ซีเรียเคยโจมตีพื้นที่ทางตอนเหนือทั้งหมดของอิสราเอลด้วยปืนใหญ่ในช่วงระหว่างปี 1948-1967 เมื่ออิสราเอลเข้าควบคุมที่ราบสูงโกลัน ส่วนฝ่ายอิสราเอล สามารถมองเห็นกรุงดามัสกัส เมืองหลวงของซีเรียได้อย่างชัดเจนจากที่ราบสูงแห่งนี้ รวมทั้งพื้นที่ส่วนใหญ่ทางตอนใต้ของซีเรียด้วย ดังนั้น การควบคุมพื้นที่ดังกล่าวได้จะทำให้อิสราเอลมีจุดสังเกตการณ์ที่ยอดเยี่ยมในการเฝ้าจับตาความเคลื่อนไหวทางทหารของซีเรียได้

นอกจากนี้ความลาดชันของที่ราบสูงโกลันยังทำให้อิสราเอลมีแนวกันชนทางธรรมชาติเพื่อป้องกันการโจมตีทางทหารจากซีเรียได้อีกด้วย (อย่างที่เคยเกิดขึ้นในช่วงสงครามในปี 1973)

ที่ราบสูงโกลันยังเป็นแหล่งน้ำสำคัญในภูมิภาคนี้ ที่โดยทั่วไปแล้วจะเผชิญกับความแห้งแล้งอยู่เป็นประจำ

น้ำฝนจากที่ราบสูงโกลันจะไหลลงสู่แม่น้ำจอร์แดน และทำให้พื้นที่โดยรอบมีแร่ธาตุสมบูรณ์เพียงพอสำหรับการทำไร่องุ่นและสวนผลไม้ รวมถึงเป็นทุ่งหญ้าสำหรับการเลี้ยงสัตว์

หนึ่งในอุปสรรคสำคัญต่อข้อตกลงสันติภาพระหว่างซีเรียและอิสราเอลในอดีต คือ การที่ซีเรียต้องการให้อิสราเอลถอนกำลังทั้งหมดออกจากพื้นที่ชายแดนที่เป็นเคยของซีเรียก่อนปี 1967

นั่นจะทำให้ซีเรียสามารถควบคุมชายฝั่งทางตะวันออกที่ติดกับทะเลสาบกาลิลี (หรือที่รู้จักกันในอีกเชื่อว่า ทะเลสาบคินเนเรทของชาวอิสราเอล และทะเลสาบทิเบเรียสของชาวอาหรับ) ซึ่งจะกลายเป็นการกีดกันอิสราเอลจากแหล่งน้ำจืดที่สำคัญ ขณะที่อิสราเอลกล่าวว่า พื้นที่ชายแดนแห่งนี้ควรตั้งอยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันออก

ความเห็นของชาวอิสราเอลโดยทั่วไปสนับสนุนให้รักษาพื้นที่ที่ราบสูงโกลันเอาไว้ โดยบางส่วนมองว่าที่ราบสูงโกลันมีความสำคัญในทางยุทธศาสตร์มากเกินกว่าจะส่งมอบคืนให้กับซีเรีย