020 ประวัติพุทธศาสนา #อาจารย์เสถียร โพธินันทะ (youtube.com)เชน เน้น อหิงสาการแตกแยกนิกายของศาสนาเชน (youtube.com) คัมภีร์ศาสนาเชนได้กำหนดทางแห่งการปฏิบัติไว้ 57 หนทาง เพื่อหยุดยั้งการเข้ามาของกรรม ดังนี้- สมิติ 5 (Samitis) ความไม่ประมาทในการกระทำ- คุปติ 3 (Guptis) การควบคุมการกระทำ- ยติธรรม 10 (Yati Dharma) คุณธรรมทางศาสนา- ภาวนา 12 (Bhavana) การพิจารณาใคร่ครวญ หรือการทำใจให้แยบคาย- ปริษหะ 22 (Parishaha) ความอดทนต่อความลำบากด้วยใจเป็นกลาง- จาริตุระ 5 (Charitra) ความประพฤติ สมิติ 5 (ความไม่ประมาท) สมิติ หมายถึง ความไม่ประมาท หรือการมีสติรู้ตัวอยู่เสมอทุกเวลาในทุกกิจกรรมโดยระมัดระวังที่จะไม่กระทำความเบียดเบียน- อีรยา สมิติ (Irya Samiti) สติในการเดิน- ภาษา สมิติ (Bhasha Samiti) สติในการพูด- เอษณา สมิติ (Eshana Samiti) สติในการขอ- อาทานะ นิกเษปะ สมิติ (Adana Nikshepa Samiti) สติในการรับและการเก็บรักษา- อุตสรรคะ สมิติ (Utsarga Samiti) สติในการกำจัดสิ่งสกปรกของเสีย คุปติ 3 (การควบคุมในการกระทำ) การเว้นจากอกุศลใดๆ ในทางกายกรรม วจีกรรมและมโนกรรม เรียกว่า คุปติ อันเป็นข้อธรรมที่สำคัญในหมวดสังวร- มโน อุปติ (Mano Gupti) การควบคุมจิตใจให้อยู่ในความถูกต้อง- วาจา คุปติ (Vachan Gupti) การควบคุมคำพูดให้อยู่ในความถูกต้อง- กาย คุปติ (Kaya Gupti) การควบคุมกายให้อยู่ในความถูกต้อง ยติธรรม 10 (คุณธรรม) คุณธรรม 10 ประการนี้ ได้แก่ หลักแห่งความประพฤติที่บริสุทธิ์- กษมา (Kshama) การให้อภัย ความอดทนอดกลั้น- มารทวะ (Mardava) การรู้จักพอประมาณ ความสมถะ- อารชวะ (Arjava) ความซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา- เศาจะ (Shaucha) ความสันโดษ- สัตยะ (Satya) สัจจะ- สังยัม (Samyam) การควบคุมอายตนะ- ตบะ (Tapa) บำเพ็ญตบะ ทรมานกาย- ตยาค (Tyag) การออกบวช- อากินญจันยะจันยะ (Akinchanya) การไม่ยึดติด- พรหมจรรย์ (Brahmacharya) การถือพรหมจรรย์ ภาวนา 12 (การคิดพิจารณาใคร่ครวญ การทำใจให้แยบคาย) ศาสนาเชน กล่าวว่า บุคคลมีความคิดที่บริสุทธิ์ได้ก็ต่อเมื่อเขาต้องขับความคิดที่ชั่วออกไป บุคคลนั้นต้องทำใจให้แยบคาย โดยการภาวนาพินิจสิ่งต่าง ๆ ใน 12 ประการ นี้- อนิตยะ ภาวนา (Anitya Bhavana) พิจารณาความไม่เที่ยงแท้ของโลก- อศรัน ภาวนา (Asharan Bhavana) พิจารณาว่าไม่มีใครให้ความปกป้องแก่ตนได้- สัมสาร ภาวนา (Samsar Bhavana) พิจารณาความสัมพันธ์ที่เที่ยงแท้ใด ๆ ไม่มีในโลก- เอกัตวะ ภาวนา (Ekatva Bhavana) พิจารณาความสันโดยของชีวะและวิญญาณ- อันยัตวะ ภาวนา (Anyatva Bhavana) พิจารณาในความพลัดพราก- อศุจิ ภาวนา (Ashuchi Bhavana) พิจารณาในความไม่บริสุทธิ์ของร่างกาย- อาสรวะ ภาวนา (Asrava Bhavana) พิจารณาการไหลเข้ามาของกรรม- นิรชรา ภาวนา (Nirjara Bhavana) พิจารณาการกำจัดกรรมเก่า- สังวร ภาวนา (Samvara Bhavana) พิจารณากำจัดกรรม- โลกะ ภาวนา (Loka Bhavana) พิจารณาว่าโลกไม่เที่ยง- โพธิ ทุรลัภ ภาวนา (Bodhidurlabh Bhavana) พิจารณาถึงการไม่อาจเข้าถึงศรัทธาชอบ ความรู้ชอบและความประพฤติชอบ- ธรรม ภาวนา (Dharma Bhavana) พิจารณาถึงการไม่อาจเข้าถึงครูที่ชอบรวมทั้งคัมภีร์และศาสนา ภาวนา 4 การภาวนาเพื่อเจริญความเมตตากรุณามี 4 ข้อ หลักการภาวนาเพื่อพึงเกิดความคิดและการประพฤติปฏิบัติที่บริสุทธิ์การเจริญภาวนาในทุก ๆ วันจะยังช่วยให้บุคคลนั้นเจริญในกุศล- ไมตรี (Maitri) มิตรภาพ- ปราโมท (Pramod) ความซาบซึ้ง- กรุณา (Karuna) ความกรุณา- มาธยัสถะ (Madhyastha) วางใจเป็นกลาง ปริษหะ 22 (ความอดทนอดกลั้นต่อความทุกข์) บุคคลควรวางใจให้สงบในยามประสบกับความยากลำเค็ญ คัมภีร์เซนกล่าวถึงความทุกข์ 22 ประเภท คือ ทุกข์เนื่องจากความหิว ทุกข์เนื่องจากความกระหายความหนาวเย็นความเจ็บปวดอันเกิดจากแมลงสัตว์กัดต่อยและโรคร้าย เป็นต้น หลักความประพฤติ 5 ความประพฤติเพื่อให้วิญญาณคงสภาพความบริสุทธิ์เป็นนิรันดร์นี้ เรียกว่า หลักความประพฤติมีอยู่ 5 หมวด ซึ่งตามคัมภีร์ได้ให้ความหมายไว้จากพื้นฐานของชีวะ หรือวิญญาณ- สามายิกะ จาริตระ (Samayika Charitra) ความเท่าเทียมของเวลาที่แน่นอน- เฉโท ปัสถาปนะ จาริตระ (Chhedo-pasthapana Charitra) การดำรงสมณเพศ- ปริหาระ วิศุทธิ จาริตระ (Parihara-vishuddhi Charitra) การปฏิบัติบำเพ็ญตบะ- สุกุษมะ สัมปรายะ จาริตระ (Sukshma-Samparaya Charitra) การดำรงอยู่ของชีวิตปราศจากความโกรธ ความโลภ ความยึดถือ ความหลอกลวง ดำรงอยู่กับความสันโดษกับความต้องการเพียงน้อยนิด- ยถาขยาตะ หรือวิตะราคะ จาริยา (Yathakhyata or Vitarga Charitra) การดำรงชีวิตแบบอรหันต์ นิรชรา (การกำจัดกรรมเก่าให้หมดไป ) นิรชรา คือ การปลดเปลื้องกรรมเก่าที่ได้สะสมกันมา วิธีการทำลายกรรมเก่าคือการบำเพ็ญตบะ ทรมานตน มี 20 ข้อ แบ่งได้ 2 ประเภท คือ การบำเพ็ญตบะภายนอก และการบำเพ็ญตบะกายใน- การบำเพ็ญตบะภายนอก คือการฝึกฝนให้ร่างกายเกิดความต้องการ หรือความอยากให้น้อยที่สุด- การบำเพ็ญตบะภายใน คือ การทำให้วิญญาณเกิดความบริสุทธิ์ การบำเพ็ญตบะภายนอกเตรียมร่างกายและจิตใจเพื่อการบำเพ็ญตบะภายใน ส่วนการบำเพ็ญตบะภายใน ถือว่าเป็นการบำเพ็ญตบะที่แท้ เพราะได้กำจัดกรรมเก่าก่อนที่กรรมนั้นจะส่งผลดีหรือชั่วและนำไปสู่วิญญาณที่บริสุทธิ์ในที่สุด(ก) การบำเพ็ญตบะภายนอก- อนศัน (Anashan) การละเว้นจากการกินและดื่มทุกชนิด (ยกเว้นน้ำเปล่า) ในช่วงเวลาที่กำหนด เรียกว่า อุปาวสะ- อัลปาหาระ หรือ อุโนทริ (Alpihira or Unodari) รับประทานให้น้อยกว่าอาหารว่างหรือรับประทานเพียง 10% ในแต่ละครั้ง- อิจฉานิโธะ หรือ วฤติสังเกษปะ (Ichhanirodha or Vritti-sankshepa) จำกัดจำนวนอาหารขณะที่รับประทานและจำกัดในเรื่องของการครอบครองสิ่งของ- รสตยาค (Rasatyag) การละเว้นจากอาหารและเครื่องดื่มที่มีรสชาติอร่อย เช่น เนย นม ชา ของหวาน ผลไม้แห้ง ขนมขบเคี้ยว อาหารรสจัด น้ำผลไม้ เป็นต้น (ไม่ควรยึดติดในรส)- กายเกลศ (Kaya-klesha) ความอดทนแน่วแน่ของร่างกายต่อความยากลำบากอยู่เสมอเเม้แต่การเดินก็ต้องเดินเท้าเปล่าเพื่อต่อสู้กับความหนาวเย็นและความร้อน และปลงผมด้วยการใช้มือดึงเส้นผมของตน- สันอินตา (Sanlinata) การนั่งในสถานที่คนเดียวไม่ร่วมกับผู้อื่น ด้วยท่านั่งต่างๆ พร้อมกับการควบคุมการสัมผัสอันเกิดจากการทำงานของอายตนะทั้งภายในและภายนอก ควบคุมใจภายในไม่สอดส่ายไปข้างนอก และไม่ละเมิดในกามสุขผ่านทางอินทรีย์ห้า(ข) การบำเพ็ญตบะภายใน- ปรายัศจิตตะ (Priyashchitta) สำนึกผิดในการกระทำชั่วและการที่ตนละเมิดศีลข้อห้ามอันทำให้วิญญาณขาดจากความบริสุทธิ์- วินัย (Vinay) ความประพฤติที่หมาะสมและถ่อมตนต่อบุคคลทั้งหลาย อันได้แก่ นักบวชสาธุ สาธวี ครู คนชรา- ไ ว ย า วุ รุ ต ต ย ะ (Vaiyavruttya) การให้ความช่วยเหลืออย่างไม่เห็นแก่ตนต่อสาธุและสาธวี คนชราและผู้ยากไร้- สวาธยาย (Swadhyay) การศึกษาเล่าเรียนด้วยการฟังหลักธรรมทางศาสนาจากคัมภีร์และการเทศนา- ธยานะ (Dhyana) การทำสมาธิอย่างแน่วแน่- กโยตสรรคะ หรือ วยุตสรรคะ (Kayotsarga or Vyutsarga) กโยตสรรคะ เป็นการบำเพ็ญตบะภายในที่ยิ่งยวดโดยที่กิจกรรมต่าง ๆ ทั้งกาย วาจา ใจ โดยเตรียมตนให้สงบนิ่งเป็นขั้นตอนการเตรียมกายและใจให้แน่วแน่กับอารมณ์ที่พิจารณาจนเห็นชัดเเจ้งว่าชีวะหรือวิญญาณต่างจากกาย นับว่าเป็นขั้นที่สูงสุดในการทำลายฆาติกรรมhttps://www.facebook.com/photo/?fbid=979073984226701&set=a.484232967044141 พระมหาวีระเป็นศาสดาศาสนาเชน ว่าเกิดรวมสมัยกับพระพุทธเจ้า คำสอนบางแง่บางด้านใกล้เคียงกัน