Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 4 หน้า 1 ต้นข้าวตรวจสอบการบุคกิ้งนวดของไกด์ต่างๆ จากเวบไซส์สปา เตรียมตารางให้พนักงานในตอนเช้า เขาสอนให้เค้กลงประวัติลูกค้าที่มานวด ลงรายการที่นวดในแต่ละวันและรายได้จากการนวดแต่ละวัน เพื่อเป็นรายการที่เขาต้องส่งให้กับบัญชีสรุปงบดุลสิ้นเดือน การลงคิวให้พนักงานนวด พนักงานนวดคนไหนนวดอะไรเป็นบ้าง เพื่อที่จะสามารถจัดคิวได้ถูก เค้กสังเกตเห็นว่า ต้นข้าวจะดูสนิทกับข้าวหอมมากกว่าเพื่อนในบรรดาพนักงานนวด เธอรู้ว่าข้าวหอมเป็นผู้ช่วยของต้นข้าว แต่เธอไม่ได้ทำหน้าที่นวดโดยตรง ข้าวหอมจะคอยจัดสถานที่ ตรวจสอบอุปกรณ์ที่ใช้ สอนพนักงานท่านวดต่างๆ และก็คอยต้อนรับลูกค้า บางวันที่หมอนวดรับลูกค้าหมด มี Walk in เข้ามา เธอจะคอยรับลูกค้าให้ แต่เท่าที่เค้กเห็น ต้นข้าวจะสนิทกับเธอที่สุดทั้งที่เธอเพิ่งมาทำงานได้ 2 เดือน ต้นข้าวที่เป็นตุ๊ดแต๋วก็จริง แต่เขาก็ไม่เคยแตะต้องโดนเนื้อตัวลูกน้องผู้หญิงคนไหนเหมือนที่กะเทยทั่วไปทำ เวลาคุยกับลูกน้องก็มีบทบาทดูดี กว่าผู้ชายบางคนด้วยซ้ำ แต่การปฏิบัติตัวพูดคุยกับข้าวหอม บางทีก็เหมือนพี่น้องหรือเพื่อนคุยกันมากกว่าหัวหน้ากับลูกน้อง บางครั้งก็จับมือถือแขน ข้าวหอมจะมีปฏิกิริยาไม่ชอบให้ใครจับเธอ เวลาจะโดนจับจะชอบหลบ แต่ข้าวหอมก็อาศัยว่าตัวสูงกว่าล็อคกอดคอได้ ถ้าหากเขาแมนก็นี้ก็คงจะเหมือนแฟนกันทีเดียว วันนี้บุคแรกมาแล้ว 10 คน หลังจากส่งลูกค้าไปนวดตามแพคเกต ข้าวหอมก็พาพนักงานที่ยังนวดหน้าไม่ได้ไปฝึกซ้อมนวดหน้า ผ่านไปเกือบชั่วโมง มีลูกค้า Walk in มา 5 คน คิวที่ต้องทำงานไปฝึกซ้อมนวดกับข้าวหอม เค้กไปตามพนักงานนวดออกมารับเอาลูกค้า “ตอนนี้พอกหน้าไว้ค่ะ ยังไม่เสร็จเลย สงสัยคุณข้าวจะหลับ” นิ้งกระซิบบอกต้นข้าวที่เคาน์เตอร์ เขาพยักหน้ารับทราบ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการเอง” เขาบอก เมื่อลูกค้าทั้ง 5 ไปหมดแล้ว ต้นข้าวไปที่เตียงนวดหน้า เขาลอกตัวมาร์คออกจากหน้าข้าวหอม ก็เป็นจริงว่าข้าวหอมหลับอยู่ เขาขำอย่างเอ็นดู ก่อนจะเช็ดหน้าเธอ แล้วนวดด้วยครีมบำรุงผิว ลงครีมกันแดด เมื่อเสร็จทุกขั้นตอน เขาก็ปลุกเธอ “อ้าวไปไหนกันหมดแล้ว” เธองัวเงียถามเขา “ก็ไปทำงานหมดสิ แล้วนี่หล่อนสบายมากหรือยังไง?” “อืม เจ้นวดสุดยอดมากเลย มือก็นิ๊ม นิ้ม” เธอเอามือเขามาลูบเล่น “นวดให้เค้าทุกวันก็จะดีนะ” “เชอะ ไหนล่ะค่าจ้าง” เขาแบมือรับเงินจากเธอ “เดี๋ยวทำข้าวเที่ยงให้กิน” สายตาเจ้าเล่ห์ยักคิ้วให้ บางทีสองคนนี้ก็คุยกันมุ้งมิ้งน่ารัก เวลาต้นข้าวแทนตัวเองว่าเจ้กับข้าวหอม มันดูตุ้งติ้ง แต่ก็ปนความอ่อนโยน ข้าวหอมหนีเข้าครัวไปหาของกินเปิดตู้เย็นก็ไปเจอไอศครีมที่ต้นข้าวซื้อมาไว้ “ของใครคะพี่แก้ว” เธอเอ่ยถาม “ของหล่อนนั่นแหล่ะ” ต้นข้าวตามหลังมา “ว้า อดเลยเป็นเมนส์” เธอทำหน้าย่น “ก็ดีจะกินคนเดียว” “เจ้อย่ากินหมดสิ” ข้าวหอมเข้ามากอดแข้งกอดขาไม่ให้เขาเอาไปกิน แก้วได้แต่ขำๆ คนทั้งสองกับท่าทีแกล้งข้าวหอมของต้นข้าวซึ่งแก้วก็ไม่เคยเห็นมาก่อน ช่วงที่ข้าวหอมไม่ยอมกอดเขา เอาจริงๆ ต้นข้าวกลับนอนไม่หลับ เขารู้สึกว่ามันมีอะไรขาดหายไปสักอย่าง จนเขาเองที่เผลอกลิ้งมากอดเธอไปอย่างไม่รู้ตัว แต่ผ่านช่วงที่ข้าวหอมไม่อยากใกล้เขา 1 เดือนก็มีแค่ประมาณ 5-7 วัน เธอก็ยังคงเป็นเธอ ถ้าไม่ได้แกล้งต้นข้าวก่อนนอนก็เป็นอันว่าไม่ใช่ข้าวหอมคนนี้ “ปีใหม่จะต้องไปภูเก็ต อาจจะไปแค่ 3 วัน” เขาหมายถึงช่วงปีใหม่ “ไม่ไปอุดรเหรอ” อีกฝ่ายรีบถาม ต้นข้าวมองหน้าเป็นเชิงถาม หล่อนอยากกลับบ้านเหรอ? “แล้วสปาปิดไหม?” “ปิดวันที่ 30-1" “เจ้ เค้าอยากกลับบ้าน เค้าไม่ไปภูเก็ตกับเจ้ได้ไหม” “ไม่ได้ อากงรออยู่” “เอ้อ” เห็นท่าจะขัดได้ยาก “เจ้ยิมโทรศัพย์หน่อยสิ โทรหาแม่หน่อย ของเค้ามันค้าง” “ฮืม” เขาส่งโทรศัพย์ให้แล้วข้าวหอมก็หายตัวไปโทรหาแม่ ช่วงเทศกาลปีใหม่ ชาวไทยก็เริ่มฉลองกันตั้งแต่คริสต์มาส วันที่ 25 ธันวาคมของทุกปี ที่ร้านก็จะมีโปรโมชั่นนวดหน้าราคาพิเศษ ปีนี้ข้าวหอมเอาต้นคริสต์มาสกับแซนตาคอสและแซนต้ามาตกแต่งร้านเพิ่มสีสรรและแสงสี ปีนี้ดูเด็กๆ ที่ร้านร่าเริงเพราะมีข้าวหอมตัวป่วนสร้างความสนุกให้กับทุกคน เธอยังสั่งข้าวมาเลี้ยงเด็กๆ และชวนทุกคนจับฉลากของขวัญอีกด้วย ต้นข้าวก็พลอยรู้สึกสนุกไปด้วย กิจกรรมหลายๆ อย่างข้าวหอมเป็นต้นคิดและชวนทุกคนทำ ต่างสร้างความสุขให้พวกเขา ไม่ว่าจะกิจกรรมวันเกิดที่เธอชวนทุกคนเก็บเงินคนละเล็กละน้อยเพื่อซื้อของขวัญหรือมอบเงินสดให้ บางคนรู้สึกดี เพราะอย่างน้อยได้ของขวัญหรือมีเงินเล็กน้อยที่ไปหมุนได้ หลังเลิกงานวันนี้ทุกคนนัดจับฉลากของขวัญก่อนกลับบ้าน ปกติต้นข้าวกับข้าวหอมจะกลับ 6 โมง วันนี้อยู่ 1 ทุ่ม “เอาล่ะทุกคน พร้อมแล้วใช่ไหม พี่ทำฉลากเรียบร้อยแล้วนะ พร้อมกับรายชื่อ เดี๋ยวพี่จะเรียงชื่อจับนะ” “คนแรกพี่ไก่ มาเลยค่า พี่ไก่ของขวัญของขวัญเบอร์ 1 นะคะ มาดูสิพี่ไก่จะจับได้ของใคร” ไก่ล้วงลงไปในขันที่ใส่กระดาษม้วนอยู่ ส่งให้ก็ข้าวหอม “เบอร์ 10 ค่ะ” ข้าวหอมพูดดังๆ ทุกคนเฮ “เบอร์ 10 ใครเอ่ย...พี่ส้มค่า พี่ส้มออกมามอบให้พี่ไก่ด้วยนะคะ” ส้มออกไปมอบของขวัญ น้องๆ ถ่ายรูปให้ “ต่อไปหมายเลข 2 พี่ ขวัญ ออกมาจกเลยค่า” ขวัญออกไปจับฉลากได้หมายเลข 5 “หมายเลข 5 ของใครคะ ฮ้า เลข 5 ป้าสายบัวค่า” ทุกคนร้องเฮกันอย่างสนุก “คุณข้าว ป้าอยากได้หมายเลข 20 ค่ะ” ข้าวหันไปมองเลข 20 ตุ๊กตากระต่ายตัวโต “อย่างนี้ต้องตบแย่งกันล่ะค่า ฮ้าๆๆๆ ข้าวก็เล็งอยู่” คนต่อๆ ไปออกมาจับฉลาก “ป้าสายบัวจับเลยค่า ขอให้จับไม่ได้หมายเลข 20 นะคะ” ตอนนี้ฉลากเหลืออยู่แค่ 5 คน หมายเลข 20 เป็นของต้นข้าว ตุ๊กตากระต่ายตัวโตกว่าข้าวหอม ส่วนของข้าวหอมหมายเลข 19 เป็น ชุดผ้านวมอย่างดี “ฮ้าๆๆ เบอร์ 19 ค่ะ ป้าสาย เอาผ้านวมไปกอดก่อนก็แล้วกันนะคะ อิอิ” ข้าวหอมหัวเราะอย่างร่าเริง “ได้อันไหนป้าก็ดีใจค่ะ ผ้านวมสวยเหมือนกัน หน้าหนาวก็กำลังมาพอดี” ป้าสายยิ้มๆ ข้าวหอมจับฉลากจนหมด เธอขอจับเป็นคนสุดท้าย แต่ผลสุดท้าย ทุกคนก็จับไม่ได้หมายเลข 20 กระต่ายตัวนั้นเลยตกเป็นของข้าวหอม “ข้าวหอมขอมอบกระต่ายตัวนี้ไว้ที่สปานะคะ พอดีห้องข้าวหอมเล็กมาก จะเอาตุ๊กตาตัวโตขนาดนี้ไปนอนด้วย ข้าวหอมคงไม่มีที่นอน เอาไว้ที่สปาให้ทุกคนกอดเล่นก็แล้วกัน เผื่อมีลูกค้าเด็กๆ มาจะได้มีตุ๊กตาเล่น” ทุกคนปรบมือให้ กว่าจะจับฉลากเสร็จก็ใช้เวลาเกือบ 1 ชั่วโมง ทุกคนแยกย้ายกลับบ้าน
สังเกต สะกดอย่างนี้นะคะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 26 ธันวาคม 2562 เวลา:12:21:05 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
