อานาปานุสสติกรรมฐาน ตอนที่ ๑๕ / ๑๘ พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน สอนพระกรรมฐานในระหว่างเข้าพรรษาปี ๒๕๒๑ อานาปานุสสติกรรมฐาน ตอนที่ ๑๕ พระอนาคามีมรรค ...............ท่านพระโยคาวจรทั้งหลาย สำหรับวันนี้และเวลานี้ ท่านทั้งหลายได้พากันสมาทานศีล สมาทานพระกรรมฐานแล้ว และโอกาสต่อไปนี้ก็ขอพูดเรื่องราวของพระอนาคามี สำหรับพระอนาคามีนี่ต้องตัดสังโยชน์อีก ๒ อย่างนอกจากพระโสดาบันกับพระสกิทาคามี สำหรับพระโสดาบันกับพระสกิทาคามีนั้นตัดสังโยชน์เสมอกันก็คือ ๑ สักกายทิฎฐิ ๒ วิจิกิจฉา ๓ สีลัพตปรามาส สักกายทิฎฐิให้พิจารณาเห็นว่าร่างกายนี้มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา ความจริงเรื่องนี้ใช้ปัญญานิดหนึ่งก็เห็น แล้วข้อที่ ๒ วิจิกิจฉา การไม่สงสัยในคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะว่าคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี่ประกอบไปด้วยเหตุและผล ถ้าเราเป็นคนใช้ปัญญานิดเดียวก็เห็นชัด ว่าคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้เชื่อได้ ๓ สีลัพตปรามาส พระโสดาบันกับพระสกิทาคามีเป็นผู้ทรงศีล ๕ เป็นสมุจเฉท คำว่าสมุจเฉทหมายความว่าเด็ดขาด การที่จะละเมิดศีล ๕ โดยเจตนาไม่มีของท่านพระอริยเจ้าสองขั้น เมื่อน้อมเข้าไปหาพุทธพจน์ขององค์สมเด็จพระพิชิตมารก็จะเห็นได้ว่า พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่าพระโสดาบันกับพระสกิทาคามีเป็นผู้ทรงอธิศีล อธิศีลก็หมายถึงว่ามีศีล หนักไปในเรื่องของศีล อย่างอื่นน้อย เมื่อฟังกันตรงนี้แล้วก็รู้สึกว่าเหมือนกับกล้วยที่สุกกำลังอร่อย แล้วก็เขาปอกใส่จานไว้แล้ว เพราะอะไร เพราะคำว่าอธิศีลนี่มันเป็นเรื่องของคนธรรมดา โดยเฉพาะอย่างยิ่งฆราวาสศีล ๕ นี่แล้วเป็นเรื่องธรรมดามากอย่างยิ่ง แต่ไอ้คนที่ไม่มีศีล ๕ บริสุทธิ์นี่ เขาไม่เรียกมนุษย์เขาเรียกว่าคน แปลว่ามันยุ่ง รวมความว่ากายนี่เป็นคน แต่ใจอาจจะเลวกว่าสัตว์ สัตว์เดรัจฉานนี่ความจริง ถ้าจะว่ามันไม่มีศีลน่ะไม่แน่ สำหรับเหี้ยนี่มีศีล ๕ บริสุทธิ์ เพราะอะไร เหี้ยไม่กินสัตว์เป็น เหี้ยกินแต่ของตาย เราประณามกันว่าเหี้ยเลว ถ้าเผอิญถ้าเราไปละเมิดศีลเข้า เราก็เลวกว่าเหี้ย ดีมั้ย คุยกันแบบตรงไปตรงมาแบบนี้ดี เป็นภาษาไทยแท้ มันตรงกับพระบาลีที่ว่า อัตนา โจทยัตตานัง แปลเป็นใจความว่าจงตักเตือนตนของตนเองไว้เสมอ กล่าวโทษโจทก์ความผิดไว้เสมอ ศีล ๕ เราพอใจให้คนอื่นมีสำหรับเรา เราทำไมจะไม่พอใจจะมีศีล ๕ สำหรับคนอื่น ถ้าเราพอใจเขามีให้แก่เรา เราไม่พอใจมีให้สำหรับเขา เราก็เลวกว่าเหี้ย สบายใจมั้ย ดูตัวมันไว้เสมอ มันจะได้ดี ที่เขาทำกันมาได้ดีนี่เขาทำกันอย่างนี้ ไม่มีใครเขายกตัวเขาขึ้นเหนือลม ไม่มีใครเขามองใจเขาว่าดี เขามองจุดเดียวคือความเลวเท่านั้น หาความเลวว่าตรงไหนมันจะโผล่ขึ้นมาบ้าง สำหรับพระอนาคามีก้าวเข้าไปอีกสองจุด นั่นคือตัดกามฉันทะกับตัดปฏิฆะ กามฉันทะก็ได้แก่พอใจในรูปสวย เสียงเพราะ กลิ่นหอม รสอร่อย สัมผัสนิ่มนวลระหว่างเพศ จิตครุ่นคิดถึงกามารมณ์อยู่เสมอ ตัวนี้ตัดทิ้งไป และก็ปฏิฆะ ความกระทบกระทั่งในจิต เมื่อเราก้าวเข้ามาตอนนี้เรียกว่าพระอนาคามีมรรค จากพระสกิทาคามีขึ้นมา จิตมีความรักในการตัดกามารมณ์ และตัดปฏิฆะ และก็กำลังพยายามตัด เขาเรียกว่าพระอนาคามีมรรค นี่ตำราเขาไม่ค่อยได้เขียนไว้นะ ไอ้ผมเนี่ย มีคนเขาไปนินทาไว้กับพระเจ้าอยู่หัว ว่าอวดฤทธิ์อวดเดช อวดนั่นอวดนี่อวดเป็นผู้วิเศษ แต่ความจริงถ้าผมมีหมดผมก็อยากจะอวดเหมือนกัน คนเราถ้าลงวิเศษได้ก็ควรจะอวดความวิเศษ แต่ไอ้ผมนี่มันไม่มีนี่ ความรู้ประเภทนี้เป็นความรู้ของพระพุทธเจ้าท่าน แต่เผอิญท่านผู้นั้นท่านคิดว่าเป็นความรู้ของผม นี่ทำให้ผมครึ้มใจขึ้นมาเยอะ อยากจะบ้าไปตามคำของท่านผู้พูด แต่มันบ้าไม่ลงเสียแล้ว มันแก่ เมื่อมันบ้าไม่ลงก็ปล่อยให้ท่านบ้าไปแต่ผู้เดียวก็หมดเรื่อง อ้าว ไปนินทาชาวบ้านเข้าแล้วล่ะสิ ไม่ได้นินทาชาวบ้าน พูดให้ฟัง ว่าเราควรจะทำใจแบบนี้ ชาวบ้านเขาจะว่าอะไรนี่มันเรื่องของเขา เขาไม่ได้เอาปากของเราไปพูด เขาใช้ปากของเขา เขาเหนื่อยของเขาเอง เขาบ้าของเขาเอง ปล่อยเขาบ้าไป ไอ้คนบ้าๆ บอๆ อย่างนี้ในโลกหาได้เยอะ นี้เรามาปฏิบัติเพื่อจะหนีความบ้ากัน บ้าในความโลภ บ้าในความรัก บ้าในความโกรธ บ้าในความหลง เราบ้าเท่าไรมันก็แย่เท่านั้น มันเป็นปัจจัยของความทุกข์ เสียงไม่ค่อยจะออก ผมได้พูดให้คุณฟังนี่มันเหนื่อย ใกล้จะขาดใจตายอยู่แล้ว นี่ยังมาบ้านั่งพูดอยู่อีก ก็ช่างมันเถอะ เพราะว่าจะสร้างตำรากันเสียหน่อย สร้างไว้เผื่อเด็ก แต่ก็ไม่แน่นัก เพราะทุกสิ่งทุกอย่างในโลกมันเป็นอนิจจัง ตำราของผมที่สร้างไว้ อาจจะมีใครเขาเอาเท้าขยี้เสียเมื่อไหร่ก็ได้ เป็นเรื่องของเขา แต่ว่าตำราที่สร้างนี่เป็นตำราของพระพุทธเจ้า มาแคะให้ท่านดู ตอนนี้เราก็มานั่งดู ไอ้กามฉันทะนี่ มันจะตัดกันตรงไหน ท่านมีความลำบากใจมั้ย เมื่อลำบากใจก็โปรดทราบ ว่านี่ท่านมาจากพระสกิทาคามีแล้วนะ ถ้ามาจากสกิทาคามีแล้วท่านบอกว่าลำบาก ผมก็ว่าท่านคงจะตั้งจิตอธิษฐานไว้ ว่าตายจากความเป็นคนเมื่อไร ข้าพเจ้าขอไปสู่อเวจีมหานรก เพราะอะไร เพราะว่าสกิทาคามีนี่ตัดซะจนเกือบจะไม่เหลือแล้ว อารมณ์ที่จะเกิดความรักในระหว่างเพศ ในระหว่างที่ทรงพระสกิทาคามีน่ะมันจะไม่เหลืออยู่แล้วนะ ถ้ามันยังเหลือยังโด่อยู่ล่ะก็มันยังใช้ไม่ได้หรอก ไม่ใช่พระสกิทาคามี โน่น มันเป็นปุถุชนคนที่หนาแน่นด้วยกิเลส ตอนนี้เราก็มารวม ตอนสกิทาคามีน่ะเราตีด้วยอำนาจสมถะภาวนามาก คราวนี้เราก็ตีด้วยอำนาจวิปัสสนาภาวนาให้หนัก เพราะมันเป็นบันไดอีกก้าวเดียวเท่านั้น ที่เราจะก้าวเข้าไปสู่ความเป็นพระอรหันต์ โอ๊ มันกล้วยจริงๆ เลยคุณเอ๊ย มันของหวานๆ ไม่เผ็ด ไม่เค็ม ไม่เปรี้ยว หวานชื่นใจ ของง่ายๆ กล้วยๆ แล้วก็นั่งมองดูมาจากสกิทาคามี ว่า โอหนอ ร่างกายของคน ร่างกายของสัตว์ วัตถุธาตุทั้งหมด มันเต็มไปด้วยความสกปรกโสมม จิตใจของเราทรงอารมณ์ตั้งมั่น เห็นคนก็เหมือนเห็นซากศพ เห็นคนแต่งตัวสวยผิดปรกติอยากจะอาเจียน คุณทราบมั้ยเขาแต่งยังไงผิดปรกติ ไอ้หน้าตาดีๆ น่ะทามอมๆ แล้วก็หลายๆ อย่าง อย่าไปว่าเขาเลย เขาชอบอย่างนั้นเป็นเรื่องของเขา เราไม่ชอบก็แล้วกัน ถ้ามันจะอาเจียนเราก็เข้าไปในห้องเสียก่อนแล้วค่อยอาเจียน มาอาเจียนต่อหน้าเขา เขาจะตบหน้าเอา เมื่อเรามองไปจากเนื้อ มองจากตาพร่าๆ ปั๊บ ทะลุเข้าไปถึงหนัง ทะลุหนังถึงเนื้อ ทะลุเนื้อถึงตับไตไส้ปอด ถึงขึ้ถึงเยี่ยวในลำตัว ผมไม่อยากจะพูดอุจจาระปัสสาวะมันไม่ใช่ภาษาไทยนี่ พูดกันทำไม เรียนใช้ศัพท์ว่าไอ้ขี้นี่มันดีมั้ยหอมมั้ย เยี่ยวหอมมั้ย น้ำเลือดน้ำเหลืองน้ำหนองหอมมั้ย ดีตรงไหน ร่างกายของใครคนใดหนอในโลกนี้จะสะอาดไม่มีความสกปรก ร่างกายของใครคนใดหนอในโลกนี้จะมีการทรงตัวไม่มีการทรุดโทรม อย่างนี้เขาเรียกบวกทั้งสมถะและวิปัสสนา ไอ้ตัวทรุดโทรมเนี่ย มันเป็นเรื่องของวิปัสสนา สกปรกเป็นเรื่องของสมถะ เป็นอสุภสัญญา พิจารณาถึงร่างกายเป็นกายคตานุสสติ ว่ากันเพลินๆ สบายๆ มองไปแบบสบายๆ นั่งมองดูสิ เราดูตัวของเราเองดีกว่า ว่าตัวของเรานี่แต่งให้มันเช้งวับ จะแต่งตัวหันหน้าหันหลังกันหน้ากระจก แหม มันสวยที่โน่นสวยที่นี่ ตรงไหนมันสวย ขึ้สวยมั้ย เยี่ยวสวยมั้ย เสลดน้ำลายสวยมั้ย น้ำเลือดน้ำเหลืองน้ำหนองสวยมั้ย ร่างกายผิวข้างนอกน่ะสวยแน่เหรอ ถ้าสวยจะไปล้างมันทำไม จะไปอาบน้ำอาบท่ามันทำไม มันสวยนี่ มันสะอาด เปล่า รวมความว่ามันซวย ไม่ได้สวยหรอก ร่างกายของคนที่มีมานี่ โอ๊ย มันใช้ไม่รู้จักหยุด หากินตั้งแต่วันเกิดถึงวันตายมันยังไม่พอเลย คำว่าพอก็หมายความว่าเรางด ไม่ต้องหา มันมีกิน เรางดไม่ต้องทำอะไรหมด ผ้าผ่อนท่อนสไบมันมี เรางดไม่ต้องบริหารร่างกายทั้งหมด มันจะสวยอิ่มเปรมใจอยู่ตลอดเวลา อิ่มเอมเปรมใจ มีหรือเปล่า ไม่มี รวมความว่าหามีไม่ได้ เมื่อหามีไม่ได้แล้วยังไง มันก็ไม่สวยน่ะสิ ตัวไม่สวยทรงสภาพมั้ย ไม่ทรง เป็นยังไง มันเสื่อม มันทรุด มันโทรม มันพัง แล้วเราก็ไปนั่งนึกจุดหนึ่ง ว่าร่างกายของคนก็ดี สัตว์ก็ดีนี่ ที่มันเกิดมาแล้วมันเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ นั่งนึกให้มันสบาย มันทุกข์หรือมันสุข ชาวบ้านน่ะไม่ต้องไปดูเขา ดูตัวเราเป็นสำคัญ เรื่องของชาวบ้านชาวเมืองเขาจะสุขหรือทุกข์ก็ช่างเถอะ อย่าไปห่วง อย่าไปห่วงชาวบ้าน สร้างตัวเราให้มันดีเสียก่อน เตี้ยแล้วจงอย่าไปอุ้มค่อม ไอ้เตี้ยก็ตัวเตาะแตะอยู่แล้ว ยังไปอุ้มค่อมเข้าอีก ผลที่สุดก็เดินกันไม่ได้ ดูตัวอย่างองค์สมเด็จพระจอมไตร ในเมื่อพระองค์ยังทรงไม่บรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ พูดง่ายๆ ว่าพระองค์ยังไม่บรรลุอรหันต์ พระองค์ก็ไม่ทรงสอนใคร อยู่กับปัญจวัคคีย์ฤาษีทั้ง ๕ มาตั้งนาน สมเด็จพระพิชิตมารก็ไม่สอน เพราะว่าพระองค์ยังดีไม่พอ ในเมื่อพระองค์เป็นพระอรหันต์แล้วจึงสอน แล้วท่านจะย้อนถาม ว่าผมที่พูดๆ นี่เป็นพระอรหันต์แล้วหรือยัง ท่านอยากจะรู้มั้ยล่ะ อยากจะรู้ก็ไปถามพระพุทธเจ้าดูสิว่าผมเป็นพระอรหันต์แล้วหรือยัง ถ้าไม่พบพระพุทธเจ้าก็ต้องอย่าคิดว่าผมเป็นพระอรหันต์ จงคิดว่าผมเอาความรู้ของพระพุทธเจ้ามาสอน นี่ไม่ใช่ความรู้ของผม วิธีผสมอริยสัจ มองเห็นคนเป็นศพ แต่รู้จักสภาพว่าศพนี้มันเป็นทุกข์ ศพเขาเป็นทุกข์ ศพเราก็เป็นทุกข์ ทุกข์ตรงไหน ทุกข์ที่มันเสื่อมมันโทรมเป็นปรกติ ต้องหาเลี้ยงมัน แต่การไปหาเลี้ยงมัน มันเป็นทุกข์ กว่าจะได้เงินมาสักบาทนึงมันก็ทุกข์ จะได้ผ้ามาสักชิ้นหนึ่งมันก็ทุกข์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราจะพึงหามาได้นี่มันเป็นอาการของความทุกข์ทั้งหมด ไม่มีอะไรเป็นอาการของความสุข คนรับราชการน่ะมานั่งโอดนั่งครวญกันให้ฟังเสมอ ว่าวันลามี เจ้านายไม่ให้ลาตามอำนาจที่พึงมีอยู่ เวลาป่วยมี งานป่วยก็มี แต่มีการบีบคั้นว่าถ้าป่วยเกินกว่าเท่านั้นต้องตัดเงินเดือน นี่เห็นมั้ยกว่าจะได้ทรัพย์ได้สินมาแต่ละคราว เวลาไปทำงานก็หนัก เครียด ลำบาก ใช้สมอง ใช้แรงงาน ต้องกระทบกระทั่งกับคนเลวที่เป็นผู้บังคับบัญชา หรือว่าคนเลวที่อยู่ใต้บังคับบัญชา สมองงานที่รับผิดชอบก็หนักเต็มที่อยู่แล้ว แต่คนที่ไม่ดีก็ยังมาสร้างความสะเทือนใจ การหากินมันทุกข์ นี่รับราชการ ถ้าเป็นลูกจ้างนายจ้าง บริษัท ห้างร้าน องค์การใดก็ตาม มันก็มีสภาพเหมือนกัน เจ้านายเขาถือว่าผลประโยชน์ของเขาเป็นใหญ่ เราต้องหาผลประโยชน์ให้เขาให้ได้ตามความประสงค์ ดีไม่ดีเขาไม่ชอบใจเขาจะตัดเงินเดือนเมื่อไหร่ก็ได้ เขาจะไล่เมื่อไหร่ก็ได้ เราต้องไปนั่งเอาใจเขานี่มันสุขหรือมันทุกข์ ทุกข์นะ การทำไร่ทำนาการค้าการขายก็เหมือนกัน ค้าขายก็ต้องนั่งดูว่านี่ซื้อมาเท่าไหร่ กำไรเท่าไรมันถึงจะพอ กำไรที่มันพอเฉพาะที่มันจะได้มากับทุนน่ะไม่แปลก แต่กำไรที่จะไปใช้อย่างอื่น บำรุงบำเรอตัวน่ะสิ บำรุงบำเรอตัว บำรุงบำเรอครอบครัว ของใช้ไม้สอยที่จำจะต้องมี สิ่งทั้งหลายเหล่านี้มันเป็นปัจจัยของความทุกข์ เห็นทุกข์หรือยัง เอาละเรื่องงานไม่ต้องพูดกัน หันมาดูร่างกาย ร่างกายมันย่อแย่ๆ ลงไปทุกที แก่ลงไปทุกวัน เดินเข้าไปหาความตายทุกวัน ไอ้ความตายนี่มันเป็นของปรกติ แต่ทว่าเรา เป็นผู้มีอารมณ์ไม่ปรกติ เห็นว่าความตายเป็นปัจจัยของความทุกข์ เลยกลัวตายเป็นทุกข์อีกแล้ว ของรักที่เรามีอยู่มันจำต้องพลัดพรากเป็นปรกติ เราก็พยายามยัดเยียดอารมณ์ว่ามันจงทรงสภาพเป็นอย่างนั้น ในเมื่อมันไม่ทรง เป็นสุขหรือเป็นทุกข์ล่ะ ก็ทุกข์ อันนี้เราก็หันเข้ามาดูอารมณ์ของกามฉันทะ ว่าที่เราไปนั่งรักชาวบ้านน่ะ ตัวเราคนเดียวเรายังเป็นทุกข์ เราไปรักเขาเราก็ไปแบกทุกข์มา ถ้าไม่รักชาวบ้านก็รักวัตถุ เล่นของเก่าบ้างเล่นของใหม่บ้าง ไอ้เล่นเฉยๆ น่ะมันไม่หนัก แต่มันก็เสียเวลาอารมณ์ของความดีอยู่แล้ว สำคัญก่อนจะได้ของมาเล่นต้องเอาเงินไปให้เขาเล่นก่อน แพงเท่าไหร่ก็เอา มันโก้มันเก๋ดี ชาวบ้านเขาจะได้ชมว่า แหม เรานี่เป็นผู้วิเศษ สามารถรวบรวมของเก่าในสมัยไหนๆ ไว้ได้ แล้วไอ้เงินไอ้ทองที่จะไปซื้อข้าวซื้อของทั้งหลายเหล่านั้นมันสุขหรือมัน ทุกข์ที่มันได้มา มันได้มาจากอารมณ์ของความทุกข์ ไม่ใช่ได้มาจากอารมณ์ของความสุข นี่มันทุกข์จริงๆ แล้วของทั้งหลายเหล่านั้นที่ได้มาแล้ว ใจเราผูกพัน กลัวมันจะหาย กลัวมันจะแตก กลัวมันจะทำลายไปด้วยกรณีใดๆ ก็ตาม อารมณ์ที่กลัวอย่างนั้นเป็นอารมณ์ของความสุขหรือความทุกข์ ก็ถือว่าเป็นอารมณ์ของความทุกข์ นี่ว่าถึงรูป รูปคน รูปสัตว์ รูปวัตถุ ถ้าเราติดมัน ผูกพันมัน ใจมันก็เป็นทุกข์ เอ มันทุกข์เสียแล้วทำไง ทีนี้มาเสียง บางคนก็ติดเสียง บางคนก็ติดกลิ่น บางคนก็ติดรส บางคนก็ติดสัมผัส ขอพูดลัดๆ ไม่ว่าติดอะไรๆ ที่ไหนมันทรงตัวบ้างหรือเปล่า มันก็หาความทรงตัวอะไรไม่ได้ เสียงผ่านหูแล้วก็หายไป กลิ่นผ่านจมูกแล้วก็หายไป รสผ่านปลายลิ้น กลางลิ้น ถึงโคนลิ้นแล้วก็หายไป สัมผัสระหว่างเพศ ยินดีกันนักถึงกับฆ่ากันตาย สมัยนี้ฆ่ากันตายนะไอ้กามารมณ์นี่ แต่ว่าทำไม่ไม่ไปดูคนที่เขาแต่งงานก่อน คนที่เขาแต่งงานกันก่อนๆ เราน่ะ ที่เขาแก่ไปแล้ว เขาเบื่อกันแล้วนะ ดีไม่ดี ไม่กี่เดือนไม่กี่ปี เขาก็เบื่อกัน นี่ก่อนที่เขาจะแต่งงานกันล่ะก็แหม รักกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เริ่มรักก็เริ่มทุกข์ เรารักเขา เขาจะรักเราหรือเปล่า นี่ทุกข์แล้ว ต้องหาวิธีการให้เขามารักกับเรา รักกันได้จริงๆ ทุกข์อีก ว่าผู้ปกครอง บิดามารดา เขาจะให้แต่งงานกันหรือเปล่าก็ยังไม่แน่ ถ้าเขาให้แต่งงานกันทุกข์ใหญ่ ทุกข์เพราะอะไร เพราะอีตอนนี้ต้องเลี้ยงตัวเองน่ะสิ ตอนที่อยู่กับพ่อกับแม่น่ะทุกข์มันอยู่กับพ่อกับแม่ ไม่มีเงินก็แบมีอขอพ่อขอแม่ ไม่มีเครื่องแต่งตัวก็แบมือขอพ่อขอแม่ แต่ทว่าไอ้เราเอาเองน่ะ ปกครองเอง แบกภาระหนัก ไม่รู้จะแบมือหาใคร ต้องทำงานทำการหนักเต็มที่ มันสุขหรือมันทุกข์ แล้วไอ้ความรักนี้แหม มันยั่งยืนหรือเปล่า เปล่า ถ้ามีลูกมีเต้ายิ่งทุกข์ใหญ่ แล้วหนักเข้าๆ มันก็เหี่ยวแห้งลงไป อีตอนรักใหม่ๆ มันเปล่งปลั่ง ไม่ได้ลืมหูลืมตามาดูไอ้คนที่เขาเกิดก่อน เขาแต่งงานก่อน น่ะเขาก็สวยกันทุกคนแหละ แต่ในที่สุดก็เขาก็หมดสวย ไม่ต้องดูใคร ดูพ่อดูแม่เราก็แล้วกัน ถ้าท่านแก่เหล่าเหย่แบบนั้นน่ะท่านไม่แต่งงานกันหรอก ก่อนที่จะแต่งงานน่ะมันต้องเปล่งปลั่ง สวยสดงดงาม น่ารัก น่าชื่นใจ แต่ไม่ทันไร ทุกวันวันคืนล่วงไป ร่างกายก็ทรุดโทรมลงไป แล้วก็ในเมื่อเราผูกพันอยู่ในกามารมณ์อย่างนี้น่ะ มันก็มีแต่อารมณ์เป็นทุกข์ เราจะทุกข์ไปทำไมล่ะ ตอนนี้เราก็ตัดกามารมณ์ เอาอริยสัจควบกับอสุภสัญญากับกายคตานุสสติ ผมไม่สอนมากหรอก มันย่ำแย่มาตั้งแต่สกิทาคามีแล้ว ตอนนี้ความจริงสะกิดนิดเดียว มันก็หลุดเป๊าะ มันไม่มีอะไร เราฟันมันแหลกมาตั้งแต่สกิทาคามี จนกระทั่งมันเดินไม่ไหว คลานไม่ไหว เมื่อเผลอเมื่อไหร่ เราก็ค่อยๆ สะกิดนิดหนึ่งเท่านั้นเอง นี้ตอนที่เราเป็นอนาคามีมรรคนี้ ปัดโถ มันของง่ายจริงๆ มันหั่นแหลกมาแล้ว รวมความว่าใจของเรา จะพ้นจากอารมณ์ความทุกข์ ถอนจากกามารมณ์ได้หรือกามฉันทะ อย่าลืมนี่หมวดอานาปานุสสติ ตั้งใจให้มันทรงตัวในสมาธิ สมาธิดีคลายมาพิจารณาอสุภสัญญาควบกับอริยสัจ พอจิตมันซ่านขยับทิ้งพิจารณากลับเข้ามาทรงตัวกันใหม่ จับจิตให้ทรงฌานใหม่ เดินไปเดินมา เดินมาเดินไป มองคน มองพั่บเป็นซากศพ เห็นร่างกายพั่บสะอิดสะเอียนอยากจะอาเจียนโอ้กอ้ากเอาเสียเลย เพราะอะไร ข้างในน่ะปัดโธ่เอ๋ย นั่นมันถุงขึ้เดินได้นี่ มันไม่ใช่อะไรหรอก ดันไปรักถุงขี้เดินได้นี่มันก็ซวย เพราะอะไร เพราะว่า โธ่ ร่างกายคนแต่ละคนมันดีอยู่นิดเดียวคือหนังกำพร้า ไอ้หนังกำพร้าก็แสนจะสกปรก แต่ว่าเราก็ไปหลงรักไม่มองหาความจริง เอาละ บรรดาท่านพุทธบริษัทชายหญิงภิกษุสามเณร ผมพูดอะไรไปก็ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะตอนนี้มันง่ายนิดเดียว เพราะสะกิดๆ มันติดอยู่ปลายเข็มนิดหนึ่ง แล้วก็เหล็กเข็มก็ไม่ได้ทิ่มเข้าไป มันวางไว้เฉยๆ สะกิดนิดเดียวมันก็หล่น ถ้าจิตของท่านพุทธศาสนิกชนและบรรดาภิกษุสามเณรรักดี สำหรับความเป็นพระอนาคามีนี่มันง่ายยิ่งกว่ากล้วยสุกใส่ปาก เวลานี้พูดมากไม่ได้ เวลาหมดของดแต่เพียงเท่านี้ ต่อนี้ไป ขอทุกท่านตั้งกายให้ตรงดำรงจิตให้มั่น กำหนดรู้ลมหายใจเข้าหายใจออก ใช้คำภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จะเลิกเมื่อไหร่เป็นเรื่องของท่านตามสบายใจ สวัสดี ส่งให้เพื่อน   Create Date : 31 มีนาคม 2553 55 comments Last Update : 31 มีนาคม 2553 11:17:43 น. Counter : 1571 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะพี่ไผ่ อัพตอนใหม่แล้ว สาธุจ้า เม้นท์ก่อนน๊า เดี๋ยวตามอ่านทีหลัง   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 31 มีนาคม 2553 11:19:43 น.

สวัสดีตอนเช้าๆ อากาศร้อนๆ จ้า ^^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 31 มีนาคม 2553 11:58:22 น.

ตามมาอ่านและฟังเสียงของหลวงพ่อค่ะ ขอบคุณคุณไผ่มากค่ะ ขอให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ   โดย: ป้าแอ๊ด IP: 124.122.67.210 31 มีนาคม 2553 13:08:48 น.

คิดถึงค่ะคุณไผ่ เข้ามารับแนวธรรมคำสอนจากหลวงพ่อค่ะ เชิญหลังไมค์ด้วยค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 31 มีนาคม 2553 15:28:27 น.

แวะมาทักทายก่อนกลับบ้านจ้า   โดย: nompiaw.kongnoo 31 มีนาคม 2553 17:25:24 น.

สวัสดีค่ะ..คุณไผ่ แวะมาอ่านคำสอนของหลวงพ่อท่านค่ะ ขอบคุณนะคะ..ที่นำมาฝาก   โดย: nootikky 31 มีนาคม 2553 19:25:12 น.

แวะมาตามคำเชิญครับ ร้อนไหมครับช่วงนี้ ทางภูเก็ตค่อยยังชั่วหน่อย เพราะ 2 วันมานี้ฝนได้ตกอย่างหนัก ผ่อนคลายความร้อนลงไปได้เยอะเลย น้ำตามแหล่งเก็บน้ำที่แห้งขอดไม่มีการไหลริน เช้านี้ผมก็เห็นรินไหลบ้างแล้ว หอยกาบน้ำจืดจำนวนมากที่ฝังตัวอยู่ในโขดทราย เมื่อคืนมันโดนกระแสน้ำพัดจนเกิดเป็นร่องขึ้นมากมาย โผล่หน้าออกมาโชว์ตัวเรียงกันเป็นตับ คนที่เขากินก็เก็บกันสนุก ส่วนผมไม่กินได้แต่ยืนดูเขา สงสารหอยนับพันๆที่ถูกคนจับไปแกง   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 31 มีนาคม 2553 19:33:10 น.

สวัสดีค่ะ คุณไผ่ กรุณาหลังไมค์ด้วยนะคะ   โดย: นายกุหลาบ 31 มีนาคม 2553 19:38:01 น.

..ในที่สุด..ก้อเจอลูกศิษย์..พระอาจารย์องค์เดียวกันแย้ว... ดีจายจัง... ยินดีรู้จักจร้า...   โดย: อ๋อซ่าส์ 31 มีนาคม 2553 21:04:58 น.

ค่ะๆ ตักเตือนตัวเองอยู่ค่ะ   โดย: นาฬิกาสีชมพู 31 มีนาคม 2553 23:54:20 น.

อนุโมทนาบุญค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ   โดย: The Anis (The Anis ) 1 เมษายน 2553 3:43:34 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่   โดย: กะว่าก๋า 1 เมษายน 2553 7:41:47 น.

สวัสดีวันสีส้มจร้าพี่ไผ่☺☺ ขอให้มีความสุข มาก มาก นะจ๊ะ♫♫   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 1 เมษายน 2553 8:12:18 น.

ทักทายกันยามสาย พร้อมรอยยิ้มที่มีให้กันทุกวันค่ะคุณหมึก   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 1 เมษายน 2553 10:08:28 น.

หม่ำๆๆๆข้าวเที่ยงด้วยนะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 1 เมษายน 2553 12:18:37 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะพี่ไผ่ ขอให้มีกินอิ่ม นอนหลับ สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคะ   โดย: JinnyTent 1 เมษายน 2553 14:52:15 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะพี่ไผ่ ร้อน ร้อน ร้อน   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 1 เมษายน 2553 18:27:53 น.

แวะมาแอบฟังเทศน์กับหลวงพ่อเกือบหมดทุกตอนแล้วคุณไผ่ บางทีรู้สึกเซง ๆ กับชีวิตก็เข้ามาฟัง ฟังแล้วฟังอีกก็ไม่เบื่อ   โดย: maxpal 1 เมษายน 2553 18:34:25 น.

นอนหลับฝันดี นะคะ คุณไผ่   โดย: มินทิวา 1 เมษายน 2553 19:56:46 น.

ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะคุณไผ่   โดย: อุ้มสี 1 เมษายน 2553 23:03:26 น.

สวัสดีค่ะพี่ไผ่ ^_^   โดย: โซดาบ๊วย 2 เมษายน 2553 0:28:49 น.

คนที่ไม่มีศีล ๕ บริสุทธิ์นี่ เขาไม่เรียกมนุษย์เขาเรียกว่าคน แปลว่ามันยุ่ง เมื่อมันบ้าไม่ลง ก็ปล่อยให้ท่านบ้าไปแต่ผู้เดียวก็หมดเรื่อง เขาจะว่าอะไรนี่มันเรื่องของเขา เขาไม่ได้เอาปากของเราไปพูด เขาใช้ปากของเขา เขาเหนื่อยของเขาเอง เขาบ้าของเขาเอง ปล่อยเขาบ้าไป ไอ้คนบ้าๆ บอๆ อย่างนี้ในโลกหาได้เยอะ ดูตัวเราเป็นสำคัญ เรื่องของชาวบ้านชาวเมืองเขาจะสุขหรือทุกข์ก็ช่างเถอะ อย่าไปห่วง อย่าไปห่วงชาวบ้าน สร้างตัวเราให้มันดีเสียก่อน เตี้ยแล้วจงอย่าไปอุ้มค่อม ไอ้เตี้ยก็ตัวเตาะแตะอยู่แล้ว ยังไปอุ้มค่อมเข้าอีก ผลที่สุดก็เดินกันไม่ได้ ขอบคุณนะคะ ง่วงแล้วคะ แล้วจะกลับมาอ่านต่อนะคะ สนุกดีคะที่คัดๆมาข้างบนเป็นช่วงท่ชอบนะคะ   โดย: cengorn 2 เมษายน 2553 1:13:00 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: อัสติสะ 2 เมษายน 2553 7:30:50 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่   โดย: กะว่าก๋า 2 เมษายน 2553 7:33:06 น.

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะพี่ไผ่ ทานข้าวยังค่ะ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 2 เมษายน 2553 12:25:28 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะพี่ไผ่   โดย: โซดาบ๊วย 2 เมษายน 2553 13:00:52 น.

อนุโมทนาสาธุกับธรรมทานค่ะพี่ไผ่ อ่านแล้วก็ปลงค่ะพี่สังขารไม่เที่ยง ไม่มีสิ่งสวยงามเลย อ่านไปเห็นภาพเลยค่ะ จะพยายามใช้อริยสัจควบกับอสุภสัญญาค่ะ ขอบคุณค่ะพี่ไผ่ ขอให้พีไผ่เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ   โดย: Budratsa 2 เมษายน 2553 13:59:31 น.

แวะมาฟังธรรมของหลวงพ่ออิกค่ะ เพิ่งไปปล่อยปลามา เช็กหลังไมค์ยังไม่เจอคุณไผ่ อิๆๆ พี่โรส ขอเชิญด้วยนะคะ   โดย: พี่โรส คุณนายกุหลาบ ค่ะ IP: 115.128.17.67 2 เมษายน 2553 14:05:14 น.

มีความสุขกับวันหยุดนะคะ   โดย: nompiaw.kongnoo 2 เมษายน 2553 17:03:55 น.

มาเยี่ยมพี่ไผ่ยามเย็นๆค่ะ   โดย: sawkitty 2 เมษายน 2553 17:19:25 น.

ขอให้หายป่วยไวๆ นะคะคุณไผ่ พักผ่อนเยอะๆ ค่ะ   โดย: nootikky 2 เมษายน 2553 22:27:13 น.

แวมาเยี่ยมคนไม่สบายค่ะ หายไวๆนะคะ..นอนพักมากๆ อย่าลืมทานยาหลังอาหารด้วย ไว้คุยกันใหมค่ะ...   โดย: เริงฤดีนะ 2 เมษายน 2553 23:32:00 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่ ขอให้พี่ไผ่หายป่วยเร็วๆนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 3 เมษายน 2553 5:56:20 น.

หายป่วยไวไวเน๊าะคุรไผ่   โดย: อุ้มสี 3 เมษายน 2553 6:37:45 น.

ขอให้พี่ไผ่ หายป่วยเร็วๆนะคะ   โดย: sawkitty 3 เมษายน 2553 6:53:19 น.

สวัสดีจ้า พี่ไผ่ ที่ให้หา ว่างๆก่อนน๊า จะหาให้ วันนี้จะออกไปช๊อปจ๊ะ ไม่สบาย เที่ยวไม่ได้ใช่ป่าว ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวเที่ยวเผื่อ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 3 เมษายน 2553 8:28:08 น.

โดย: redclick 3 เมษายน 2553 8:40:45 น.

ไม่สบายเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ ขอให้หายไวๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: ละอองลม (wind_drizzle ) 3 เมษายน 2553 8:59:37 น.

หายป่วยไวไวนะคะพี่ไผ่ รักษาสุขภาพนะคะ ^^ บุญรักษาค่า ^_^   โดย: โซดาบ๊วย 3 เมษายน 2553 9:25:25 น.

พี่ไผ่เป็นไงบ้าง ค่อยยังชั่วขึ้นยังค่ะ พักผ่อนให้มาก ๆ ทานข้าวให้เยอะ ๆ นะคะ เป็นห่วงค่า   โดย: JinnyTent 3 เมษายน 2553 10:08:09 น.

รักษาสุขภาพและหายป่วยเร็วๆค่ะพี่ ช่วงนี้หนูก็ป่วย ทรุดมาตั้งแต่วันโกนที่ผ่านมาค่ะ   โดย: Budratsa 3 เมษายน 2553 14:25:56 น.

หายเร็วๆจ้ะคุณไผ่ พักผ่อนเยอะๆนะคะ พี่โรสเช็กหลังไมค์แล้วค่ะ อิๆๆ วันนี้เอง เดี๋ยวจัดการตามประสงค์ค่ะ ขอบคุณคุณไผ่มากมาย อนุโมทนาค่ะ   โดย: นายกุหลาบ 3 เมษายน 2553 16:08:42 น.

มาเยี่ยมคนป่วยค่ะ คุณไผ่ หายไว ๆ นะคะ   โดย: มินทิวา 4 เมษายน 2553 7:28:27 น.

Morning...ค่ะ หวัดดีเช้าวันอาทิตย์ ชื่อภาพ Color of an Axis โดย Albert Chi Hwang   โดย: เริงฤดีนะ 4 เมษายน 2553 9:21:28 น.

ขอให้หายป่วยโดยเร็วนะคะ กลับมาอัพบล็อกดีๆ จะได้ให้อ่านกันต่อค่ะ   โดย: addsiripun 4 เมษายน 2553 11:34:21 น.

สวัสดีค่ะ.. ไม่สบายหนักมากไหมค่ะ.. ช่วงนี้ไปกราบหลวงปู่ศุภาที่ภูเก็ตค่ะ ปีนี้ท่านก็จะอายุครบ115ปีแล้ว ไม่ได้พบท่านค่ะ..ท่านอาพาทอยู่ที่รพ.วชิระภูเก็ต แต่ไม่ได้เป็นอะไรหนักมาก วันที่ 11 เมษานี้ก็จะมีงานมุตทิตาจิตและสรงน้ำท่าน ขอให้คุณไผ่หายป่วยไวไวนะค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 4 เมษายน 2553 12:01:26 น.

นอนเยอะ กินอาหารดีๆ ทานยาตามเวลา เดี่ยวก็หายป่วยค่ะ   โดย: The Anis (The Anis ) 4 เมษายน 2553 13:51:26 น.

พี่ไผ่ หายป่วยให้สนิทแล้วค่อยมาเล่นต่อนะคะ ไม่งั้นเดี๋ยวเรื้อรังแล้วจะยุ่ง... ..ยิ้ม..   โดย: ปลิวตามลม 4 เมษายน 2553 16:25:33 น.

วันนี้ร้อนเหมือนเดิม เนตก็เหมือนเดิม เพิ่ม...เข้าเอ็มไม่ได้อีกอย่าง จะมีไรอีกมั๊ยเนี้ยพี่ไผ่   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 4 เมษายน 2553 18:17:37 น.

..ดีใจจังค่ะ..ได้เพื่อนใหม่ทางธรรมเพิ่มขึ้นอีกคน... ได้ฟังเสียงหลวงพ่อแล้ว..อยากไปวัดท่าซุงจังเลย.. ..ยิ้มสู้ ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช คำร้อง: พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ..โลกจะสุขสบายนั้นเป็นได้หลายทาง ต้องหลบสิ่งกีดขวางหนทางให้พ้นไป จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ สุขและทุกข์อย่างไรเพราะใจตนเอง ฝ่าลู่ทางชีวิตต้องคิดเฝ้าย้อมใจ โลกมืดมนเพียงใดหัวใจอย่าคร้ามเกรง ตั้งหน้าชื่นเอาไว้ย้อมใจด้วยเพลง ไยนึกกลัวหวาดเกรงยิ้มสู้ คนเป็นคนจะจนหรือมี ร้ายหรือดีคงมีหวังอยู่ ยามปวงมารมาพาลลบหลู่ ยิ้มละมัยใจสู้หมู่มวลเภทภัย ใฝ่กระทำความดีให้มีจิตโสภา สร้างแต่ความเมตตาหาความสุขสันต์ไป จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ เฝ้าแต่ยิ้มสู้ไปแล้วใจชื่นบาน   โดย: อ๋อซ่าส์ 4 เมษายน 2553 18:21:04 น.

๐ ขอบคุณสายจิตรื้น..........หยาดหยด โปรยหลั่งรินสาดรด...........ซาบซึ้ง ประทับมั่นฝังจรด..............จารจับ จิตแล หาเปรียบปานอกอึ้ง...........ถั่งท้นดวงหทัย ๐ พรใดประเสริฐซ้อง.........สรรเสริญ ทุกทิศาจักเชิญ.................จักให้ บันดาลสุขจำเริญ...............มอบแด่ ท่านเฮย สมปราถน์ทุกสิ่งไซร้..........เปี่ยมล้นทับทวี ๚ะ๛ มีความสุขมากๆ นะคะ พี่ไผ่ ขอบคุณที่มาร่วมอวยพรวันเกิดค่ะ หายป่วยไวไวนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: พ่อระนาด 4 เมษายน 2553 21:34:56 น.

สวัสดีตอนดึก ๆ ครับ   โดย: อัสติสะ 4 เมษายน 2553 21:42:14 น.

ขอให้คุณไผ่หายไว ๆ นะจ้า   โดย: maxpal IP: 121.137.34.3 5 เมษายน 2553 1:44:21 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์จ๊ะพี่ไผ่ ขอให้มีความสุข...สนุกกับงานที่ทำนะจ๊ะ... แวะมาเยี่ยมไข้คนป่วยจ๊ะ หายรึยังเอ่ย...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 5 เมษายน 2553 7:35:48 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ไผ่ [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: โซดาบ๊วย 5 เมษายน 2553 7:50:41 น.