Bloggang.com : ปลายแป้นพิมพ์ : นิยามของความเป็นพระ

นิยามของความเป็นพระ

บล็อกที่ 12

เคยไหม.. บางครั้งมีใครซักคนชวนคุณไปวัด แต่คุณส่ายหน้าปฏิเสธ พอถาม
ถึงเหตุผลว่าทำไม ถึงไม่ไปวัด ?

"ไม่ชอบ..พระวัดนี้มีข่าวว่ามั่วสีกา.."

"เคยเห็นพระวัดนี้แอบปีนออกจากกำแพงวัดในยามดึก แล้วไปโผล่ในเธคใน
สภาพสวมเสื้อยืด กางเกงยีนส์ บนศีรษะสวมหมวก ใส่แว่นตาดำอำพราง
ใบหน้า..."

"เคยเห็นพระหนุ่มๆในวัดดูดบุหรี่ปุ๋ยๆ มองแล้วมันขัดหูขัดตา ฉันไม่อยากไป
เลย"

"ฉันเห็นพระ 2 รูป นั้นออกบิณฑบาตนะ ได้ทั้งข้าวและกับข้าวไปเยอะแยะ
ชั่วครู่ก็เห็นมีรถกระบะมาบรรทุกกับข้าวไป ฉันแอบสะกดรอย...

เขาไม่ได้นำไปที่วัดนะ แต่นำไปส่งให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ตลาดอีกแห่ง น่าจะ
นำไปขายต่อ นี่แหละเหตุผลที่ฉันไม่อยากไปวัด"

"ฉันไม่ชอบไปวัดนั้นเลย เห็นวันๆพระยุ่งแต่เรื่องหวยเบอร์.."

และ...และ... อีกหลายประเด็นแล้วแต่จะกล่าวอ้างกันไป

สังคมของพระสงฆ์ ก็ย่อมจะเหมือนกับสังคมของฆราวาส ซึ่งมีทั้งดีและไม่ดี
ปะปนกันไป ใครจะไปวัดหรือไม่ไปวัด ก็แล้วแต่ศรัทธาของแต่ละคน เราไม่
สามารถไปห้ามความคิดใครได้

แต่วันนี้ ผมไม่เน้นที่จุดนั้น อยากจะให้คำนิยามของความเป็นพระในรูปบท
กลอน..ที่ผมเก็บไว้นานมากแล้ว..

นิยามของความเป็นพระ

เป็นพระนั้น...รูปกายเป็นชายชาติ

เป็นพระนั้น...สามารถละโลภหลง

เป็นพระนั้น...สิ้นโทสะมานะลง

เป็นพระนั้น...มั่นคงคุณธรรม

เป็นพระนั้น...เสียสละละกิเลส

เป็นพระนั้น...วิเศษไม่ใจต่ำ

เป็นพระนั้น...ควรชี้แจงแสดงธรรม

เป็นพระนั้น...ควรแนะนำทางปัญญา

เป็นพระนั้น...มีศีลเป็นอาภรณ์

เป็นพระนั้น...ละนิวรณ์อันต่ำช้า

เป็นพระนั้น...มีสติดุจวิชชา

เป็นพระนั้น...มีปัญญาเป็นแนวทาง

เป็นพระนั้น...มีความเพียรเรียนหลุดพ้น

เป็นพระนั้น...มีกมลคิดสรรสร้าง

เป็นพระนั้น...ความชั่วถอยรู้ปล่อยวาง

เป็นพระนั้น...ควรรู้ทางโลกธรรม

เป็นพระนั้น...รู้ได้ใจสะอาด

เป็นพระนั้น...ไม่วิวาทใฝ่ถลำ

เป็นพระนั้น...แม้เห็นหญิงหยิ่งในธรรม

เป็นพระนั้น...ตรงกับคำประเสริฐจริง

เป็นพระนั้น...หลงอบายมิใช่พระ

เป็นพระนั้น...มีสัจจะเป็นธรรมยิ่ง

เป็นพระนั้น...มีเครื่องแบบแอบอ้างอิง

จงรู้จริง ...นั่นแหละมารสันดานเลว

ใครหนอ..รังสรรค์งานชิ้นนี้ไว้ ช่างเป็นกลอนที่ไพเราะ ให้นิยามของความ

เป็นพระได้ลึกซึ้งกินใจแบบไม่ต้องมีคำอธิบาย

ผมเก็บงานชิ้นนี้เอาไว้นานพอสมควร น่าจะ 20 ปีขึ้นไป หากเจ้าของชิ้นงาน

ได้อ่านพบ คงจะภูมิใจมิใช่น้อย ผมขอนำงานของท่าน มาบันทึกไว้ในบล็อก

ของผมนะครับ เพื่อให้คนรุ่นหลังได้สัมผัสกับชิ้นงานที่มีค่าอย่างยิ่ง ควรแก่

การบันทึกไว้ ขอบคุณครับ

Create Date : 03 ธันวาคม 2552

Last Update : 21 กรกฎาคม 2554 22:04:45 น.

35 comments

Counter : 1099 Pageviews.

สวัสดีครับ
เห็นด้วยครับ สังคมของพระ กับสังคมของฆาราวาส แท้ที่จริงแล้วก็ไม่ได้แตกต่างกันเลย เพียงแต่เราต้องจำแนกแยกแยะ และอะไรก็ได้ที่ใจเป็นสุขน่ะครับ ว่าไหมครับ

ป่ะ....มารับไปแม่ฮ่อนสอนกัน...อิอิอิ

ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปทักทายและให้กำลังใจกัน....

เดี๋ยวเช้าวันที่ 5 นี้ก็ออกเดินทางแล้วครับ จะเก็บภาพ ลมหนาว และความฝัน บนคู่รักมาฝากนะครับ (งานนี้จะหวีดหวิวกันให้น่าดูเลย วันนี้เพิ่งไปเปลี่ยนยางหลังมา หมดไป 3,400- สบายใจ เอิ๊กๆๆๆ กระเป๋าเบาเลยครับ...ฮะฮะฮะ)

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ....แล้วจะกลับมาเล่าเรื่องสนุกๆ ให้ฟังครับ...

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน....ดีจั๊ดนักครับ

โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย

วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:16:04:14 น.

ดี.มาสัมผัสงานดีดีด้วยคนค่ะ

มาแอบงอนด้วย
ไม่่เห็นมีชื่อนู๋ใปลาดาวเลย
พี่เฝ้ายังไง
โดนแมวคาบไปแร๊ววววว

อ้อ....มัชชาร...แปลว่าแมว
แง๊ววววววววววว
คาบตัวเอง อิอิ

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:16:04:38 น.

คุณสามีแม่ เออ..งง..เน๊าะ ภาษาไทยมันดิ้นได้งี้แหละ คนไทยถึงได้ตีความกันคนละแบบคนละสีไปเสียฉิบ

คำว่าดอยลี่ ภาปะกิดเขียน DOLLY น่าจะอ่านว่าดอลลี่ แม่ก็เขียนตามๆเขาค่ะ เห็นใครๆก็เขียนดอยลี่ แม่ก็ดอยตามไปซะงั้น ภาษาปะกิดแค่หางอึ่งค่ะ

แม่นับถือพุทธเชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่ได้นับถือที่พระสงฆ์ แต่ให้ความเคารพค่ะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:18:17:36 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

เมื่อท่านถอดจีวรออก
ท่านก็เป็นคนธรรมดา

ส่วนเราแม้เป็นคนธรรมดา
แต่ถ้ามีธรรมะห่มหัวใจ
ศีลของเราก็บริสุทธิ์ได้เหมือนสงฆ์

ผมคิดแบบนี้มาตลอด
และไม่เคยคิดจะบวชเลยครับ