..... หมดลมหายใจก็ไปแต่ตัว อย่ามามัวแย่งชิงทุกสิ่งอย่าง .....ขอบคุณทุกคน ที่มาแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย มีความสุขกันทุกคนนะครับ....
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
11 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
ชวนลูกเป็นเพื่อน ศึกษาธรรมชาติ...รอบเขื่อนบางเหนียวดำ



บล็อกที่ 44

บล็อกใหม่วันนี้ เสนอเรื่องธรรมชาติล้วนๆครับ

ผมเชื่อว่า คนภูเก็ตเอง คงไม่รู้ว่าจังหวัดภูเก็ตขณะนี้มีเขื่อนอยู่ถึง 2 แห่ง โดยเขื่อนแรกที่เราคุ้นเคยกันดีคือเขื่อนบางวาด ตั้งอยู่ในอ.กะทู้ เส้นทางไปป่าตอง และเขื่อนแห่งใหม่ที่สร้างเสร็จเมื่อไม่นานมานี้ มีชื่อว่าเขื่อนบางเหนียวดำ สามารถจุน้ำได้ถึง7.2 ล้านลูกบาศก์เมตร

อ้อ..เขื่อนนี้ตั้งอยู่ที่บ้านม่าหนิก เขตอำเภอถลางครับ

วันหยุด ช่วงเย็นๆ ครอบครัวเรามักจะมาเดินเล่นกันที่เขื่อนบางเหนียวดำเป็นประจำ เป็นการได้ออกกำลังกายไปในตัวด้วย โดยมาเดินสูดอากาศบริสุทธิ์บริเวณสันเขื่อนก่อน จากนั้นก็ย้อนกลับทางเดิม แล้วเดินอ้อมไปทางซ้ายศึกษาธรรมชาติรอบเขื่อน ดูโน่นดูนี่ ชมนกชมไม้ไปตามเรื่อง กว่าจะวนมาถึงที่เดิม ก็กินเวลาประมาณ 1 ชั่วโมง นับเป็นการรีแล็กซ์ได้เป็นอย่างดี

วันนี้ก็เช่นเดียวกัน เรามาเริ่มต้นกันที่ปากทางเลยนะครับ



จากปากทางถนนใหญ่ ขับรถไปอีกไม่ไกลก็ถึงแล้วครับ ถนนหนทางสะดวกสบาย รถไม่เยอะ และแล้วผมก็มาถึงบริเวณตัวเขื่อน เดี๋ยวต้องถ่ายป้ายยืนยันหน่อยว่ามาถึงแล้วจริงๆ



ต่อจากนั้นก็ขับรถเลี้ยวซ้ายขึ้นไปบริเวณสันเขื่อน จอดรถตั้งแต่ถึงแนวสันเขื่อนเลย จะได้เดินสัมผัสธรรมชาติกันอย่างเต็มที่



น้ำในเขื่อนสีเขียวเข้มตัดกับสันเขา มองดูเยือกเย็น สบายตา



และสบายใจ เมื่อได้ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับธรรมชาติ



มุมนี้เห็นทิวต้นยางบนเขาเขียวชอุ่ม



เห็นการทำสวนยางแบบขั้นบันได..เหมือนที่เราเคยเรียนในชั้นมัธยมต้น



มาที่แบบนี้ต้องขยันสูดลมหายใจเข้าไว้ให้เต็มปอด เอ๊ะ! ใคร..มานั่งทำไรอยู่นี่...



ดอกหงอนไก่ป่าริมสันเขื่อน สวยไม่เบา...



ช่างเข้ากับ จขบ. เสียจริง (ดอกไม้ก็สวย เจ้าของบล็อกก็หล่อ อิ อิ)



ฉันเป็นดอกหญ้าอยู่ริมถนน..



ฉันต้องอดทน ขึ้นได้แม้บริเวณ..สันหินดินทรายทรายค่อนข้างแข็ง..



ผมกำลังชื่นชมธรรมชาติเพลินอยู่เลย แล้วเจ้าลูกชายก็ชี้ให้ดูสิ่งนี้..

"นั่น..ตู้อะไรพ่อ..?"



"ตู้..ดิเรก อมาตยกุล เอ๊ย!ตู้อะไรกันนี่..ควบคุมพฤติกรรมเขื่อน นั่นเห็นไหม ขนาดตู้เป็นแท่งเหล็กแท้ๆ ช่างเขายังต้องควบคุมพฤติกรรมเลย ประสาอะไรกับคน ลูกก็เหมือนกัน กำลังจะโตเป็นวัยรุ่น ถ้าช่วงนี้พ่อต้องเข้มงวดกับบางสิ่งบางอย่าง ลูกก็ต้องเข้าใจนะว่านั่น..เป็นการควบคุมพฤติกรรมของลูกไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง..เล่นเกมพ่อไม่ว่า แต่บุหรี่..เหล้า อย่าริไปแตะต้องเชียวนะ ไม่งั้น..." ผมทำเสียงดุ ฉวยโอกาสสอนลูกซะเลย

"แหม..พ่อก็ทำเป็นคนแก่ขี้บ่นไปได้ เดี๋ยวถ่ายรูปให้ลูกกับแม่แม่หน่อยนะ" (แม่แม่-หมายถึงแม่ของแม่ลูก เด็กๆที่บ้านจะเรียกแบบนี้กันทุกคน-ในความเป็นจริงนั้นหมายถึงยาย)



และแล้วผมก็เดินมาจนสุดสันเขื่อน ซึ่งถัดไปเป็นเนินเขาเตี้ยๆ แต่สามารถปีนป่ายได้สบายๆ



เมื่อเดินจนสุดสันเขื่อนแล้ว เราก็พากันย้อนกลับทางเดิม คราวนี้ก็เดินชมธรรมชาติรอบนอกของเขื่อนที่แวดล้อมด้วยแมกไม้น้อยใหญ่ ขณะเดินก็เห็นนกสีสวยๆหลายตัวบินผ่านไป-มา ตลอดเวลา



(ถ่ายรูปนกบินไม่ทันหรอก ภาพนี้จิ๊กมาจากในเน็ต ขอบคุณเจ้าของภาพ)

เห็นไหม..ต้นไม้ใหญ่สวยจริงๆด้วย แต่อย่าริไปตัดโค่นแบบริมทางที่จะขึ้นเขาใหญ่เชียวนา (พวกทำลายป่า ต้องให้รุกขเทวดาหักคอถึงจะดี เพราะคนพวกนี้กฎหมายมักเอาผิดอะไรมิได้)



"พ่อถ่ายรูปต้นอะไรครับนั่น ?.."

ลูกชายถามเมื่อเห็นผมหยุดถ่ายรูปต้นไม้อีกชนิด

"เป็นต้นไม้กวาดดอกอ้อไงลูก นี่คือส่วนของดอกไม้กวาด แต่มันยังบานไม่เต็มที่นะ คิดว่าคงอีก 2 อาทิตย์ถึงจะเก็บได้.."



"ต้องเอาไปทำยังไงพ่อ มันถึงจะเป็นไม้กวาดได้.."

"ก็เก็บก้านดอกมันไปตากแดดจนแห้งสนิท จากนั้นก็นำมาทุบกับพื้นถนนหรือพื้นซีเมนต์ที่ไม่ใช้แล้ว ต้องทุบนอกบ้านนะ เพราะมันจะมีผงฝุ่นคายจากดอกอ้อปลิวไปไกล ต้องทุบแล้วขยี้ซ้ำด้วยมืออีกครั้ง จนผงคายหลุดออกไปหมด ถึงจะนำมาผูกเป็นไม้กวาดได้ สมัยพ่อรุ่นหนุ่มนะ มักจะขึ้นไปหักดอกอ้อบนเขาเป็นประจำ แม่ของพ่อ ย่าของลูกนั่นละ ผูกไม้กวาดดอกอ้อได้เก่งมาก ย่าผูกไม้กวาดด้วยลวดเส้นเล็กๆ เป็นด้ามกระชับมือ ส่วนปลายบานสวยด้วยนะ..เดี๋ยวเดินไปถึงตรงนู้น ดูเหมือนจะมีกอที่บานพอเก็บได้แล้วอยู่กอหนึ่ง พ่อจะหักให้ลูกดู"

เดินมาถึงตรงนี้ ผมก็ชักภาพของเขื่อนจากอีกมุมหนึ่ง



"นี่ไงลูก ดอกอ้อแบบนี้ละบานเต็มที่แล้ว เดี๋ยวพ่อจะหักให้ดูนะ"



แต่ลูกต้องระวังด้วย เพราะบางคนแพ้ฝุ่นคายดอกอ้อ แล้วจะคันเป็นผื่นแดงไปทั้งตัว



ดอกอ้อที่ผมหักมาวางให้ลูกดู แบบนี้แหละจะนำไปตากแดดจนแห้งสนิท ก่อนรวบเป็นกำนำมาทุบให้ส่วนที่เป็นดอกคายๆปลิวหลุดไป เหลือแต่ก้านเส้นเล็กๆมาผูกเป็นไม้กวาด



"แล้วนี่ ดอกอ้อกอนี้ทำไมสีขาวไม่เหมือนกันละครับพ่อ..?"



"อ๋อ..ไม่ใช่ลูก สีขาวนั่นเขาเรียก พง ก็เป็นไม้ตระกูลเดียวกับอ้อนั่นละ เห็นไหม มันขึ้นอยู่ด้วยกันได้ อ้อใบเขียวสดใหญ่กว่า ส่วนพงใบเรียวยาวและดอกมันจะสากกว่า ใช้ทำไม้กวาดไม่ได้ แต่ทั้ง 2 อย่างใบจะมีความคมพอๆกัน ตอนไปหักก้านมันถ้าไม่ระมัดระวังใบมันจะบาดเอามือได้ ต้นพงมันแข็งกว่าต้นอ้อ ตอนพ่อเป็นเด็กมักตัดต้นพงมาทำเป็นค้างถั่วฝักยาว..ลูกต้องหัดเป็นนักสังเกตนะ ดอกอ้อจะนุ่มกว่าสีออกน้ำตาล ส่วนดอกพงถูกแล้วจะสากมือสีขาวหม่น"

"ยอดเลยพ่อผม.."

"แล้วนั่นต้นอะไรพ่อ..?"

"มะเหงกแนะ เมื่อวานให้พ่อแกะเม็ดกินกับน้ำพริกอยู่หยกๆ วันนี้มาทำเป็นถาม เดี๋ยวเถอะ..ทำเป็นไม่รู้จักต้นสะตอ"



"เขาปลูกหรือมันขึ้นเองพ่อ.."

"ปลูกซิ นี่คงปลูกแซมในสวนยาง สะตอนี่ดีหน่อยเป็นพืชทนแล้ง บนเขาไม่มีน้ำก็ยืนต้นอยู่ได้.."

"พ่อกล้วยนั่น ลูกมันกินได้หรือเปล่า.."



“ได้ลูก มันเป็นกล้วยเถื่อน หรือกล้วยป่านั่นละ แต่ต้องอ่อนๆนะ นำไปลวกจิ้มน้ำพริกกิน หรือกินดิบๆก็ได้ ถ้ากินดิบ จะฝาดนิดๆ เวลาสุกก็เป็นอาหารของพวกนกหนูมูสัง คนกินไม่ได้เพราะเม็ดมันเยอะ” (มูสัง คือ ชะมด ไงครับ)



“แล้วต้นของมันละพ่อ”

“ถ้าเป็นหยวกกล้วยอ่อน นิยมเอามาทำต้มส้ม ต้มกะทิ หรือแกงส้มได้สารพัดเมนู ใบกล้วยเถื่อนหรือกล้วยป่าที่ขึ้นอยู่ตามหุบเขาบางที่ถ้าพื้นดินมีความชุ่มชื้นธาตุอาหารสมบูรณ์หน่อย ใบจะงดงามสวยมาก ชาวบ้านบางคนเขามีอาชีพออกหาใบกล้วยเถื่อนไปขายเพื่อห่อขนม หรือทำห่อหมก แต่เสียอยู่อย่างใบกล้วยเถื่อนจะมีแป้งขาวๆติดอยู่ที่ใต้ใบมากหน่อย ทำให้เสียเวลาในการเช็ด”

“พ่อนี่เก่งไปสารพัดเรื่องเลยนะ”

“ก็เป็นภูมิความรู้พื้นบ้านนะลูก พ่อเป็นคนบ้านนอก เคยอยู่กับธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพรมาก่อน”

“แล้วนั่น พ่อถ่ายรูปต้นอะไรอีกครับ”



“ต้นคลุ้มลูก ต้นนี้ใบมันใช้ห่อขนมได้เหมือนกันนะ ชาวบ้านยุคก่อนนิยมเก็บไปทำขนมห่อหรือขนมใส่ไส้แทนใบตอง เพราะขนาดความกว้างของใบมันพอเหมาะพอดีกับขนม ไม่ต้องไปเจียนหรือตัดแต่งแบบใบตอง ลำต้นแก่มันยังนำไปสานเป็นชะลอมหรือตะกร้าได้อย่างสวยงาม”

"ขนมห่อ..ที่พ่อซื้อให้ผมกินเมื่ออาทิตย์ที่แล้วใช่ไหม.."



"ใช่ ที่ลูกชอบ บอกว่าทั้งหวานทั้งมันนั่นละ"



"นอกจากนี้พ่อยังเคยเห็นเขาเอาต้นคลุ้มไปปลูกเป็นไม้ประดับตามรีสอร์ทเช่นที่เขาหลัก.."



“ลูกเห็นยางพาราที่เขาตากบนราวไม้ไผ่นั่นไหม”



“เห็นพ่อ เขาคงตัดยางได้วันละหลายผืนนะ”

“มีอยู่ครั้งหนึ่ง สมัยพ่อเรียน เพื่อนพ่อชาวเหนือคนหนึ่งมาจากกรุงเทพ นั่งรถทัวร์มาด้วยกัน เช้ามืดขณะนั่งรถผ่านอำเภอตะกั่วป่า เขาเห็นยางพาราขาวๆคงทำแผ่นเสร็จใหม่ๆ ตากอยู่เต็มหน้าบ้านหลังหนึ่ง พ่อตลกมากเมื่อเพื่อนพูดว่า บ้านนี้ตากผ้าอ้อมแต่เช้าเลย คงมีลูกอ่อน..”



“ไม่ใช่..” พ่อรีบบอกเขา แล้วก็อธิบายให้เขาฟัง ถึงบ้านที่บางเนียงวันนั้นพ่อรีบพาเขาไปที่สวนข้างบ้านทันที ได้เห็นกรรมวิธีการทำน้ำยางให้เป็นผ้าอ้อม เอ๊ย ยางแผ่น เขาชอบมาก”





(สมัยนั้นยางพารามีปลูกเฉพาะปักษ์ใต้ ยังไม่มีการปลูกแพร่หลายในหลายจังหวัดเหมือนปัจจุบัน)

“แล้วต้นใบสีม่วงที่กำลังแตกใบอ่อนนั่นละพ่อ”



“อ้อ ต้นลูกเนียงไงลูก ของชอบของคนปักษ์ใต้เขาล่ะ เป็นของคู่กับพืชอีก 2 ชนิดคือ ลูกเหรียงกับสะตอ ซึ่งพ่อกำลังหาข้อมูลของพืชสามชนิดนี้เพื่อที่จะเขียนบล็อกเรื่อง เหรียงเนียงตอ ในโอกาสต่อไป”

“ของเหม็นทั้งนั้นเลย”

“เดี๋ยวเถอะ ของอร่อยๆ หาว่าเป็นของเหม็น เด็กสมัยนี้ก็แปลก ไม่รู้จักกินผักพื้นบ้านเมืองใต้ ของดีแท้ๆ ชอบกินอะไรก็ไม่รู้ พิซซ่งพิซซ่านี้กินกันได้เป็นวรรคเป็นเวร ชื่อมันก็บ่งบอกอยู่กินมากๆมันทำให้เป็นพิษ เอ้อ..พ่อหมายถึงโรคอ้วนนะ”

“หน้านี้เนียงมันมีลูกไหมพ่อ”

“วันก่อนพ่อเห็นอยู่ต้นหนึ่ง มีดอก แต่ไม่กี่ช่อ เดี๋ยวจะลองแวะดู แล้วก็อยากบอกลูกว่าสภาพภูมิอากาศบ้านเราเดี๋ยวนี้มันแปลก ทั้งตอทั้งเนียงออกผลได้ตลอดปี”

“รอบรู้ไปสารพัดเลยพ่อ แล้วนั่นถ่ายต้นอะไรอีกล่ะ?”



“เขาเรียกมังเคร หรือมังเคร่ ดอกมันสีม่วงสวยนะ ผลสุกมันก็กินได้ด้วย วัยเด็ก..พ่อเล่าอีกละ พ่อชอบไปตัดไม้มังเครมาทำเป็นปางนูไว้ยิงนก รู้จักมั้ยปางนูนะ”



“ไม่รู้จักพ่อ”

“เด็กสมัยนี้ไม่รู้เรื่องเลย ปางนูก็ไม่รู้จัก เดี๋ยวกลับบ้านแล้วพ่อจะค้นหาภาพในอินเตอร์เน็ตให้ดู”

"ใช่หนังติ๊กหรือเปล่าพ่อ.."

"เออ..นั่นล่ะ"

"แล้วบอกปางนูทำไม แค่บอกหนังติ๊กผมก็รู้จักแล้ว"



(ภาพปางนู หรือ หนังสติ๊ก จากอินเตอร์เน็ต)

เรายังคงเดินกันต่อไป ส่วนแม่ของลูกกับแม่แม่ ยังคงเดินรั้งอยู่อีกไกล ตอนนี้สองพ่อลูกมาได้ครึ่งหนึ่งของรอบเขื่อนแล้ว นั่นตรงนั้นมีสะพานเล็กๆ อ้อกอหนึ่งงดงามออกดอกสะพรั่งเชิงสะพาน ผมหยิบกล้องมาถ่ายรูปอีก



เหนือสะพานขึ้นไป เป็นควนสูง มีโขดหินงดงาม และมีศาลาเก่าๆตั้งอยู่หลังหนึ่ง ผมชวนลูกชายเดินขึ้นไป...



โขดหินงาม น้ำไหลรินเอื่อยๆ ถึงตอนนี้คิดถึงเพื่อนบล็อกคนหนึ่งจัง เธอคนนี้เขียนนิยายรักหวานแหว๋วได้หนุกมาก กำลังออนแอร์อยู่ตอนนี้ พระเอกชื่อแดน นางเอกชื่ออุ๋ม (ใครน้อ) คิดว่าเธอต้องชอบบรรยากาศแบบนี้



มีต้นทุเรียนพันธุ์พื้นบ้านกำลังติดผลเล็กๆด้วย



"ดีจังเลยพ่อ วันนี้ได้ความรู้มากมาย ได้รู้จักพันธุ์ไม้ต่างๆที่เคยเห็น แต่ผมไม่รู้จักชื่ออีกเยอะ.."

"อยากรู้จักโลกกว้าง วันหยุดโรงเรียน ก็อย่ามัวแต่งมโข่งอยู่หน้าจอซิ โลกเรานี้มีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะแยะ จำไว้นะ เล่นเกมกับการศึกษา ลูกต้องแยกกันให้ได้ การศึกษา มีทั้งในตำราและนอกตำราให้ค้นคว้าไม่รู้จักจบสิ้น เราต้องแบ่งเวลาให้เป็น ใช่วันๆขลุกอยู่แต่หน้าจอ.."

"สาธุ..พ่อผม นั่นถ่ายอีกแล้ว ต้นไรพ่อ.."



"นี่เขาเรียกว่าต้นปุด พืชตระกูลเดียวกับข่า หรือ ดาหลา หน่ออ่อนของมันเอามาลวกจิ้มน้ำพริก หรือแกงกะทิหมู 3 ชั้น ย่าเคยทำให้พ่อกิน อร่อยมาก เสียแต่มันมีใยมากไปหน่อย หน่อมันมีกลิ่นหอมดีนะ ดอกมันสวยด้วย"



(ขอบคุณดอกปุดสวยๆจากอินเตอร์เน็ต ตอนนั้นเข้าไปเพ่งดูที่โคนต้นแล้วมันยังไม่มีดอก)

พ่อลูกเดินกันมาอีก 5 นาที

"เดี๋ยวแวะดูต้นเนียงที่พ่อเคยบอกไว้ตั้งแต่ช่วงแรก ดูซิตอนนี้มันน่าจะติดลูกบ้างแล้ว.."

เมื่อเดินไปถึงโคนต้น แหงนหน้าขึ้นไปมอง..."โอ้..มันมีลูกจริงๆด้วย กำลังอ่อนน่าจิ้มน้ำพริกเชียว"



"เก็บเลยพ่อ ปีนขึ้นไปเก็บเลย.."





"จะบ้าเหรอ สวนเราเมื่อไหร่กัน..ลักเก็บลูกเนียงสวนชาวบ้าน แล้วโดนยิงหัวด้วยหนังติ๊กนะ มันคุ้มกันหรือเปล่า"

"เขาไม่ยิงหรอกพ่อ พ่อโพกหัวด้วยผ้าสีแดงซิ รับรองปลอดภัย"

"ไปเอาจากไหนมาพูด."

"ก็ผมดูในทีวี...ยายแม่แม่กับแม่ยังอยู่อีกตั้งไกลแน่ะพ่อ คนแก่ก็งี้แหละนะ เดินไม่ทันเด็กๆ"

"ไปว่าเขา อีกหน่อยลูกก็แก่ ยางต้นนี้กำลังออกดอกสวยเชียวเห็นไหม?"



"เห็นพ่อ ฤดูกาลยางผลัดใบ ผ่านไปได้ระยะหนึ่ง พอยางแตกใบอ่อน พร้อมกับการออกดอก อีกไม่นานก็กลายเป็นใบแก่ นี่แสดงว่าก๋งจะได้ไปกรีดยางอีกแล้วซิ หลังจากหยุดพักต้นมาตั้งนาน"

"เอาอย่างนี้นะ เดี๋ยวพ่อจะลัดทางไปตรงนี้ ไปเอารถที่สันเขื่อน แล้วขับวนมารับ ลูกรอแม่กับแม่แม่ตรงนี้ก็แล้วกัน ขืนให้กลับไปที่ๆจอดรถกันทุกคน เห็นทีจะเดินไม่ไหว"

"ตามสบายเลยพ่อ.."

ผมขับรถมาจอดรับสมาชิกในบ้าน ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถ

"เดี๋ยวข้างหน้าก่อนที่จะถึงทางแยกมีต้นช้ำชอกอยู่เป็นแถวเลย รู้จักไหม ต้นช้ำชอกนะ.."

"เกิดมาเพิ่งได้ยินวันนี้แหละพ่อ อะไรกันต้นช้ำชอก ชื่อแปลกจริงๆ.."

"นั่นไง เห็นไหม หนามเต็มต้นเลย เจ้าต้นช้ำชอก"

(หุ หุ ต้นไรน๊า..........)



"โธ่พ่อ..นี่มันต้นระกำนี่.."

"ก็ใครเถียงล่ะ..ระกำช้ำชอก คริ คริ คริ"

"พ่อผม ตลกก็เป็นด้วย 555.."

และแล้วทริปเล็กๆ ชวนลูกเป็นเพื่อน ศึกษาธรรมชาติรอบเขื่อนบางเหนียวดำวันนั้นก็เดินทางมาถึงวรรคสุดท้าย ลูกบอกว่าได้ความรู้ และสบายใจมากเลยครับพ่อสุดเลิฟ

ผมปิดท้ายบล็อกนี้ด้วยภาพสดใสของพ่อลูกก็แล้วกัน..นะครับ



(ภาพนี้ถ่ายที่ท่าเทียบเรือบ้านบางโรง ก่อนจะเดินทางไปเที่ยวเกาะยาวน้อย พังงา)

ขอบคุณบีจี ทาสบอยเจ้าเก่า และภาพประกอบบางส่วนจากอินเตอร์เน็ต


Create Date : 11 มิถุนายน 2553
Last Update : 14 กรกฎาคม 2554 21:59:02 น. 73 comments
Counter : 16037 Pageviews.

 
ขอมาเจิมก่อน


โดย: cengorn วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:16:39:52 น.  

 
มาแล้วววว

รีบอ่านเลย เห็นบอกว่ามีพาดพุง...อุอุ เจอแระ...

บล็อกนี้ทุ่มทุนสร้างมาก

ระดับห้าดาวบวก คล้ายๆบล็อกอะไรน้า...วันก่อนน่ะค่ะ

อ้อ..โหม้งตอ

นักล่าฯชอบนะบล็อกนี้ เอาสิ่งมีชีวิตเล็กๆอย่างดอกหญ้า หรือต้นไม้ข้างทางที่เรามักมองผ่านมาขยายความ

ถ่ายทอดออกมาด้วยความรัก ความอบอุ่น และด้วยบรรยากาศที่สบายๆ

ด้วยอารมณ์บ้านๆ แต่คนอ่านได้ความรู้เต็มๆ

แถมมีนายแบบที่ไม่ค่อยหล่อให้ชมเป็นระยะๆอีกด้วย

อะ...ค่าเมนต์ติดดาวฝังเพชร ขอกะปิภูเก็ตกระปุกนึง จะเอาไปให้คุณแม่แกง











โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.129.54 วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:16:44:31 น.  

 
แปะชื่อจ่อคิวอ่านไว้ก่องนะ
ประเดี๋ยวต้องไปงานเลี้ยงมุทิตาจิต
ท่านรองไพโรจน์ ไปเป็น ผู้ว่าฯ จ.ชุมพร
ที่ ศูนย์ประชุมนานาชาติเอ็มเพรส
ต้องตามไปดูแลนาย กับเก็บภาพค่ะ

กลับเข้าบ้านตอนค่ำ ๆ ถ้าไม่ดึกและยังไม่หมดแรง จะเข้ามาอ่านค่า


โดย: JinnyTent วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:16:51:23 น.  

 
วันนี้มาเป็นblog แรกเลยคะ เปิดมาเจอเรื่องประทับใจเยอะมาก อันดับแรก ก็ BG นึกว่าเรื่องข้างในต้องเกี่ยวกับตลาดหุ้นแน่เลย
นักธุรกิจชัดๆ อ้าวดูเรื่องข้างในกลายเป็นนักวิชาการ C 11
พืชสวนไปแล้ว 555
เขียนให้อ่านได้เพลินมากเลยคุณปลาย เก่ง มากๆเลย (นี่พูดจริงๆนะไม่ใช่แกล้งชม)
มีตั้งหลายเรื่องที่ไม่รู้เหมือนกัน เอางี้ไล่ทีละรูปที่ติดใจดีกว่า
1. พระเอกมิวสิกถ่ายรูปกับดอกไม้ริมทาง คิดอะไรหรือเปล่าตอนถ่ายรูปนะ
2. เข้าใจเอาเรื่องดิเรก อมาตยกุล มาสอนลูกด้วย ชื่นชมคะ(พ่อมีมุขแพรวพราวแล้วลูกไม้จะหล่นใกล้ต้นไหมนี่)
3. พอเห็นรูปนก เออนึกในใจเลยว่าคุณปลายฝีมือเยี่ยมทีเดียวถ่ายนกได้สวยเลย อ้าว ไปจิ๊กเขามาเรอะ
4. เออ คิดไปได้เนอะตากผ้าอ้อมแต่เช้า นะ นี่ถ้าคุณปลายไม่บอก นั่งผ่านบ้านอื่นไปเรื่อยๆ เขาคงต้องบอกว่า สงสัยผีชวนกันมาเกิดแถวนี้พร้อมๆกันแน่เลยถึงได้ตากผ้าอ้อมกันทุกบ้าน
5. ปิดท้ายบล็อกนี้ด้วยภาพสดใสของพ่อลูก ทำไมไม่เอาแม่ของลูกมานอนอะ อยากดูนะ

ไปแล้ววันนี้ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ เดี๋ยวมืดๆ ค่อยแวะเยี่ยมเพื่อน เข้าได้ blog เดียวต้องไปแล้วจร้า




โดย: cengorn วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:16:59:06 น.  

 
ขอหนมค่อม มาเหนาะกะพระเอกมิวสิค ริมเขื่อนโหน่ยจิบ่าวแป้น 55555++



ลูกบ่าวหน้าประพิมประพาย คล้ายพ่อนิ (พิมผิดป่าวหว่า


โดย: แม่อ้วนคนสวย วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:17:31:31 น.  

 
โอ้...สวัสดีครับ...
...........................
เที่ยวแบบนี้มีรดชาดครับ..เป็นงานแบบได้เรื่องได้ราว พาลูกไปด้วยเจอธรรมชาติไรที่มิโอกาสจังหวะดีก็สอนลูกไปในที...คนที่เข้ามาอ่านแบบผมก็พลอยไปด้วย...วันหน้าผมคงต้องหาโอกาสไปเที่ยวแบบนี้บ้างหละครับ


โดย: panwat วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:17:56:19 น.  

 
วันนี้โชว์ตัวม่าม้าด้วย...
กราบคุณแม่ค่ะ..



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:19:50:04 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ ...





สายแสงโชติช่วงล้ำ.............เลอมาน ไสวแล
ภพรุ่งเรืองนัยกาล................ไป่กั้น
ฉวยโอกาสปราศพาล...........ภัยเพ่ง
พลันชีพสุขสันต์นั้น.............สว่างน้อมทางบุญ




.... สายแสงโชติ ช่วงล้ำ เลอมานไสว
แลภพรุ่ง - เรืองนัย กาลไป่กั้น
ฉวยโอกาส ปราศพาล - ภัยเพ่งพลัน
ชีพสุขสันต์ นั้นสว่าง น้อมทางบุญ ...
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:22:47:46 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะพี่ติณชีวิตอยู่กับธรรมชาติมีความสุขดีนะค่ะ ยังได้สอนลูกให้เรียนรู้จากชีวิตจริงที่ไม่มีในตำราเรียน ดีจังค่ะ


โดย: kobnon วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:7:56:22 น.  

 
ตามมาเดินเที่ยวศึกษาธรรมชาติที่เขื่อนบางเหนียวดำแล้ว ..

มาชวนโก้ติณไปเที่ยวเกาะนาคาด้วยจ้า ..

ตามมา


โดย: เขาพิงกัน วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:7:58:00 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ


บรรยากาศแบบนี้
น่าพกกล้องไปถ่ายภาพจังครับ

หนุ่มน้อยโชคดีจังครับ
นอกจากได้ความรู้
ยังได้ความรู้เรื่องพรรณไม้อีกเพียบเลย








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:8:03:33 น.  

 

คืนนี้เชียร์ทีมฟ้า-ขาว Argentina ค่ะ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:8:52:40 น.  

 
เมื่อวาน (11 มิ.ย.) มีโอกาสได้ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณ .สมุทรปราการ...เอาภาพมาฝากและเชิญชวนไปเที่ยวครับ
...................................................


โดย: panwat วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:10:34:29 น.  

 
สวัสดีวันหยุดคะพี่ติณ

ตามไปเที่ยวด้วยคนคะ ได้บรรยากาศดีจัง
เมื่อเช้า อ้อยก็ใส่ปุ๋ยดอกไม้ไป และก็ชมนกชมไม้ไป
ปรากฏว่าเพลินไปหน่อย ไม่ดูตาม้าตาเรือ
เลยโดนต่อหรือแตนไม่รู้ต่อยเอาคะ
ตอนนี้บวมและปวดมากมาย เพราะอ้อยแพ้สัตว์ตระกูลนี้สุด ๆ



โดย: Violeta Lady วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:12:18:29 น.  

 
อยากกิน หนมห่อ..

หนมห่อ อยากกิน...


โดย: กาแฟ..ชา..ย วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:12:20:10 น.  

 
น้องบ่าว ลองอีกทีนะคะ เจ๊แก้ไป 2 รอบแล้ว หุหุหุ
นี่ลอง logout แล้วลองเข้า blog มันก็ได้อยู่นะ
ลองอีกทีเน้อ


โดย: cengorn IP: 183.89.29.58 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:12:30:29 น.  

 
ขอบคุณเด้อคะ โล่งอกไปทีไม่งั้นต้องเสียตังค์ซ่อมประตูแน่เลย
ทุบไม่เป็นไร แต่อย่าเผานะ


โดย: cengorn วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:13:10:34 น.  

 
เอารังมาให้ดูคะ รังใหญ่ประมาณกำปั้นมือผู้ชายอะคะ
ตัวก็ใหญ่ น่าจะเป็นต่อมั้ง อ้อยว่า


ูู^
^
มองเห็นเปล่าเนี่ย แบบว่าไม่กล้าเข้าใกล้คะ


โดย: Violeta Lady วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:13:15:46 น.  

 
อิอิ พี่อัยย์บอกว่า
นายแบบไม่หล่อ แต่ขอกะปิหนึ่งกระปุก

งั้น ถ้าจินชมว่านายแบบดูดี๊ ดูดี อิอิ
ขอกะปิ 2 กระปุกได้ปะ 55555



โดย: JinnyTent วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:15:39:23 น.  

 
ว้าวๆๆๆๆๆๆ''พ่อ'' ใครหว้า เก่งจริงเลย


โดย: นิรนาม IP: 113.53.79.74 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:16:54:49 น.  

 
มาแบบคุ้นๆค่ะ

เพิ่งรู้ว่าที่ภูเก็ตมีเขื่อนด้วย ไปหลายครั้งเลยไม่เคยได้เข้าไปเที่ยว
ลูกสาวเคยทำงานที่นั่นแต่ก่อนไปภูเก็ตบ่อยมากค่ะ

บ้านแม่มีแต่สะตอกับลูกเนียง แต่ลูกเหรียงไม่มีค่ะ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:17:35:52 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





… ธารหลอมรวม - เลื่อมรุ้ง จรุงจรายเลิศ
ลุ่มงามเฉิด – ฉายฉาบ ย้ำภาพฝัน
สื่อรำบาย – บรรพ์เหล่า – ลีลาศพรรณ
ภาคล้ำเพรียก – พร้องผัน โฉมวันคืน ..


... ยังชีพสร้าง – เสริมควร ครองส่วนรัก
เสสรวลศักดิ์ พร้อมภักดิ์ ภพหลักฝืน
ชวนฉันท์สุข – แสวงแล – หลากจุดยืน
รายล้อมชื่น – ถ้วนสวัสดิ์ บัญญัติเทอญ ...


..........................................................
..........................................................
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:18:04:47 น.  

 
สายัณห์สวัสดีค่ะปลายแป้นพิมพ์ (ยิ้มแป้นทั้งครอบครัว)
+----------------------------------+

ขอบคุณที่แวะไปชวนสาวฯ ถึงบ้านนอก
แถมยังบอกให้โพกหัวด้วยผ้าสีแดงอีกแนะ
สาวฯ บ้าจี้ซะที่ไหน อะคึ่ ๆ

เรื่องเล่าเขียนได้ยาวจังนิ
แต่ภาพประกอบเห็นไม่หมด (ภาพท้าย ๆ โหลดช้า)
อุตสาห์โพกผ้าสีแดงเตรียมขึ้นเก็บลูกเนียง
ไม่เห็นต้นและลูกไม้ใด ๆ
เห็นแต่หนุ่มใต้(ใส่แว่น)ตาดำ ๆ หุหุ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:20:14:05 น.  

 
ได้ไปเดินเที่ยวกับลูกชายอย่างนี้ได้บรรยากาศดีนะคะ
ทำให้ได้ชี้ชวนให้ลูกได้เห็นต้นไม้ต้นไร่จริงๆ
ผิดกับเด็กที่เกิดในกรุงเทพฯ อยากจะเห็นต้นไม้ ต้องไปตามสวนพฤกษศาสตร์
ลูกชายป้าแอ๊ดเรียนเภสัชฯ เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัดจะถามตลอดว่าต้นนี้คือต้นอะไร
ดีที่ป้าแอ๊ดเป็นเด็กที่เติบโตมาจากต่างจังหวัด พอที่จะตอบลูกได้

ชอบต้นเหลียงจังเลยค่ะ
เคยไปทานอาหารที่สุราษฎร์ เป็นผักเหลียงผัดไข่ กับใบเหลียงต้มกะทิ
ขอให้เพื่อนที่สุราษฎร์ ช่วยหาส่งต้นไปให้ที่บ้าน
เขาบอกว่าไม่มี สงสัยว่าจะหาไม่เจอเลยอดปลูกต้นเหลียงในกรุง

ป้าแอ๊ดมาเที่ยวภูเก๊ต 2 ครั้งแล้วค่ะ(ก่อนเกิดสึนามิ)
ครั้งแรกมาพักที่โรงแรมติดชายหาดป่าตอง 2 คืน
ไปชมภูเก็ตแฟนตาซีและไปเที่ยวเกาะพีพีด้วย
ครั้งที่สองไปนอนที่โรงแรมโบ้ตอะไรสักอย่าง
เพราะบังเอิญรู้จักกับเจ้าของก็เลยพักฟรี 2 คืน
ทริปนี้ไปเที่ยวกระบี่มาทั้ง 2 วัน
ไปเที่ยวเขาพิงกัน เกาะปันหยี

สนุกมากค่ะ

ถ้ามีโอกาสจะมาเที่ยวอีกนะคะ



โดย: addsiripun วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:23:04:37 น.  

 
คุณปลายตอนนี้ blog เจ๊มีปัญหานะคะ blog หายไปทั้งหมดเลยคะ
ยังงัยคงวันจันทร์ไปแล้วนะคะ ตอนนี้ต้องเข้า blog แบบ ไม่login นะคะจนกว่า blog จะคืนมา


โดย: cengorn IP: 183.89.29.58 วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:3:13:24 น.  

 
ลูกชายจะต้องภูมิใจพ่อมากครับที่ถามอะไร ตอบได้ และโยงถึงประวัติความเป็นมาที่เด็กรุ่นหลังไม่รู้มาก่อน

ได้เห็นได้รู้จักต้นไม้ที่คุ้นชิน แต่เด็กๆอาจไม่ทราบ ผมว่าการสำรวจธรรมชาติแบบนี้ ได้ทั้งความสนุก ความรู้ ที่สำคัญคือความใกล้ชิดของในครอบครัว

ปีนี้ผมมีหลานสาวคนจากพัทลุงมาเรียนต่อที่ กทม. พักหอพักใกล้มหาวิทยาลัย หาแกงใต้กินไม่ได้ จึงมาขอให้คนที่บ้านผมทำแกงส้ม มารักแกงไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:10:45:13 น.  

 

ชาวเอเชีย ก็ต้องเชียร์เอเชียด้วยกัน



ไม่ได้ดุทุกคู่หรอกค่ะ
ดูเฉพาะวันที่ไม่ต้องไปทำงาน
อย่างคืนนี้ก้ไม่รอดูเยอรมันหรอก ตั้ง ตี 1 ครึ่ง



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:11:00:44 น.  

 
ไร ๆๆ คุงพี่แซวผิดบ้านป่าวอ่ะ
ประเดี๋ยวยุให้พี่อัยย์
ส่งกล่องใส่กระปิใหญ่ ๆไป
จะได้หากะปิดี ๆ อัดใส่ให้เต็ม
แล้วส่งคืน 5555

กะปิทำจากกุ้งแท้นะ อิอิ
ไม่เอากะปิเทียม 55555

ไปรับลูกก่อนนะ
ไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษค่ะ
ครึ่งวันทุกวันอาทิตย์
แม่มันเลยมีเวลาท่องเน็ตครึ่งเช้า
โดยไม่มีใครมากวน อิอิอิ


โดย: JinnyTent วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:11:37:17 น.  

 
..อืม..คุณลูก ก็ ช่างถาม คุณพ่อ ก็ ก็หาข้อมูลมาตอบ ลงตัวกันดีจัง พ่อลูกคู่นี้..น่ารักดีค่ะ ดูมีความผูกพันธ์กัน ดี.น่าจะมีหลาย ๆ คนนะค่ะ ..มาทักทายวันหยุดค่ะ ..


โดย: tifun วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:12:57:34 น.  

 


ทางBloggangได้แก้ปัญหาแล้ว คะรวดเร็วมากเลยคะ เลยเอาสมมติฐานสาเหตุทีเกิดมาแบ่งปันกันคะ

ตอนนี้อยู่ ตจว แว๊บมาส่งข่าวนะ


โดย: cengorn วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:13:31:06 น.  

 
สวัสดีครับ..
..................................................
เมื่อคืนมี สามคู่ ดูจนจบ
สามคู่ครบ ตีสามกว่า น่าจะได้
ตื่นเช้ามา เสียท่าทรุด เกือบหยุดใจ
รีบนอนใหม่ คืนนี้ ยังมีดู...เอ่อ


โดย: panwat วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:15:01:54 น.  

 
มาทักนิดนึงก่อน

อยากจะส่งหนังสือให้เพื่อนเป็นที่ระลึกซักเล่ม

อันนี้คิดก่อนไปเห็นเมนต์ที่บ้านน้องจินนะ

แต่ข่าวว่า เมียดุ...อุอุ

ตกลง ส่งให้ได้ป่าว...

ป.ล.ไม่ค่อยเสบย ปวดหัวสองวันแระ


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:19:23:43 น.  

 
Happy Sunday
สบายดีหรือเปล่าคะ



คืนนี้เชียร์เยอรมันกันค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:19:25:02 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





... บัวขาวดาว – เด่นทั้ง ธานีเลิศ
ลักษณ์สัมผัส มีเพริศ พร้อมเฉิดฉัน
ช่อไมตรี – ตรึงเสน่ห์ - นางแลวัน
ผูกสัมพันธ์ น้อมเนื่อง ล้ำเรืองพร ...


บัวขาวดาวเด่นทั้ง.............ธานี
เลิศลักษณ์สัมผัสมี...........เพริศพร้อม
เฉิดฉันช่อไมตรี...............ตรึงเสน่ห์ นางแล
วันผูกสัมพันธ์น้อม............เนื่องล้ำเรืองพร
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:22:01:38 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:6:06:18 น.  

 


โดย: kobnon วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:13:49:18 น.  

 

สวัสดีตอนบ่ายค่ะพี่ติณ กาแฟน้ำใส เห็นท่าจะไม่ค่อยมี เห็นจะมีแต่ที่หมอชิตนี้ล่ะค่ะ แวะไปเมื่อไหร่ก็สั่งได้น่ะค่ะ แต่สั่งแล้วต้องกินให้หมดด้วยน่ะ

ลูกชายหน้าตาดีเหมือนพ่อเลยค่ะ...ชะอุ๋ย ลืมไป พี่กำลังแนะนำให้ดูเขื่อนนี้น่า ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่บนปูน น่านับถือค่ะพี่ เพิ่งรู้ค่ะว่าภูเก็ตมีเขื่อนอยู่ด้วย ไม่ได้เข้าภูเก็ตมานานมากแล้ว


โดย: aenew วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:13:51:12 น.  

 
วันนี้ผมกินข้าวเที่ยงซะบ่ายเลยครับพี่
ใช้เวลาอยู่กับหมิงหมิงทั้งวันเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:13:57:48 น.  

 
นั่งดูบอล Holland กับ Denmark สัก 15 นาทีแล้ว กร่อยๆจัง เหมือนเครื่องยังไม่ร้อยเลยคุณปลาย

คืนนี้เชียร์หมอผีCameroon จะโดดว่าไหมอะ ว่าไม่เชียร์ชาวเอเชียด้วยกัน แต่ของอย่างนี้อยู่ที่ใจเน๊าะ



โดย: cengorn วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:18:50:18 น.  

 
มาอ่านเรื่องคุณพ่อคุณลูก ดีจังเลยยังชอบเดินเล่นกะพ่อยังไม่ถึงวัยเดินเล่นกะสาว อิอิ ช่วงนี้เหนื่อยจังเลยค่ะ ร่างกายไม่ค่อยดี หงุดหงิดง่ายเลย สงสารสาวน้อยที่บ้านโดนลูกหลงเหมือนกันค่ะ ต้องพยายามใช้สติเยอะๆ อ่างเก็บน้ำนี้คล้ายๆอ่างที่บ้านย่ากะบูนที่แม่สอดเลยค่ะ ...เฮ้อ ไปดูลูกก่อนนะคะ


โดย: แม่น้องกะบูน IP: 125.27.213.153 วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:19:00:35 น.  

 

เป็นนักกีฬาและชอบดู+เชียร์กีฬาค่ะ
ถ้าไม่ดูบอล ก็ไปดูเทนนิสเป็นปกติอยูแล้ว
ไม่นอนดึกถ่างตาดู
จะดูแค่คู่ที่2 เวลา 3 ทุ่มเศษ
แล้วรอดูสรุปผลตอนเช้าเอาค่ะ..คุณติณ..
คุณลูกชายเชียร์ทีมไหนเอ่ย

อ้อ!! ฮอลแลนด์ ชนะ เดนมาร์ก 2-0 เดี๋ยวนี้พอดี
เลยรายงานข่าวผ่านบล็อคนี้นะคะ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:20:19:33 น.  

 

ตามมาเที่ยวเขื่อนด้วยคนค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:23:45:38 น.  

 
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมแล้วชวนไปดูบอล
.......................................
เมื่อคืนมี สามคู่ ดูจนจบ
สามคู่ครบ ตีสามกว่า น่าจะได้
ตื่นเช้ามา เสียท่าทรุด เกือบหยุดใจ
รีบนอนใหม่ คืนนี้ ยังมีดู...เอ่อ


โดย: panwat วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:0:33:42 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:8:00:21 น.  

 
รอบเขื่อนบางเหนียวดำ มีรีสอร์ตมั่งป่าวอะตัวเอง

เผื่อไปแถวนั้น..จะได้...ไม่ต้องไปนอนริมกอดอกหญ้า

มาทักทายเช้าๆจร้า...


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:10:53:09 น.  

 

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะพี่ติณ พี่ติณกับเอ๋เราน่าจะถูกโฉลกกันค่ะ (ว่างตรงกัน) เพราะพี่มาเจิมให้เอ๋สองรอบแล้ว สุดยอด ไข่ลวกบล็อกหน้าเว๊บเพจเอียงน่ะค่ะก็เลยเปลี่ยนเป็นเรื่องใหม่วันนี้


โดย: aenew วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:11:55:21 น.  

 
พี่ติณเราดีกันแล้วนะ...
ปรายไม่โกรธพี่ติณแล้ว
พอดีเป็นโรคแพ้คนหล่อ...หุหุ


โดย: น้องปราย IP: 118.172.179.97 วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:13:56:34 น.  

 
แปะไว้ก่อนค่ะคุณติณ
เดี๋ยวเข้ามาอ่านใหม่อย่างละเอียด

รีบทักทายกันก่อน อย่างด่วน เดี๋ยวต้องไปรับลูกชายค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:16:14:54 น.  

 
มีแซวข้ามบ้าน ๆ
ประเดี๋ยวเถอะ จะฟ้องภรรเมีย
แอบเกี่ยวก้อยสาวสวย อุอุอุ

เชียงใหม่ช่วงบ่าย ๆ
ลมแรงเหมือนพายุจะเข้า
แต่ไม่มีฝนให้ชุ่มใจซักกะนิด
มีแต่ลมกรรโชก ที่ไม่ต้องการเล้ย

ไปสมุยศุกร์นี้
ภาวนาให้ฟ้าเปิดอ่ะ
ฝนไม่กลัว กลัวพายุค่ะ
มีลูกน้อยไปด้วย ถ้ามีแต่ผู้ใหญ่
ไม่กังวลอ่ะ

พี่ติณ ขอที่อยู่หลังไมค์จินด้วยดิ
รึกว่าให้แต่ บก.สาวคนสวย อิอิ




โดย: JinnyTent วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:16:37:02 น.  

 
Blog อยู่ครบคะคุณปลาย หากเกิดอะไรขึ้นคือ หยุดการกระทำใดๆภายใต้ login ของเราเลย
แล้วระบบจะแจ้งเราให้เราส่ง mail ไปบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นก็ร้องเพลงรอ คะ
โชคยังพอมีอยู่บ้างคะ วันนั้นที่สติยังดีอยู่เลยค่อยๆคิดว่าจะทำไรต่อ


โดย: cengorn วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:16:56:30 น.  

 
บอกที่อยู่หลังไมค์ไปหน่อยจิ

แต่ถ้าไม่อยากได้ของฟรี ไม่ต้องก็ได้นะ อุอุ

ป.ล.ดีใจจัง น้องปรายเป็นเด็กดีมั่กๆ

โกรธได้ หายเป็น

สปิริตสูง....ดีๆ....


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.132.84 วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:17:09:53 น.  

 
หนมค่อม ที่นี่ ก็หนมใส่ไส้อ่ะบ่าว


โดย: แม่อ้วนคนสวย วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:17:29:21 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...




... เสียงกระซิบ แทรกภวังค์ หวังหยอกล้อ
พี่ตัดพ้อ เพรียก-ถวิล เจ้ายินไหม
ดุจแพรผืน – กระเพื่อมพริ้ว เผยริ้วใจ-
ระบัดไล้ สำเนียงหวาน ผ่านจำนง ...


... ด้วยมุ่งมั่น หมายปอง เกี่ยวดองเจ้า
จึงใฝ่เฝ้า วิงวอน อ้อนเสริมส่ง
เริ่มทายทัก สมัครสมาน นานวันคง-
พ้องประสงค์ สืบรัก ภักดิ์นิรันดร์ ...
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:20:33:13 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:7:29:37 น.  

 





บอกลูกชายเชียร์ Spain แล้วกันนะคะ คืนนี้




โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:9:31:13 น.  

 
ไม่เห็นส่งที่อยู่ให้เลย

เอาป่าวอะ หนังสือ


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.87.202.215 วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:12:37:00 น.  

 
เข้ามาอ่านตามสัญญาค่ะ

คุณพ่อเก่งน่อ...รอบรู้จริงๆ ถ้าลูกพร้อมจะรับ เราเป็นพ่อเป็นแม่อยากให้อยู่แล้วค่ะ บางคนไม่อย่างงั้น เราบอกในเรื่องที่เค้าไม่สนใจ เลยไม่มีประโยชน์สำหรับเค้า

คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ทำหน้าที่บอกสอนลูกกันต่อไปเนอะ

เรื่องยาวมาก แต่อ่านเพลินเลยค่ะ ได้ความรู้ไปด้วย ดีค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:15:07:36 น.  

 
ดูแล้วสดชื่นจังค่ะ ไม่นึกว่าภูเก็ตจะมีที่สงบและสวยในอีกมุมนึงแบบนี้ ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะพี่


โดย: sawkitty วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:16:57:12 น.  

 
พี่ติณ ๆๆ เอ๊..วันนี้
หายไปไหนหว่า...

เห็นไม่สบายบ่อย
ปะ แวะไปเอายาสามัญประจำใจ
ที่บ้านจินหน่อยเร็ว
เผื่อจะได้หายไข้ อิอิ

เอ่อ..พี่ติณพกน้ำแข็ง
ไปเยอะ ๆ นะกลัวพี่ติณ
ร้อนอ่ะ อิอิอิ

ไปละๆๆ แวะมาบอกแค่นี้แหละ
ไว้คุยกันค่า



โดย: JinnyTent วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:21:29:58 น.  

 
มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





... หลากพรรณไม้ ไม่พิรุธ สะดุดเท่า
เพชรพรรณเหล่า ล้ำอุรา แก้วตาพี่
เฟื่องพิลาส เรืองสรรค์ สู่ธานี
สัมผัสภาค ภพ-วิถี ต่อชีวา ...


... รอดอกน้อย ค่อยเบ่ง – บานสะพรั่ง
ต่อเติมหวัง ภิรมย์-วาด ปรารถนา
จงประจักษ์ รักนี้ ตราบชีวา
เจ้าโรยรา หรือพี่ นี้สิ้นใจ ...


.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:21:44:04 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:7:46:38 น.  

 
ทักทายเพื่อนๆทุกคน..

ช่วงนี้อาจจะไม่สะดวกหน่อยนะครับ เพราะว่าเน็ตที่บ้านไม่ติดมา 2 วันแล้ว ต้องมาอาศัยเน็ตชุมชนใช้ ฉะนั้นใครที่เข้ามาบ้านผมระยะนี้ อาจจะไม่ได้ทักทายกลับไป ไว้จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว คงได้คุยกันเหมือนเดิมครับ

สวัสดีทุกๆคนครับ.....


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:13:23:12 น.  

 
อ่อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
จ๋งจั๋ยภรรยาสุดที่รักวางยา อุอุ
โทษฐานจิ๊จ๊ะกับสาวมากเกิน 55

อ่อๆ นึกออกละ ของ
อาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์
ยังไม่ได้อ่านเลยค่า
นอนรออยู่ในตู้อ่ะ

เพื่อนที่อยู่ ม.มหิดล
ส่งมาให้เป็นของขวัญปีใหม่
ส่งมาให้ 2 เล่ม มีเข็มทิศชีวิต 3
อีกเล่มหนึ่ง อ่านจบแต่เข็มทิศ

ไว้ตอน 2 ไม่ก็ ตอน 3
ขึ้นอัพแน่นอนค่ะ แนวธรรมะ
ตุนสต็อกไว้หลายเล่ม
บางส่วนได้เป็นของขวัญค่ะพี่


โดย: JinnyTent วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:13:59:48 น.  

 
รรมชาติ จริงๆ ค่ะ ดอกไม้ที่เค้าเกิดขึ้นเอง เป็นอะไรที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ มาจริงนะค่ะ ถึงเป็นแบบว่า สวยแบบธรรมชาติเนอะ


โดย: NucH (sa-bye-sa-bye TEAM ) วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:14:08:53 น.  

 
ได้รับความรู้และความบันเทิงพร้อมกันเลยครับ

ชอบธรรมชาติ


โดย: แมวหง่าว (chaiwatmsu ) วันที่: 30 มิถุนายน 2553 เวลา:15:01:17 น.  

 
มังเคร่ บ้านเราเรียกลูกเหมร กินแล้วฟันดำปี๋
555 คงจะวัยประมาณเดียวกันกับเจ้าของบล็อก


โดย: แม่น้องใบหยก IP: 118.173.130.65 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:18:04:57 น.  

 
ขอบคุณคะ....ที่ให้ความรู้ดีดี บ้านเรามีสถานที่เที่ยวมากมายที่เป็นธรรมชาติ ถ้าหากรู้จักรักษา ดูแลเอาไว้เพื่อลูกหลานต่อไป แต่ปัจจุบันมองไปทางไหน(ภูเก็ต,พังงา)ภูเขาก็เริ่มโล้น หมายถึงภูเขาเหลือแต่ดิน มองแล้วทำให้ชีวิตหดหู่จัง...ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ทำให้ชีวิตสดชื่นขึ้นเมื่อเจอภาพที่ยังมีสีเขียวของป่าซุกซ่อนอยู่บ้าง**


โดย: นู๋ขวัญ IP: 182.53.212.124 วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:23:33:48 น.  

 
ช่วยกันรักษ์ธรรมชาติ..นะนู๋ขวัญ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:12:07:03 น.  

 
ขอบคุณคะ....ที่ให้ความรู้ดีดี บ้านเรามีสถานที่เที่ยวมากมายที่เป็นธรรมชาติ ถ้าหากรู้จักรักษา ดูแลเอาไว้เพื่อลูกหลานต่อไป แต่ปัจจุบันมองไปทางไหน(ภูเก็ต,พังงา)ภูเขาก็เริ่มโล้น หมายถึงภูเขาเหลือแต่ดิน มองแล้วทำให้ชีวิตหดหู่จัง...ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ทำให้ชีวิตสดชื่นขึ้นเมื่อเจอภาพที่ยังมีสีเขียวของป่าซุกซ่อนอยู่บ้าง**


โดย: ขอบคุณคะ....ที่ให้ความรู้ดีดี บ้านเรามีสถานที่เที่ยวมากมายที่เป็นธรรมชาติ ถ้าหากรู้จักรักษา ดูแลเอาไว้เพื่อลูกหลานต่อไป แต่ปัจจุบันมองไปทางไหน(ภูเก็ต,พังงา)ภูเขาก็เริ่มโล้น หมายถึงภูเขาเหลือแต่ดิน มองแล้วทำให้ชีวิตหดหู่จัง...ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ทำให้ชีวิตสดชื่นขึ้นเมื่อเจอภาพที่ยังมีสีเขียวของป่าซุกซ่อนอยู่บ้าง** IP: 183.88.70.179 วันที่: 18 ตุลาคม 2554 เวลา:13:17:44 น.  

 
การพยายามศึกษาสิ่งที่เรามีคือการเริ่มต้นการอนุรักษ์
ผมเชื่อเช่นนี้ และดีใจที่มีคนตั้งใจทำอย่างคุณตริณครับ
โหวตให้เลยครับ



โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:11:18:51 น.  

 
อ่านจนเมา หาจนทั่ว ปุ่มโหวตอยู่ไหนก๊าบบบบบ แงแง


โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:11:22:30 น.  

 
หวัดดีคุณตฤณ ตามมาจากเฟชนะเนี่ย...

เข้าใจผูกเรื่อง.....ดีจัง นึกถึงบล๊อกนี้ คนเข้าดู
ตั้ง 5 พันกว่าคน เจ๋ง

เวลาเขียนเวลาทำอาจจะช้าหน่อย แต่คุ้ม น่าปลื้ม
ถ้าเฟช เขียนเกือบง่าย แต่คนเข้าดูติ๊ดเดียวเอง


โดย: ไวน์กับสายน้ำ IP: 101.108.45.222 วันที่: 26 พฤษภาคม 2556 เวลา:4:34:29 น.  

 

ตามมาชมธรรมชาติด้วยค่ะ วิวสวยจัง
ได้ความรู้อีกหลายอย่าง ไม่เคยเห็นแผ่นยาง
ทุเรียน ไม่คิดว่าลูกจะติดแบบพวงเงาะเลย คิดว่ามีห่างๆแบบขนุน ที่ดำเนินไม่มีต้นทุเรียน ไม่เคยเห็นเลย

ขอบคุณค่ะ

newyorknurse



โดย: newyorknurse วันที่: 26 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:48:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปลายแป้นพิมพ์
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]




หลังบ้านโกติณ มีกินตลอดปี

ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดา
ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย
ไม่ยึดติดกับอะไรมากเกินไป

ชอบเที่ยวทะเล ภูเขา น้ำตก
ตลาดนัด ห้างสรรพสินค้า
ดูหนัง ฟังเพลงลูกทุ่ง
(ถ้ามีโอกาสนะ)

เวลาว่างชอบถักร้อย
ซึ่งหมายถึงชอบนำพยัญชนะ
ตั้งแต่อักษร ก. ถึง ฮ.นกฮูก
พร้อมสระ วรรณยุกต์
มาร้อยเรียงเป็นเรื่องราว
บันทึกเก็บไว้อ่านเองบ้าง
ให้คนอื่นอ่านบ้าง
แล้วแต่โอกาส

มีความสุขมาก
เมื่อได้เขียน เขียนและเขียน
อะไรก็ได้ที่อยากจะเขียน
(โลกนี้มีอะไรตั้งมากมาย
เขียนให้ตายก็ไม่มีวันหมด)

วัตถุประสงค์หลัก
ของการมีบล็อก
เป็นของตัวเองวันนี้
ก็เพื่อที่จะเก็บงานเขียน
ทั้งอดีตและปัจจุบัน
ไว้เป็นหมวดหมู่

และตามบันทึก
เรื่องราวที่น่าสนใจ
เรื่องราวหลากหลาย
ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เก็บเป็นความทรงจำที่ดี
ตราบที่ยังมีชีวิต
อยู่ในโลกอันแสนสวยใบนี้

ใครที่หลง
เข้ามาในบล็อกของผม
คงได้อะไรไปบ้าง
ไม่มากก็น้อย
มีความสุขทุกๆ วัน
ตลอดไปนะครับ

งานเขียนเรื่องสั้น
ทุกเรื่องในบล็อกนี้
เป็นงานที่มีลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย
ห้ามมิให้ผู้ใดนำไปทำซ้ำ
หรือดัดแปลงในเชิงธุรกิจ
นอกจากจะได้รับอนุญาต
จากผู้เขียนแล้วเท่านั้น
New Comments
Friends' blogs
[Add ปลายแป้นพิมพ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.