Bloggang.com : หมึกสีดำ : อานาปานุสสติกรรมฐาน ตอนที่ ๑๘ / ๑๘ (ตอนจบ)

อานาปานุสสติกรรมฐาน ตอนที่ ๑๘ / ๑๘ (ตอนจบ)

พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สอนพระกรรมฐานในระหว่างเข้าพรรษาปี ๒๕๒๑
อานาปานุสสติกรรมฐาน
ตอนที่ ๑๘ พระอรหัตตผล (ตอนจบ)

...............บัดนี้ท่านทั้งหลาย ได้พากันสมาทานศีล สมาทานพระกรรมฐานแล้ว ระยะนี้ท่านทั้งหลายกำลังศึกษาอยู่ในอานาปานุสสติกรรมฐาน แต่ว่าตอนนี้ตอนอรหัตตผล ขอได้ทราบว่าอานาปานุสสติกรรมฐานนี่ ท่านจะพึงศึกษากรรมฐานอีก ๓๙ กอง ท่านจงอย่าเว้นอานาปานุสสติกรรมฐาน ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเว้นอานาปานุสสติกรรมฐานเสียแล้ว ผลจะไม่มีสำหรับท่าน เพราะว่าอานาปานุสสติกรรมฐานเป็นกรรมฐานระงับอารมณ์ฟุ้งซ่านของจิต และเป็นกรรมฐานระงับกายสังขารคือระงับทุกขเวทนาที่เกิดทางกาย กำลังใจของท่านที่เจริญพระกรรมฐานจงอย่าสนใจกับร่างกาย มีความเข้มแข็งในจิตคิดว่ามันจะตายเสียได้เวลานี้ก็ดี เคยได้ฟังมาบ่อยๆ อาการทางกายเกิดแบบนั้นเกิดแบบนี้นิดๆ หน่อยๆ ก็มีความห่วงใยมีการกังวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาการของปีติ ๕ เกิดขึ้น ซึ่งหลักสูตรมีอยู่แล้ว แต่ทว่าก็ยังมีคนมาพูดมาถาม ว่ามันเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ มันยังไง คนประเภทนี้ผมไม่อยากพูดด้วย ตำรามีอยู่ไม่สนใจกับตำรา และก็ยังห่วงขันธ์ ๕ แม้แต่อาการเล็กน้อยยังห่วง ชีวิตทำไมจะไม่ห่วง ถ้าห่วงชีวิตจะเป็นพระอริยเจ้าได้ยังไง ฉะนั้นคนประเภทเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อนี่ อย่ามายุ่งกับผม ผมจะไม่สนใจกับบุคคลประเภทนี้เป็นอันขาด ดีไม่ดีก็ไล่ส่ง พอถามเข้ามา ดีไม่ดีก็ไล่ส่งเดช เพราะว่าไม่อยากจะคบหาสมาคม เบื่อหน่ายเพราะสอนกันมาเท่าไหร่ไม่รู้จักจำ แบบแผนมีแล้วไม่รู้จักประพฤติปฎิบัติ ขอบรรดาท่านทั้งหลายสังวรเรื่องนี้ให้ดี

...............วันนี้มาสรุปกันถึงผลการปฏิบัติตนเพื่อความเป็นพระอริยเจ้า ที่พูดกันมามากน่ะความจริงผมก็ไม่อยากจะพูด นี่ต้องใช้คาสเซ็ตต์กันถึง ๙ คาสเซ็ตต์ เพียงแค่ผลที่จะนำตนให้ถึงความเป็นพระอรหันต์ ตามที่เขาศึกษากันมาจริงๆ เขาศึกษากันไม่เกิน ๓๐ นาที เมื่อฟังเท่านี้แล้วก็นำไปประพฤติปฏิบัติจนกว่าจะได้อรหัตตผล คือคนจริงๆ เขาทำกันแบบนี้ แต่ว่าการที่จะบรรลุเร็ว บรรลุช้า นั่นขึ้นกับกำลังใจ กำลังใจของเรามีความเด็ดเดี่ยว มันก็ได้บรรลุเร็ว ถ้ากำลังใจอ่อนแอก็ได้บรรลุช้า ประเภทป้อแป้เอาไหนไม่ได้ตกนรกไปเลย

...............ต่อนี้ไปก็ขอพูดกันถึงความสรุปตนเป็นอรหันต์ เป็นของไม่ยาก อย่าไปติดตำราให้มาก เอนกชาติสังสารัง สันธาวิสสังอะไรนี่ หรือว่าอวิชชาปัจจยาสังขารา สังขารปัจจยาวิญญาณัง วิญญาณปัจจยา ไล่กันไปเถอะ ไล่ส่งเดชเป็นนกแล้วนกขุนทอง มันจะเกิดประโยชน์อะไร ปฏิจจสมุปบาท ที่ผมไม่สอนเรื่องปฏิจจสมุปบาทก็ดี เอนกชาก็ดี ผมเห็นว่าไม่จำเป็น ดูตัวอย่างถึงบุคคลผู้สนใจจริง และก็ศึกษาเรื่องความเป็นพระอรหันต์ ขอยกตัวอย่างในพระสูตร ว่าครั้งหนึ่งบรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายได้ศึกษาพระกรรมฐานกับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุธเจ้าโดยสังเขป หลังจากนั้นจึงได้ลาองค์สมเด็จพระบรมโลกเชษฐ์เพื่อจะเข้าป่า สมเด็จพระบรมศาสดา จึงได้มีพระพุทธฎีกาตรัสว่า ภิกขเว ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย เธอไปลาสารีบุตรแล้วหรือยัง บรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายเหล่านั้นกราบทูลว่า ยังพระพุทธเจ้าข้า สมเด็จพระบรมศาสดาจึงตรัสว่า ถ้าเช่นนั้น เธอจงไปลาสารีบุตรเสียก่อน ทั้งนี้เพราะว่าองค์สมเด็จพระชินวรทรงทราบว่าพระสารีบุตรจะพูดว่ายังไง เมื่อบรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายเข้าไปหาพระสารีบุตร นมัสการแล้ว พระสารีบุตรจึงถามว่า เธอจะไปไหน พวกเธอทั้งหลายก็บอกว่า จะลาเข้าไปปฏิบัติตนในป่า นี่ขอพูดถึงสองเรื่องซ้อนแต่เอามากล่าวเป็นเรื่องเดียวกัน พระสารีบุตรถามว่าถ้าเธอเข้าไปอยู่ในป่าในแดนไกลในชนบท ถ้าเขาถามว่าเธออุปสมบทบรรพชาในพระพุทธศาสนาหวังประโยชน์อะไร เธอจะตอบว่ายังไง บรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายก็กราบเรียนว่า ไม่ทราบว่าจะตอบยังไงดีพระเจ้าข้า พระสารีบุตรจึงบอกว่าถ้าเขาถามเธอเช่นนั้น เธอจงตอบว่า การที่บวชเข้ามาในพระพุทธศาสนานี้ บวชเข้ามาเพื่อความดับไม่มีเชื้อ จงจำไว้ พระสงฆ์ทั้งหลายเหล่านั้นก็จำไว้ คำว่าความดับไม่มีเชื้อนี่หมายความว่าสังโยชน์ทั้งสิบประการจะไม่มีเชื้อติดอยู่ในจิตของเรา จำคำนี้ไว้ว่าการบวชเข้ามาในพระพุทธศาสนานั้น บวชเพื่อความดับไม่มีเชื้อ คือกิเลสหมดจากจิต

...............นี่อีกเรื่องหนึ่งคือบรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายถามพระสารีบุตรว่าถ้าผมเป็นปุถุชน ต้องการจะเป็นพระโสดาบัน จะปฏิบัติยังไงพระเจ้าข้า พระสารีบุตรจึงกล่าวว่า ท่านผู้เจริญ ถ้าพวกท่านทั้งหลายยังเป็นปุถุชนคนหนาแน่นไปด้วยกิเลส ปรารถนาจะปฏิบัติตามคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระบรมโลกเชษฐ์ ให้เข้าถึงความเป็นพระโสดาบัน จงพิจารณาในสักกายทิฏฐิ ก็คือพิจารณาว่ารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ที่เรารวมกันเรียกว่ากาย อันนี้มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา หรือว่าเราไม่มีในขันธ์ ๕ ขันธ์ ๕ ไม่มีในเรา เธอพิจารณาอย่างนี้ไว้เสมอ เท่านี้จิตเธอจะละเอียดลง เมื่อจิตของเธอละเอียดลง เธอก็เป็นพระโสดาบัน บรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายเหล่านั้นจึงกราบเรียนถามต่อไปว่า ในเมื่อพวกผมเป็นพระโสดาบันแล้ว ผมจะทำยังไงจึงจะเป็นพระสกิทาคามี พระสารีบุตรจึงได้ตอบสุนทรวาทีบรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายว่า ถ้าเช่นนั้น เธอก็จงพิจารณาขันธ์ ๕ นั่นแหละ ที่เราเรียกกันว่าสักกายทิฏฐิ ว่ารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในขันธ์ ๕ ขันธ์ ๕ ไม่มีในเรา เมื่ออารมณ์จิตละเอียดลงแล้ว เราก็เป็นพระสกิทาคามี บรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายถามอีกทีว่า เมื่อผมเป็นพระสกิทาคามีแล้ว จะเป็นพระอนาคามีจะทำยังไง ท่านก็บอกว่าปฏิบัติเช่นเดียวกัน พิจารณาขันธ์ ๕ เช่นนั้น พิจารณาแบบนั้น เมื่อจิตละเอียดลงก็เป็นพระอนาคามี พระสงฆ์ถามอีกว่าถ้าผมจะเป็นพระอรหันต์ทำยังไง ท่านก็บอกว่าพิจารณาอย่าวเดียวกัน พระสงฆ์ทั้งหลายเหล่านั้นถามต่อไปว่า ถ้าผมเป็นพระอรหันต์แล้วหยุดเลยใช่มั้ย พระสารีบุตรตอบว่าไม่ใช่ พระอรหันต์ยังพิจารณาขันธ์ ๕ อยู่เพื่อความอยู่เป็นสุข เพียงเท่านี้ท่านเข้าใจแล้วหรือยัง ในการปฏิบัติจริงๆ น่ะเขาไม่ใช้อะไรมาก เขาใช้อย่างนี้ไม่ต้องไปแบกตำราเป็นหอบๆ ไม่ต้องไปนั่งทองตำราให้มันเหนื่อย แต่ผมน่ะท่องมาแล้วนะ ตำราที่ผมเรียนเนี่ย ถ้าจะเอาน้ำหนักตัวผมไปชั่งกับตำรา คิดว่าตำราที่ผมอ่านเนี่ยมันเกินกว่าร้อยเท่าของน้ำหนักตัวผม ผมคิดว่ากุฏิที่ผมนั่งอยู่เวลานี้ถ้าจะใส่ตำราที่ผมเรียนมันไม่พอ คือไม่พอใส่ แค่เรียนนักธรรมตรี เพื่อนเขามีหนังสือสามเล่ม แต่ผมแบกสามแบกยังไม่พอเลย นิสัยผมเป็นคนชอบค้นคว้า ถ้าหนังสือเล่มนั้นพาดพึงถึงอะไร ผมต้องหาซื้อมาอ่านให้ได้ แต่เป็นอันว่าเมื่ออ่านกันเข้าไปแล้ว ก็มาจบกันอยู่ตรงนี้ จบกันอย่างพิศดารก็คือสังโยชน์ ๑๐ เราตั้งตัดให้ได้

...............การตัดสังโยชน์ ๑๐ ก็คือตัดตัวแรก ได้แก่สักกายทิฏฐิ อันนี้ในขันธวรรคปรากฏว่า มีพราหมณ์ถามพระพุทธเจ้าถึงกิเลสหลายสิบประการ ว่าจะห้ำหั่นกิเลสทั้งหลายเหล่านี้ทั้งหมดให้หมดไปใช้อะไร องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดา ก็ทรงตัดไว้เช่นเดียวกับพระสารีบุตรว่า จงตัดที่ขันธ์ ๕ คือเห็นว่ารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หรือว่ารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณไม่มีในเรา เท่านี้ ไหวมั้ย การปฏิบัติจริงๆ เขาจับกันอยู่ตรงนี้เท่านั้นเอง ที่ผมพูดมามากน่ะกันคนเลอะเทอะ กันที่คนมีปัญญาทรามไม่รู้จักใช้ปัญญาพิจารณาให้เป็นประโยชน์ หากว่าจะถามว่าเวลาผมศึกษา ผมศึกษาตรงไหน คำว่าศึกษานี่หมายถึงการปฏิบัติ ผมก็ยึดคำสอนขององค์สมเด็จพระทรงสวัสดิ์ที่ตรงกับคำสอนของพระสารีบุตร นี้เป็นเครื่องปฏิบัติโดยเฉพาะ นอกจากนั้นผมเล่นเป็นกีฬาสมาธิของผม ปรกติ ผมเป็นคนชอบจุกจิก ใครเขามีอะไร ใครเขาทำอะไรได้ ก็ต้องคิดว่าเขากินข้าว เรากินข้าว เขามีมือมีเท้าอย่างละสิบนิ้ว เราก็มีมือมีเท้าอย่างละสิบนิ้ว เมื่อเขาทำได้เราต้องทำได้ ถ้าทำไม่ได้อย่างเขาให้มันตายไป เรื่องชีวิตถ้าไม่มีความสามารถมันก็ไม่มีความหมาย ถ้าทำแล้วในขณะนั้น ถ้าผลมันยังไม่สำเร็จเพียงใด เราจะยอมตาย ยึดถึอกำลังใจขององค์สมเด็จพระจอมไตรขณะที่ทรงอธิษฐานจิตนั่งอยู่ที่โคนโพธิ์ ตอนนั้นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงคิดว่า เราจะนั่งอยู่ตรงนี้ เลือดและเนื้อของเราจะเหือดแห้งไปก็ตามที หรือว่าชีวิตินทรีย์จะตักษัยก็ตาม ถ้าเรายังไม่ได้สำเร็จพระสัมมาสัมโพธิญาณเพียงใด เราจะไม่ยอมลุกจากที่นี่ คำว่าไม่ยอมลุกมันก็ไม่ยอมกินด้วย เพราะไม่มีอะไรจะกิน กำลังใจจริงๆ มันอยู่ตรงนี้ การที่เขาทำได้มาเขาทำกันอย่างนี้ มีกำลังใจอย่างนี้ จำไว้ให้ดีนะ คำว่าไม่สามารถ คำว่าไม่ไหว คำว่าไม่เข้าใจ อย่ามาพูดให้ผมฟัง เพราะพูดให้ฟังทุกอย่างแล้ว ถ้าไม่สามารถ ไม่เข้าใจ ไม่ไหว ไปเสียจากที่นี่ ไปเสียเลยอย่ามาอยู่ อย่ามาอยู่ให้มันรกสถานที่ เราไม่ต้องการคนประเภทนี้ คำว่าไม่สามารถ ไม่เข้าใจ เขาสอนกันมาไม่รู้เท่าไหร่ ไม่เข้าใจจงอย่าอยู่ที่นี่ นี่เราต้องใช้อารมณ์ของเราเด็ดเดี่ยวแบบนี้ ตายให้มันตายไป

...............หันเข้าไปจับสังโยชน์ ๑๐ เวลาปฏิบัติจริงๆ ต้องเอาใจจับสังโยชน์ ๑๐ เป็นอารมณ์ สังโยชน์ ๑๐ ๓ ข้อเป็นพระโสดาบัน พระสกิทาคามี เขาพิจารณากันขั้นขันธ์ ๕ ตัวเดียว เห็นว่าร่างกายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ร่างกายมันเป็นธาตุ ๔ ประชุมกัน มีการเกิด การแก่ การเจ็บ การตาย เป็นที่สุด มันเป็นปัจจัยของความทุกข์ แล้วเราจะนั่งยึดถือมันเพื่อประโยชน์อะไร ดูในท้ายมหาสติปัฏฐานทุกข้อ ท่านบอกว่าจงอย่าสนใจในกายของเรา คือกายภายในและก็กายของเรา ตัวเรา จงอย่าสนใจกายภายนอก คือร่างกายของผู้อื่น จงอย่าสนใจวัตถุธาตุใดๆ ทั้งหมด ถ้าเราไม่สนใจ อารมณ์ติดมันก็ไม่มี เมื่อไม่สนใจกายเรา ไม่สนใจในกายเขา ไม่สนใจวัตถุธาตุ จิตมันก็โปร่งจากกิเลส ความโลภ ความโกรธ ความหลง มันจะจากไหน ที่มันมีความโลภ ความโกรธ ความหลง ก็เพราะว่าสนใจกายเรา สนใจกายเขา สนใจทรัพย์สินต่างๆ คำว่าไม่สนใจไม่ใช่โยนทิ้ง มี เก็บรักษาไว้ ทำให้มันเป็นประโยชน์ อย่าให้มันเป็นโทษ แค่นั้นพอ ตายแล้วเลิกกัน เมื่อร่างกายเราจะต้องพังในที่สุด เราจะต้องยึดถืออารมณ์เป็นสำคัญคือตัดอบายภูมิ ได้แก่พิจารณาความดีของพระพุทธเจ้า ความดีของพระธรรม ความดีของพระอริยสงฆ์ เห็นว่าดีแล้วยอมรับนับถือปฏิบัติตาม สิ่งที่ท่านให้ปฏิบัติตามอันดับแรกก็คือ ศีล ๕ ทรงศีล ๕ ให้บริสุทธิ์ เพียงเท่านี้เราทำได้มั้ย ถ้าทำไม่ได้ก็ตั้งใจไปอบายภูมิ เพียงเท่านี้เราก็เป็นพระโสดาบัน พระสกิทาคามี ยากหรือเปล่า อย่าฟุ้งกับตำราให้มันมากเกินไป ตำรารู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม ใช้ตำราให้เป็นประโยชน์ อย่าใช้ตำราเป็นเครื่องโอ้อวดคนอื่น อัปจายนธรรม ธรรมเป็นเครื่องอ่อนน้อม ทรงไว้ให้เป็นปรกติ กายอ่อนน้อม วาจาอ่อนน้อม ใจอ่อนน้อม ใจมันจึงจะดี ถ้าใจมันแข็งกระด้าง มันเลว จำไว้นะ แล้วต่อไปเมื่อพิจารณาร่างกายของเราว่าขันธ์ร่างกายของเรา มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่สนใจร่างกายเรา ไม่สนใจร่างกายคนอื่น ไม่สนใจวัตถุธาตุ ในเมื่อไม่สนใจเรา ไม่สนใจเขา ไม่สนใจวัตถุ มันมีจุดไหนหนอที่มันจะเกิดกามารมณ์ มีมั้ย เห็นผู้หญิงสวย ผู้ชายสง่า เราไม่สนใจ และก็ทรัพย์สินทั้งหลาย เราก็ไม่สนใจ มันเป็นของโลก อารมณ์ใดๆ ที่มันเกิดขึ้นกับเรา ในเมื่อเราไม่สนใจกาย มันจะสนใจอารมณ์อะไร ไม่มี นี้การกระทบกระทั่งกับอารมณ์ที่เราไม่สนใจ มันจะมีได้ยังไง ใครเขาด่าเขาว่าเขานินทา เราก็ช่างมัน เพราะอะไร เขาด่า เขาด่ากาย เห็นกายไม่ใช่เรานี่ มันไม่ถูกเรา คนด่า คนบ้า ไม่ใช่คนดี ไม่สนใจกับทุกอย่าง คนสวยเราไม่สนใจ คนสง่าเราไม่สนใจ วัตถุธาตุที่สวยเราไม่สนใจ วัตถุธาตุที่งามเราไม่สนใจ อารมณ์รักในกิเลสมันจะเกิดขึ้นได้ยังไง การกระทบกระทั่งในจิต มันจะเกิดขึ้นได้ยังไง อารมณ์จิตมันก็เป็นอุเบกขารมณ์ เท่านี้เราก็เป็นพระอนาคามี ไม่เห็นมันจะยากตรงไหน รักษากำลังใจให้มันมั่นคงจริงๆ ให้จิตมันแน่วแน่จริงๆ อย่าเอาจิตเข้าไปยุ่งกับอารมณ์ภายนอก ทำงานทุกอย่างเพื่อสาธารณประโยชน์ เราทำเพื่อพระนิพพาน ที่เราทำนี่เราทำเพื่อไม่เกิด ไม่ได้ทำเพื่อเกิด ไม่เกิดทำทำไม ก็ทำเพื่อเป็นการตัดอารมณ์ว่าไอ้งานที่เราทำไปแล้ว เราลงทั้งทุนทั้งแรง แต่ว่าทำไปแล้วเราก็รู้ว่ามันเป็นอนิจจัง ของไม่เที่ยง อนัตตาไม่ช้าก็สลาย มันไม่ตายก่อนเราก็ตายก่อน มันไม่พังก่อนเราก็ตายก่อน เราทำเพื่อจิตตัดโลภะ ความโลภ การทำงานอารมณ์มันจุกจิก ฝึกอารมณ์ใจใหัมันเย็นตัดความโกรธ การไม่สนใจว่ามันเป็นของเราเพราะว่าเรากับมันไม่ช้าก็ต่างกันเมื่อไร เป็นการตัดความหลงไปนิพพานเลย

...............นี้พระที่ทำงานที่ใช้อารมณ์แบบนี้ไปนิพพานง่ายๆ ไม่ยาก ไม่เห็นมีอะไรยาก ตอนที่จะเข้าเป็นอรหัตตผล อันนี้ก็ไม่ยากอีกไปนั่งพิจารณาว่าร่างกายมันไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา ก็ร่างกายของเรา เรายังไม่สนใจว่ามันเป็นเรา เป็นของเรา รู้แล้วว่ามันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเราจริงๆ มันแก่ มันหิว มันหนาว มันร้อน มันกระหาย ทุกอย่าง มันไม่มีอะไรเป็นปัจจัยของความสุขมีแต่ความทุกข์ ในที่สุดมันก็พัง ถ้ามันเป็นเราจริงเป็นของเราจริงมันจะพังเรอะ ไม่พัง ในเมื่อไม่สนใจกับร่างกายเรา แล้วทำไมเราจะสนใจกับร่างกายคนอื่น ซึ่งมันมีสภาพเหมือนกัน สกปรกโสมม แล้วก็พังไปในที่สุด ทรัพย์สินในโลกมีอะไรบ้างที่เราควรจะสนใจ เราก็หันเข้ามาดูว่ากามารมณ์ รูปราคะ อรูปราคะ รูปฌานก็ดี อรูปฌานก็ดี ยังเป็นจุดแห่งความเมาของจิต ถ้าหลงติดอยู่แค่รูปฌานและอรูปฌานนี่ เราก็โง่เต็มที กิเลสที่องค์สมเด็จพระชินสีห์ทรงให้ตัด ยังมีอีก ๓ นอกจากรูปฌานและอรูปฌาน รูปฌานและอรูปฌานเราทรงไว้จริงแต่เราไม่ติดอยู่แค่นั้น เราจะใช้รูปฌานและอรูปฌานเป็นยานพาหนะสำหรับขี่เข้าโจมตีข้าศึก ข้าศึกที่จะเข้าตีข้างหน้านั่นก็คือ มานะ ความถือตัวถือตน ในเมื่อจิตของเราไม่สนใจกับร่างกายของเรา เอาอะไรมาถือตัวถือตน มีมั้ย จำให้ดี ถ้าเราไม่สนใจร่างกายของเรา เห็นว่ามันเลอะเทอะสกปรก น่าเกลียด มันมีสภาพเป็นศัตรู แล้วเขามาชมว่าเราขาว มาติว่าเราดำ หน้าเบี้ยว หน้าบูด จมูกแหว่ง ตาโหว่ เราก็ยิ้ม ยิ้มได้เพราะมันไม่ใช่ของฉันนี่จ๊ะ มันจะเป็นของมันอย่างนั้นก็ช่างมันปะไร เราเขามาเทียบเปรียบกับวรรณะหรือว่าฐานะหรือว่าศักดิ์ศรี เรามีความรู้น้อยกว่าเขา เขามีความรู้ดีกว่าเรา เขามีเกียรติตระกูลดีกว่าเรา เขามีฐานะดีกว่าเรา เราก็ยิ้ม บอกว่าโธ่เอ๊ย เจ้าผีดิบ เจ้าผีดิบนี่ยังไปติดความชั่วอย่างมาก ก็สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นมันเป็นเปลือกเท่านั้น มันเป็นเครื่องถ่วงให้ติดอยู่ในทุกข์ ทำไมจะไปยุ่งกับมัน จิตเราตัดได้คิดได้อย่างนี้ ตัวมานะมันก็ไม่มี หาย ง่ายๆ ผมขอพูดย่อๆ ผมพูดมามากเกินไป นี่ก็จะถึงอรหันต์ นี่มันไม่มีอะไรของง่ายๆ

...............ทีนี้มาอุทธัจจะ อุทธัจจะนี่คิดว่านั่นเป็นเรา นี่เป็นของเรานี่ยังมีอยู่บ้าง โยนทิ้งมันไปเสียสิ จิตตั้งเฉพาะพระนิพพานเป็นอารมณ์ นั่งคลำมันเลย จิตมันติดอยู่ในกามฉันทะบ้างหรือเปล่า จิตมันติดอยู่โลภะความโลภบ้างหรือเปล่า จิตมันติดอยู่ในความโกรธไว้ จิตมันติดอยู่ในความหลงไหม ถ้ามันมีก็แก้ไขให้มันพ้นไป เท่าที่ศึกษามาแล้ว มันก็ไม่ยาก และมาดูอีกทีตัวอวิชชา อวิชชาคือฉันทะกับราคะ ใช้ปัญญาให้มันรู้จริงๆ อย่าถือสัญญา ไอ้ที่แบกตำราคุยว่าเรียนมามากๆ น่ะเลอะด้วยประการทั้งปวง ฟังเสียงพูดเห็นอาการนั่งก็รู้แล้วว่ายังเลวเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ มันต้องดูจุดนี้ว่าเราติดอะไรบ้าง มนุสสโลก เทวโลก พรหมโลก เป็นที่พอใจของเราหรือเปล่า มนุสสโลก เทวโลก พรหมโลกเป็นที่ปรารถนาของเราหรือเปล่า เห็นว่ามันสวยสดงดงาม มีหรือเปล่า ถ้าไม่มีล่ะก็ อัปจายนธรรมมันก็ครบถ้วน จิตมันก็ละเอียด มันเป็นปัจจัยของความทุกข์ เราต้องการความสุขที่สุด ไอ้ความสุขชั่วคราวเราไม่ต้องการ นั่นก็คือ พระนิพพาน การไปพระนิพพานเขาทำกันยังไง เอาจิตตัดร่างกายให้รู้สภาพตามความเป็นจริงด้วยปัญญา คิดว่าโลกนี้เราไม่ต้องการ ร่างกายพังหรือ เชิญพังจ้ะ เธอจะป่วยก็เชิญป่วย ฉันห้ามเธอไม่ได้ เธอจะแก่ก็เชิญแก่มันเรื่องเธอ เธอจะมีทุกขเวทนาใดๆ เกิดขึ้น ถือว่านั่นมันเป็นเรื่องของเธอฉันห้ามไม่ได้ เธอพังเมื่อไหร่ฉันพร้อมที่จะไปพระนิพพาน เธอกับฉันมีชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ไม่มีอะไรที่เราจะมีการผูกพันกันอีก ถือว่าเรามีสัญญาหย่ากันเด็ดขาด ฉันโง่มาแล้วหลายแสนชาติ แต่ชาตินี้ขอฉลาดสักชาติหนึ่ง แล้วก็เธอจะใช้ฉันได้แต่เพียงชาตินี้ชาติเดียว ชาติต่อไปเธอกับฉันไม่มีความหมายสำหรับกัน นี่ตัดแค่นี้ก็เป็นพระอรหันต์ คิดแค่นี้หน่อยเดียวเป็นพระอรหันต์ เป็นแน่นอน แต่ให้มันได้จริงๆ อย่าสักแต่ว่าคิด อย่าสักแต่ว่านึก จงจำไว้ให้ดี

...............เอาละ สำหรับวันนี้ เวลาที่จะพูดกันมันก็หมด ขอพูดกันให้ชัดๆ ว่าคำสอนขององค์สมเด็จพระทรงสวัสดิโสภาค ที่จะสอนคนให้เป็นพระอรหันต์แล้วสอนเพียงเท่านี้เท่านั้น ไม่มีอะไรมาก ต่อแต่นี้ไปขอสาวกองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคตั้งกายให้ตรง ดำรงจิตให้มั่น ทรงอิริยาบถตามอัธยาศัยของท่าน นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ เดินก็ได้ นอนก็ได้ จงรักษากำลังใจแบบนี้ไว้ตลอดเวลา ๒๔ ชั่วโมง แล้วท่านทั้งหลายจะเป็นพระอรหันต์ได้ภายใน ๓ เดือน สวัสดี

ส่งให้เพื่อน

Create Date : 10 พฤษภาคม 2553

Last Update : 10 พฤษภาคม 2553 13:06:47 น.

64 comments

Counter : 1201 Pageviews.

สวัสดีค่ะพี่ไผ่
ตอนสุดท้ายแล้วนะค่ะ
อนุโมทนาค่ะ

อัพตอนสุดท้ายแล้ว อย่าลืมไปอ่านธรรมะชั้นสูง
ของนุ่มต่อนะค่ะ

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:10:02 น.

เสริฟน้ำเย็นๆ
แก้ร้อนค่ะ

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:31:17 น.

ทักทายคราฟ

โดย: nuyza_za

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:42:57 น.

สวัสดีวันจันทร์จ๊ะพี่ไผ่

มีความสุขมาก มาก กับการดำเนินชีวิตนะจ๊ะ

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:57:02 น.

เฟชบุ๊คอุ้มไม่ค่อยชำนาญดอกค่ะคุณไผ่
ว่าแต่จะถามอะไรเหรอคะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:48:41 น.

ขอบคุณนะคะที่แวะทักทาย คุณไผ่อย่าลืมแวะดูรูปแล้วคิดถึงอะไรเป็นอันดับแรก ลองดูนะคะ หนุกหนุกคะ

โดย: cengorn

วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:41:37 น.

"เธอก็จงพิจารณาขันธ์ ๕ นั่นแหละ ที่เราเรียกกันว่าสักกายทิฏฐิ ว่ารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในขันธ์ ๕ ขันธ์ ๕ ไม่มีในเรา" สาธุอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ หลวงปู่เณรคำบุษยังไม่เคยไปกราบท่านเลยค่ะ มีโอกาสว่าจะไปค่ะ บุษมาบอกบุญค่ะ ร่วมสร้างวัดร้างด้วยกัน ไม่รู้ไกลจากขอนแก่นใหม มีน้องคนหนึ่งจากขอนแก่นมาขับรถให้พระอาจารย์ค่ะ วัดนี้เก่าแก่ตั้งแต่ครั้งพุทธภูมิค่ะ คิดดูไม้กลายเป็นหินเลยน่ะค่ะ ตอนนี้ท่านกำลังสร้างวัตถุมงคลค่ะ บุษก็จองค่ะ วัดนี้มีถ้ำด้วยน่ะค่ะ พระอาจารย์กำลังสร้างกุฏิสงฆ์และสถานปฏิบัติธรรมค่ะ นอนหลับฝันดีค่ะพี่ไผ่

โดย: Budratsa

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:39:13 น.

สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะคุณไผ่
สดชื่น สดใส ตลอดวันเช่นกันนะค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:57:35 น.

เข้ามานมัสการหลวงพ่อ ฤๅษี ครับ

โดย: อัสติสะ

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:00:53 น.

สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้อาจจะร้อนกายสาหัส
แม้จะไม่ถูกใจนักแต่ก็ต้องทำใจยอมรับให้ได้ ….เพราะนี่เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้มา

มีความสุขกับใจที่อิ่มเย็นนะคะคุณไผ่

ขอบคุณความทุกข์ ที่ทำให้เรารู้ค่าของความสุข

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:36:24 น.

สวัสดีครับคุณไผ่

เมื่อวานภูเก็ตสุดแสนร้อน แต่วันนี้ค่อยยังชั่วหน่อย อากาศครื้มๆ ฝนทำท่าจะตก รู้สึกว่าความร้อนเบาบางกว่าเมื่อวานตั้งเยอะ

มีความสุขมากๆนะครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:01:34 น.

ที่เมืองไทยคงคลายร้อนบ้างแล้วเนอะ

ที่เกาหลียังเย็นสบายอยู่เลย

โดย: maxpal

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:51:16 น.

สวัสดียามเย็นค่ะพี่ไผ่
ว่าจะมาหาพี่ไผ่หลายที
ก็จะ ๆ อยู่นั้น เมื่อวานทักคุณนุ่น
ทาง MSN คุณนุ่นส่งข่าว
พี่อัพบล็อกพร้อมกับคุณนุ่ม

บทความพี่ต้องมาอ่าน
หลาย ๆ รอบ แหะๆๆ
เพราะว่ามันยาวมากกก
และต้องในสมาธิในการอ่าน
และอยากได้อะไรจากบล็อก
ต้องมีสติ พิจารณาด้วย

แต่มาหาพี่ทีไร
มาด้วยใจที่คิดถึงเพื่อน ๆ บล็อกแก็งค์
ไม่มีสติ สมาธิใตร่ตรองในการอ่าน
เลยอ่านไม่จบซักที แหะๆๆ

ถูไถไปได้อีกเนอะ
ไม่ว่ากันนะคะพี่ไผ่
แต่อนุโมทนาบุญกับพี่ทุกครั้งน๊า
การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวง
ขอให้พี่ไผ่มีความสุขกับปัจจุบัน
ทุกคืนวันค่ะ

ไว้แวะมาใหม่ค่า

โดย: JinnyTent

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:39:21 น.

สวัสดีตอนค่ำค่ะ..คุณไผ่

มาฟังตอนจบ..สาธุ

ราตรีสวัสดินะคะ

โดย: nootikky

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:51:37 น.

สวัสดีค่ะ..
วันนี้ไปทำงานวันแรกหลังจากที่ลาหยุดหลายวัน
มีประชุมเรื่องเปลี่ยนระบบคอมพิวเตอร์ใหม่
พอจบประชุมปวดหมองขึ้นมาทันทีเลยค่ะ
เพราะต้องใช้เวลาเปลี่ยนระบบอีก2อาทิตย์
กว่าจะเริ่มใช้ระบบใหม่อย่างเต็มรูปแบบ
เลยกลับไปนอนลาพักต่ออีก1วัน
พรุ่งนี้ขอนอนตื่นสาย ฐานที่ไม่ได้ทำงานอีกนะค่ะ
อ้อมแอ้มนี่..ขี้เกียจจัง ..!
คุณภาพงานต้องขึ้นอยู่กับสุขภาพของผู้ร่วมงานด้วยนะค่ะ
ดูและสุขภาพด้วยนะค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:39:20 น.

แวะมาส่งพี่ไผ่เข้านอน ฝันดีค่ะ

โดย: sawkitty

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:22:33 น.

สวัสดีค่ะพี่ไผ่ ดอกไม้สวยจังเลยค่ะพี่ ขอบคุณนะคะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: โซดาบ๊วย

วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:41:56 น.

มีความสุขวันอากาศดีนะค่ะ

โดย: catt.&.cattleya..

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:29:20 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:54:25 น.

หวัดดีวันพุธค่ะคุณไผ่
อากาศวันนี้เย็นสบายจังเลยค่ะ
ขอส่งผ่านความเย็น สดชื่น มายังคุณไผ่ ด้วยนะคะ

โดย: มินทิวา

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:15:52 น.

สวัสดียามเที่ยงของวันที่แดดร้อนเปรี้ยง ๆ ค่ะ ..ยิ้ม..

โดย: ปลิวตามลม

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:35:58 น.

สวัสดีค่ะ
ทานข้าวเหนียวมะม่วงกันมั๊ยค่ะ

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:28:02 น.

โดย: Moon OF JulY

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:23:16 น.

..สวัสดีค่ะ..คุณพี่ไผ่.. รายงานตัวค่ะ..เพิ่งกลับจากไปทำงานตจว.มาค่ะ.. อนุโมทนาบุญนะคะ..เข้ามาเยี่ยมทีไร..ฟังเสียงหลวงพ่อแล้ว..มีความสุข..สบายใจ..ออกไปทุกครั้งเลยค่ะ..ขอให้คุณพี่ไผ่..ประสบแต่ความสุข..จิตใจผ่องใส..เช่นนี้ตลอดไปค่ะ..

โดย: อ๋อซ่าส์

วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:52:38 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:37:19 น.

สวัสดีวันพระค่ะคุณไผ่

โดย: ชีวิตมีลีลา

วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:00:56 น.

กำลังทำใจให้พ้นจากภาวะเศร้าง่ะพี่ไผ่
ไม่ได้มาบ้านนี้หลายวันพี่ไผ่สบายดีนะ
กินข้าวยัง... emo

โดย: ตัวp_box

วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:44:56 น.

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:14:26 น.

สวัสดีทักทายกันในวันพืชมงคลค่ะ พี่ไผ่ สบายดีนะคะ

โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์

วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:55:44 น.

ไปทำบุญ 9 วัดมาค่ะ
ไปก่อนไม่สบายค่ะ
วันนี้เลยแวะเอาบุญมาฝากค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ
มีสุขภาพแข็งแรงและสมบูรณ์
และมีรักที่สมหวังนะค่ะ

โดย: อ้อมแอ้มเองค่ะ (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:13:01 น.

พระนี้..เดือนมืด

แต่ใจเป็นสุขคิดดีทำดี ย่อมมีผลบุญส่งจิตให้สงบ
ทรัพย์แท้คือทรัพย์ภายใน พลังแท้คือความเป็นไท

ดังนั้นทรัพย์สมบัติทางใจคือพรหมวิหาร 4
เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
นี้แหละคือทรัพย์สมบัติที่ใช้ไม่มีวันหมด
************

เราระลึกถึงกัลยาณมิตรทุกคนในพระนี้ค่ะ
อนุโมทนา...ค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:26:16 น.

โดย: Moon OF JulY

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:14:50 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:42:11 น.

กินเผื่อสองชามนะพี่ไผ่
หิวโพ่ดดด..

โดย: ตัวp_box

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:38:08 น.

สวัสดียามบ่ายที่ไม่ง่วงเลยค่ะพี่ไผ่

โดย: ปลิวตามลม

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:49:22 น.

How are you ka.

โดย: CrackyDong

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:21:47 น.

วันนี้วันศุกร์แล้ว
สงสัยคนชุมนุมจะเพิ่มหรือลดไม่รู้นะคะ คนทำให้ประเทศร้อน หรืออากาศทำให้ประเทศร้อนไม่รู้นะคะ เอาเทป ท่าน ว.วชิรเมธีมาฝากแวะไปฟังนะคะ

ขอให้คุณไผ่มีความสุขมากๆในweekend นะคะ

โดย: cengorn

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:30:08 น.

สวัสดีตอนเย็น ๆ ครับ

โดย: อัสติสะ

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:41:21 น.

สวัสดีเย็นวันศุกร์จ๊ะพี่ไผ่

ขอให้มีความสุข มาก มาก นะคะ

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:03:45 น.

ช่วงนี้ที่ทำงานน่ากลัวค่ะ
ได้ยินเสียงปืนตลอด
ยังไงก็ยังต้องทำงานต่อไปค่ะ
หยุดไม่ได้..ได้แต่ภาวนาว่า
ขอให้มีความสุขทั่วทุกคนนะค่ะ

โดย: อ้อมแอ้มเองค่ะ (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:06:04 น.

สวัสดีค่ะ..พี่ไผ่

ช่วงนี้ กทม. กำลังลุ้นระทึก...วุ่นวายดีจัง

อิจฉาพี่ไผ่จังอยู่ทางโน้น..สงบดีนะคะ

โดย: nootikky

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:49:26 น.

แวะมาฟังธรรมค่ะ

อนุโมทนาบุญค่ะ

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:10:39 น.

ปล.ขอบคุณจ้า สำหรับก๋วยเตี๋ยว
แต่ตอนนี้เหนื่อยมาก เส้นน้อยไปป่าวค่ะ
หิว หิว หิว

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:34:42 น.

.. ทักทายดึก
ปายหน่อยค่ะ.. แฮะๆ..good night..นะคะ.. คุณพี่ไผ่..

โดย: อ๋อซ่าส์

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:44:40 น.

สวัสดีค่ะพี่ไผ่ พี่ไผ่เขียนเรื่องเราเกิดมาไม่รู้กี่ภพชาติไม่้เพียงกองกระดูก อีกทั้งน้ำตาที่ไหล เป็นแม่้ำน้ำมหาสมุทร อะไรเราก็เป็นกันมาแล้ว ชาตินี้ต้องทำดีให้มากที่สุดค่ะพี่ ขอให้พี่ไผ่มีจิตที่ยิ้มตลอดเวลาน่ะค่ะ นอนหลับฝันดีค่ะ

โดย: Budratsa

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:3:09:27 น.

อรุณสวัสดิ์วันหยุดค่ะพี่ไผ่ มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:38:09 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ..

..ฮั่นแน่..ยังม่ายตื่นแหงๆๆ..

โดย: อ๋อซ่าส์

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:40:44 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:17:25 น.

สวัสดีตอนสายค่ะพี่ไผ่

โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:56:17 น.

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:36:38 น.

..เมื่อเช้าปายทำบุญมาค่ะ..เอาบุญมาฝากค่ะ..

โดย: อ๋อซ่าส์

วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:14:55 น.

สวัสดีค่า

โดย: Moon OF JulY

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:38:55 น.

แวะมารับกำลังใจค่ะ
ไปภูเก็ตงวดนี้ได้แวะไปนั่งนิ่งๆบนยอดเขาแห่งหนึ่ง
ที่ประดิษฐานพระ(หินอ่อน)ใหญ๋ด้วย

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:34:02 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะพี่ไผ่
เอาอุปกรณ์ในการเล่นเกมส์มาฝากค่ะ

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:18:54 น.

สวัสดีในวันที่สวรรค์ยังไม่มีคำตอบค่ะคุณไผ่
ช่วงนี้ป้าไม่ได้อยู่ที่บ้าน........
สวรรค์ส่งมาติดแหง็กอยู่ที่แฟลตดินแดงค่ะ ...........555

คนส่วนใหญ่มักใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้น
แต่คนฉลาดจะมองไกลไปถึงอนาคต

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:58:47 น.

วันนี้ยังทำงานอยู่ค่ะ ไม่ได้หยุดมาเป็นอาทิตย์แล้ว

อาหารที่ตุนไว้ใกล้จะหมดแล้ว

ไปไหนไม่ได้

เลยมูมมามไปหน่อย..ฮิๆ

โดย: อ้อมแอ้มเองค่ะ (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:26:48 น.

สวัสดีค่ะพี่ไผ่
ตอนนี้เชียงใหม่กำลังฝนตก
แต่รู้สึกเหนียวเนื้อเหนียวตัวยังไงไม่รู้
สงสัยตอนกลางวันร้อนจัด
พอมาเจอความชื่น เลยไม่ค่อยสบายตัว

จินอัพบล็อกแล้วค่ะ
อัมพวาเกือบจะเน่าคาบล็อก
เลยต้องรีบอัพ 5555

โดย: JinnyTent

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:50:58 น.

สวัสดีค่ะ พี่ไผ่

แวะมาเยี่ยมบ้านค่ะ...เห็นคุณนุ่มเอาอุปกรณ์เล่นเกมส์มาฝาก

ฮั่นแน่..แอบติดเกมส์กับเขาเหมือนกันเหรอค่ะ

โดย: nootikky

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:44:22 น.

โดย: นนนี่มาแล้ว

วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:50:46 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:36:52 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะคุณไผ่

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:59:22 น.

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:52:59 น.

ขอบคุณคะที่แวะไปทักทายบ่อยๆ
ช่วงนี้งานเยอะเลยไม่ค่อยได้เล่นเนทเท่าไรเลยคะ

โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006

) วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:03:19 น.

สวัสดียามบ่ายแก่ ๆ ค่ะพี่ไผ่
กรุงเทพยังวุ่นวายอยู่เลย
ทางโลกนี่อะไรก็ไม่รู้เนอะ
วุ่นวายที่โน้น ไกลตั้งกรุงเทพ
แต่ทำให้จิตใจคนที่เชียงใหม่ หดหู่ไม่รู้ตัว

ตราบใดที่ยังอยู่ในโลกเบี้ยว ๆ ด้วยกันใบนี้
ยังปิดหู ปิดตา ปิดปาก ไม่สนิทอ่ะ
มันหลุดตลอดเลยค่ะ พยายาม
ให้ทุกอย่างเป็นไปตามกรรมแล้ว
มันอดที่จะคิด คิด ๆ และมีคำถาม
ทำไมๆๆๆๆ ตามมาไม่รู้จบ

ก็ต้องพยายามปล่อยวาง
ในสิ่งที่ควรปล่อยวางต่อไป แหะ

โดย: JinnyTent

วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:31:06 น.