สวัสดีลูกชาวสวน..ก๊วนรำลึกความหลังและขอมาทำความรู้จักมักคุ้นด้วยการควานอ่านแทบทุกบล็อกนะคะ

พูดถึงสับปะรดกวนก่อน..ไอ้ผลไม้กวนๆ ที่ชอบกินมีอยู่สองชนิดค่ะคือสับปะรดกวนกับกล้วยกวน
พอได้อ่านวิธีทำที่แปะไว้ที่บล็อก แหม!! ทนไม่ได้ต้องตามมาเม้นกลับพร้อมๆ กับน้ำลายสอเต็มปาก
เมื่อเราผ่านช่วงเวลาของความสุขสมัยวัยเยาว์มาแล้ว เพื่อเข้าสู่วัยผู้ใหญ่และการใช้ชีวิตด้วยตัวเอง
อะไรจะชดเชย เติมเต็มความสุขแบบใสๆ ไร้เงื่อนไขของสังคม ได้ดีไปกว่าการนั่งรำลึกและเขียนมันออกมานะคะ
เมื่อไหร่ที่เขียนถ้าไม่เป็นการรบกวนนัก แวะไปตามมาให้อ่านด้วยนะคะจะขอบพระคุณยิ่ง

------------------------------------------------------

ขอคุยเรื่องหวย..
ที่บ้านลูกๆ 10 คนจะได้ลักษณะกรรมพันธุ์ไปคนละแบบ ส่วนหนึ่งจะเหมือนพ่อซึ่งเราก็อยู่ในจำนวนนั้น ซึ่งพ่อจะไม่ชอบการพนันทุกชนิด
ส่วนหนึ่งจะเหมือนแม่..แม่ชอบเล่นหวย และแกก็ตีความฝันเป็นตัวเลขได้แม่น แบบว่า เออ!! คิดได้ไง
ตอนเล็กๆ เราก็ไม่ค่อยได้สนิทกับแม่ จะขลุกอยู่กับพ่อปลูกผัก เลี้ยงไก่ เลี้ยงเป็ด อยู่กับต้นไม้ ใบหญ้า
เลยไม่ค่อยได้สนใจจะหาเลข หาเบอร์ คงมีแต่แม่กับพี่ๆ อีก 3-4 คนที่จะตื่นเต้นกันทุกวันที่ 16 และตอนต้นเดือน
พอโตขึ้น..แม่แก่ลงเราเป็นคนส่งเงินให้แม่ใช้ ทุกครั้งเราก็จะทำเสียงดุๆ กำชับกับแม่ว่า "อย่าเล่นหวยนะแม่" "อย่าไปใกล้ๆ วงไพ่นะแม่" หนูไม่ชอบ
ทุกครั้งแม่ก็จะตอบเสียงอ่อยตามสายโทรศัพท์มาว่า "จ้าๆ แม่เล่นนิดหน่อยเท่านั้น"
หลังจากพ่อเสีย..แม่อยู่คนเดียวที่บ้านสวนกับหมาบ้านอีก 3 ตัว ลูกๆ ต่างก็แยกย้ายไปมีครอบครัวของตัวเอง
แม่อายุมากแล้ว หลังเริ่มงอคุ้มลง เดินเหินก็ต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุงแต่ยังชอบเล่นหวยอยู่
ตอนนี้เราไม่ดุแม่แล้ว เพราะมันเป็นความสุขในชีวิตเพียงเล็กน้อยที่ไม่ได้เสียหายมากมายอะไร
แค่สองครั้งในหนึ่งเดือน เพียงเงินร้อย สองร้อย แลกกับได้ยินเสียงหัวเราะ เสียงตื่นเต้นของแม่ในยามที่แกถูกหวย
ได้เห็นแม่มีความสุขในยามที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ นั่นสำคัญและมีความหมายยิ่งใหญ่สำหรับคนเป็นลูกมากกว่าเงินทองที่จะต้องเก็บ ต้องงำเอาไว้ เป็นไหนๆ

เม้นแรกสำหรับการทำความรู้จัก..ยาวและยาวได้อีก
ยินดีที่แวะไปทักทายกันนะคะ..เปิดบล็อกต้อนรับเสมอเช่นกัน
รูปในกล่องคอมเม้นที่บล็อกเป็นสภาพท้ายสวนที่รกร้างไร้คนดูแลหลังจากพ่อเสีย
เวลาคิดถึงบ้าน..ก็จะมีรูปเหล่านี้เอาไว้ชดเชยความคิดถึงสวัสดีอีกครั้งค่ะ

สวัสดีครับ กลีบดอกโมก ที่แสนหอม

ขอบคุณครับที่มาอย่างรวดเร็วทันใจ เออ..ไอ้เราก็พอได้นะ วันนี้วันครบรอบ 18 ปี ที่แต่งงานมากับแม่ของลูกชายที่ปรากฏหน้าหล่อๆอยู่ในบล็อก แทนที่จะชวนกันไปเลี้ยงฉลองรำลึกถึงอดีต กลับมานั่งอัพบล็อก (ซึ่งผมคิดว่ามันไม่จำเป็น)

ก็ทุกวันนี้เราฉลองกันทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่หรือ (นั่งกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้าน กับข้าวทำเองก็อร่อย) มันอบอุ่น และไม่เปลือง

แม่ของลูกแอบกระซิบว่า ไม่ต้องก็ได้พี่วันนี้..พรุ่งนี้ถูกหวยค่อยไปก็ได้ อ้าว.. เผลอเปิดเผยความลับว่าชอบ...เหมือนกัน อิ อิ (ซื้อล็อตเตอรี่นะ) ไม่เอาละ เดี๋ยวถูกด่า พูดเรื่องอื่นกันเถอะ

กลีบดอกโมกครับ หากมีเรื่องใหม่ๆ จะตามไปบอกครับ ค่ำแล้ว..ขอกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันก่อนนะครับ วันนี้มีแกงไตปลาของโปรดเสียด้วยซิ กินด้วยกันนะครับ

ขอแสดงความยินดีกับ 18 ปีทองที่แสนอบอุ่นนะคะ
ตอนแรกคิดว่าหนุ่มน้อยหน้าหล่อเป็นเจ้าของบล็อก
แต่พอได้อ่านเรื่องหวยที่ได้ตีพิมพ์ในหนังสือของคุณเล็ก
ก็รู้ว่าเจ้าของบล็อกน่าจะโตกว่าตัวเอง หรือไม่ก็อายุอานามใกล้เคียงกัน
แกงไตปลากับขนมจีน มีผักสดแนมเป็นกระจาด อูยยย เอาของกินมาล่ออีกแล้ว
อยู่ทางนี้ต้องทำกับข้าวกินเอง โอกาสจะออกไปกินนอกบ้านก็มีเฉพาะวันสำคัญในชีวิตเท่านั้นค่ะ
ออกไปกินบ่อยๆ ไม่ได้ที่นี่ค่าอาหารแพง ค่าบริการแพงและบวก vat แพงอีกต่างหาก
ขอให้อร่อยเจริญอาหารในวันสำคัญนะคะ..ทางนี้มีพาสต้าผัดกับเบคอนใส่มะเขือเทศสด เป็นอาหารเที่ยงค่ะ

ขอบคุณครับ..กลีบดอกโมก

พูดถึงอายุอานาม น่าจะครับ น่าจะใกล้ๆกัน คือ หลักสี่ แจ้งวัฒนะ บางเขน อือ..อะไรกันนี่

แกงไตปลากับขนมจีน มีผักสดสารพัด ผักบ้านๆมากมายทางภาคใต้บ้านผม ยกตัวอย่าง ผักแว่น ผักกาดนกเขา ยอดจิก ยอดหมุย แก้มช่อน ยอดมะกอกอ่อน ลูกเหรียง ลูกเนียง ลูกตอ ยอดตอเบา (กระถิน) ยอดตอ (สะตอฝักนี่แหละแต่หากินยากซักหน่อย นานๆถึงจะเห็นมีขาย)

ไหนจะผักกูดลวก ผักเหมียงลวก หยวกกล้วยอ่อนลวกกะทิอีกละ

สับปะรดภูเก็ต หรือว่าจะเป็นผักดอง อาทิ ผักหนามเก็บตามชายคลองเอามาดอง กินกับขนมจีนน้ำยา สุดอร่อยเลย ผักเสี้ยนดอง ผักกุ่มดอง ลูกเนียง ลูกตอดอง อูย..น้ำลายไหล (แต่ไม่รู้ว่ากลีบดอกโมกจะกินเป็นหรือเปล่า)

มีเรื่องขำ-ขำ ตอนวัยเด็กจะเล่าให้ฟัง ผักกุ่มต้นหนึ่งแถวบ้านสูงมาก อยากเอายอดมันมาดอง ต้องปีนขึ้นไปเก็บ อาก๊ง คนรู้จักกันแกปีนขึ้นไปเก็บ เด็ดยอดลงมา เราก็ก้มๆเงยๆรอเก็บอยู่ข้างล่าง

อาก๊งเขานุ่งผ้าขะม้าสีแดงอยู่บนปลายยอดโน่น ลิงก็ไม่ใส่ ตอนเราเงยขึ้นไปนี่สิ เห็นลูกผักกุ่มห้อยโตงเตง อะไรกันนี่อาก๊ง ทำไมลูกผักกุ่มถึงเหี่ยวจังเลย คริ ๆ เป็นภาพประทับใจที่ไม่เคยลืมเลยจนบัดนี้

ไม่รู้จะพูดถึงทำไม๊ สงสารคนแดนไกล ต้องน้ำลายสอ ก็อยากเล่าให้ฟังนะครับ แบบว่า..ถูกชะตา อะ

คืนนี้..หลับฝันดี นะครับ

แทง000
หมดตัวและหัวใจนิ

ตาพรานบุญครับ

ไข่เป็ด 3 หนวยนะ ผมว่าต้มให้สุก แล้วซื้อหนมจีนน้ำหยา-น้ำพริก แถวหน้าโรงรำวงเกา ข้างเมโทรโปล น่าจี้หรอยกวานิ

ปอกไขเป็ด ราดฉิวเฉ้งหนอยๆ ยาลืมขอผักเกล็ดเขาเยอะๆด้วยนะ หน่อถั่วดองงี้ เหรียงดองงี้ เต่าแหง๋ดองงี้ ขี้คร้านจี้อีมหรอยหวาแทง จู้น จู้น จู้น หลาว

(อธิบายภาษาใต้วันละคำสองคำนิดหนึ่ง ฉิวเฉ้ง หมายถึง ซีอิ๊วขาว ไม่ระบุว่าตราเด็กสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์ อีกอัน..เต่าแหง๋ดอง หมายถึง ถั่งงอกดองครับ เดียวคนกรุงเทพจี้ไม่เข้าใจ ไม่ใช่ไหร)

สวัสดียามบ่ายครับพี่

สวัสดียามบ่ายเช่นเดียวกันครับ

ก๋าน้อย ทำไมทำหน้าแบบนั้นละลูก สงสัยคุณพ่อแอบเอา

บอระเพ็ดป้ายปากเสียละมั้ง โธ่..คุณพ่อใจร้ายจริงๆเลย

ไปฟ้องคุณแม่เลย ไปลูกไป

ทักทายกันวันจันทร์จ๊ะ...


ขอให้มีความสุข มาก มาก เด้อคร่าเด้อ...

วันนี้หวยออกจ๊ะ ลุ้นๆๆ

สวัสดีครับ

มาลุ้นหวยด้วยคนครับ
หวยกับคนไทยกลายเป็นประเพณีไปแล้ว ระบบโทรศัพท์จะคับคลั่งก่อนเที่ยง สายถูกใช้งานมากก่อนถึงเวลาหวยออก

ผมรู้จักคนอายุแปดสิบ ท่าเล่นหวยเพื่อยืดอายุ ท่านบอกว่านี่เป็นเกมส์ที่ทำให้สดชื่น มีชีวิตชีวา ใครอย่าได้มาห้ามเชียว...

ว่าแต่เลขท้ายรางวัลที่หนึ่งวันนี้ออกใกล้เคียงกับเลขที่ผุดที่มุ้งเลยครับ

ลุ้นแล้วเป็นไงครับ หนุ่มน้อยบางปะกง บอกแล้วไงว่าอย่าๆ เสียแรงลุ้นแล้ว เห็นมั้ยล่า..

986 985 984 983 982 981 980 979 978 977 976 975
โอ๊ย..มันห่างกันตั้งหลายวาเลยนะครับคุณ IN.....

แล้วตกลงว่าถูกหวยกันบ้างไหมค่ะเนี้ย

ม๊านะไม่ได้เล่นกับเขาหรอกค่ะ แต่ติดนิสัยมาจากแม่ของม๊า

เลยต้องมีการลุ้นทุกงวดไป ว่างวดนี้ออกอะไรๆ ทุกงวดไปค่ะ

ตอนเด็กๆ จำได้ว่า ที่ไหนใบ้หวยเม่นนะค่ะ เขาจะเช่ารถแห่กันไปเป็นวันๆเลย

ม๊านั่งดูแล้วก็อดขำไม่ได้ คิกๆๆๆ

แต่พอมาโตขึ้น อ่ะ! ลูกค้าของเราส่วนใหญ่ ก็ติดแทงหวยกันนะค่ะ

ไปบางเนียงบ่อยไหมค่ะ มีญาติๆ ของลูกสาวอยู่บางเนียงด้วยค่ะ

ไม่ทราบว่าอยู่ช่วงไหนอ่ะค่ะ เผื่อจะอยู่ใกล้ๆกัน

ส่วนที่ภูเก็ตอยู่แถวท่าเรือใช่ไหมค่ะ ก่อนนั้นช่วงที่ต้องรอบ้านอยู่

ม๊าก็ต้องไปพักที่แถวๆ ท่าเรือก่อนชั่วคราวเหมือนกันค่ะ

เพราะลูกสาวต้องเรียนที่เมืองถลาง เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วจริงๆเลยนะค่ะ

ตอนที่ครบรอบแต่งงานปีที่ 18 น้องนุ่นเขาก็คงอายุแค่ 1 ปีพอดีเลยค่ะ

ตอนนั้นม๊ายังทำงานประจำอยู่ที่กรุงเทพฯนะค่ะ พอคุณป๋าของปุยนุ่น

ย้ายมาพังงา ก็ต้องย้ายตามกันหมดเลยค่ะ คิดแล้วใจหายนะค่ะ

ไม่น่าย้ายครอบครัวมาอยู่ที่นี้เลย เพราะที่นี้ จะมีแหล่งอบายมุขเยอะค่ะ

คนต่างถิ่นเข้ามาประกอบอาชีพทางด้านบันเทิงกันเยอะมาก

ครอบครัวของเราก็เลยต้องตกเป็นเหยื่อของคนที่เป็นอาชีพแบบนั้นไปด้วยค่ะ

แต่ไม่เป็นไรนะค่ะ อย่างน้อยม๊าก็เหลือน้องนุ่นเอาไว้ให้ทุบตีอีกตั้ง 1 คน คิกๆๆๆ

คุณยะ มีลูกชายแหงๆ เลย เห็นในบล็อคนะค่ะ

สวัสดีครับ
ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปเที่ยวชมและทักทายกันครับ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ.....

เนี่ยก็กะว่าจะไปดูเร็วๆ นี้แหล่ะครับ ขอเคลียเวลาให้ลงตัวก่อนครับ.....

สวัสดียามเช้าครับพี่

หุหุหุ

ขอบอก...ขอบอก...ขอบอก
หลานอิชั้นน่ะเคี้ยวเจ็ดมูนหยับๆ เป็นท่อนๆมาแล้วจ้า
ฟ้าทะลายโจรก็เคี้ยวมาแล้วจ้า....อิ..อิ

สงสัยมันจะหัดกินหิน กินทรายในอนาคตแหงมๆ....๕๕๕๕๕

ภูเก็จฝนหยุดยัง...ปลายวายังกระหน่ำได้ กระหน่ำดีทุกวี่วัน

สวัสดีครับคุณม๊า

ดีใจจังที่คุณม๊ามาทักทายอีก หวยหรือครับ จะไปถูกได้อย่างไรละครับ เพราะว่าไม่ซื้อเลย ผมนะเป็นคนไม่มีโชคลาภทางด้านนี้หรอก ซื้อไปก็เปลืองเบี้ยเปล่าๆนิ

ที่บ้านเก่า(บางเนียงนะ) ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปบ่อยครับ เพราะบ้านให้ฝรั่งเช่าไปแล้ว ส่วนปัจจุบัน ก็อยู่บ้านแม่ของลูกที่บ้านพอน กลายเป็นคนภูเก็ตไปโดยสมบูรณ์แล้ว

อยู่ภูเก็ต ผมว่าดีนะครับ อาหารการกินสมบูรณ์ดี เรื่องอบายมุข มันก็มีทุกแห่งนั่นแหละครับ แต่ถ้าเราไม่เอาตัวเข้าไปยุ่ง ผมว่ามันทำอะไรเราไม่ได้หรอก

เดี๋ยวจะแวะเข้าไปชมที่บล็อกอีกนะครับ ขอบคุณมากครับ



ขอบคุณเพลงดาบมากครับ ที่เข้ามาทักทาย

ไม่ต้องเดียวดายแล้วล่ะ เพราะมีแฟนทั่วฟ้าเมืองไทย



สวัสดีครับก๋าน้อย

น่ารักขึ้นทุกวันเลย เห็นหน้าแล้วบายใจ อยู่ใกล้ๆจะขอกอดและหอมแก้มซักที วันนี้ก๋าน้อยเป็นมังกรเลยนะ
(คาบแก้วไง 5555)



ปลายแปรงคนงามแห่งปลายวา

อยากเห็นรูปตอนที่น้องปัณณ์-ปัณณ์ เคี้ยวเจ็ดหมูนจัง แต่สงสัย จะเป็นเจ็ดหมูนเชื่อมซะละมั้ง หวานออกอย่างนั้น ไม่ชอบได้ยังไง 555 เดี๋ยวก็ทิ้งนมตั้งแต่ยังไม่ครบขวบหรอก

ภูเก็ต ครื้มฟ้าครื้มฝนทั้งวัน แต่ไม่ยักจะตก สงสัยลมรักของปลายแป้นพิมพ์จะหอบไปตกที่ปลายวาหมด

ถ้าอย่างนี้ก็ไม่ได้ตัดหยางนะซิ ไม่เป็นไรนะ เก็บขี้ยางพรกขายไปพลางๆก่อน ระหว่างทางจะกลับบ้านก็หาผักเหมียงผักหวานติดไม้ติดมือมาด้วย จะได้แกงเลียงให้น้องปัณณ์ หม่ำๆ

ถ้าลองหม่ำเจ็ดหมูนได้นะ รับรองซดน้ำแกงเลียงผักเหมียงหมดถ้วยแน่ 555

อ่านเม้นท์พี่แล้วผมก็ยิ้มกับมุข "ไข่ดาว"

แหมๆๆ ช่างคิดดีจริงๆครับพี่

สวัสดียามเช้าครับพี่

ยิ้มน่ารักแบบนี้นะ เดี๋ยวลุงจะส่งข้าวโพดไปให้แทะ 2 ฝัก

เลย อิ อิ

กินได้ครึ่งฝักก็เก่งแล้วครับพี่ 555

พิมพ์มาตั้งเยอะ ปรากฎว่าลืมอ่านไม่สามารถใช้ javascript ในช่องคอมเม้นได้ เซ็งเป็ดเลยค่ะ

ยังไงขอเรียนเชิญคุณแป้นฯ ไปดูวิธีใส่ที่บล็อกนะคะ
กุ้งแปะไว้ให้
ไม่ทราบจะได้ผลหรือเปล่าเพราะตัวเองก็ใส่โค๊ดไว้นานแล้ว
ถ้ายังไงให้ดูที่หน้ารวมของเว็บบล็อกแกงค์นะคะจะมีกรุ๊ปบล็อกสำหรับการตกแต่งบล็อกให้เลือกใช้ค่ะ
อีกบล็อกที่ให้ความรู้สำหรับมือใหม่หัดบล็อกคือบล็อกของป้ามดค่ะ เธอมีโค๊ดเยอะแยะให้เลือกใช้

ส่วนเรื่องของกิน..หุหุ ขอแปะเอาไว้เดี๋ยวมาเอาคืน ตอนนี้ต้องไปเรียนแล้วจ้า
แวะไปอ่านที่บล็อกนะคะ..ลองทำดู ส่งข้อความทางหลังไมค์ไม่ได้ เกิน 1000 ตัวอักษรค่ะ

คุณแป้นขา
สงสัยต้องหาโค๊ดจากบล็อกของป้ามดแล้วหล่ะค่ะ
เพราะไม่สามารถแปะในบล็อกให้ได้..จนปัญญาค่ะ
ความรู้เรื่องนี้ไม่ค่อยมีเหมือนกัน..(คนรุ่นเก่า อิอิ)

พอได้โค๊ดสำหรับใส่รูปมาแล้วก็ลองทำตามที่กุ้งแปะไว้ให้ก็ได้ค่ะ

อ่อ!!! อีกบล็อกที่ให้ความรู้เรื่องตกแต่งบล็อกได้ดีคือบล็อกคุณดอกหญ้าเมืองเลยค่ะ

เอาใจช่วย สู้ สู้ค๊า

ดี.มา่ส่งเข้านอนค่ะ
ฝันดีนะคะพี่

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

เช่นเดียวกันนะ..น้อง ดี ดี