@... สองเรื่องควบ ...@
อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้อัพเดทบล็อก ทั้งๆ ที่คิดไว้แล้วว่าจะเขียนเรื่องอะไร เพราะมัวแต่ติดเล่นเกมจากเน็ต !?!?!? คราวนี้เลยขออัพสองเรื่องควบในคราวเดียวเลยล่ะกัน ใครใคร่เม้นท์เรื่องไหนเม้นท์ ใครมิอยากจะเม้นท์ก็มิต้องเม้นท์ อิอิ
===============================
ต่างกันจริงๆ นะ
"เป็นคนขับรถเองกับนั่งข้างหลัง ความรู้สึกมันต่างกันนะ พี่อ้อ"
ไม่รู้ว่าคำพูดประโยคนี้ในตอนจบของเรื่อง สาวโอ๋ตั้งใจจะบอกเราหรือเปล่า แต่เราก็พยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วยไปแล้ว
เมื่อวันหยุดที่ผ่านมา เรากับน้องพาแม่ไปดูหนัง "วัยอลวน4" มา ด้วยคาดหวังว่าจะให้แม่ได้รื้อฟื้นความหลังอันสดใสจากตั้มกับโอ๋ เห็นจากโฆษณาก็ออกโทนร่าเริง หนุกหนาน เลยไม่ได้ทำการบ้าน ( อ่านความเห็นจากห้องเหลิมไทย ) ก่อนไปดู พอดูจบ ผลก็คืออึ้งๆ ไปเหมือนกัน เอ่อ ไม่ใช่ว่าหนังแย่หรอกนะ หนังสนุก มีมุกตลกอยู่พอควร แม้บางมุกดูแล้วก็...เอ่อ...คิดด้ายยยย... แต่ที่อึ้งคือ ประเด็นสำคัญของเรื่องที่ต้องการสื่อมั้ง ชีวิตของคนเราไม่ว่าวัยไหนก็อลวนอลเวงได้ไม่แพ้กัน
คิดว่าหลายคนคงรู้แล้วว่าเนื้อเรื่องเป็นยังไง ถ้าเราจะกล่าวถึงบ้างคงไม่เป็นการ spoil เกินไป
เรื่องเริ่มโดยที่ตั้มกับโอ๋วางแผนจะไปเซอร์ไพรส์วันเกิดให้กับใบตอง ลูกสาวคนโตที่กำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ก่อนเดินทาง ทั้งตั้มและโอ๋ก็คล้ายๆ จะพบว่าหนามเตย ลูกชายมีอะไรผิดแปลกไป ยิ่งมาสนิทสนมกับป้าอ้อที่มีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศชัดเจนยิ่งเป็นกังวลแต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดคุยกัน เมื่อทั้งหมดเดินทางไปถึงหอพักของใบตอง ก็พบเรื่องราวที่เซอร์ไพรส์ยิ่งกว่า ใบตองอยู่หอพักเดียวกันกับเพื่อนชาย !?!?#&# ประเด็นนี้ในความคิดของเราค่อนข้างหนักหนาสาหัสกว่าการที่หนามเตยจะเป็นเกย์แฮะ บทสรุปของเรื่องคือผู้ใหญ่ทุกคนยอมรับการกระทำของลูกด้วยเหตุผลว่า ...ยังไงก็คือลูก...
ระหว่างที่ดู แม่เราก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจของตั้มกับโอ๋ แม่ชอบบอกว่า ...มันจะเป็นยังไงก็ช่าง ขอให้เป็นคนดีก็พอ... เวลาเห็นเรื่องแบบนี้ เราเองไม่ได้มองว่านักศึกษาที่อยู่กินกันก่อนเรียนจบเป็นเรื่องเลวร้าย แต่ก็ไม่คิดว่าเป็นพฤติกรรมที่น่าส่งเสริม บอกตามตรงว่ามันเป็นอะไรที่พูดยากมากว่าถ้าเกิดมีเรื่องแบบนี้ขึ้นกับครอบครัวเราจริงๆ แม่หรือเราจะยอมรับได้ด้วยความยินดีปรีดา ตอนนี้อะไรยังไม่เกิดก็อาจจะพูดได้ เราเป็นแค่คนที่กำลังมองครอบครัวอื่นแบบคนนั่งข้างหลังไม่ได้เป็นคนลงมือขับเคลื่อนรถยนต์ด้วยตัวเอง ถ้ามีวันนั้นจริงๆ ( แบบว่าไม่ได้เกิดกับตัวเราเอง - เลยวัยแล้ว - แต่เป็นลูกหลานนะ แหะ แหะ ) เราว่าความรู้สึกมันต้องเปลี่ยนแน่ๆ เผลอๆ อาจถึงขั้นตัดออกจากกองมรดกเลยก็เป็นได้ เฮ้อ....
===============================
ธรรมศาสตร์เปลี๋ยนไป๋
วันนี้ช่วงบ่ายอู้งานอีกแล้วคร่าท่านผู้ชม อู้ไปงานรับปริญญาของธรรมศาสตร์ ปีนี้มีเพื่อนจบกันหลายคน เป็นเพื่อนร่วมรุ่นที่ทนอึมครึมกับวิทยานิพนธ์มาด้วยกันถึงเจ็ดปีเต็ม อิอิ อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ เจ็ดปี ( ส่วนเราชิงจบไปก่อนตั้งหนึ่งปีแน่ะ ) และถ้าพ้นจากนี้ไปก็หมดสิทธิ์จบ เห็นสีหน้าเพื่อนๆ แล้วรู้สึกยินดีจริงๆ เดินตัวเบา ครุยปลิวกันว่อน ประมาณว่าได้ยกภูเขา ไม่ใช่สิ ต้องเทือกเขาออกจากอกไปเรียบร้อยแล้ว
ว่าแล้วก็กลับมาเข้าเรื่องกับที่จั่วหัวไว้
งานรับปริญญาของธรรมศาสตร์ปีนี้ก็ยังคึกคักเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา รถติดหนึบ เราต้องเดินจากวัดโพธิ์มาแน่ะ เขาไม่ให้รถผ่านไปทางสนามหลวง ที่จอดรถเต็ม ร้านอาหารไม่มีที่นั่ง และ ฯลฯ เหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ที่เห็นแล้วต๊ก กะ จาย คือ สิ่งก่อสร้างในมหาวิทยาลัย แค่ไม่ได้แวะไปเจ็ดเดือนกว่า มันเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้เลยหรือ
นี่คือภาพแรกที่เห็นเมื่อเดินผ่านคณะศิลปศาสตร์เลี้ยวผ่านอาคารเอนกประสงค์เพื่อไปคณะวารสารศาสตร์ฯ ซุ้มขายน้ำ ซาลาเปา ขนมนมเนย หายไปไหน
หันไปทางซ้ายมือ โอ้ววว จอร์จ เต้นท์สีเขียวกับม้าหินหายไป กลายเป็นลานโล่งๆ เห็นอาคารของคณะวารสารศาสตร์ฯ แบบไม่มีอะไรมาบัง ( อาคารที่มีแถบผ้าม่วงๆ แขวนอยู่นั่นแหล่ะค่ะ )
พอย้ายเต้นท์ออกไปถึงได้เห็นว่าตึกโดมก็มีมุมสวยๆ ตรงนี้ด้วย ( ถ่ายจากหน้าคณะ )
ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงมีการปรับปรุงบริเวณลานจอดรถ และม้าหินให้นักศึกษานั่งพักเป็นแถวยาวให้กลายเป็นลานสวยงามแลดูกว้างขวางสวยงามแบบนี้ คิดเองเล่นๆ ว่า เหตุผลส่วนหนึ่งคือที่นี่ไม่ได้มีนักศึกษาจำนวนมากมาเรียนแบบแออัดเหมือนเดิมแล้ว ดังนั้นจะปรับปรุงมหาวิทยาลัยให้สวยงามก็ย่อมได้ มันก็ดีนะ แต่ก็อดคิดถึงตอนที่เข้ามาเรียนใหม่ๆ ไม่ได้ มันเป็นบรรยากาศของสถานศึกษาดี
เสียดายว่าคนเยอะ ฝนตก และก็หิวด้วย เลยไม่ได้เดินสำรวจรอบมหาวิทยาลัยว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปอีก
| Create Date : 04 สิงหาคม 2548 |
| Last Update : 4 สิงหาคม 2548 22:29:54 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 1394 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ต้นอ้อสีม่วง IP: 202.28.27.3 วันที่: 7 สิงหาคม 2548 เวลา:14:48:04 น. |
|
|
|
โดย: lovekalo  วันที่: 7 สิงหาคม 2548 เวลา:15:06:45 น. |
|
|
|
| โดย: ครีเอถีบ(บิ่ม บีม) IP: 202.44.130.23 วันที่: 7 สิงหาคม 2548 เวลา:20:20:46 น. |
|
|
|
| โดย: โสมรัศมี วันที่: 8 สิงหาคม 2548 เวลา:9:02:27 น. |
|
|
|
| โดย: Clear Ice วันที่: 10 สิงหาคม 2548 เวลา:8:42:18 น. |
|
|
|
| โดย: โสมรัศมี วันที่: 10 สิงหาคม 2548 เวลา:20:01:28 น. |
|
|
|
| โดย: ธามาดา วันที่: 11 สิงหาคม 2548 เวลา:23:16:46 น. |
|
|
|
| โดย: รสา รสา วันที่: 12 สิงหาคม 2548 เวลา:20:01:18 น. |
|
|
|
| โดย: O-HO วันที่: 13 สิงหาคม 2548 เวลา:13:16:05 น. |
|
|
|
| โดย: น้าสือ (โสมรัศมี ) วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:9:00:46 น. |
|
|
|
| โดย: O-HO วันที่: 16 สิงหาคม 2548 เวลา:16:30:10 น. |
|
|
|
| โดย: lovekalo วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:18:03:15 น. |
|
|
|
| โดย: qu-up IP: 61.90.118.121 วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:21:05:39 น. |
|
|
|
| โดย: O-HO วันที่: 20 สิงหาคม 2548 เวลา:22:00:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ส่วนเรื่องอยู่กินกันในหอพัก อาจเป็นเพราะหนูอยู่หอต่างจังหวัดมั้งคะ เลยเห็นเรื่องนี้จนชิน (แต่ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดานะคะ) ตอนแรกก็รู้สึกไม่ดีค่ะ แต่หลังๆ ต้องปลงเพราะเยอะมาก ก็ได้แต่คิดว่า ทำไมเขาทำอะไรไม่นึกถึงพ่อกับแม่บ้างเลย... ค่ะ
กะเรื่อง มธ. อิอิ โนคอมเหม็นค่ะ มะใจ้ถิ่นเรา