ความหมายของคำว่า "ราคะ"
ความหมายของคำว่า "ราคะ"
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ กล่าวว่า "ราคะ คือ น. ความกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ."
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) (๒๕๖๐ : ๓๔๕) กล่าวว่า "ราคะ คือ ความกำหนัด, ความยินดีในกาม, ความติดใจหรือความย้อมใจติดอยู่ในอารมณ์"
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) (๒๕๔๘) กล่าวว่า " ราคะ แปลว่า ความกำหนัดยินดี, ความพอใจ, ความติดใจ จริต แปลว่า ความประพฤติ, พฤติกรรมปกติ หมายถึงความประพฤติที่ติดต่อสืบเนื่องมานานจนเป็นเรื่องปกติของผู้นั้น ใช้ว่า จริยา ก็ได้
ราคะ หรือ ราคจริต หมายถึงพฤติกรรมของคนที่มีราคะเป็นปกติ คือรักสวยรักงาม มีกิริยาคือ ยืน เดิน นั่ง นอน เป็นต้นที่เรียบร้อย นิ่มนวล ชอบสะอาด ทำกิจต่างๆ ไม่รีบร้อน ชอบกินของที่บรรจงจัด ชอบของหวาน มีอารมณ์สุนทรีย์ ดูอะไรก็ดูนาน ละเอียดพิเคราะห์ อุปนิสัยเป็นคนเจ้าเล่ห์ ถือตัว แง่งอน ชอบอวด ชอบยอ อยากได้หน้า ราคจิตแก้ได้ด้วยการพิจารณากายคตาสติ หรือ อสุภกรรมฐาน"
สรุป ราคะ (Raga : lust; passion; excitement; greed; attachment ) แปลว่า ใฝ่หาที่จะมาสนองอารมณ์ตนเอง ให้มาสนองอารมณ์ของตัว บางทีราคะเพราะรัก แต่ราคะอีกมิติหนึ่งก็ราคะเพราะอยากจะฆ่าก็มี เป็นตัวอาฆาต พยายาท อยู่ในหมวดราคะเช่นนั้น อย่างนี้สนองเพื่อความสะใจ แกล้งเขา ทรมานเขา อย่างนี้ก็เป็นราคะ สรุปก็คือ สะใจกับอารมณ์ ราคะนี้กว้างมาก ราคะนี้จะแบ่งเป็นสายๆ ไป
ในอารมณ์ทั้ง ๓ คือ ยึดติด ทำลาย และอยู่กลางๆ ไม่ฟังเหตุผล, เบียดเบียน, บังคับข่มขืนจิตใจเขา ครอบครองความเป็นเจ้าของหรือครอบงำ ตรงข้ามกับราคะคือวิราคะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
