราเลี้ยงแค่ญาติเราก็พอ” “บ่ได้ดอก ลูกสาวแม่แต่งงานทั้งคน ใครจะไปเชื่อว่าสิขายออก” “อ้าววว แม่ คือเว่าจังซั่น” ข้าวหอมเริ่มสงสัยกับชีวิตตัวเอง “แต่งได้ก็ดี จังใดกะเอาแฟนมาหาพ่อกับแม่ก่อนก็ดีนะ” “จ๊ะแม่ หนูดูก่อนว่าจะว่างกันบ่ ถ้าบ่ว่างไป กะเจอมือไปขอกะแล้วกัน” “เออ ลูกก็ดูแลตัวเองดีๆนะ” “จ๊ะ” ข้าวหอมวางโทรศัพย์งงๆ “เอ๊ะ ฉันผิดปกติอะไรนะ พ่อกับแม่ไม่เชื่อว่าจะแต่งงาน” เธอคิ้วขมวดอย่างสงสัย ส่วนพ่อกับแม่ ก็ดีอกดีใจที่ลูกสาวแจ้งข่าวงานแต่งงาน “ร้อยวันพันปี มันไม่เคยพูดเรื่องผู้ชายเลย วันๆ เอาแต่กิน นอน ทำงาน ถ้ามันอยากแต่งแบบนี้ น้ำจะท่วมหรือฝนจะแล้งล่ะแม่” “จะอีหยังกะช่างพ่อ แม่ดีใจ” แม่ยิ้มร่าแล้วร้องเรียกหาลูกชาย เพื่อเตรียมตัวกัน “เฮาต้องเตรียมตัดชุดนะพ่อ เดี๋ยวบ่ทัน 4 เดือนคราวเดียวเองนะ คนกรุงเทพฯ สิว่าเฮาได้ เขามีตะแต่งตัวดีๆ เฮากะขนผ้าไหมออกมาตัดชุดเลย” แม่ตื่นเต้นและเตรียมการณ์อย่างไม่สนใจพ่อที่ยังงงกับข่าว “เด็กน้อยไปไสหมดนี่ สิบอกการณ์บอกงาน” ดูเหมือนแม่จะตื่นเต้นอยู่คนเดียว
ติดตามค่ะ
โดย: สมาชิกหมายเลข 5476257 IP: 202.44.248.51 วันที่: 11 กันยายน 2562 เวลา:16:52:50 น.
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
