Group Blog All Blog
|
มีไว้เพื่อซาบ อุรุดา โควินท์ เขียน อ่านเมรีในร้านหนังสือแล้วชอบ เลยไปหาผลงานอื่นๆ ของผู้เขียนมาอ่านอีกค่ะ  ปกนี่ โอมองตอนแรกรู้สึกเฉยๆ แต่แล้วก็พบว่า ยิ่งมองยิ่งสวย มองรายละเอียดเพลินเลย ชอบจัง เพ้อออ   มีไว้เพื่อซาบ อุรุดา โควินท์ เขียน สำนักพิมพ์ Din-Dan Book 300 บาท 236 หน้า (ปกแข็ง) หลังปก รู้สึกเลยว่า เข้าถึงความรู้สึกของตัวละครในแต่ละเหตุการณ์ที่อุรุดาเล่า ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ที่ผ่านชีวิต ผ่านความรักมาแล้ว อภิชาต เพชรลีลา ชอบเรื่องสั้นของอุรุดาชุดนี้มาก ชอบทุกเรื่องในเล่มเลยเชียวแหละ โดม วุฒิชัย ผู้เขียนมีศิลปะในการเล่าเรื่อง ถ่ายทอดเรื่องราวได้อย่างละเอียดอ่อน ทำให้ผู้อ่านสัมผัสได้ถึงความซับซ้อนทางอารมณ์ของผู้หญิงในสภาวะที่แตกต่างกันไป... มีไว้เพื่อซาบ เล่มนี้ เป็นบทพิสูจน์ความเป็นนักเขียน คลื่นใหม่ (ที่ไม่ใช่นักเขียนหน้าใหม่) ในวงวรรณกรรมไทยของเธอได้เป็นอย่างดี อ. ชฎารัตน์ สุนทรธรรม ละประโยคที่ประกอบกันเป็นเรื่องราว กลับมีความลึกซึ้งซ่อนอยู่มากมาย ในลักษณะของการดำดิ่งเข้าไปในตัวละคร และกระชากความรู้สึกนึกคิดที่อยู่ภายในออกมา เรื่องสั้นเหล่านี้ไม่ใช่งานแบบ อ่านเอาเรื่อง แต่เป็นงานที่ต้องละเลียดอ่าน เพื่อซึมซับอารมณ์ความรู้สึก และทรรศนะต่อชีวิตที่แทรกสอดอยู่ตลอดทั้งเล่ม จรูญพร ปรปักษ์ประลัย คุยกันหลังอ่าน เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น 12 เรื่องของผู้เขียนค่ะ ก่อนหน้านี้เคยร่วมเล่มตีพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่งในอีกสำนักพิมพ์ เล่มที่โอมีนี้เป็นรวมเล่มครั้งที่สองซึ่งตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ใหม่อย่าง Din-Dan Book โดยมีเรื่องสั้นเพิ่มขึ้นมาสองเรื่อง จากเดิมสิบเรื่องค่ะ ประกอบด้วย แค่มือเอื้อม จุดหมายข้างนอก ต้นไม้ต้นใด มีไว้เพื่อซาบ เสียดายมือ เมียไอ้บ่าวทำแพนเค้ก เงาะเพื่อชีวิต ช่างทำผม โทรศัพท์สามสาย หัวใจที่ไม่ยอมช้าลง มิตรภาพชั่วนิรันดร์ เผาผี รวมๆ ก็เป็นหนังสือรวมเรื่องราวของเส้นทางชีวิตของแต่ละคน ถ่ายทอดผ่านมุมมอง และลีลาทางภาษาของผู้เขียนค่ะ โอชอบสามเรื่อง แค่เอื้อมมือ, เสียดายมือ และเงาะเพื่อชีวิต ส่วนเรื่องอื่นๆ บางเรื่องโอก็มึนๆ บางเรื่องก็โอก็ไม่เข้าใจสารที่ต้องการสื่อ บางเรื่องก็อ่านจบแล้วก็แล้วไป ยังไม่ตกผลึกในใจ แต่โดยรวมก็ยังถือเป็นงานที่น่าสนใจ ไม่ว่าวิธีคิด วิธีถ่ายทอด หรือสำนวนภาษาค่ะ เล่าถึงแต่ละเรื่อง และความรู้สึกโอนะ 1. แค่เอื้อมมือ มุมมองของแม่ที่มีต่อลูกสาว ไว้ว่าลูกจะอายุเท่าไร ก็ยังคงเป็นเด็กตัวน้อยของแม่เสมอ โอประทับใจเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุดในเล่มเลย 2. จุดหมายข้างนอก คนสองคนที่เพิ่งมาเจอกัน กับเรื่องในอดีตและเดิมพันครั้งใหม่ ค่อนข้างงงกับวิธีการถ่ายทอด และเนื้อหาที่สื่อสารค่ะ มีส่วนประกอบที่เกินจำเป็นมากไปหน่อย แต่ก็น่าสนใจเพราะมันแปลกนี่แหละ 3. ต้นไม้ ต้นใด สองชีวิตหนีกรุงมาอยู่บ้านสวน และความไม่แน่นอน วิธีเล่าคล้ายๆ เรื่องที่ 2. อ่านแล้วก็รู้สึกมึนๆ คล้ายๆ กัน แต่เรื่องนี้มึนตอนจบ (เรื่องบนมึนกลางทาง) 4. มีไว้เพื่อซาบ สามีภรรยาและชีวิตในหมู่บ้าน เกือบจะชอบ ติดตอนจบ โอรู้สึกว่า เอ๊ะ?! (ไม่แน่ใจ) แทนที่จะ หา!!! (ตื่นตะลึง) 5. เสียดายมือ มือสวย มือหยาบกระด้าง ชอบค่ะ ประทับใจ 6. เมียไอ้บ่าวทำแพนเค้ก สังคมภรรยาในชนบทท้องถิ่น เกือบจะเป็นเรื่องที่ชอบมาก ติดตอนจบ โอยังอึนๆ มึนๆ 7. เงาะเพื่อชีวิต เงาะ และวิถีชาวสวน ชอบเพราะลงตัวดีค่ะ 8. ช่างทำผม ผมสวยของสาวๆ ก็ขึ้นอยู่กับช่างนี่แหละ ออกแนวอ่านแล้วก็จบไป 9. โทรศัพท์สามสาย บ้านเกิดที่เปลี่ยนไป ไม่ค่อยเข้าใจนักค่ะ 10. หัวใจที่ไม่ยอมช้าลง สองสาวที่มีชะตากรรมร่วมกัน โอไม่เข้าใจตอนจบแฮะ 11. มิตรภาพชั่วนิรันดร์ หรือสัมพันธ์ชั่ววูบ? คล้ายๆ เรื่องที่ 9. แต่โอชอบเรื่องนี้มากกว่าเพราะชัดเจนกว่า 12. เผาผี จิตวิญญาณของคน บอกไม่ถูก จบแล้วจบไป 3.5 ดาว มีคำผิดประปราย ที่โอจดไว้ก็มี หน้า 61 ผลัดวันประกันพรุ่ง >> ผัดวันประกันพรุ่ง ผัด = เลื่อน, ผลัด = เปลี่ยน หน้า 93 "แล้วใครล่ะค่ะ" >> "แล้วใครล่ะคะ" หน้า 108 หน้าบ้านเป็นบริเวณเดียวที่แดดส่งตลอดวัน >> แดดส่อง แต่ถ้าผู้เขียนเจตนาใช้คำว่าแดดส่งก็ขออภัยค่ะ (โอชอบสำนวนภาษาส่วนหนึ่งเพราะความมีชีวิตชีวาของคำต่างๆ นี่แหละค่ะ) หน้า 138 เด็กๆ ช่วยปลอกกล้วย >> ปอกกล้วย ปอก = ลอกออก, ปลอก = สิ่งที่สวมหรือหุ้มเอาไว้ . . . ฉันรู้ว่าเพิ่งสะกิดแผลให้เลือดไหล แต่บางครั้งก็จำเป็น เพราะถ้าคุณอยากได้ความจริงจากลูกสาวตัวโตๆ ก็ไม่มีมุมไหนชัดเจนเท่าการมองจากความเจ็บปวดของเธอ หน้า 29 แค่เอื้อมมือ . . .
ปกสวยงามตาค่ะ
แต่่ตูนไม่ค่อยอ่านเรื่องสั้นเลยค่ะ โดย: เหมือนพระจันทร์
 วันที่: 6 มิถุนายน 2559 เวลา:7:52:07 น.สวัสดีค่ะคุณโอ
วันนี้บล๊อกแก๊งค์เอ๋อๆยังไงก็ไม่รู้ เข้าหน้าคุณโอนี่มีสองรอบ รอบแรกเดี้ยง เข้าได้แล้วรูปไม่ขึ้นอีก กรรม เลยไม่รู้ว่า ปกยิ่งมองยิ่งสวยเป็นยังไงเนี่ย วันนี้รีวิวเรื่องสั้นรึคะ เรื่องสั้นต้องมีหักมุมมั้ย ถึงจะสนุก แต่เราอ่านเรื่องสั้นก็มักจะลืมเลือน ไม่ค่อยมีแบบว่าประทับใจมากมาย  โดย: เรียวรุ้ง
วันที่: 6 มิถุนายน 2559 เวลา:22:15:37 น.เข้ามาดูอีกที เห็นภาพปกล่ะ
สวยนะเราว่า ปกแบบนี้เราชอบ โดย: เรียวรุ้ง
วันที่: 6 มิถุนายน 2559 เวลา:22:16:50 น.คุณเอ้ ปกงามพิศ ของจริงสวยกว่าในรูปที่โอถ่ายค่ะ ภาพทึมไปหน่อย
 คุณตูน เรื่องสั้นโอนานๆ อ่านทีเหมือนกันค่ะ  คุณเรียวรุ้ง ปกสวยเนอะคะ เรื่องสั้นส่วนใหญ่จะทำให้ตะลึงเนอะ โอเดาว่าเพราะเรื่องมันสั้น ไม่มีเวลาเร้าอารมณ์คนอ่านมาก เพราะฉะนั้นดึงให้ตะลึงตึ่งติ๊งเลยทำให้จำได้ติดตาดี  โดย: ออโอ
วันที่: 7 มิถุนายน 2559 เวลา:21:58:38 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
ติดใจนามปากกานี้จาก เมรีในร้านหนังสือ เหมือนกันเลยค่ะ
ตั้งใจว่าจะตามผลงานเค้าละ ...เล็งอีกเล่มที่เป็นเรื่องชุดไว้ ( รองานหนังสือ )