๑๒ ขั้นเป็นไปตามวิถีแห่งธรรมความใคร่
๑๒ ขั้นเป็นไปตามวิถีแห่งธรรมความใคร่
๑. ขั้นมีการเสพสม มีการสอดใส่ระหว่างกัน แต่จะทำร้ายร่างกาย เช่น เห็นผู้หญิงเจ็บก็ยิ่งใส่แรง มีความรู้สึกชอบใจ ที่เห็นฝ่ายตรงข้ามเจ็บปวด
๒. ขั้นมีการเสพสม มีการสอดใส่ระหว่างกัน แต่มีความสุนทรีย์ มีอาร์ต
๓. ขั้นไม่มีสอดใส่เสพสม เพียงแต่ได้สัมผัส ถูกเนื้อต้องตัว กอด เพียงแค่นี้ก็พึงพอใจแล้ว
๔. ขั้นไม่ถึงกับได้สัมผัสด้วยกาย เพียงแต่เราชอบอย่างนี้ก็เพียงพอแล้ว เช่น ซื้อของให้เขาแล้วเห็นเขามีความสุขก็เพียงพอแล้ว
๕. ขั้นมีการเต้นรำ ฟังเพลง ฟังดนตรีด้วยกัน พูดคุยกัน ก็เพียงพอ มีความสุขแล้ว
๖. ขั้นชื่นชมในบทกลอน กวี ในการจีบกัน ก็เพียงพอแล้ว
๗. ขั้นมีจินตภาพ วาดรูป ประดิษฐ์ ปั้นรูป ก่อสร้างด้วยกัน เช่น ผู้หญิงนั่งท่าให้วาดรูป แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
๘. ขั้นรู้เข้าใจกัน เข้าใจในบางสิ่งบางอย่างของกันและกัน พึ่งพากัน สนับสนุนซึ่งกันและกัน เช่น พระเวสสันดรกับนางมัทรี พระญี่ปุ่นบางรูปที่เขียนหนังสือ แล้วภรรยาฝนหมึกให้
๙. ศึกษาธรรมะด้วยกัน เข้าใจธรรมด้วยกัน มีข้อปฏิบัติเหมือนกัน
๑๐. เข้าถึงธรรมขั้นต้น ยอมรับในธรรม ยอมรับความจริงในธรรม เช่น สิ่งที่ต้องการเป็นอย่างนี้ ฉันเห็นเธอแล้วมีความสุข ไม่จำเป็นต้องมีเพศสัมพันธ์กัน
๑๑. เข้าสู่ภาวะอุเบกขา เราเป็นสัตว์โลกด้วยกัน เธอเป็นอิมฉันเป็นหยาง เห็นสัตว์โลกเป็นมารยาธรรม ให้เห็นเป็นธาตุ
๑๒. เข้าสู่ตถตา เป็นเช่นนั้นเอง เห็นมนุษย์ สัตว์โลกเป็นแต่เพียงธาตุ เป็นไปตามภาวะแห่งธรรมนั้นๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
